Geri Dön

Atatürk Dönemi sürgün politikası ve uygulamaları: 1923 - 1938

Exile politics and aplications of Atatürk's term

  1. Tez No: 389121
  2. Yazar: ŞÜKRÜ ŞUR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. TEMUÇİN FAİK ERTAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Türk İnkılap Tarihi, History of Turkish Revolution
  6. Anahtar Kelimeler: Sürgün, Nüfus, Türk Devrimi, Milli Mücadele, İskân Kanunu, Ulusal Devlet, Mustafa Kemal Atatürk, Tek Parti Rejimi, Exile, deportation, populating, Turkish revolution, Independence Tribunals, settelement law, nation state, Mustafa Kemal Atatürk, nationalism, one party regime
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 292

Özet

Sürgün, bir kişinin veya bir topluluğun herhangi bir nedenden dolayı yaşadığı topraklardan başka bir yere, iradesi dışında, yer değiştirmeye zorlanmasıdır. İlk Çağ toplumlarından modern zamanlara kadar, insanlık tarihinde birbirinden farklı sebeplerle sürgün politikası ve uygulamalarına rastlanmıştır. Türk tarihinin de hemen her evresinde gerek bir cezai müeyyide olarak ve gerekse sosyo - politik ve ekonomik nedenlerle sürgün yöntemine başvurulduğu görülmektedir. Osmanlı Devleti'nin gerek ceza kanunlarında ve gerekse siyasi geleneğindeki sürgün politikası ve uygulamaları, modern Türkiye'nin kuruluş sürecinde ve kurulduktan sonra da XX. yüzyılın ikinci yarısına kadar uygulanmıştır. Türk devriminin yaklaşık üç yıl devam eden bir bağımsızlık savaşı ile birlikte yürütülmesi, cumhuriyetin ilk yıllarında özellikle hassas bir ortam yaratmıştır. Bu hassasiyet, toprak bütünlüğünün korunması, tam bağımsızlığın sağlanması ve ideolojinin yerleşmesi noktasında derin bir kaygıyı da beraberinde getirmiştir. Bu hassasiyet ve kaygı, devrime karşı yönelen herhangi bir hareketi sindirmek konusunda alınacak tedbirleri de şekillendirmiştir. 1923 - 1938 yılları arasında devrimi yürüten kadro, kendisine karşı yönelen muhalefeti etkisizleştirmek, toplumsal çatışmaların, kaosların meydana gelmesini önlemek ve ulus - devlet projesini uygulamaya koymak için birtakım yöntemlere başvurmayı gerekli görmüştür. Bu yöntemler arasında, çatışmayı yaratan ya da yaratma ihtimali olan kişi veya kişilerin bir yerden başka bir yere gönderilmesi, yani sürgün siyaseti bir araç olarak kullanmıştır. Türkiye Cumhuriyeti'nin Osmanlı'dan devraldığı sürgün geleneğinin Osmanlı dönemi ile yer yer benzeştiği ve farklılaştığı görülmektedir. 1923 - 1938 döneminde uygulanan sürgün siyaseti, sorunun yapısına veya koşullara göre bazen ideolojik, bazen etnik, bazen hukuki ve bazen siyasi olabilmiştir. Çeşitli nedenlerle uygulanan sürgün politikaları belirli bir yasal mevzuata dayandırılmıştır. Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddeleri dışında, 1927'ye kadar İstiklal Mahkemeleri de sürgün kararı verebilmiştir. Bunun dışında, 1923 - 1938 tarihleri arasında birden fazla iskân yasası çıkarılmıştır. Bu yasalar kitlesel sürgünlerin temel dayanağı olmuştur.

Özet (Çeviri)

Exile means forcing a person or a group of people to leave their home against their will and to live in another country. From the first ages to the modern times, there has been seen many examples of exile in the human historycaused by different reasons. In the Turkish history, it is possible to see that exile has been implemented either as a sanction or because of socio-political and economic reasons. The exile policy held in both penal code and political traditions of Ottoman Empire has continued to exist in the period of foundation of modern Turkey and after its foundation until the second half of 20th century. The fact that Turkish revolution has been carried out together with an independence war for three years has created a delicate context.This delicacy has caused a feeling of anxiety about maintaining territorial integrity, ensuring absolute independency and disseminating the ideology. This delicacy and feeling of anxiety has had a role in determining the precautions to be taken against any action opposed to revolution. The cadre who was dealing with the revolution between 1923 and 1938 has considered it necessary to apply some procedures to neutralize the opposition, to prevent chaos and social conflicts from happening and to put social-state project into practice.Among these procedures, displacing the person or people who have caused or may cause any conflict exile has been used as a political tool. The tradition of exile which Republic of Turkey has taken over from Ottoman Empire has some similarities with and differences from the Ottoman era. The exile policy applied between 1923-1938 has been ideological, ethnical, judicial and political in accordance with the structure and the condition of the problem.These exile policies has been based on a particular legal regulation.Except from the articles in Turkish Penal Code related to this issue, Independence Tribunals has also had the authority to give exile penalty until 1927. Apart from that, more than one settlement law has been legislated between 1923 and 1938. These laws have been become the basic foundation of exile of the masses.

Benzer Tezler

  1. Balkanlardan Anadolu'ya sürgün ve zorunlu göçler (1876-1912)

    Exile and forced migrations from the Balkans to Anatolia (1876/1912)

    ERDEM DİNÇER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    TarihDokuz Eylül Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HASAN TANER KERİMOĞLU

  2. İsmet İnönü Dönemi Atatürk'e bakış (1939-1946)

    Examining Ataturk During the Periof of Ismet Inonu

    HASAN UYGUN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Tarihİstanbul Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ ARSLAN

  3. I. Dünya Savaşı yıllarında Osmanlı Devletinin muhasım devlet tebaası politikası (1914-1918)

    A citizen of an enemy state policy of the Ottoman Empire during the First World War (1914-1918)

    RAMAZAN SONAT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    TarihSelçuk Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FERUDUN ATA

  4. Gazateci, siyasetçi ve fikir adamı olarak Hüseyin Cahit Yalçın

    Hüseyin Cahit Yalçın who is a journalist and politician and intellectual

    SÜLEYMAN HİLMİ BENGİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    BiyografiHacettepe Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    DR. OĞUZ AYTEPE

  5. Mahmud Tarzi'nin hayatı, inkılâpçılığı ve faaliyetleri

    Life, reformist characteristics and activities of Mahmud Tarzi

    SÜLEYMAN ÖZMEN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    BibliyografyaMarmara Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MAHMUT İHSAN ÖZGEN