Tip 1 diyabetes mellituslu hastaların demografik, klinik ve laboratuvar özellikleri
Demographic, clinic and laboratory features of type 1 diabetes mellitus patients
- Tez No: 375159
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AYHAN ABACI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2014
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Çocuk Endokrinolojisi ve Metabolizma Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 91
Özet
ÖZET Amaç: Bu çalışmamızda, 1999-2014 yılları arasında Çocuk Endokrinoloji kliniğinde Tip 1 diyabetes mellitus (DM) tanısı ile izlenen 6 ay-18 yaş arası olan hastaların demografik, klinik ve laboratuvar özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem:Bu çalışma, 1999-2014 yılları arasında Çocuk Endokrinoloji kliniğimizde tip 1 DM tanısı ile izlenen ve tanı alan 6 ay-18 yaş aralığında olan hastalarının dosyalarının geriye yönelik taranmasını kapsamaktadır. Hastaların, dosya kayıtlarından başvuru esnasındaki demografik, klinik, antropometrik ve laboratuvar özellikleri kaydedilmiştir. Çalışmaya, dosya kayıtları eksik olan, eksik veriler nedeni ile ebeveynlerine telefonla ulaşılmayan, sendromik kaynaklı diyabet tanısı almış hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Veriler kaydedildikten sonra hastalar, yaş (6 ay-4,99 yaş; 5-9,99 yaş, 10-18 yaş), diyabetik ketoasidoz (DKA) ve remisyona girme durumlarına göre gruplandırılarak demografik, klinik, ve laboratuvar parametreleri açısından karşılaştırılmıştır. Bulgular: Çalışmaya, tip 1 DM tanısı ile izlenen 167 (ortalama yaş 8,5±4,0 yıl, 84'ü kız, 94 prepubertal) hasta dahil edildi. Hastaların yaklaşık %55,1'nin Ocak 2009-Haziran 2014 yılları arasında tanı aldığı saptandı. Çalışmaya alınan hastaların %22,8'i 6 ay-4,9 yaş, %38,9'u 5,0-9,9 yaş, %38,3'ü 10,0-18,0 yaş aralığında olduğu saptandı. Çalışmaya alınan hastaların verileri perinatal risk faktörleri açısından değerlendirildiğinde, gebelik esnasında babaların %22,2'si, annelerin %9'u 35 yaş üzerinde saptandı. İlk bir yıl anne sütü alım oranı %53,6 ve vitamin D profilaksisinin kullanım oranı %64,6 olarak saptandı. Çalışmaya alınan ailelerin yaklaşık %80'nin sosyoekonomik düzey düşük olarak değerlendirildi. Hastaların, %77'sinin tip 1 DM tanısı almadan önce birden fazla sağlık merkezine başvurduğu saptandı. Hastaların en sık başvuru semptomları sırasıyla poliürüri, polidipsi, kilo kaybı, halsizlik, enürezis ve noktüri idi. Tanı öncesi ortalama semptom süresi 29,5±27 gün olarak saptandı. Yaş grupları semptom süresi açısından karşılaştırıldığında, 6 ay-4,99 yaş grubunun semptom süresi diğer yaş gruplarına göre daha kısa saptandı, ancak fark anlamlı bulunmadı (p>0,05). Hastaların 65'i (%38,9, 27'si erkek) başvuru anında DKA tanısı alırken, 102 (%62,6, 56'sı erkek) hastada DKA saptanmadı. DKA grubunda ortalama tanı yaşı (sırasıyla, 7,6±4,2 & 9,1±3,9 yaş, p0.05). DKA tanısı alan hastaların %38,5 hafif, %41,5 orta, %20'si ağır DKA olarak sınıflandırıldı. Ağır DKA en yüksek (%46,1, 6/13 hasta) 6ay-4,99 yaş grubunda saptandı. Tanıdan sonra hastaların %36,5'i remisyona (balayı) girerken, ortalama remisyona girme süresi 1,36±1,0 ay ve remisyondan çıkma süreleri 9,9±10,2 ay olarak saptandı. DKA ile başvuran olgularda remisyon oranı (%30,8) DKA ile başvurmayan (%40,2) olgulara göre daha düşük saptanmasına karşın, fark anlamlı bulunmadı. Remisyona giren hastaların yaş ortalaması, girmeyenlere göre daha küçük saptanmasına karşın fark istatiksel olarak anlamlı bulunmadı (sırasıyla, 7,7±3,9, 8,9±4,2,p>0,05). Remisyon oranı en yüksek (%44,2) 5,0-9,9 yaş grubunda saptandı, ancak yaş gruplarına göre remisyon oranlarında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Bu çalışma, literatür verileri ile uyumlu olarak (i) ülkemizde de tip 1 diyabet insidansının yıllar içinde arttığını, (ii) anne sütü kullanım ve vitamin D profilaksisi kullanım oranlarının düşük, (iii) tip 1 diyabet olgularında poliüri, polidipsi ve kilo kaybının en sık başvuru bulguları olduğunu, (iv) küçük yaş (6 ay-4,99 yaş) grubunda semptom sürelerinin kısa, DKA riskinin diğer yaş gruplarına göre daha yüksek olduğunu, (v) 5-9,9 yaş grubunda geçici remisyon oranının en yüksek olduğunu ve (vi) birinci basamak sağlık merkezlerinde tanı alma oranlarının düşük olması nedeniyle hekimlerimizin bu konuda bilinçlendirilmesi gerektiğini göstermiştir.
Özet (Çeviri)
SUMMARY Objective: This study aims to evaluate the demographical, clinical and laboratory features of children and adolescents with type 1 diabetes mellitus (DM) Method: This retrospective study included 167 children and adolescents (8.5±4.0 years, 84 girls, 94 pre-pubertal) with type 1 DM attending the Pediatric Endocrine Unit at Dokuz Eylul University Hospital, Izmir from 1999 to 2014. . Demographical, clinical, anthropometric and laboratory characteristics of patients during admission were recorded from medical records. The patients with incomplete medical data, syndromic diabetes or whose parents could not be reached by phone due to missing data were excluded from the study. Patients were grouped according to age (6 months to 4.99 years, 5 to 9.99 years, 10-18 years), diabetic ketoacidosis (DKA) and remission status and were compared in terms of demographical, clinical and laboratory parameters. Findings: It was found that approximately 55.1% of the patients were diagnosed between January 2009 and June 2014. 22.8% of patients were between 6 months to 4.9 years old, 38.9% between 5.0 to 9.9 years, and 38.3% between 10.0 to 18.0. When the data on patients included in the study were considered in terms of perinatal risk factors; 22.2% of fathers and 9% of mothers were found to be above 35 years old. The rate of breastfeeding for the first year was 53.6% and rate of using vitamin-D prophylaxis was 64.6%. Approximately 80% of families included in the study were found to have a low socioeconomic status. 77% of patients were found to admit to multiple healthcare centers before being diagnosed with type 1 DM. The most common symptoms in patients were polyuria, polydipsia, weight loss, fatigue, enuresis and nocturia. The average symptom time before diagnosis was found to be 29.5±27 days. Duration of symptom in the 6 months to 4.99 years age group was found to be shorter than other age groups when age groups were compared in terms of duration of symptom, however a significant decrease was not found (p>0.05). While 65 patients (38.9%, 27 males) were diagnosed with DKA at the time of admission, DKA was not found in 102 patients (62.6%, 56 males). Average diagnosis age (respectively, 7.6±4.2 & 9.1±3.9 age, p0.05). 38.5% of the patients diagnosed with DKA were classified as mild DKA; 41.5% moderate DKA and 20% severe DKA. Severe DKA was highest (46.1%, 6/13 patients) in the 6 months to 4.99 age group. 36.5% of patients went into remission after diagnosis, while average duration of remission time was found to be 1.36±1.0 months and duration of remission was found to be 9.9±10.2 months. Despite statistically non-significant, the remission rate in patients with DKA (30.8%) was lower than those of not diagnosed with DKA (40.2%). Although average age of the patients entering remission was found to be lower than those of not entering remission, difference was not statistically significant (respectively, 7.7±3.9, 8.9±4.2, p>0.05). Remission rate was found to be highest (%44.2) in the 5.0 to 9.9 years age group, however a significant difference was not found between remission rates according to age groups.
Benzer Tezler
- İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Hastanesi Çocuk Endokrinoloji Kliniğinde izlenen tip 1 diyabetes mellituslu olguların demografik, klinik ve laboratuvar özelliklerinin değerlendirilmesi
Evaluation of demographic, clinical and laboratory features of type 1 diabetes mellitus patients followed in İzmir Behçet Uz Children's Hospital, Pediatric Endocrinology Clinic
ECEM ŞİMŞEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BEHZAT ÖZKAN
- Diyabetes mellituslu hastalarda diyabetik ayak gelişme riski ile ilişkili faktörlerin araştırılması
Investigation of the factors related to the risk of diabetic foot development in patients with diabetes mellitus
DUYGU ÖZTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri ÜniversitesiFiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EBRU KARACA UMAY
- LADA ve klasik tip 1 diyabetes mellitus'lu hastaların fenotipik, metabolik ve klinik özelliklerinin karşılaştırılması
Comparison of phenotypic, metabolic and clinical features between lada and classical TYPE 1 diabetes mellitus patients
NUR İLDENİZ UYANIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YÜKSEL ALTUNTAŞ
- Diyabetes mellitusu olan ve akut koroner sendrom nedeni ile perküten koroner girişim yapılan hastalarda bazal ve rezidüel syntax skorunun hastane-içi klinik sonuçları ile ilişkisi
The relationship of basal and residual syntax score with in-hospital clinical results in patients with diabetes mellitus and who have percuten coronary intervention due to acute coronary syndrome
DERYA AYDINLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
KardiyolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİROL ÖZKAN
- Tokat ilinde 2011-2021 yılları arasındaki çocuklarda Tip 1 diyabetes mellitus insidansı ve hastaların dökümü
Incidence of Type 1 diabetes mellitus in children between 2011-2021 in Tokat province and breakdown of patients
GÜLSEN DOĞAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıTokat Gaziosmanpaşa ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ALİ GÜL