Geri Dön

Metisiline dirençli staphylococcus aureus ile oluşturulan deneysel politetrafloroetilen greft enfeksiyonu modelinde linezolid, teikoplanin ve vankomisinin etkinliğinin değerlendirilmesi

The evaluation of efficacy for li̇nezoli̇d, vancomycin and teicoplanin in an experimental politetraflouroethillen graft infection model due to methi̇ci̇lli̇n-resi̇stant staphylococcus aureus

  1. Tez No: 360434
  2. Yazar: SERDAL ELVEREN
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. BÜLENT MEŞE
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi, Thoracic and Cardiovascular Surgery
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2014
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 84

Özet

Amaç: Protez vasküler greft enfeksiyonu damar cerrahisinden sonra görülen en ciddi komplikasyonlardan biridir. Protez greft ameliyatları sonrası görülen enfeksiyon, mortalite ve morbidite açısından önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu enfeksiyonlara en sık sebep olan etken ise metisiline dirençli Staphylococcus aureus'dur (MRSA). Biz bu çalışmada MRSA ile deneysel olarak oluşturulan vasküler greft enfeksiyonu modelinde linezolid, teikoplanin ve vankomisinin etkinliğini göstermeyi amaçladık. Materyal ve Metod: 50 rat 5 gruba ayrıldı. 1 cm2 olarak hazırlanan politetrafloroetilen greftler ratların sırtlarında oluşturulan cilt altı ceplerine aseptik şartlarda yerleştirildi. Grup 1'deki 10 rat kontrol grubunu oluşturdu. Geriye kalan 40 rattaki greftler 2X107 koloni oluşturan ünite konsantrasyonda (cfu/ml) MRSA' nın topikal olarak inoküle edilmesiyle enfekte edildi. Grup 2'ye herhangi bir tedavi verilmezken grup 3'e linozolid, grup 4'e vankomisin ve grup 5'e teikoplanin tedavisi uygulandı. Tedavinin ilk dozu greft implantasyonundan 30 dakika önce ve sonraki iki doz greft implantasyonundan 24 ve 48 saat sonra yapıldı. Ratlara toplam 3 defa 10mg/kg/gün dozunda antibiyotik intraperitoneal olarak verildi. Postoperatif 7. gün tüm ratlara anestezi intra kardiyak kan alınarak ötönazi yapıldı. Greftler mikrobiyolojik ve histolojik araştırma için çıkarıldı. Alınan kan örneklerinden biyokimyasal çalışma yapıldı. Bulgular: Mikrobiyolojik olarak yapılan kantitatif kültür analizine göre kontrol grubunda (grup I) enfeksiyon tespit edilmedi. Grup II'de greftlerde fazla sayıda bakteri tespit edildi (5,7x104±1,49x104 cfu/cm2). İntraperitoneal linezolid ve vankomisin alan gruplarda grup II'ye göre daha az bakteri üremesi vardı (sırasıyla 4,0x103±9,66x103, 4,0x103±6,99x103 cfu/cm2). Teikoplanin tedavisi alan grup V'de bakteriyel üreme görülmedi. Grup II'deki bakteri sayısı, kontrol ve tedavi gruplarıyla karşılaştırıldığında fazlaydı ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p

Özet (Çeviri)

Objectives: Prosthetic vascular graft infection after vascular surgery is one of the most severe complications. Prosthetic graft infections occurring after surgery, in terms of mortality and morbidity emerges as an important issue. These infections are the most common factors that lead to methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA). In this study, we experimentally induced MRSA in a model of vascular graft infections linezolid, vancomycin, teicoplanin and aimed to show the effectiveness of. Materials and Methods: 50 rats were divided into 5 groups. 1cm2 prepared polytetrafluoroethylene graft created on the backs of the rats were placed in subcutaneous pockets aseptic conditions. Control group consisted of 10 rats in group 1. The remaining 40 rats 2X107 colony forming units grafts concentration (cfu/ml ) MRSA 's were infected by inoculating topically. Group 2 with group 3 linozolid they received no treatment, group 4 to vancomycin and teicoplanin were treated in groups of 5. Treated 30 minutes before the first dose and the next two graft implantation dose was performed after 24 and 48 hours after implantation of the graft. A total of 3 times to the rats at a dose of 10mg/kg/day antibiotic was administered intraperitoneally. 7th postoperative days all the rats were anesthetized with intra- cardiac blood taken ötönaz. Grafts were removed for microbiological and histological study. Blood samples were taken from the biochemical studies were performed. Results: Microbiological analyzes by quantitative cultures performed as control group (group I) infection was detected. Greater number of grafts in group II bacteria were detected (5.7 x104 ± 1.49 x104 cfu/cm2). Intraperitoneal administration of linezolid and vancomycin in groups than in group II had less bacteria (respectively 4.0x103 ± 9.66 x103, 4.0x103 ± 6.99 x103 cfu/cm2 ). Teicoplanin bacterial growth was observed in any treatment group. The number of bacteria in group II, compared with the control and treatment groups was higher, and this difference was statistically significant (p

Benzer Tezler

  1. Linezolid ve vankomisin antibiyoterapi etkinliklerinin metisiline dirençli staphylococcus aureus ile oluşturulan deneysel uyluk apse modelinde karşılaştırılması

    Assessment of linezolid versus vacomycin therapy in rats with experimental thigh abscess model due to methicillin-resistant staphylococcus aureus

    NURAY OLCAYTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıTrakya Üniversitesi

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. FİGEN KULOĞLU

  2. Farelerde oluşturulan deneysel metisiline dirençli staphylococcus aureus (Mrsa)sepsisinde tigesiklin ve hiperbarik oksijen tedavilerinin birlikte ve tekil etkilerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of single and combined effects of tigecycline and HBOT in an experimental methicillin-resistant staphylococcus aureus (MRSA) sepsis model in mice

    AYŞEN KOLAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Deniz ve Sualtı Hekimliğiİstanbul Üniversitesi

    Sualtı Hekimliği ve Hiperbarik Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MAİDE ÇİMŞİT

  3. Vankomisin içeren VK100 polimerinin ratlarda oluşturulan deneysel metisiline dirençli staphylococcus aureus kronik osteomiyelit model tedavisinde geliştirilmesi

    Improvement of vancomycin containing vk100 polymer for the treatment of methicillin resistant staphylococcus aureus chronic osteomyelitis in an experimental rat model

    ÇAĞRI NEYİŞCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Ortopedi ve TravmatolojiGATA

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DOĞAN BEK

  4. Deneysel metisiline dirençli Staphylococcus aureus sepsisinde granülosit koloni stimülan faktörün etkisi

    The effect of G-CSF in experimental MRSA sepsis

    SÜVEYDA GÖZÜKÜÇÜK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    MikrobiyolojiErciyes Üniversitesi

    Klinik Mikrobiyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. MEHMET DOĞANAY

  5. Deneysel metisiline dirençli staphylococcus aureus osteomiyelit modelinde standart terapinin (teikoplanin); daptomisin, linezolid ve fusidik asit tedavisi ile karşılaştırılması

    Comparison of the standard therapy (teicoplanin) with daptomycin, linezolid, fucidic acid treatment in an experimental methicilin resistant staphylococcus aureus osteomyelitis model

    YASEMİN ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE YÜCE