İdiyopatik intrakraniyal hipertansiyonda vep'in (görsel uyarılmış potansiyel)tanı ve erken prognozdaki yeri
The value of vep in diagnosis and early prognosis in idiopathic intracranial hypertension
- Tez No: 388543
- Danışmanlar: PROF. DR. TEMEL TOMBUL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: İdiyopatik İntrakraniyal Hipertansiyon, Visual Evoked Potential (VEP), Psödotümor Serebri, Idiophatic intracranial hypertension, Visual Evoked Potential (VEP), Pseudotumor Cerebri
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Yüzüncü Yıl Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 120
Özet
İdiyopatik intrakraniyal hipertansiyon (İİH) hastalarında ana komplikasyonun görme kaybı olması nedeniyle, optik sinir disfonksiyonunun erken saptanması ve takibi oldukça önemlidir. İİH hastalarının görsel sinir disfonksiyonunun saptanmasında ve takibinde bir non-invaziv araç olarak Visual Evoked Potential (VEP) değerlerinin önemini ortaya koymayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Prospektif olarak yapılan bu çalışmada İİH ilk tanılı 32 olgu ile 30 sağlıklı kontrol grubu çalışmaya dahil edildi. İİH hasta grubunun grubunun öncesinde ve lomber ponksiyon sonrası başlanan 1 aylık tedaviyi takiben P100 dalga latansı, her iki göz arası latans farkı, amplitüd ve dalga formasyonu içeren VEP değerlerini karşılaştırdık. İİH hasta grubunu yaş, cinsiyet, badimeks indeksi, göz dibi, görme alanı, görme keskinliği, Beyin MR bulgusu, BOS basıncı, hastanın kontrol esnasındaki şikâyeti, gibi özelliklerine göre gruplara ayrılarak kategorik değişkenler için sayı ve yüzde ifadeleri kullanılmış olup bu özelliklerin VEP üzerindeki etkisini araştırdık. Bulgular: Hastaların 27'si kadın(%84), 5'ü erkek(%16) idi. İİH hasta grubunun ilk VEP sağ P100 değeri hasta grubunda ortalama 115.10 msn iken sağlıklı kontrol grubunda 101.4 msn; Sol P100 değeri hasta grubunda ortalama 115.19 msn iken sağlıklı kontrol grubunda 101.7 msn idi ve bu fark her iki göz için anlamlıydı (P=0.01).Görme alanı normal olan hastaların 1'inde ilk VEP değerleri patolojik olup 6'sının normaldi ayrıca görme alanı patolojiklerin 17'sinde ilk VEP değeri patolojik olup 8'inde normaldi ve VEP ile görme alanı arasında anlamlı ilişki vardı (P=0.011).Görme keskinliği normal olan hastaların 13'ünde ilk VEP değerleri patolojik olup 11'inde normaldi ayrıca görme keskinliği azalmışların 7'sinde ilk VEP değerleri patolojik olup 1'inde normaldi veVEP ile görme keskinliği arasında anlamlı ilişki vardı(P=0.040). Hastaların ilk sağ p100 değeri ortalama 115,10 iken kontrol VEP sağ 100 değeri ortalama 118,84 olup bu değerler arasındaki fark anlamlıydı(P=0.045). Hastaların ilk sol p100 değeri ortalama 115,19 iken kontrol VEP sol p100 değeri ortalama 118,69 olup bu değerler arasındaki fark anlamlıydı(P=0.049).Şikâyeti azalan hastaların 4'ünde VEP değerleri düzelmiş, şikâyeti aynı olan hastaların hiçbirinde düzelme olmamış, şikâyetleri artan hastaların 1'inde VEP değerleri düzelmişti ancak istatistiksel olarak anlamlı değildi (P=0.286).Şikâyeti azalanlarda VEP P100 iki göz arasındaki latans farkı 2,20 msn, şikâyeti aynı kalanlarda iki göz arasındaki latans farkı 5,86 msn şikayeti artanlarda iki göz arasındaki latans farkı 12,00 msn olup bu değerler anlamlıydı (P=0.012). Hastaların ilk VEP'in 14'ü normal, 18'i patolojik olup kontrol esnasında 5 VEP degeri düzelmişti fakat, VEP'ler arasındaki fark anlamlı değildi. (P=0.125). Sonuç: Bizim çalışmamız İİH tanısı esnasında optik iletinin durumunu gösterme açısından VEP değerlerinin önemine işaret etmektedir ve patogenezinde optik sinirde eletrofizyolojik olarak demiyelinizasyonun rolü olabileceğini göstermektedir. VEP'in takipdeki değerinin sınırlı olmasının, İİH hastalığının kronik seyirli olmasına rağmen çalışmamızda BOS basıncı düşürülmeye yönelik tedavi süreci içerisinde VEP kontrolünü yaptığımız sürenin kısa olmasından kaynaklanabileceğini düşünmekteyiz. Bununla birlikte iki göz arasındaki latans farkı erken prognozu değerlendirmede önemli bir kriter olabilir. İİH hastalarının takibinde en etkin yöntemin tespit edilmesi ve yeni çalışmalara ufuk olması için hastalığın VEP ile perimetri üzerindeki etkisini daha uzun süre takipte değerlendiren, ayrıca multifoksiyonel VEP, optik koherens tomografi, vaskuler doppler sonografi yöntemlerini de içeren uzun süre takipli çalışmaların faydalı olacağı görüşündeyiz.
Özet (Çeviri)
SUMMARY Objective: The main complication of idiopathic intracranial hypertension (IIH) is visual loss, so early diagnosis and follow-up of optic nevre dysfuncyion is important. We intended to study heimportance of Visual Evoked Potential (VEP) as a non-invasive method in early detection and follow-up of visual nevre dysfunction in IIH patients. Matherial and Method: 32 patients with newly diasnosed IIH and 30 healthy controls were taken to the study which designed prospectively. We compared VEP values containing P100 wave latency, latency difference between two eyes, amplitude sand wave formations at diagnosis and after 1 month of treatment which was started after lumbar puncture between IIH patients and controls. We also divided IIH patients into groups according to age, gender, body mass index, state of fundus, visual fied, visualacuity, Cranial Magnetic Resonance Imaging (MRI) findings, pressure of cerebrospinal fluid (CSF), complaint of the patient on follow-up. After grouping, we investigated the effect of these features by using categorical variables for number and frequncies on VEP. Results: 27 of patients (84%) was female and 5 (16%) was male. Mean values of initial P100 were 115.10 msec in patient group and 101.4 msec in control group for right eye, 115.19 msec in patient group and 101.7 msec in control group for left eye. These differences were significant for both eyes (p=0.01). One of patients with normal visual field had a pathological value on initial VEP, whereas 6 of those had normal VEP. Besides, 17 of patients with pathological visual field had a pathological value on initial VEP whereas 8 of those had normal VEP. There was significant difference with VEP and visual field ( p=0.011). 13 of patients with normal visual acuity had a pathological value on initial VEP whereas 11 of those had normal VEP. 7 of patients with decreased visual acuity had a pathological value on initial VEP whereas 1 of those had normal VEP. There was significant difference with VEP and visual acuity ( p=0.040). Mean right P100 value of patients on initial VEP was 115.10 msec 118.84 msec on control VEP. This difference was significant (p=0.045). Mean left P100 value of patients on initial VEP was 115.19 msec 118.69 msec on control VEP. This difference was significant (p=0.049). On follow up, VEP improved on 4 of patients who had reduced complaint sand 1 of patients who had increased complaints. No improvement was seen in patients within variable complaints (P=0.286). Latency difference with two eyes was 2,20 msec in patients who had reduced complaints, 5.86 msec in which having invariable complaint sand 12.00 msec in patients who had increase complaints. These latency differences were significant (p=0.012). Of patients, 14 had normal and 18 had pathological VEP initially. On follow-up, 5 of pathological VEP values improved. However the differences between VEP values was not significant (P=0.125). Conclusion: Our study indicates the importance of VEP as a method showing the state of optic transmission on diagnosis of IIH. Study results suggested that there may be demyelinization on optic nerves in disease pathogenesis. Limited value of VEP on follow-up may be because of control VEP was done in a short time during treatment period of high CSF pressure in spite of more chronic course of the disease. However, latency difference between two eyes may be an important criteria for assessment of early prognosis. Further studies with longer follow-up timeshare needed for determination of the most effective method on follow-up of IIH patients and for evaluation the effect of disease on VEP and perimetry. Multifunctional VEP, Optical Coherence Tomography and Vascular Doppler Sonography are some methods that can be used in studies for these purposes.
Benzer Tezler
- İdiyopatik intrakranial hipertansiyonlu hastalarda proinflamatuar sitokinler ile görsel uyarılmış potansiyeller ve optik koherens tomografi bulgularının değerlendirilmesi ve idiyopatik intrakranial hipertansiyonlu hastalarda oligoklonal band varlığının araştırılması
Proinflammatory cytokine levels, visual evoked potentials and optical coherence tomography findings and investigation of oligoclonal band presence in patients with idiopathi̇c intracranial hypertension
ŞENER AKYOL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
NörolojiSağlık BakanlığıNöroloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ŞADİYE GÜMÜŞYAYLA
- Disk ödeminde etyoloji, demografik veriler ve bulgular arasındaki korelasyonun araştırılması
Identification of correlation between the etiology, demograpic data and results in opic disc edema
RENGİN ASLIHAN KURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Göz HastalıklarıAnkara ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TEKSİN ERYILMAZ
- Papilödemli olgularımızın görme alanı, vep ve renkli görme testleri ile değerlendirilmesi
Evaluation of papilledema patients with visual field, vep and color discrimination tests
ESRA DAĞ ŞEKER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Göz HastalıklarıSağlık BakanlığıGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. MUALLA HAMURCU
- İdiyopatik intrakraniyal hipertansiyonda platelet indekslerinin (ortalama platelet hacmi, platelet dağılım genişiliği ve platelet sayısı) değerlendirilmesi ve bos basıncı ile olan ilişkisi
Evaluation of platelet indices (mean platelet volume, platelet distribution width and platelet count) in idiopathic intracranial hypertension and relationship with csf pressure
NURETTİN KOÇ
- İdiyopatik intrakranial hipertansiyonda transvers sinüs stenozunun kontrastlı mrg ile değerlendirilmesi
Evaluation of transverse sinus stenosis with contrast-enhanced mri̇ in idiopathic intracranial hypertension
MEHMET PERVER BÜYÜKDENİZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Radyoloji ve Nükleer TıpDicle ÜniversitesiRadyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SALİH HATTAPOĞLU