Yetişkin yüksek dereceli gliom olgularının radyokemoterapi sonrası yinelemelerinin klinik ve radyolojik değerlendirilmesi
Retrospective study of clinical and radiological analysis of adult high grade glioma recurences after temozolomide based radiochemotherapy
- Tez No: 360297
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SERRA KAMER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Sağlık Eğitimi, Health Education
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2013
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ege Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Radyoloji Onkolojisi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Radyasyon Onkolojisi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 85
Özet
Haziran 2009-Nisan 2012 tarihleri arasında Anabilim Dalımızda temozolomid ile radyokemoterapi alan 30 yüksek dereceli gliom olgusunun radyokemoterapi sonrası yinelemeleri klinik ve radyolojik olarak incelenmiştir. Olguların tedavi sonrası takipleri 2 ay aralarla çekilen kontrastlı MR, diffüzyon MR, perfüzyon MR ve MR spektroskopi görüntülemeleri ile geriye yönelik değerlendirilmiştir. Progresyon kavramı; santral yineleme, saha içi yineleme, marjinal yineleme ve saha dışı yineleme olarak gruplandırılmıştır. Santral yineleme, orijinal tümörün büyümesi ya da operasyon kavitesinden gelişen tümör olarak değerlendirilmiştir. Saha içi yineleme, %90'lık izodoz hattı içindeki yeni lezyonu, marjinal yineleme; %90'lık izodoz hattını kesen yeni lezyonu, saha dışı yineleme ise; tamamen %90'lık izodoz hattı dışında kalan yeni lezyonu ifade eder. Ortanca 16 ay takip süresince, 30 olgunun 8'inde (%26) psödoprogresyon (operasyon tarihinden itibaren ortanca 4 ay), 25'inde progresyon saptanmıştır. Progresyon görülen olguların 14'ünde (%56) santral yineleme, 7'sinde (%28) sadece saha içi yineleme, 3'ünde (%12) sadece marjinal yineleme, 1'inde (%4) sadece saha dışı yineleme saptanmıştır. Santral yineleme gelişen 14 olgunun 1 ve 2 yıllık sağkalımları %78 ve %25'tir (ortanca 16 ay); Sadece saha içi, saha dışı veya marjinal yineleme gelişen 11 olgunun 1 ve 2 yıllık sağkalımları %100 ve %40'tır (ortanca 24 ay). Santral yineleme gelişen 14 olgunun 1 ve 2 yıllık progresyonsuz sağkalımları %21 ve %0'dır (ortanca 5 ay). Sadece saha içi, saha dışı veya marjinal yineleme gelişen 11 olgunun 1 ve 2 yıllık progresyonsuz sağkalımları %36 ve %27'dir (ortanca 11 ay). Psödoprogresyon saptanan 8 olgunun 1 yıllık ve 2 yıllık genel sağkalımları %83 ve %62'dir (aralık 9-34 ay); progresyonsuz sağkalımları %87 ve %43'tür (aralık 7-31 ay). Santral yineleme saptanan olguların progresyonsuz sağkalımları ve genel sağkalımları saha içi, marjinal ve saha dışı yineleme saptanan olgulardan daha düşük oranda bulunmuştur. Psödoprogresyon tedaviye olumlu yanıtın bir göstergesi olarak değerlendirilip psödoprogresyon saptanan olgularda genel sağkalım ve progresyonsuz sağkalım progrese olan olgulara oranla daha yüksek saptanmıştır. Bu çalışma aynı zamanda yinelemelerin volümleri ve prognoz ilişkisini değerlendiren ilk çalışma olup; santral yineleyen lezyonların (ortanca 47,5 cc) saha içi, marjinal ve saha dışı yineleyen lezyonlardan (ortanca 7 cc) daha büyük olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak kemoradyoterapi ile tedavi edilen olgularda yineleme lokalizasyonları genel ve progresyonsuz sağkalımı gösteren prognostik faktörler olarak tespit edilmiştir. Yineleme lokalizsayonlarının biyolojik farklılıklarını ortaya koyan ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
Özet (Çeviri)
Purpose: The aim of the present study is to evalute the recurrence patterns and timing of recurrence after temozolomide based radiochemotherapy for high grade gliomas. Methods: Magnetic resonance imaging (MRI), diffusion MRI, perfusion MRI and MRI spectroscopy scans of 30 patients who treated with radiation therapy concurrently with temozolomide chemotherapy between June 2009-April 2012 were retrospectively evaluated. Median follow-up was 16 months. Central, in-field, marginal and distant recurrences of progression defined related to the %90 isodose line. Central recurrence defined as local progression. New in-field recurrence defined completely inside D90. Marjinal recurrences crossed D90 and distant recurrences were outside D90. Additionaly, volume of first recurrences of patients were evaluated. 8 of 30 patients (%26) developed pseudoprogression (at a median of 4 months from surgery), 25 of 30 patients (%83) developed progression at the follow-up period. Among these 25 patients; Central recurrence occurred in 14 (%56), only in-field recurrence occurred in 7 (%28), only marginal recurrence occured in 3 (%12), only distant recurrence occured in 1 (%4). The actuarial survival rate of central recurrences at 1 year and 2 years were %78 and %25 respectively (at a median of 16 months). The actuarial survival rate of in-field, marginal and distant recurrences at 1 year and 2 years were %100 and %40 respectively (at a median of 24 months). The progression free survival rate of central recurrences at 1 year and 2 years were %21 ve %0 respectively (at a median of 5 months). The progression free survival rate of in-field, marginal and distant recurrences at 1 year and 2 years were %36 and %27 respectively (at a median of 11 months). The progression free survival rate of pseudoprogression at 1 year and 2 years were %87 and %43 ( between 7-31 months). The volume of central recurrences were mean 32,9 cc and the volume of in-field, marginal and distant recurrences were mean 21,8 cc, reflecting the new lessions are smaller than the local progression. Conclusions: The survival of new in-field, marginal and distant recurrences are shorter and these new lessions develop at later time points than central recurrences. Pseudoprogression predicts better response to temozolomide based radiochemotherapy as these patients had longer survival and progression free survival rates than progressive patients. Finally localization of recurrences are determined one of the prognostic factors of actuarial and progresion free survival. Additional new studies about biological patterns of recurrences need to be organized.
Benzer Tezler
- Genetic diversity differences between parental and progeny population of Populus euphratica populations in a fragmented river ecosystem
Parçalı bir nehir ekosistemindeki Populus euphratica popülasyonlarının ebevenyn ve soy populasyonları arasındaki genetik çeşitlilik farklılıkları
MERT ÇELİK
Yüksek Lisans
İngilizce
2021
BiyolojiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEKİ KAYA
- Acil Servise spor yaralanması nedeniyle başvuran erişkin hastalarda erişkin tipi Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite/Dürtüsellik Bozukluğu (DEHB) ilişkisi
Emergency Department visits for sports injuries in adult patients: Relationship with adult-type Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)
MEHMET ÖLMEZ
- Cerrahi sonrası safra kaçağı gelişen kist hidatik hastalarında ERCP'nin etkinliği
Endoscopic therapy effectiveness of hepatic hydatid CYST disease in postoperative bile leakage
ERSİN BATIBAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
GastroenterolojiHarran Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SAVAŞ CUMALİ EFE
- Bilgisayar yardımlı modellemenin kulak rekonstrüksiyonundaki yeri
Başlık çevirisi yok
ZEKİ CAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1993
Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiAnkara ÜniversitesiPlastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Ana Bilim Dalı
- Obez erişkinlerde adiponektin ve proinflamatuar sitokinler arasındaki ilişki: Kesitsel ilişkilendirme çalışması
Association between adiponectin and proinflammatory cytokines in adult with obesity: A cross-secti̇onal association study
SEÇİL KARAKOÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
KimyaSüleyman Demirel ÜniversitesiKimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA CALAPOĞLU