Neonatal sepsisli ileri derecede preterm yenidoğanların geriye dönük değerlendirilmesi
The retrospective evaluation of neonatal sepsis in very preterm infants
- Tez No: 385195
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. NÜKHET ALADAĞ ÇİFTDEMİR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: İleri derecede preterm, sepsis, risk faktörleri, etken mikroorganizmalar, antibiyotik duyarlılığı, Very preterm infants, sepsis, risk factors, causitive microorganisms, antibiotic susceptibility
- Yıl: 2014
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Trakya Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 108
Özet
Neonatal sepsis özellikle ileri derecede preterm yenidoğanlarda önemli bir ölüm ve morbidite nedenidir. Üniteler arasında risk faktörleri, etken mikroorganizmalar ve duyarlılık paternleri açısından farklılıklar söz konusudur. Bu çalışmanın amacı ünitemizde izlenen ileri derecede preterm bebeklerdeki neonatal sepsise yol açan risk faktörlerinin, etkenlerinin, antibiyotik duyarlılıklarının, ölüm durumunun belirlenerek gerekli önlem ve tedavi stratejilerinin oluşturulmasıdır. Ocak 2006- Eylül 2012 tarihleri arasında, ünitemizde takip ve tedavi edilen gebelik yaşı < 32 hafta olan tüm yenidoğan bebeklerin (n=320) dosyaları geriye dönük incelendi. Sepsisli olgular Grup 1 (n=82);aynı dönemde ünitede izlenen sepsis bulgusu olmayan olgular (Grup 2- kontrol grubu; n=150). Grup 1'deki olgular kültürde üreme olanlar (Grup 1a- kesin sepsis; n=41), kültürde üreme olmayanlar (Grup 1b -olası sepsis; n= 41) olarak ikiye ayrıldı. Toplam sepsis atak sayısı 89 idi. Sepsis ortaya çıkış zamanına göre erken (30 gün;23 atak) sepsis olarak üç gruba ayrıldı. Tekli ve çok değişkenli analizlerle risk faktörleri belirlendi. Etkenler ve direnç durumu saptandı. İleri derecede preterm bebeklerde kesin sepsis oranı %17,6 olarak saptandı. Grup 1'de istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha düşük gebelik haftası, annelerinde daha fazla CRP pozitifliği, koryoamniyonit ve diyabet varlığı, daha fazla respiratuar distres sendromu gelişimi, sürfaktan uygulaması, mekanik ventilasyon gereksinimi, nekrotizan enterokolit, patent duktus arteriozus, bronkopulmoner displazi, prematüre retinopatisi gelişimi, periferik venöz, santral ve umbilikal kateter kullanımı, ölüm oranı ve daha uzun hastanede kalım süresi saptandı. Grup 1a olguların, Grup 1b'ye göre hastanede daha fazla kaldığı ve daha fazla bronkopulmoner displazi geliştiği görüldü. Koagülaz negatif stafilokoklar erken (%40) ve geç neonatal sepsiste (%35) en sık izole edilen mikroorganizma idi. Çok geç neonatal sepsiste en sık Gram negatifler (%53) (en sık A.baumannii ) etkendi. Sepsise bağlı ölüm oranı %6 olarak belirlendi. C.albicans ve A.baumannii'de sırasıyla ölüm oranları %33 ve %25 ile en yüksek saptandı. Koagülaz negatif stafilokoklara bağlı ölüm oranı %5,9 idi. Stafilokoklarda yüksek oranda (%94) metisilin direnci Acinetobacter'de %75 karbepenem, %100 sefalosporin direnci mevcuttu. Çok değişkenli analiz sonucunda doğum haftası büyüdükçe (her bir hafta artış için) sepsis riskinin yaklaşık 0,25 kat azaldığı, kateter kullanımı ile riskin 2,38 kat arttığı, bronkopulmoner displazi gelişenlerde riskin 2,45 kat arttığı belirlendi. Çalışmamızda birçok merkezde olduğu gibi ileri derecede preterm olgulardaki sepsisin en sık etkeni olarak koagülaz negatif stafilokoklar belirlenirken, çok geç sepsisin en sık ve ölüm oranı yüksek etkeni olarak hastanemizde kolonize olan A.baumanni saptandı. Antibiyotik direncinin de endişe verici boyutta olduğu görüldü. Antibiyotik politikası ve enfeksiyon önleme stratejilerine daha fazla uyumun sağlanması gerektiği sonucuna varıldı.
Özet (Çeviri)
Neonatal sepsis is an important cause of morbidity and mortality in very preterm infants. There are differencies between the units in term of risk factors, microorganisms, and susceptibility patterns. The aim of this study is to assess the results of our unit, while investigating the risk factors, causative microorganisms, antibiotic susceptibilities and mortality rates in order to determine preventive measures and treatment strategies. Medical records of all infants wilh gestational age 30 days, 23 episodes). Risk factors were determined by singles and multivariate analysis. Causative microorganisms and resistance condition were analyzed. Rate of confirmed sepsis in preterm neonates were determinal 17,6%. Increased positivity of maternal CRP, increased number of chorioamnionitis and diabetes, increased number of respiratory distress syndrome development, surfactant therapy and mechanical ventilation requirement, necrotizing enterocolitis, patent ductus arteriosus, bronchopulmonary dysplasia, development of retinopathy of prematurity, peripheral venous, central and umbilical catheters use, increased mortality rates, longer hospital stay and lower gestational age were statistically significant in Group 1. The patients in Group 1a had longer hospital stay and had more bronchopulmonary dysplasia development rather than in patients in Group 1b. The most causative microorganism in early (40%) and late onset (35%) neonatal sepsis was coagulase negative staphylococcus. The most common causative microorganism for very late onset neonatal sepsis were Gram negative agents (A. baumannii). Sepsis-related mortality rate was 6%. The highest sepsis-related mortality rates were in patients with C. albicans and A. baumannii sepsis with rates of 33% and 25% respectively. Coagulase negative staphylococcus sepsis related mortality rate was 5,9%. There was high methicillin resistance in Staphylococci (94%), carbapenem resistance (75%) and cephalosporin resistance (100%) were also noted. Multivariative analysis showed 0,25-fold decrease in sepsis risk with every increase in delivery week, while risk increasing 2,38-fold with catheter use and 2,45-fold in patients with bronchopulmonary dysplasia development. The most common causative microorganism in sepsis was coagulase negative staphylococcus in our study, as in many centers in very preterm infants. The most common cause of very late onset sepsis was determined as A.baumanni which was colonized in hospital. Its mortality rate was high. Also noteworthy amount of antibiotic resistance was is mandatory in order to increase the rate of neonatal sepsis in preterms.
Benzer Tezler
- Yenidoğan yoğun bakıma neonatal sepsis nedeni ile yatan hastaların değerlendirilmesi
Evaluation of patients hospiltalized in the neonatal intensive care unit for neonatal sepsis
FİKRET SİNCAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DİLEK KAHVECİOĞLU
- Yenidoğan erken başlangıçlı sepsis tanısında hipoterminin diagnostik gücünün ve sepsis parametreleri ile ilişkisinin araştırılması
Investigation of the diagnostic significance of hypothermia and its relationship with sepsis parameters in the diagnosis of neonatal sepsis
EMRE SEFA GÜLTEKİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıRecep Tayyip Erdoğan ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET KENAN KANBUROĞLU
- Geç neonatal sepsisli preterm olguların akut böbrek hasarını saptamada renal anjina indeksinin kullanımının değerlendirmesi
Preterm neonates with late neonatal sepsisevaluation of the use of renal angina index to detect acute kidney injury
AHMET GÖNÜLLÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
NefrolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TÜLİN GÖKMEN YILDIRIM
- Yenidoğan sepsisinin erken tanısında leptinin yeri ve önemi
The importance and place of leptin in the early diagnosis of neonatal sepsis
İPEK KAPLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıCumhuriyet ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. ASIM GÜLTEKİN
- Yenidoğan sepsislerinde familyal hemofagositik lenfohistiyositoz taraması
Screening of familial hemophagocytic lymphohistiocytosis in neonatal sepsis
ZÜHRE KADI OZAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKaradeniz Teknik ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EROL ERDURAN