Subakromiyal sıkışma sendromuna bağlı kronik omuz ağrılı hastalarda dekstroz enjeksiyonunun etkinliği
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 354064
- Danışmanlar: PROF. DR. GÜLSEREN AKYÜZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
- Anahtar Kelimeler: Proloterapi, rejeneratif enjeksiyon tedavisi, subakromiyal sıkışma sendromu, VAS, Constant-Murley skalası, UCLA skalası, kısa-DASH skalası, Prolotherapy, regenerative injection therapy, subacromial impingement syndrome, VAS, Constant-Murley scale, UCLA scale, DASH scale
- Yıl: 2010
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 101
Özet
Subakromiyal sıkışma sendromu (SSS) omuz ağrısının en sık nedeni olup supraspinatus, subakromiyal bursa ve bisipital tendonun humerus ile korakoakromiyal ark arasında sıkışması sonucu oluşur. Subakromiyal sıkışma sendromunun en sık semptomu ağrı ve bunun sonucunda gelişen eklem hareket açıklığı (EHA) kısıtlanmasıdır. Tedavide amaç ağrı kontrolünü sağlamak, EHA kısıtlanmasını önlemek ya da ortadan kaldırmak ve kas gücü kaybını azaltmaktır. Bu nedenle sendromun evresine göre profilaktik, konservatif ve/veya cerrahi tedavi uygulanır. Konservatif tedavi seçenekleri içerisinde aktivite düzenlenmesi, steroid olmayan anti inflamatuar ilaçlar (NSAİİ), terapötik egzersizler, fizik tedavi ajanları ve enjeksiyon tedavisi bulunur. Proloterapi yani proliferatif tedavi ya da diğer bir deyişle rejeneratif enjeksiyon tedavisi (RET) ligaman ve tendonlara yeni hücre proliferasyonu sağlayacak özellikteki bir takım solüsyonların yumuşak doku içine verilmesine dayanmaktadır. Literatürde SSS tanısı bulunan kronik omuz ağrılı hastalarda ağrı, fonksiyonel son durum ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) sonuçları üzerine %10'luk dekstroz enjeksiyonunun etkinliğinin araştırıldığı çok sayıda çalışmaya rastlanmamıştır. Bu çalışmada SSS bulunan kronik omuz ağrılı hastalara uygulanan dekstroz enjeksiyonunun ağrı, fonksiyonel son durum ve MRG sonuçları üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Çalışma; prospektif, tek kör, randomize kontrollü olarak planlandı. Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı polikliniğine omuz ağrısı nedeniyle başvuran, fizik muayene ve MRG sonuçları ile SSS tanısı alan ve dahil edilme kriterlerini karşılayan 80 gönüllü hasta üzerinde yapıldı. Hastalar randomize olarak tedavi (dekstroz) ve kontrol (lidokain) gruplarına ayrıldı. Tedavi grubundaki 40 hastaya 1ml %10'luk dekstroz ve 2 ml lidokainden oluşan 3 ml'lik karışım, kontrol grubundaki 40 hastaya ise 3 ml sadece lidokain enjeksiyonu uygulandı. Enjeksiyon rotator manşon kas grubu içerisinde en çok etkilenen tendona ve/veya bursaya yapılıp 2 hafta ara ile toplam 2 kez uygulandı. Her iki gruba da egzersiz ve lokal sıcak-soğuk tedavisinden oluşan ev rehabilitasyon programı verildi. Hastalara ağrı düzeylerine göre ihtiyaç duyuluyorsa parasetamol (günlük maksimum 2 g) kullanmaları önerildi. Tüm hastalar başlangıçta (tedavi öncesi), 1. ay, 3. ay ve 6. ayda olmak üzere toplam 4 kez değerlendirmeye alındı. Başlangıçta her iki grupta 40'ar kişi bulunmakta olup tedavi grubundan 37, kontrol grubundan 36 olmak üzere toplam 73 hasta çalışmayı tamamladı. Klinik değerlendirmelerde omuz EHA ölçümü, vizüel analog skala (VAS) ile gündüz ve gece hissedilen ağrı değerlendirmesi esas alındı. Ayrıca hastalar; kol, omuz ve el sakatlıkları anketinin kısa formu (Quick form of Disabilities of Arm, Shoulder and Hand=q- DASH), üst ekstremite fonksiyonalitesini gösteren Constant- Murley omuz değerlendirme skalası (Constant), California- Los Angeles Üniversitesi omuz değerlendirme skalası (UCLA) ile değerlendirildi. Ayrıca başlangıç ve 3. ay kontrollerinde elde edilen omuz MRG bulguları birbirleri ile karşılaştırılarak değerlendirildi. Çalışmada her iki grubun tedavi öncesi ve sonrası grup içi değerlendirmelerinde VAS, q-DASH, Constant ve UCLA skorlarında istatistiksel olarak anlamlı iyileşme saptandı (p0,05). Sonuç olarak; SSS tanısı almış kronik omuz ağrılı hastalarda % 10 dekstroz + lidokain enjeksiyonu sadece lidokain enjeksiyonuna göre omuz EHA derecelerinde daha uzun süre devam eden iyileşmeye neden olmaktadır. Ancak bu iki grup arasında ağrı, fonksiyonel son durum ve MRG bulguları açısından anlamlı bir fark elde edilememektedir.
Özet (Çeviri)
Subacromial impingement syndrome (SIS) is as often as first reason of shoulder pain and in which the supraspinatus tendon, subacromial bursa and bicipital tendon impinge between humerus and coracoacromial arc as the arm is raised overhead. The prominent symptoms in patients with SIS are pain and range of motion (ROM) restriction. The goals of management are to reduce pain, restore ROM and strengthen the rotator cuff muscles. Prophylactic, conservative or surgical approaches are indicated according to stages of disease. The principles of conservative management involves to arrange the shoulder activations, nonsteroid anti inflammatory drug (NSAID) medication, therapeutic exercise programmes, physical therapy modalities and injection therapy. Prolotheraphy, proliferative therapy or in other saying regenerative injection therapy (RIT) involves injection of some kind of solutions to tendons and ligaments and provides new cell proliferation on the soft tissue. When literature is considered we couldn't find numerous research about 10% dextrose injection in patients with SIS. The aim of this study is to assess the effectiveness of the dextrose injection on the pain, functional outcomes and magnetic resonance imaging (MRI) findings in patients with SIS. This was a prospective, randomised, placebo controlled and single blind study which was planned among 80 patients who had chronic shoulder pain and applied to outpatient clinic in Department of Physical Medicine and Rehabilitation at The Marmara University School of Medicine, were diagnosed as SIS by physical examination and MRI findings. The patients were randomly assigned into two groups as therapy (dextrose) and control (lidocaine) groups each one consisting of 40 patients. The 40 patients in therapy group were injected with 3 ml solution which was made of 1 ml 10% dextrose and 2 ml lidocaine, the 40 patients in control group were injected with only 3 ml lidocaine. The injections were repeated for both groups two times in 4 weeks with 2 weeks interval. All the patients received a home rehabilitation programme which includes exercises and local hot-cold therapy. It was suggested to all patients to use paracetamol maximum 2000 mg per a day if it is needed. They were evaluated before any treatment, 1 month after last injection, following at 3. month and 6. month as totally 4 times. 37 patients from therapy group and 36 patients from control group completed the study. The clinical evaluation was based on to quantify shoulder ROM, pain assesment with visual analog scale (VAS) during the daytime and at nights. Additionally University of California Los Angeles (UCLA), Constant-Murley (Constant) and quick Disabilities of Arm Shoulder and Hand (Quick-DASH) scales were used to assess shoulder functions and daily living activities of patients. MRI evaluations were done before any treatment and at 3. month evaluation after the second injection therapy. The statistically significant improvement in VAS, q-DASH, Constant and UCLA scales were obteined in both of two groups (p0,05). There was statistically significant improvement in measurement of shoulder flexion, abduction, internal and external rotation in both two groups in the first 3 months. The measurement of flexion at the 6. month evaluation in therapy group was showed a statisticaly significant improvement according at the beginning evaluation (p=0,003). However in control group there was not a statistically significant improvement of the flexion degree at the 6. month evaluation (p=0,083). There was not a significant difference in MRI findings between two groups at the beginning and 3.month evaluations (p>0,05). As a result; 10% dextrose injection contribute to continue improvement in ROM much more longer than only lidocaine injection therapy in patients with chronic shoulder pain related to SIS. However, there is not a significant difference between two groups for pain scores, functional outcomes and MRI findings.
Benzer Tezler
- Subakromiyal sıkışma sendromlu olgularda yapılan ultrason tedavisinde gece ağrısının önemi
The importance of night pain for the effectiveness of theurapotic ultrasound in the subacromial impingement syndrome
SİBEL SÜZEN ÖZBAYRAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyonİstanbul ÜniversitesiFizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KENAN AKGÜN
- Subakromial sıkışma sendromunda mulligan ve proprioseptif nöromuskuler fasilitasyon yöntemlerinin ağrı, fonksiyon ve yaşam kalitesi üzerine etkileri
Effects of mulligan and proprioceptive neuromuscular facilitation on pain, function and quality of life in subacromial impingement syndrome
SİNEM KARAKUŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonDokuz Eylül ÜniversitesiFizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NİHAL GELECEK
- Does taping in addition to physiotherapy improve the outcomes in subacromial impingement syndrome? a systematic review
Fizyoterapiye ek olarak uygulanan klinik bantlama subakromiyal sıkışma sendromunda sonuçları iyileştirir mi? sistematik derleme
İSMAİL SARAÇOĞLU
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
Fizyoterapi ve RehabilitasyonThe University of NottinghamSağlık Bilimleri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MICHELLE HALL
- Subakromial sıkışma sendromlu bireylerde eksantrik egzersiz ve vibrasyon ile uygulanan eksantrik egzersiz etkinliğinin karşılaştırılması
Comparison of the effectiveness of eccentric exercise and vibration applied with eccentric exercise in individuals with subacromial impingement syndrome
İREM NUR ÇAVUŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
Fizyoterapi ve RehabilitasyonDokuz Eylül ÜniversitesiFizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SELNUR NARİN
- Subakromiyal sendromu olan bireylerde aktivite performansının ağrı, ruhsal durum ve yaşam memnuniyeti ile ilişkisi.
The relation among occupational performance pain, emotional status, and life satisfaction in individuals with subacromial impingement syndrome
DENİZ KOCAMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Fizyoterapi ve RehabilitasyonHacettepe ÜniversitesiErgoterapi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GAMZE EKİCİ