Postmodern absurdity: Metafiction in Samuel Beckett's waiting for Godot, Happy Days and Endgame
Postmodern saçmalık: Samuel Beckett'in Godot'yu beklerken, Mutlu Günler ve Son oyun adlı oyunlarında üst kurmaca
- Tez No: 382025
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ERDİNÇ PARLAK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: İngiliz Dili ve Edebiyatı, English Linguistics and Literature
- Anahtar Kelimeler: Absürd tiyatro, Samuel Beckett, üst kurmaca, postmodernite, kurgu, The Theatre of the Absurd, Samuel Beckett, metafiction, postmodernity, fiction
- Yıl: 2014
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Cumhuriyet Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İngiliz Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 83
Özet
Bu tezde Samuel Beckett'in Godot'yu beklerken, Mutlu Günler ve Son Oyun adlı oyunları, kurgu ve gerçeklik arasındaki ilişkiyi sorgulayan ve kurgusal yapılarını öne çıkartan ve genelde ironi ve özdüşünümden yararlanan üst-kurmacasal metinler olarak incelenecektir. Absürd tiyatro geleneğinin merkezinde yer alan Beckett oyunları, etrafındaki kaosta hayat için mücadele veren insanın acınacak halini anlatmaktadır. Beckett oyunlarının karakteristiği olan bu durum, Beckett'in yaşadığı kültürel, sosyal, politik ve postmodernitenin ortaya çıktığı bağlam beraberinde, geleneksel kurgunun easas olduğu naturalist dramanın sınırlarının yıkıldığı yeni bir yazın tarzını karşımıza çıkarmaktadır. Beckett'in oyunları ve özellikle de burada ele alınacak olanlar belli bir kurgudan uzaktır ve aksiyon neredeyse yok denecek düzeydedir. Yani, bir ilerleme gerçekleşmemektedir. Oyunlar çoğu zaman oyun içinde oyundur ve insanın hali gülünç bir şekilde oyunlara yansımaktadır. Üst kurmaca ya da bilinçli kurgu adı verilen bu tarz üç oyunda da vardır ve artık bir şey ifade etme yeteneğini yitirmiş ve anlamsız olan dilin geçerliliğini ve iletişim gücünü sorgulamaktadır. Nasıl ki bir ressam hayallerini renklere döküyorsa, Beckett da imgesel durumları sembolik dile dönüştürmektedir. İzleyici ya da okuyucu, yazarın dünyasına bir gözlemci olarak girer. Beckett'in oyunları da edebi sanatı görsellikle oyun formatında birleştiren ve yazarın kendi deneyimlerinin de içeren çok boyutlu tiyatral resimler gibidir.
Özet (Çeviri)
This thesis will analyze Samuel Beckett's Waiting for Godot, Happy Days and Endgame as metafictional plays which draw attention to their status as artifacts in posing questions about the relationship between fiction and reality, usually using irony and self-reflection. Placed in the center of the Theatre of the Absurd, Beckett's plays mainly indicate the poor situation of man who struggles for a living amidst the chaos surrounding him. This being the outstanding characteristic of Beckettian plays and considering the cultural, social and political context in which Beckett lived and the postmodernity arose, we encounter a writing style that has torn the boundaries of naturalist drama in which the conventional plot is the essence. Instead Beckettian plays and particularly the ones that will be handled here are far from a certain plot and imply paralyzed action. That is, there is no clear progress. They are most of the time plays within plays, parodying the human situation. This style, named as metafiction or self-conscious fiction pervades in all three plays here and is used as a device to investigate the validity and communicative power of human language which has lost the ability to signify and is void. In the same way a painter transforms his visions into colorful spots, he transforms his mind into the symbolic language of an imaginary life situation. The reader or the on-looker gets directly into the center of the author's world as an observer. Beckett's plays are like multidimensional theatrical pictures connecting literary art with visual ones giving us, through the form of play, evidence about the author's personal experience.
Benzer Tezler
- The notion of the self in Ibsen's Peer Gynt and Tom Stoppard's Rosencrantz and Guildenstern are Dead
Ibsen'ı̇n Peer Gynt ve Tom Stoppard'ın Rosencrantz ve Guildenstern Öldüler oyunundaki benlik algısı
SÜMEYYE YEŞİLIRMAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
İngiliz Dili ve EdebiyatıErciyes Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ KENAN KOÇAK
- Postmodern elements in Tom Stoppard's the real inspector hound and Ferhan Şensoy's Fişne Pahçesu
Tom Stoppard'ın gerçek müfettiş hound'unda ve Ferhan Şensoy'un Fişne Pahçesu'nde postmodern elementler
HANİFE ZEYNEP CİHAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
İngiliz Dili ve EdebiyatıErciyes Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ KENAN KOÇAK
- Akılcı düşüncenin eleştirisi olarak sinemada absürt: İskandinav sineması örneği
Absurd in cinema as a criticism of rational thought: An example of Scandinavian cinema
ÇAĞIL ERDOĞAN ÖZKAN
Doktora
Türkçe
2018
Güzel SanatlarDokuz Eylül ÜniversitesiFilm Tasarımı Ana Sanat Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ DİLEK TUNALI
- Universitas kavramının Kant felsefesindeki yeri ve üniversite kurumu ile ilişkisi
Universitas cathegory in Kant's philosophy and its relation with university as an institution
MERİÇ BİLGİÇ
Doktora
Türkçe
2011
Eğitim ve ÖğretimMaltepe ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BETÜL ÇOTUKSÖKEN
- Le nouveau roman: claude simon et william faulkner
Yeni roman: claude simon ve william faulkner
REMZİYE NUR ŞENYÜZ
Yüksek Lisans
Fransızca
2014
Fransız Dili ve EdebiyatıGalatasaray ÜniversitesiFransız Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SIDIKA SEZA YILANCIOĞLU