Geri Dön

Sözlü Türk musikisinde solistik icra üzerine karşılaştırmalı bir çalışma: Münir Nurettin Selçuk, Alâeddin Yavaşça ve Bekir Sıtkı Sezgin'in üslup açısından benzerlik ve farklılıkları

A comparative study about soloistic performance in Turkish classic music with lyrics: Similarities and differences between Münir Nurettin Selçuk, Alâeddin Yavaşça ve Bekir Sıtkı Sezgin as in terms of style

  1. Tez No: 385572
  2. Yazar: METİN DURGUTLU
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ÇETİN KÖRÜKÇÜOĞLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Müzik, Music
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2013
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Haliç Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Türk Müziği Ana Sanat Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 125

Özet

Bu tezde,sözlü musikide solistliğin tarihsel sürecine ışık tutulabilmesi, solistlerin üslûp özelliklerini yansıtan işaretlerin daha belirgin biçimde notaya aksettirilmesi ve gelecek nesiller için bir kaynak olması amaçlanmıştır. Osmanlı'dan günümüze kadar geçen süre içerisinde, solistliğin gelişmesinde etkisi olan şahıslar ve kurumlar incelenmiş, Münir Nurettin Selçuk, Bekir Sıtkı Sezgin ve Alâeddin Yavaşça'nın üç örnek eser üzerindeki icralarının benzerlik ve farklılıkları analiz edilmiştir. Bu çalışmada, solistlerin kendine has özelliklerinin saptanması için kullanılan süsleme ve nüans elemanları konularında yapılmış çalışmalardan istifade edilmiştir. Araştırmada, Osmanlı döneminde musiki icrası açısından en önemli kurumlar olan Saray- ı Enderun, Mevlevîhâneler ve özel meşk ortamlarında yapılan solo icra geleneğinin, gazel ve kaside gibi formlar dışında bugünkü solist anlayışı şekliyle var olmadığı tespit edilmiştir. Cumhuriyet dönemiyle birlikte solo icranın şekli ve üslûbu, Münir Nurettin Selçuk'la birlikte gelen yeni icra anlayışı, radyo, konservatuar, musiki cemiyet ve vakıflarının da katkılarıyla, büyük bir değişim göstermiştir. Bu dönemin, Osmanlı dönemine göre farklı üslupların gelişebildiği bir dönem olduğu görülmüştür. Bu çalışmada adı geçen üç erkek solistin, icralarında kullandıkları süslemelerin oranlarından faydalanarak, üslûp özellikleri yorumlanmış, karşılaştırmalar yapılarak en çok ve en az kullanılan süslemeler saptanmış ve bu bilgiler doğrultusunda üsluplarındaki benzerlik ve farklılıklar tespit edilmiştir.

Özet (Çeviri)

This thesis is intented to enlighten the historical process of being a soloist in Classical Turkish Music with lyrics, to transpose the signs that reflect the stylistic features of soloists in a more significant way and thereby this thesis is also intended to be a resource for future generations. The individuals and institutions who have an impact on the improvement of being a soloist in the period from Ottomans up to present are studied, the similarities and differences between the interpretation, and the ornaments, the nuances in the performances are analysed on one sample work of each ? Münir Nurettin Selçuk, Alâeddin Yavaşça and Bekir Sıtkı Sezgin?. In this dissertation, studies are benefited regarding the ornament and nuance elements, which are used for identificating the specific features of the soloists.. It is determined in this study that the traditional solo interpretation, as it was used to be performed in terms of Classical performance in the most important institutes in Ottoman Empire like Enderun School, Mawlavi houses and special meshk environments, does no longer exist in the way of today's apprehension of solo interpretation except the forms as ghazal and eulogy. With the period of Republic, the form and style of solo interpreting has evolved by contributions of a new interpretation apprehension developed by Münir Nurettin Selçuk, also by contributions of musical foundations and communities, radio and conservatory. It is seen that different variety of performance styles could progress in this period in comparison with the period of Ottoman Empire. By utilizing upon the ratios of the ornaments they use in their performances of the three male soloist's wherein said in this study; their stylistic features were paraphrased. The ornaments which are used most common and which are used in at least were detected by comparing each of them and according to these information the similarities and differences between their performing styles were determined.

Benzer Tezler

  1. 20. yüzyılda klasik Türk müziği enstrümanları ve icracıları hakkında genel bir değerlendirme

    A General analysis of twentieth century classical Turkish music, instruments and performens

    NEVA ÖZGEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Müzikİstanbul Teknik Üniversitesi

    Temel Bilimler Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ. İHSAN ÖZGEN

  2. Sözlü klasik Türk musikisinde eser analizinden hareketle solistik icra için öneriler

    Suggestions based on musical analysis for solistic performance in oral classical Turkish music

    DİLAY HACIOSMANOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    MüzikHaliç Üniversitesi

    Türk Musikisi Ana Sanat Dalı

    PROF. MUTLU DEMİR TORUN

  3. Reşat Aysu'nun eserlerinin incelenmesi

    Analysis of Reşat Aysu's compositions

    FİLİZ KAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Müzikİstanbul Teknik Üniversitesi

    Müzik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SELAHATTİN İÇLİ

  4. Sözlü Türk müziğinde prozodi

    Prosodie in vocal Turkish music

    SÜLEYMAN ERGİŞİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    MüzikHaliç Üniversitesi

    Türk Müziği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. ÇETİN KÖRÜKÇÜOĞLU

    PROF. EROL DERAN

    DOÇ. DR. METİN BALAY

  5. Türk mûsikîsinde nevâ kâr icrâsı; Bekir Sıdkı Sezgin, Merâl Uğurlu örneği

    Nevâ kâr performance in Turkish music; the example of Bekir Sıdkı Sezgin and Meral Uğurlu

    MÜNEVVER BETÜL DURAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    MüzikNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Türk Müziği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET GÖNÜL