A philosophy of void: Ankara Hippodrome and after
Boşluğun bir felsefesi: Ankara Hipodromu ve sonrası
- Tez No: 383276
- Danışmanlar: PROF. DR. BAYKAN GÜNAY
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Mimarlık, Şehircilik ve Bölge Planlama, Architecture, Urban and Regional Planning
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2014
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 200
Özet
Boşluk, Yunan filozofları tarafından tamamen boş olanı tanımlamak üzere öne sürülmüş bir kavramdır. Kavram, pek çok felsefi metne, fizik başta olmak üzere bilimsel varsayımlara ve çalışmalara ve mekan tasarımı eğitimindeki alıştırmalara konu olmuştur. Ancak, mimarlık ve kentsel tasarımda, boşluk yerine mekân kavramı kullanılmaya başladığında, herhangi bir nitelikteki mekânı tanımlamak üzere boşluk kavramında başvurulduğunu söylemek güçtür. Bu çalışmada öncelikle boşluk kavramının farklı alanlardaki kullanımını araştırmak ve sonrasında mekâna ilişkin terminolojinin ve tasarım araç ve yöntemlerinin tatmin edici açıklamalar getiremediği ve uygun yaklaşımlar geliştiremediği, kentsel dokuda istemsiz ortaya çıkan boşlukları anlamak ve ele almak üzere, boşluk kavramı yeniden ön plana çıkarmak amaçlanmaktadır. Çalışmada incelenecek örnek, bugün Atatürk Kültür Merkezi Alanları Birinci Bölge olarak kayıtlara geçen Ankara Hipodromu'dur. Alanın birbirini izleyen üç safhada incelenmesi önerilmektedir: ilk olarak, öncül-mekân da denebilecek, erken 20. yüzyıl Ankara'sında bazı potansiyellere sahip bir boşluk olarak, ikinci olarak tüm mekânsal nitelikleriyle gündelik hayatın bir parçası haline gelen, başkentin hipodromu olarak kullanılan, böylece mekânlaşan boşluk olarak ve son olarak da mekânsallığını korumaya yönelik planlama kararları ve mimari projelere rağmen bu niteliğini kaybetmiş, istemsiz bir boşluk olarak. Ankara Hipodromu bugün istemsiz bir boşluktur. Kurulu mekânsal ilişkilerden yoksun ve günlük kentsel deneyimlerden ayrılmış haliyle artık bir mekân değil, sürekli doldurulmaya çalışılan bir boşluktur. Ancak ne boşluğu doldurmak uygun yöntemdir, ne de sadece mekânsal ilişkileri kurmak boşluğu mekân haline getirmek için yeterlidir. Bu yüzden, mekân tasarımı araç ve yöntemlerini kullanmaya başlamadan önce, boşluğu yeniden günlük kentsel deneyimlerin bir parçası haline getirmenin ve böylece boşluğu mekân olarak toplumsallaştırmanın yolları aranmalıdır.
Özet (Çeviri)
Void is a concept introduced by Greek philosophers to define utterly empty spaces. It has been subject to a number of texts in philosophy, assumptions and studies in sciences, particularly in physics, and exercises in spatial design education. However, once its use in architecture and urban design is replaced with that of space, it is hardly referred to define spaces of any quality. This study aims at exploring the use of void in various realms, and then at reintroducing the term to understand and treat unintentional voids emerging in urban patterns, where spatial terminology and the tools and methods of design fail to develop satisfactory explanations and appropriate approaches. The case to be studied here is Ankara Hippodrome, which is recorded as the First Division of Atatürk Cultural Center Areas today. It is proposed analyzing the area in three consecutive phases: first as a void, which may as well be described as a proto-space with some potential in Ankara in the early 20th century, second as void becoming space, which was used as the hippodrome of the capital city with all spatial qualities as integrated into daily life, and finally as an unintentional void lacking spatial qualities despite the planning decisions and architectural projects to retain its spatiality. Ankara Hippodrome is an unintentional void today. Lacking established spatial relationships, and being detached from the everyday urban experiences, it is no longer a space, but a void that is constantly desired to fill. Yet, neither trying to fill the void is the appropriate method, nor just establishing spatial relationships is enough to turn the void into space. Therefore, before utilizing the tools and methods of spatial design, the ways to make it engage with everyday urban experiences must be sought after so to make the void social as space again.
Benzer Tezler
- Serbest ve nanoenkapsüle naringenin fitokimyasal bileşeninin C57BL/6J farelerde adipoz dokunun kahverengileşmesi üzerine etkisinin incelenmesi
Assessment of the effect of free and nanoencapsulated naringenin phytochemical component on browning of adipose tissue in C57BL/6J mice
KÜBRA UÇAR
Doktora
Türkçe
2024
Beslenme ve DiyetetikHacettepe ÜniversitesiDiyetetik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ZEYNEP GÖKTAŞ
- Bir ontoloji sorunu: Badiou ve Spinoza
An ontology problem: Badiou and Spinoza
ERMAN KAÇAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
FelsefeAnkara ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BAHTİYAR YÜCEL DURSUN
- Sanat ontolojisi bakımından boşluk kavramı
The concept of void in ontology of art
AYDAN AKSAKAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
FelsefeMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZGE EJDER JOHNSON
- Değer olarak mekânsal boşluk ve korunmasına yönelik bir yöntem önerisi: İstanbul Kara Surları Dünya Miras Alanı örneği
Spatial void as a value and a methodology proposal for its conservation: Example of İstanbul Land Walls World Heritage site
ELİFNAZ DURUSOY ÖZMEN
Doktora
Türkçe
2019
MimarlıkYıldız Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET CENGİZ CAN
- Badiou'nun 'Varlık ve hadise' adlı eserinde ilk-felsefe olmayan bir sistematik felsefenin imkânı
The possibility of a systematic philosophy which is not first-philosophy in Badiou's 'Being and event'
YUSUF BEDİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
Felsefeİstanbul 29 Mayıs ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET AYHAN ÇİTİL