Realisms and working women in the novels of Gaskell and Brontë
Gaskell ve Brontë'nin romanlarında gerçekçilik ve çalışan kadınlar
- Tez No: 379963
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MARGARET J. M. SÖNMEZ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: İngiliz Dili ve Edebiyatı, English Linguistics and Literature
- Anahtar Kelimeler: Gaskell, Brontë, çalışan kadın, toplumsal gerçekçilik, psikolojik gerçekçilik, Gaskell, Brontë, working women, social realism, psychological realism
- Yıl: 2014
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 150
Özet
Bu tez Viktorya dönemi romanlarında çalışan kadın tasvirlerini, Elizabeth Gaskell'in Mary Barton ve Ruth romanlarında toplumsal gerçekçilik kullanımının ve Charlotte Brontë'nin Jane Eyre ve Villette romanlarında psikolojik gerçekçilik kullanımının analizi ile göstermeyi amaçlamaktadır. Bu çalışmada toplumsal ve psikolojik gerçekçilik açısından yapılan analizler, Gaskell'in ve Brontë'nin, kadınların çalışma alanlarındaki kısıtlayıcı durumlara rağmen, kadınlar için çalışma fikrini benimsediklerini ve eserlerini üretirken bu kadınları çevreleyen toplumsal, ahlaki ve psikolojik problemlerden etkilendiklerini ortaya çıkarmıştır. Çağlarının çalışan kadınları için gösterdikleri bu endişeye ve ilgiye rağmen, Gaskell ve Brontë, romanlarında bu kadınları, onların yaşam şartlarını ve problemlerini farklı şekillerde gösterirler. Gaskell, toplumunun diğer problemlerini betimlemede kullandığı toplumsal gerçekçiliği bu romanlarında çalışan kadınları gösterme de kullanırken, Brontë temel olarak bu kadınların tasvirinde çağının psikoloji teorilerinden yararlanır. Gaskell'in Mary Barton ve Ruth kitaplarında toplumsal gerçekçilik açısından yapılan analizler, Gaskell'in çalışan kadınların tasvirinde toplumsal gerçekçiliği, çağının toplumsal gerçeklerine yönelik birçok detay vererek, çalışan kadınları sosyal ilişkilerinde göstererek ve toplumun bu kadınlarla ilgili düşüncelerini yansıtarak kullandığını ortaya çıkarmıştır. Diğer bir önemli sonuç ise Gaskell'in bu kitaplarında temel olarak üç çalışma alanına (ev işi, nakış işi ve fabrika işine) yoğunlaştığı ve bu işleri hem olumlu hem de olumsuz şartlarıyla ortaya koyduğudur. Gaskell bu çalışma alanlarının şartlarını ortaya çıkarırken karakterlerinin düşüncelerinden ve deneyimlerinden yararlanır. Yapılan analizler Gaskell'in daha çok, bu çalışma alanlarının olumsuz yönlerini vurguladığı ve kitaplarında yansıttığını ortaya çıkarmıştır. Bu durum göz önünde bulundurularak, Gaskell'in bu romanlarında kadınların çalışma alanlarının daha çok olumsuz yönlerini göstererek, toplumda bu çalışma alanlarında yapılması gereken değişikliklere dikkat çektiği iddia edilmiştir. Bunların dışında, Gaskell'in kadınların farklı alanlarda ilerlemesini desteklediği ve bu metinlerde çalışmayan elit tabaka kadınlarını sıklıkla eleştirdiği saptanmıştır. Bu eleştirilerin en bariz örnekleri, Mary Barton isimli romanda John Barton'un elit tabaka kadınlarını bütün gün alışveriş yapıp, piyano çalmakla suçladığı kısımda ve Ruth'un kendi adını verdiği eserde çalışmayan soylu sınıf kadınlara hayatın anlamına dair ne bildiklerini sorduğu kısımda bulunur. Mary Barton ve Ruth evlerde verilen hizmetin hem olumlu hem de olumsuz yönlerini bu alanda çalışan kadın karakterler kullanarak, onların deneyim ve sosyal etkileşimlerini yansıtarak ve Viktorya toplumunun bu alan hakkında görüşlerine yer vererek gösterir. Ruth, Sally ve Ruth isimli karakterleriyle evlerde verilen hizmet çeşitlerini olumlu bir şekilde okuyucuya yansıtır. Bu bağlamda, özellikle Sally işverenleriyle sevgi, saygı ve samimiyete dayalı güzel bir ilişki içinde gösterilir. Böyle bir ilişkinin nedenleri ve Sally'nin işinde sahip olduğu ayrıcalıklar okuyucuya verilir. Sally'nin yanı sıra, Ruth da Bradshaw ailesinde sürdürdüğü çocuk bakıcılığı işinde birçok avantaja ve ayrıcalığa sahiptir. Ruth'un tipik bir günü, maaşı ve işverenlerinin ona karşı tutumu okuyucuya detaylı bir şekilde sunulur. Ruth'un bu işi, ona, bağımsızlık, ayakları üstünde durabilme ve dünya tecrübesi ve bilgisi kazandırır. Thurstan ailesinden aldığı eğitimden ve Bradshaw ailesinde işiyle kazandığı deneyimlerden sonra, Ruth artık kötü niyetlere ve sahtekârlıklara kurban gidecek bir kadın değildir. Bay Bellingham'ın evlilik teklifini reddetmesi bunu kanıtlar niteliktedir. Bütün bunlara dayanarak, iyi tutumlu orta sınıf ya da elit sınıflar olması kaydıyla, Ruth romanının, ev işini çalışan sınıf kadınına makul bir seçenek olarak sunduğu iddia edilebilir. Bu şekilde, bu çalışma alanı, kadının yaşam alanını kısıtlayan ve ona köle muamelesi yapan bir alan olmaktan çıkar. Ruth'a kıyasla Mary Barton, ev hizmetini negatif bir şekilde gösterir. Bunu yaparken, Mary ve John Barton'un bu işle ilgili olumsuz görüşlerinden (ki bunlar Viktorya toplumunda bu çalışma alanıyla ilgili görüşlerdir) ve Alice Wilson'ın eski iş deneyiminden yararlanır. Bu çalışma alanı, kadınların zaten kısıtlı olan özgürlüklerini; çalışma saatlerine, giyinme şartlarına yönelik katı kural ve düzenlemeleriyle, başkaları için harcanan yoğun, sıkıcı ve uzun çalışma saatleriyle daha da kısıtlarmış gibi yansıtılmıştır. Alice özellikle işi yüzünden ailesine zaman ayıramadığından yakınmaktadır. Ailesini iş bulmak için terk ettikten sonra annesini bir daha göremediği için büyük bir üzüntü içinde gösterilmektedir. Ayrıca, Alice'in romanın bir yerinde neden ailesini ziyaret edemediği hakkında yaptığı konuşma Alice ve zamanın çalışan kadınlarının bu çalışma alanında nasıl sömürülere maruz kaldığını açık bir şekilde göstermektedir. Nakış işi Mary Barton ve Ruth isimli eserlerde toplumsal gerçekçilikle gösterilen diğer bir çalışma alanıdır. Bu çalışma alanı Gaskell'in romanlarında en geniş kapsamlı incelenen meslektir. Mary Barton ve Ruth'un kahramanları da bu iş alanında çalışır ve bu romanlarda bu çalışma alanına dair birçok detaylı bilgi sağlanır. Bu romanlar, nakış işini, düşük maaşlara, uzun ve monoton çalışma saatlerine ve bu çalışma alanının sebep olduğu sağlık sorunlarına değinerek oldukça negatif bir şekilde yansıtırlar. Mary Barton'da nakış işçilerinin çalışma şartları ve içinde bulundukları olumsuz durumlar, okuyucuya Mary ve Margaret yoluyla aktarılır ve roman bu karakterlerin maaşlarına, çalışma saatlerine ve sağlık problemlerine değinir. Üzerine yoğunlaşılan bu konular, okuyucuya birçok toplumsal detayla aktarılır. Örneğin, karakterlerin maaşları kiralarıyla ya da günlük iyi bir yemek öğününün fiyatıyla kıyaslanır. Bu gibi toplumsal detaylar romanın gerçeğe benzerliğini güçlendirir. Başka bir örnek ise, ucuz giyim üretiminde çalışan Margaret'ın işi yüzünden kör olmasıdır. Körlüğüne sebep olarak, geceleyin kendi evinde kendi mumlarıyla sürdürmeye çalıştığı işi gösterilir. Margaret'ın karşılaştığı bu durum Viktorya dönemi üzerine yazılan birçok kitapta, yaygınlığı dile getirilen bir durumdur. Bunların yanı sıra, bu romanlarda yapılan analizler Ruth'un Mary Barton'a kıyasla nakış işinde çalışan işçilere dair daha çok detay verdiğini saptamıştır. Ruth bu işçileri mesai saatleri içinde okuyucuya yansıtır, onlara yemek olarak ne sunulduğunu ve onların yemeklerini nasıl yediklerini bile anlatır. Bu detaylar romanın sözde günahkar karakteri Ruth'a empati uyandırmak için kullanılmış olabilir. Diğer bir deyişle, dehşet verici çalışma şartları, roman okurlarının Ruth'u, evlilik dışı ilişkisini değerlendirirken, göz önünde bulundurmaları için okuyucuya sunulmuş olabilir. Gaskell hem Mary Barton hem de Ruth isimli eserlerinde, fabrikalarda çalışan kadınların sorunlarına değinir. Viktorya toplumunun bu çalışma alanına yönelik ön yargısını karakterlerinin düşünce ve deneyimleriyle okuyucuya aktarır. Bu bağlamda, romanların bu mesleğe yönelik değindiği konular, bu mesleğin toplumda sayıları gittikçe artan hayat kadınlarıyla bağdaştırılması, fabrikada çalışan kadınların evlerini ve ailelerini çalışma saatleri yüzünden ihmal etmeleri ve bunun sonucu olarak ailelerin dağılmasıdır. Bunlara ek olarak, bu romanlar, Viktorya toplumunda yaygın olan, kadınlara ve erkeklere ayrılan farklı alanlar ideolojisini de yansıtırlar. Bu ideolojiye göre kadına ayrılan alan evidir ve kadının çalışmasına iyi gözle bakılmaz. Bu çalışmada yapılan incelemeler, bu romanların kadınların fabrikalarda çalışmalarına, hayatta kalabilmeleri için bir zorunluluk olarak baktıklarını ortaya çıkarmıştır. Bunun bir örneği Mary Barton'da hasta çocuğuna bakmak zorunda kalan Esther'dir. Esther işsiz kaldığı için hayat kadını olur. Fakat, bu romanlar fabrika işine ılımlı yaklaşsalar bile, kadının benimsenen evcimen yapısına uygun işlere öncelik verirler ve bu tür işleri okuyucuya daha detaylı aktarırlar. Mary Barton'da fabrikada çalışan kadınlar, dış görünüşleri ve davranış biçimleri açısından detaylı bir şekilde anlatılırlar ve kavrama güçlerine ve zekâlarına vurgu yapılır. Ayrıca dikkat çekici olmayan çehrelerine ve kendileriyle iletişim kurmak isteyen erkeklere karşı ilgisiz tutumlarına da yer verilir. Yansıtılan bu özellikler, bu çalışma alanının toplumda sayıları artmakta olan hayat kadınlarıyla özdeşleştirilmesi fikrini çürütmeye yönelik verilmiş olabilir. Roman, Viktorya toplumunun bu mesleğe dair olumsuz düşüncelerini, çoğunlukla John Barton'un fikirleriyle yansıtır. John Barton, Esther'in evi terk ettikten sonra hayat kadınlığı yaptığını düşünür ve ondaki ahlaki değişime işinin sebep olduğunu iddia eder. Bu yüzden, Mary'nin fabrikada çalışması olanaksızdır. Mary bir terzinin yanında işe başlar, fakat roman onu yüksek mevkiye ulaşma hayalleri olan hayalperest bir genç kız olarak yansıtır. Mary hayallerine ulaşmak için Harry Carson ile görüşmeye başlar ve bu şekilde Esther'in yolunu izler. Mary'nin bu şekilde yansıtılması, romanın, kadının ahlakının işiyle özdeşleştirilmesi fikrine karşı olduğunu ortaya koyar. Romanda fabrika işine kadınlar için ahlaki bir tehlike temsil eden bir sorun olarak bakılmasa da, fabrikada çalışmakta olan kadınlara ve onların içinde bulundukları olumsuz şartlara asla değinilmez. Romanda sadece fabrika deneyimi olan birkaç kadın karaktere yer verilir. Bu bağlamda, Bayan Wilson bu meslekte çalışan kadınları temsil eden başkarakterdir ve konuşmalarında genellikle fabrika işinin, kadının ev işlerindeki becerisini olumsuz etkilediğinden bahseder. Örneğin, eski bir fabrika işçisi olarak, kendisinin, evliliğinin ilk zamanlarında patates pişirmeyi bile bilmediğini iddia eder. Bunun ve fabrika işiyle bağlantılı birçok sorunun, evlilikleri olumsuz bir şekilde etkilediğini ve ailelerin dağılmasında başlıca neden olduğunu düşünür. Bütün bunlar bu romanda kadınların fabrikada çalışmalarının genel anlamda desteklendiğini fakat bu alanda çalışan evli kadınlar üzerine endişe duyulduğunu açıkça göstermektedir. Mary Barton hayat kadını meselesini Esther ve Harry Carson'la gönül eğlendiren Mary ile gösterir. Her iki durumda da, bu kadınları değerlendirirken, onların yaşam şartlarını göz önünde bulundurur. Hiçbir zaman, bu karakterlerin ahlakını, işleriyle bağdaşlaştırmaz. Viktorya toplumunda var olan bu basit bağdaşlaştırmayı reddeden bu roman, Esther'in hayat kadınlığına atılmasına neden olan dış etkenleri ve içler acısı durumları yansıtarak topluma meydan okur. Sevgilisi tarafından terk edilen Esther hasta çocuğu ile çaresiz kalmıştır ve makara ve mezurasıyla evde nakış işi yaparak para kazanmaya çalışır. Kirasını ödeyemediği için, Esther'in nakış aletlerine ev sahibi el koyar ve hiçbir seçeneği olmayan Esther hayat kadını olarak yaşamını devam ettirmeye başlar. Bu bağlamda, Esther'in nakış aletlerini elinden alan ev sahibi dolaylı olarak onun ahlaksızlığına neden olmuştur ve tüm toplumu temsil etmektedir. Romanda verilen bu mesajın, Gaskell'in Üniteryen fikirlerini açığa çıkardığı söylenebilir. Gaskell'e göre, insanoğlu doğuştan günahkâr değildir ve çevre insanı ve onun hareketlerini şekillendiren temel faktördür. Gaskell bu fikrini romanlarında hayat kadınlarını sergilerken sıklıkla kullanır ve bu kadınların çektiği ızdırap ve pişmanlıklarını yansıtarak okuyucudan onlar için şefkat göstermelerini ister. Bu fikirler Ruth'da da görülmektedir. Roman sürekli Ruth'un kötü yola düşmesine neden olan çevresel faktörlere ve Ruth'un masum kişiliğine dikkat çekmektedir. Ruth'un bu günahı işlemesini işiyle bağdaşlaştırmasa da, terzi yanında atölyede çalışırken harcadığı monoton saatleri, berbat çalışma şartlarını ve Pazar günleri işçilere sağlanan özgürlüğü, Ruth'un evlilik dışı ilişkiye girmesine neden olan küçük faktörler olarak göstermiştir. Ruth'un ailesel destek ve cinsel bilgi eksikliğini, bu günahı işlemesine neden olan en önemli faktörler olarak sunmuştur. Esther'in durumunda olduğu gibi, Ruth da romanın sonunda, yıllarca acı çektikten sonra, toplum tarafından bağışlanmış gibi gösterilir. Esther'in affedilmesi Mary'nin kötü yola düşmesini engellemesindeki rolüyle gerçekleşirken, Ruth hasta bakıcısı olarak çalışıp birçok hastaya yardım ettiği işi sayesinde bağışlanır. Brontë'nin adı geçen romanlarında, çalışan ve çalışmayan kadınların üzerinde fizyonomi ve frenoloji ile yapılan analizler, Brontë'nin bu romanlarında kadınların tasvirlerinde daha çok fizyonomi kullandığını ortaya çıkarmıştır. Brönte, bu romanlarında, kadınların alınları, kaşları, gözleri, saçları ve yanaklarına odaklanmış ve onlara yönelik belirli niteliklere sıklıkla yer vermiştir. Romanların bu özelliği okuyucunun bu karakterlerin kişiliğini daha kolay anlamasına yarar sağlamıştır. Karakterlerin özelliklerine dair verilen bu nitelikler Viktorya dönemi bilim adamlarının bu özelliklere yüklediği kişilik özellikleriyle örtüşmektedir. Bu karakterin genel davranış biçimleri ve anlatıcı tarafından sağlanan genel özellikleri de karakterlerin tasvirinde, yüzü okuma bilimine ait detayların ima ettiği kişilik özellikleriyle örtüşmektedir. Bu romanların anlatıcıları olarak, romanda bulunan fizyonomik ve frenolojik tasvirlerin çoğunu Jane ve Lucy yapar. Jane ve Lucy'nin fizyonomi ve frenolojisi, kendileri ve romanlardaki birkaç karakter tarafından, sadece birkaç kere verilir. Jane Eyre de okuyucu en azından Jane'nin yeşil gözlere, koyu saça ve düzgün olmayan fiziksel özelliklere sahip olduğunu bilir; fakat Villette'de Lucy'nin dış görünümü neredeyse tanımsız kalır. Bu, Lucy'nin toplumda deli olarak etiketlenmemek için, asi ve gelenekleri reddeden kişiliğini aşırı öz denetimle okuyucudan gizleme çabasından kaynaklanıyor olabilir. Romanlarda yapılan incelemelerin bir diğer sonucu ise bu romanların fizyonomi ve frenoloji kullanımı ile çalışan kadını, çalışmayan kadından ayırdığıdır. Buna göre, çalışan kadınlar çalışmayan kadınlardan zihinsel ve entelektüel kapasiteleriyle, çalışkanlıklarıyla ve bu kadınların yaşam alanının kısıtlayan Viktorya toplumuna karşı gösterdikleri direnişle ayrılırlar. Çalışan kadınlar genel olarak zeki, güçlü ve üretken olarak gösterilirken, çalışmayan kadınların çoğunda bu gibi özelliklerin yokluğundan bahsedilir; fakat bu romanlar çoğunlukla toplumda değişikliklere yol açabilecek güçlü orta sınıf kadınların frenolojisi ve fizyonomisine yer verirken daha düşük sınıflardan gelen kadınları basmakalıp bir şekilde okuyucuya aktarırlar. Jane Eyre ve Villette' te yapılan analizler, Jane Eyre'nin Villette'e kıyasla, çalışan ve çalışmayan kadınlar arasındaki farklılıkları daha çok ve belirgin bir şekilde yansıttığını göstermiştir. Bunun sebebi, Jane Eyre'de zamanlarını boş geçirerek harcayan yüksek sınıf kadınların çokça bulunması olabilir. Bu iki romanda, güçlü orta sınıf kadınların fizyonomik ve frenolojik tasvirlerine yer verirken, işçi sınıfı kadınları yüzeysel bir şekilde tanımlarlar. Jane Eyre, Lowood yatılı okulunda öğretmen olarak çalışan Miss Temple'ı; güçlü, direnen, cesaretli, onurlu ve akıllı kişiliğiyle, döneminin ideal kadını olarak görür. Miss Temple'ın bu özellikleri, romanda büyük ve kıvrımlı alnı, alnının ışıldayan beyazlığı, kara gözleriyle ve romandaki davranış biçimiyle okuyucuya sunulur. Villette'te ise Madame Beck'in davranışlarında öz denetim kullanan, mantıkçı ve disiplinli kişiliğine, fizyonomisi aracılığıyla yer verilir. Madame Beck'in kişiliğini gösteren diğer yüz özellikleri; dar alnı, ince dudakları ve her zaman tetikte olan gözleridir ki bunlar onun sert, soğuk ve otoriter kişiliğini yansıtır. Madame Beck'in bu özellikleri sıkı okul yönetiminde kendini gösterir ve bu yönetimin baskısını hisseden Lucy, çok fazla öz denetim uyguladığı için psikolojik bir çöküntüye uğrar. Bu kadınların dışında, Jane Eyre'de Diana ve Mary (Rivers kardeşler) ve Villette'te Matmazel St. Pierre detaylı ya da olumlu olmayan şekillerle fizyonomik tasvirlerle okuyucuya aktarılırlar. Bu bağlamda, Mlle St Pierre oldukça negatif bir biçimde, fizyonomisiyle, okuyucuya aktarılır. İp gibi ince dudakları, dolgun ve geniş yanakları ve donuk gözleri; müsrif, kibirli, tehlikeli ve soğuk kişiliğini ima eder; ki bu özellikler onun lükse düşkün ve çalışmaktan nefret ettiği hayatıyla da gözler önüne serilir. Mlle St Pierre'nin fizyonomisi ile bu derece negatif gösterilmesi, Brontë'nin bu gibi özellikler gösteren kadınlar için, ister çalışsın ister çalışmasınlar, nefretini açıkça ortaya koyduğunu açığa çıkarmıştır. Bu çalışma, Brontë'nin çalışmayan kadınları paylaştıkları birkaç özellikle fizyonomi ve frenoloji aracılığıyla eleştirdiğini ortaya koymuştur. Jane Eyre'de, düşük kaşlar, gelişmiş alt çene, dolgun ve geniş yanaklar, şefkatten yoksun gözler, kibirli dudaklar ve koyu saç yüksek tabakadan gelen kadınlarda sıklıkla görülür ve bu özellikler onların materyalistlik, kibirli, tutkulu ve küçümseyici kişiliklerine atıfta bulunur. Jane Eyre'de, Bayan Reed ve Bayan Ingram fizyonomik tasvirleri açısından dikkat çekerler. Bu, onların Jane'i küçümseyen ve ona kaba davranan başlıca karakterler olmalarından kaynaklanabilir. Jane Eyre; çalışmayan kadınların entelektüel ve zihinsel eksikliklerine de ifadesiz çehrelerine yaptığı göndermelerle atıfta bulunur. Hayatlarını sürdürmek için, çalışmak yerine evliliği seçen bu kadınlarda, bu gibi özelliklere sıklıkla yer vererek, Brontë bu kadınları ideal kadın olarak adlandıran Viktorya toplumunu dolaylı yoldan eleştirir. Villette'de çalışmayan kadınlar olarak Polly Home'a ve Ginevra Fanshawe'e yoğunlaşılır ve bu karakterlerin fizyonomik detayları onların hayatlarında bir erkek figürü gerekliliğine dikkat çeker. Polly ve Ginevra'nın bu kişilik yapılarını ortaya çıkaran fizyonomik özellikleri; Polly'nin sabit ve yoğun bakışları ve küçük kaşları, Ginevra'nın pembe ve sarışın rengi ve kırılgan olarak adlandırılan güzelliğidir. Polly, uysallığı, evcimenliği ve erkeklere karşı aşırı evcimen tutumu ile (ki bu özelliklerine fizyonomisi ile de atıfta bulunulur) Viktorya toplumunun evdeki melek rolündeki kadınını temsil ederken, Ginevra; bencil, çıkarcı ve boş kişiliğiyle Lucy'nin nefret ettiği kadın tipini temsil eder. Bu kadınların tasvirinde kullanılan fizyonomi ve frenoloji, bu kadınları ideal olarak nitelendiren Viktorya toplumuna yönelik bir eleştiri niteliğindedir. Bu çalışmada yapılan analizler Brontë'nin, Viktorya döneminin depresyon, akıl hastalıkları ve öz denetim uygulama hakkındaki görüşlerini, daha çok Jane ve Lucy'nin okuyucuya aktarımında dile getirdiğini ortaya çıkarmıştır. Dönemin bu konulara ilişkin inanışları, Jane ve Lucy'nin işleri hakkındaki inanış, düşüncelerini ve çalışma şartlarını yansıtmak için kullanılmaktadır. Her iki durumda da, çalışma şartları bu karakterlerin psikolojik çöküşüne sebep olur. Bu iki kadın da oldukça romantik, her türlü kısıtlamayı reddeden bir özgürlük kavramını benimserler ve bunu başaramayacaklarını bilirler. Her ikisi de, insanoğlunun birbirlerine fiziksel, sosyal, psikolojik ya da ekonomik açıdan bağımlı olduğunu ve bütünsel bir özgürlük kavramının bu nedenlerle mümkün olmayacağını kavrar. Bu bağlamda, bu çalışma Jane ve Lucy'nin toplumda biraz daha özgürlük kazanmak amaçla çalışma fikrini benimsediklerini saptamıştır. Her ikisi de evliliğin kadınlar için zaten kısıtlı olan özgürlük kavramını daha çok kısıtladığını düşünür ve çalışma fikrini benimserler. Jane ve Lucy işlerine bağlı stres yaşasalar da bu stresin sebebi her ikisinde de farklıdır. Viktorya dönemi, stres altında olan herkesin zihinsel ve psikolojik sorunlar yaşayabileceği fikrini benimser ve bu fikir Jane'in ve Lucy'nin geçici psikolojik sorunlarında kendini gösterir. Her ikisi de özgürce ve diledikleri gibi yaşamalarını gerektiğini söyleyen tutkuları ve her şeyi akıllarıyla yönetmeleri gerektiğini söyleyen mantıkları arasında bir ikilem yaşarlar ve bu ikilemi bastırmak için çoğunlukla öz denetim (Viktorya döneminde akıl hastalıklarını engellemek ya da iyileştirmek için kullanılır) kullanırlar. Dönemin toplumunun da inandığı gibi, bu psikolojik çöküş süreci, karakterlerin mantıkları duygularına hükmetmeye başladığında normale döner. Ekonomik açıdan başkalarına bağlı olmanın ağırlığını erken yaşlarda öğrenen Jane, çocukluğundan itibaren ekonomik özgürlük ve bağımsızlık peşindedir. Jane çalışarak biraz daha özgürlük kazanabileceğini düşünür ve evlilik fikrine başvurmaz. Jane'nin hayali her türlü kısıtlamayı reddeden bir özgürlüğe ulaşmaktır ama bunun imkânsızlığını bilir. Yine de, romanda birçok kez bu tutkusu ve mantığı arasında ikilemler yaşar ve bu ikilemleri engellemek ve bastırmak amacıyla öz denetim kullanır. Öz denetimi, özellikle işlerinin kısıtlayıcı özelliklerine, monotonluklarına ve ümit vaat etmeyen geleceğine alışmak için kullanır. Mesela, sıklıkla kendini diğer çalışan kadınlarla kıyaslar ve kendi durumunu çok daha iyi bulur. Başka bir örnekse, Thornfield'teki bakıcılık işini bir patronun varlığıyla daha çok sevebileceğini söyleyerek kendini kandırmasıdır. Jane, Thornfield'teki işine gitgide alışır ve Bay Rochester'in evlilik teklifini kabul ettikten sonra kendini gittikçe artan bir stres altında bulur. Jane'nin stresi Rochester'in aşırı ataerkil davranışlarından kaynaklanır. Rochester Jane'e sürekli pahalı elbiseler ve takılar almaya ve ona kölesi gibi davranmaya başlar. Bu Jane'e Rochester'e ekonomik açıdan bağlılığını hatırlatır ve Jane, evlenince, işiyle kazandığı özgürlüğü kaybedeceğini düşünür. Jane görüşme saatlerini kısıtlayarak ve evlendikten sonra bile çalışmaya devam edeceğini söyleyerek öz denetim uygulamaya çalışır ama başarılı olamaz. Özellikle, evliliğinden bir gece önce gördüğü rüyalar ve sözde halüsinasyon (aslında bu halüsinasyon değildir, Bertha'yı görmüştür) psikolojik çöküşünün göstergeleridir. Jane, Bertha gerçeğini öğrenince mantığının gösterdiği yolu seçerek Thornfield'ı terk eder ve yeni bir iş aramaya başlar çünkü gerçek anlamda ilk kez aç ve evsiz kalmıştır. Küçük bir köy okulunda öğretmen olarak çalıştığı son işinde de, hayatıyla pek mutlu ve tatmin değildir. Yine öz denetim kullanarak, seçtiği bağımsızlığın Rochester'le yaşayacağı köle hayatına kıyasla daha iyi olduğuna kendini inandırmaya çalışır. Jane gibi, Lucy de, Viktorya toplumunda kadınlar için akıl hastalığına sebep olabileceği düşünülen tutkulu kişiliğini saklamak için, öz denetim kullanır. Jane'e kıyasla, daha çok öz denetim yapar ve bu onun okuyucudan bile kişisel hayatına ait bilgileri saklamak istemesinde açıkça görülür. Lucy kendisinin patron olmadığı her üç işinde de mutlu değildir çünkü kimseden emir almak istemeyen ve bütünüyle özgür olmak isteyen bir yapısı vardır. Jane gibi o da, işinin kısıtlayıcı durumlarına alışmak için öz denetim kullanır. Hasta bakıcılığı yaptığı ve gayet kısıtlayıcı olan ilk işinde bile kendisini mutlu olduğunu ikna etmeye çalışır. Lucy özellikle Madam Beck'in okulunda çalışırken büyük bir depresyona girer. Madam Beck'in sürekli gözetleme ve casusluk yapan kişiliği Lucy'nin kişiliğini daha çok gizleme çabasına girmesine sebep olur. Kendini ele vermemek için, Lucy yalnızlığı seçer ve kendini tamamen işine adar. Bu yalnızlık, okulda zihinsel ve fiziksel sorunları olan bir öğrenciyle yapayalnız bırakıldığı bir tatilde dayanılmaz bir hal alır. Ailesi tarafından istenmeyen çocuk da teyzesi tarafından alınınca, Lucy kendini çok yalnız hisseder ve çevresindekileri sevdikleriyle güzel zamanlar geçirirken hayal etmeye başlar. Lucy bütün bunlara dayanamaz ve aşırı bir biçimde kullandığı öz denetimini kaybeder. Bu bağlamda, Lucy'nin depresyonu aşırı öz denetiminden kaynaklanıyor gibi gösterilmiştir ve bu şekilde Brontë'nin öz denetime dair düşünceleri Viktorya toplumunda olumlu yanları olduğu düşünülen öz denetimle çelişmektedir. Lucy Doktor Bretton ve annesi sayesinde (Lucy'nin vaftiz annesi) iyileşir ve Madam Beck'in okuluna dönerken işi hakkında yeniden olumsuz düşünceler sergilemeye başlar. Bu işe sadece, kendi okulunu kurmak hayaliyle katlandığını söyler ve okulunu Mösyö Paul sayesinde kurduğunda ilk defa mutlu ve tatmin görünür. Sonuç olarak, Gaskell ve Brontë çalışan kadını gösterirken kullandıkları realizm çeşitlerinde farklılıklar gösterseler de, ikisinin de amacı çağlarının çalışan kadınlarının çalışma şartlarını, problemlerini ve durumlarını açıkça ve korkusuzca göstermektir. Her ikisi de, bu sayede toplumda, bu kadınların çalışma alanlarını iyileştirmeyi amaçlarlar. Bu çalışmadan çıkan diğer bir sonuç ise, bu iki yazarın kullandıkları teknik ve metotların kullandıkları realizm çeşitlerine uygun olmasıdır. Örneğin, Gaskell sözü geçen romanlarda sosyal realizme uygun, objektif ve bilimsel üçüncül kişi anlatım kullanırken, Brontë karakterlerinin psikolojisini yansıtmak için bilerek ya da bilmeyerek birincil kişi anlatım kullanır. Anlatıcılarının seçiminde bile böyle bir tutarlılık ve uygunluk sergileyen bu yazarlar, bize insanoğlunun ızdırabını gözler önüne seren büyüleyici eserler sunarlar.
Özet (Çeviri)
This study has aimed to refine our understanding of the representation of working women in Victorian fiction through an analysis of the use of social realism in Mary Barton and Ruth by Elizabeth Gaskell and the use of psychological realism in Jane Eyre and Villette by Charlotte Brontë. The detailed analyses of the uses of social and psychological realism in these novels revealed that these writers supported the idea of work for women despite the prevalence of the unpleasant conditions awaiting women in their work areas, It showed that the authors were inspired by the conditions and problems of working women in their society, and produced their works as tools of criticism of the social, moral and psychological problems encountered by these women. Despite their shared concern for the working women of their era, Gaskell and Brontë differ in the ways they reflect these women, their problems and conditions in their novels. While Gaskell utilizes social realism in her representations of working women in Mary Barton and Ruth, as she does in her dealing with other social problems of the Victorian period, Brontë mainly benefits from the psychological theories of her era in her representations of working women in Jane Eyre and Villette. The analysis of Gaskell's use of social realism in Mary Barton and Ruth revealed the important fact that her novels make use of social realism mainly by presenting working women characters in their social interactions and contexts, reflecting the society's beliefs about the professions women were engaged in the Victorian Period and employing a variety of social details related to life in their time. Another significant result of the analysis is that her novels present both the positive and the negative aspects of women's work in three main areas, which are domestic service, needlework and nursing, by using the different experiences of working women characters and by reporting the characters' differing ideas related to women's work; negative aspects of such employments outnumber the positive ones in these novels. Considering this, it can be asserted that these novels utilize social realism mainly to reveal the problematic aspects of such employments for women, pointing out the changes in society that could achieve better working conditions for women. However, these novels also make it clear that they encourage women's work and progress in different fields, through their frequent criticism of idle middle-class or upper-class ladies which can be clearly seen in several parts of these novels. Important in this critique are John Barton's severe criticism of upper-class women whom he describes as doing nothing more than shopping all the day and playing the piano (in Mary Barton), and Ruth's satirical question of what idle ladies knew about the meaning of existence (in the novel of that name). Mary Barton and Ruth reflect both positive and negative aspects of women working in domestic service by presenting women characters who are employed in domestic service, reflecting their social relations and interactions, giving details about the conditions of their jobs and conveying to the reader differing ideas related to this type of employment through these characters. Ruth renders to the reader mainly a positive picture of working as a servant through the characters Sally and Ruth. In this regard, especially Sally is shown to enjoy an intimate relationship with her employers based on mutual understanding, honesty and respect. The narrator states the reasons for such a relationship and provides detailed descriptions of the advantages her job gives to Sally. Ruth also encounters favorable conditions in her job as a nursemaid to the Bradshaw household. Description of her typical day at work, her salary and her employers' attitudes towards her are given in detailed ways in the novel. This job is shown to give Ruth independence, self-sufficiency and knowledge of the world. After the education she receives from the Thurstan family and her new job as a nursemaid in the Bradshaw household, Ruth is no longer a woman who could be deceived by false pretenses and dark intensions, and she rejects Mr. Bellingham's proposal of marriage. Considering these, it can be asserted that Ruth proposes domestic service as a reasonable option for working-class women provided that it is carried out in well-mannered middle-class or upper-class families who show positive attitudes towards their servants. The novel implies that domestic service, in this way, will no longer be regarded as a kind of slavery in which women feel under pressure and are deprived of freedom. Contrary to Ruth, however, Mary Barton presents a negative portrayal of domestic service through Mary and John Barton's negative ideas about it, reflecting the Victorians' concerns over this job as explained above, borne out by Alice Wilson's past experience as a domestic servant. This kind of job is presented as further limiting women's already limited freedom with its removal from their lives of“the feminine privileges”such as gossiping with neighbors (Gaskell 25), with its rigid rules and regulations as to working hours and dress codes, and with its long and monotonous working hours spent in attendance on others. Alice is shown to feel especially miserable about the fact that she could not spare time for her family because of this job. She laments the fact that she never saw her mother again she left her family to work. Moreover, her speech about why she could not visit her family during her job reveals the various irrelevant duties she had to perform in her employment as a servant, clearly reflecting the exploitations experienced by female servants in Victorian society. Needlework is another area of employment presented through social realism in Mary Barton and Ruth. As King claims, this profession is the most thoroughly explored occupation for women in Gaskell's novels (King 39) and the heroines of Mary Barton and Ruth work in the area of dressmaking, about which detailed information is provided. These novels present this profession in a negative way, especially referring to the low salaries offered, long and monotonous working hours, and the health problems caused by the work. In Mary Barton, the conditions of needleworkers are rendered to the reader through Mary and Margaret and the novel mostly focuses on their earnings (by comparing them to the amounts required for rent or the price of a good meal_, on working hours, and serious health problems as seen in Margaret's going blind because of her job, that of a slop worker which requires her to work at home with her own candlelight for long hours. Analyses of these novels have also found that Ruth draws a more detailed picture of needleworkers in its scenes, showing dressmakers engaged in their work in unpleasant conditions. The novel even provides details of what is offered to these women as food and in what manner they eat it, strengthening its verisimilitude. Taking this into consideration, it can be claimed that such details are utilized in the novel to arouse sympathy for its so-called fallen character Ruth. Details of appalling working conditions may have been intended to change the way readers would judge Ruth regarding her extramarital relationship. As she reveals conditions and problems of working women in domestic service and needlework, Gaskell also courageously presents the challenges awaiting women in factory work, in both Mary Barton and Ruth. Through the ideas and experiences of her characters, she reveals the Victorians' concern over factory work with their association of the job with the increasing numbers of prostitutes in the society and with dissolution of family ties which they considered to result from women's ignorance of their families due to their long hours of work in factories. Moreover, both of these novels reflect the Victorians' idea of separate spheres for men and women and the widespread ideology of domestic space for women. Although they support women's factory work as a necessity for survival, and even show how rejecting it could be the main factor in a woman's fall, as seen in Esther's case when she is abandoned with her sick child in Mary Barton, they appear to prioritize jobs considered suitable for women's celebrated domestic nature. The narrator of Mary Barton describes factory girls in detail in terms of their appearance and behavior and claims that the characteristics of“acuteness and intelligence”(MB 6) are commonly observed in factory women. These girls' unattractive faces and indifferent manners towards the men who try to communicate with them are emphasized in the novel, refuting any association of factory work with immorality. The novel conveys to the reader the morality issue regarding factory women in the Victorian Period through the ideas of John Barton, whose negative attitudes towards this employment for women stemmed from the fate of his sister-in-law Esther who he believes to have changed in negative ways after finding work in a factory. That is why he does not regard factory work even as a possibility for Mary. Nevertheless, Mary follows her aunt's steps to some extent in her desire to achieve the status of a lady, even though she does not work in a factory. This situation again shows the fact that the novel does not relate women's morality to the type of employment they are engaged in. Whereas factory work is not regarded as morally damaging for women in the novel, it employs only two women characters who have the experience of working in factories. Moreover, it only makes references to these women's past experience as factory workers, it does not reflect the conditions in factories or present any woman actually engaged in her work at a factory. In that sense, Mrs. Wilson is the main figure representing women's work at factories and she mostly draws attention to the negative effects of factory work on women's domestic skills. She claims that she did not know even how to cook potatoes when she was married, resulting from her job as factory woman. She also points out the breaking down of family ties because of women's work at factories in her speeches, revealing another belief of Victorian society regarding factory work for women. Therefore, it can be asserted that although the novel encourages women's work in factories in general, especially in terms of its contribution to women's self-sufficiency, it shows some concerns over married women employed in factories. Mary Barton handles the issue of prostitution through the character Esther and by presenting it as a potential future for Mary when she dallies with Harry Carson by taking different aspects of her life into consideration. It does not imply any association between her situation as a fallen woman in the society and her job as a factory worker. Rejecting this simple association that prevailed in Victorian society, the novel challenges society by investigating and reflecting the pathetic circumstances that lead to Esther's fall. In Esther's case, she was abandoned by her lover and left with a sick child for whose sake she could not allow herself to starve to death. She tried to work from home with her“bobbins and tapes”, which were later taken away from her by her landlord, representing the society, who was in a way responsible for her“fall”. In this regard, as Webster claims, this implication is related to Gaskell's Unitarian beliefs that man is not inherently sinful and the environment is the main factor in shaping the individual (Webster 6). Webster believes that Gaskell frequently indicates the role of their environment in“fallen”women's suffering and asks for empathy from the reader for these women, by presenting their plight and repentance (Webster 6). The same rejection of any association between women's work and morality, and the same promotion of the idea that mainly environmental factors shape human's actions and behavior, can be seen in Ruth as well. The novel frequently draws attention to Ruth's innocent personality and the environmental factors that cause her fall. Although it does not relate Ruth's fall to her job as a dressmaker, it implies that her monotonous and unpleasant working hours together with freedom at Sundays may be given as minor factors giving way to her disgrace. The novel offers lack of parental guidance and knowledge about sexuality and the world as major causes of Ruth's fall. As in Esther's case, in which she is shown to gain redemption through her struggle to prevent Mary from becoming a“fallen”woman, Ruth's employments as a nurse maid and sick nurse bring redemption to her after years of suffering because of her disgrace. It is suggested that her employments give her more freedom and independence as well. The analysis of the uses of physiognomy and phrenology descriptions of working and non-working women in the two Bronte novels has brought out the result that Brontë mainly uses physiognomical science in descriptions of women in these novels, and she repeatedly and consistently utilizes certain facial features such as foreheads/brows, eyes, hair and chins in her descriptions, enabling the reader to find certain aspects of personality in the women who possess these features. Moreover, the implications of these physiognomical details in the novels are in line with what these they indicated in the Victorian scientists' understanding of physiognomy, and they are supported by the characters' actions and general descriptions given, most of the time, by the narrators in these novels. As the narrators of these novels, Jane and Lucy provide most of the physiognomical and phrenological analyses themselves and they are described through physiognomy and phrenology in only a few instances by themselves and other characters. While the reader is at least informed about the fact that Jane possesses green eyes, dark hair and irregular facial features, Lucy Snowe's appearance is left unspecified. This might be related to the fact that Lucy imposes excessive self-control over herself as a narrator as well as in her actions as a character, in order not to reveal her unconventional personality which can lead to society's labeling of her as an insane person. Another finding to be noted is that these novels utilize physiognomical and phrenological science in a way that distinguishes working women from non-working women in certain characteristics of personality such as high mental and intellectual capacities, diligence and resistance against the confining Victorian society. They tend to describe non-working women in ways that indicate a lack of intelligence, originality and strength of character, whereas they occasionally point out the existence of such characteristics in working women. However, the novels mostly provide the physiognomical and phrenological analyses of strong middle-class working women who can be pioneers in leading to changes that can improve the conditions of women in their society, while describing lower class women in stereotypical terms. Physiognomical and phrenological analyses made in Jane Eyre and Villette have shown that Jane Eyre makes a sharper distinction between working and non-working women than Villette, which might be related to the fact that upper-class ladies who indulge themselves in their idleness abound in the earlier novel. Both of the novels give detailed physiognomical and phrenological descriptions of strong and powerful middle-class working women such as Miss Temple [in Jane Eyre] and Madame Beck [in Villette] while ignoring working class women and portraying them in superficial ways as seen in the examples of Bessie and Hannah [in Jane Eyre] and Rosine [in Villette]. While in Jane Eyre Miss Temple is presented as an ideal woman of her era, with her unrelenting, courageous, honorable and intelligent personality, which is indicated by her“dark eyes”,“large arched forehead”and“the whiteness of large front”, and also by her deeds and behavior, in Villette Madame Beck is praised for her disciplined personality which makes use of self-control and rationality in her behavior, as implied by her regular facial features. Her other facial features such as her“narrow forehead”,“thin lips”and“watchful eye”easily give away her firm, cold and authoritative personality which she makes use of in her ruling of her school; this personality of her employer makes Lucy feel under pressure, and forces her to exercise too much self-control, leading to her collapse. Apart from these women, other middle-class working women such as the Rivers sisters Diana and Marry (in Jane Eyre) and Mademoiselle St Pierre (in Villette) are rendered in physiognomical details even though they are neither given detailed descriptions nor portrayed in positive terms. In this regard, it is important to point out that Mlle St Pierre is described in a very negative way through her countenance. Her“lips like a thread”,“ large, prominent chin”and“frozen eyes”indicate her prodigal, proud, violent and cold personality, which is also seen in her general descriptions as a woman who indulges in luxuries and hates working. This negative reading of Mlle St Pierre reflects the fact that Brontë's texts do not make discrimination in their treatments of working and non-working women if the these female characters demonstrate a personality bereft of power, industriousness and resistance. It has been revealed that Brontë criticizes non-working women for their several shared characteristics through her use of physiognomy and phrenology which abounds in their descriptions. In Jane Eyre, facial characteristics such as“low brow”,“developed under jaw”,“large and prominent chin”,“eyes devoid of ruth”,“haughty lips”, and“dark hair”are commonly observed in upper-class ladies and imply their materialism, pride, passionate personalities and scornful treatment of working-class women. Mrs. Reed and Miss Ingram are paid special attention in terms of their physiognomy, which is quite understandable considering the fact that they are the two main women figures who treat Jane with contempt and cruelty. Moreover, the novel also points out some of these women's intellectual and mental deficiencies by frequently referring to their faces as lacking expression. By repeatedly making use of such facial details in her descriptions of upper-class ladies who do not work and who regard marriage as the only way to maintain their status, Brontë, indirectly also criticizes the society which celebrates these women as ideal for their remarkable beauty, extreme attention to physical beauty and preference for the domestic sphere. In Villette, Polly Home and Ginevra Fanshawe, as non-working women, are given special attention in terms of their facial characteristics, and their physiognomical descriptions indicate a shared characteristic of their need for the support of a male figure; these characteristics are Polly's“fixed and heavy gaze”and“small . . . brow”and Ginevra's“pink and flaxen attributes”,“blondeness”and“fragile style of beauty”. While Polly is shown as the embodiment of the“angel in the house,”with her submissiveness, domesticity and extremely refined attitudes toward gentlemen, which is also implied in physiognomical descriptions portraying her tender, soft and graceful facial features, Ginevra represents the other side of the feminine with her selfish, manipulative and vain personality, as implied by her facial features which indicate an excessively feminine or flirtatious person. In their physiognomical descriptions, general analyses of their personalities and conveyance of their deeds, Lucy severely criticizes the society which shaped these women's personalities in such negative ways through its established and strict notions of being a woman. The analyses showed that Brontë's appliance of the Victorian understandings of depression, insanity and self-control in her representations of working women in Jane Eyre and Villette are mainly found in presentations of her protagonists Jane and Lucy, and they it is used particularly to demonstrate their feelings and ideas about, or conditions in, their employment. In both cases these conditions, combined with the protagonists' personalities, lead to their psychological collapse. Both of these women nurture a Romantic idea of freedom from all restrictions even though they are aware of the fact that they cannot fulfill such a dream, considering that all humans have certain physical, social, psychological or financial dependencies on others. In this regard, this study has laid bare the fact that Jane and Lucy still cling to the idea of an employment to achieve some freedom in the society even though they acknowledge that such a of freedom is not the same as the one they yearn for. Nevertheless, they consider working a better choice than marriage, which they believe to confine the existence of women more, and which the contemporary women usually preferred.. Both Jane and Lucy experience stress related to their employment although they differ in their reasons. They both follow Victorian ideas in trying to use self-control to avert psychological collapse. . As indicated in the Victorian theories of depression which claimed that stress could lead to mental and psychological breakdown in anyone, the stress of this imposed self-control negatively affects Jane and Lucy. They undergo a period of partial insanity, which is caused by conflicts between their passions dictating them to act freely and in line with their desires, and reason putting limits to the ways in which they allow themselves to act. Their loss of self-control lasts until their reason seizes their passions and feelings, as the Victorians believed, and they regain their old states again. Confronted with the problems of financial dependency at an early age, Jane is shown to have fought for independence and financial freedom since her childhood. She embraces the idea that her employment will bring her some freedom even though she knows that it will not make her idea of total freedom possible. Therefore, she frequently feels confined and restricted, even when she is engaged in a job. Torn between her passions for more freedom and independence and her reason, she most of the time utilizes her self-control to maintain her position and keep her sanity, which is associated with acting in line with codes of behavior expected from men and women in the Victorian society. In this regard, it has been suggested that she makes use of self-control mainly to adapt to an unpromising future, and the monotonous nature and narrow scope of her employments. An example of such application of self-control is seen in her efforts to deceive herself that she will love her monotonous job of governessing a child better with the appearance of a master. As another strategy of self-control, she several times compares her situation in her jobs with those of other women, comforting herself with the thought that she has excellent work conditions compared to them. Jane's excessively anxious state of mind appears after she accepts Mr. Rochester's proposal of marriage, and as is implied in several parts of the novel, her stress is mainly caused by Mr. Rochester's excessively patriarchal attitudes towards her during the wedding preparation. Rochester's desire to buy expensive jewellery and luxurious clothes for her makes Jane realize her financial dependence on him over and over again, and she also recognizes his effort to possess her physically as an unacceptable form of mastery, treating her as if she was his slave even before their marriage. Considering these things, Jane fears losing the limited freedom she has gained with her job after the marriage. She applies self-control by limiting her meeting time with Rochester and she asserts that she will continue her job even after marriage. However, as implied by Victorian understandings of temporary insanity, her permanently stressed state causes her to lose self-control, resulting in terrifying dreams and an apparent hallucination (which is in fact Bertha Mason). After learning that Mr. Rochester is already married, Jane is no longer able to endure the possibility of losing her independence and limited freedom. Although her passions incline her to stay in Thornfield, she again chooses to utilize self-control by acting with her reason which dictates her departure from Thornfield and forces her to find a new job and limited freedom in the outside world. In her last job as a teacher in a poor village school, she is again shown as not content with her life considering the narrow scope and restrictive conditions of her job. This time, she imposes self-control by deceiving herself that she is relatively happy in her current life with its degree of freedom, when compared to the possibility of living in luxury but unfree with Rochester. As Jane does in Jane Eyre, so does Lucy Snowe impose self-control over herself to hide her fiery personality from the others, and to keep her social status and sanity in Villette. Compared to Jane, she utilizes more self-control, as seen in her excessive efforts to withhold information from the other characters in the novel and from the reader as well. Lucy, as a person who does not like to take orders from people around her, is not shown as happy in any of her employments before her last job of ruling her own school. She suffers from stress in all of these jobs in which she is not the boss and, as is the case with Jane, she mainly uses her self-control to avoid reacting emotionally to the problems encountered in her jobs. She considers working to be the most significant way of achieving her dreams of freedom and independence (which she believes she accomplishes with the establishment her own school). Having this in mind, with her self-control, Lucy even endures her extremely confined existence when she serves Mrs. Marchmont, whom she respects for making use of self-control and continuing her life despite a lifelong mourning over her fiancée's death. She especially suffers from a more severe mental conflict and depression during the time she works at Madame Beck's school where she is exposed to the surveillance and penetrating gaze of Madame Beck and other characters. Afraid of revealing her fiery and unrelenting personality, Lucy applies too much control over herself and chooses loneliness. She devotes her time to teaching and analyzing her own nature, which leaves her no time. She claims that she is content with such a busy life, most probably because she does not have to confront her passions for more freedom and independence in this way. However, her satisfaction with a busy and lonely life lasts only until she is left alone with a physically and mentally deformed cretin in the school during the long vacation. After the unwanted child is taken away by an aunt, Lucy desperately needs a companion. She visualizes the other characters such as Madame Beck and Ginevra Fanshawe spending time with their families, friends or lovers and her situation becomes more unbearable for her. After some time, she loses her self-control and falls ill, experiencing what seem to be hallucinations. In this regard, it can be asserted that her use of too much control leads to her depressed state, and with this collapse Brontë contradicts the celebrated benefits of self-control (to avoid insanity) in the Victorian understanding of insanity and self-control. Lucy recovers from her illness with the help of Dr. John and his mother although this lasts until the holiday ends and the school opens again. She continues to experience what she believes to be fantastic events, such as seeing of a nun, which turns out to be one of Ginevra's lovers at the end of the novel. The fact that nun appears at the times when Lucy freely acts with her passions apparently reflects how Lucy feels insecure and under pressure in her job and how it might lead to a mental breakdown for her. Towards the end of the novel, she establishes her own school with the help of Monsieur Paul and seems truly happy for the first time in the novel, which uncovers her personality which cannot tolerate taking orders from or serving others in an effective way. As seen, Brontë efficiently uses the psychological theories of her era in the representations of her working protagonists to reveal the problems working women of her era encountered in their work place and how such problems led to psychological breakdowns in these women. All in all, it is possible to say that although Gaskell and Brontë differed in the predominating kinds of realism they used in their representations of working women, they share the same concern of reflecting the problems and suffering of working women of their society in their novels. Both of these writers support the idea of working for women in that it gives women more self-sufficiency and some freedom even though women also suffer from different problems in their jobs. An important point is that these writers courageously reveal the problems bothering working women, most probably with the idea that such presentations can lead to transformations in society. Another significant finding is that they employ every appropriate technique or method in their use of social or psychological realism, an example of which can be seen in the uses to which they put their narrators. Gaskell's use of social realism in presenting the working women of her time is supported by the use of the third-person narration, which gives a sense of rendering to the reader the social realities of the Victorian Period in a scientific and objective way, as desired by social realists. On the other hand, with her first person narrators Brontë effectively conveys to the reader the psychological theories of her time through a portrayal of the inner lives of her two working protagonists in Jane Eyre and Villette. Reflecting such consistency, even in the use of narrators, in their appliance of social and psychological realism Gaskell and Brontë leave us these fascinating novels of human suffering.
Benzer Tezler
- Toplumcu gerçekçi romanlarda kadın
Women in socialist realist novels
REFİYE DURMUŞ
Doktora
Türkçe
2023
Türk Dili ve EdebiyatıManisa Celal Bayar ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZLEM NEMUTLU
- Magic realism: Amplification of the voice of the oppressed andimarginal
Sihirli gerçekçilik: Mazlum ve marjinal sesinin yükseltilmesi
PEİMAN PARİROU
Doktora
İngilizce
2019
Alman Dili ve Edebiyatıİstanbul Aydın Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. Gillian.M.E. Alban
- Avrupa sanatında Edgar Degas'nın yeri ve önemi
The place and importance of Edgar Degas in European art
AYSUN ÜNLÜ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Güzel SanatlarDokuz Eylül ÜniversitesiGüzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SİBEL ALMELEK İŞMAN
- İstanbul'da bankacılık sektöründe cinsiyete dayalı kariyer ve ücret açığı
Gender career and wage gap in the banking sector in Istanbul
ASLI KARATAŞ
Doktora
Türkçe
2015
BankacılıkMuğla Sıtkı Koçman Üniversitesiİktisat Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEMRA PURKIS
- 20. yüzyıl operalarındaki kadın karakterlerin Feminizm bağlamında ele alınması
Consideration of female characters in 20th century operas in the context of Feminism
HİLAL TAPAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
MüzikANKARA MÜZİK VE GÜZEL SANATLAR ÜNİVERSİTESİSes Eğitimi Ana Sanat Dalı
DOÇ. DR. RAŞİT GÖRKEM AYTİMUR