Geri Dön

Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerde bağlanma stilleri

Attachment styles of the adolescents with self mutilation

PDF İndir

  1. Tez No: 396556
  2. Yazar: ORÇUN AYKOL
  3. Danışmanlar: PROF. DR. BEDRİYE ÖNCÜ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikiyatri, Psikoloji, Psychiatry, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Anne babaya bağlanma stilleri, depresyon, ergenlik, kendine zarar verme davranışı, yardım arama, Attachment styles to parents, depression, adolescence, self-mutilation, help seeking
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Disiplinlerarası Sosyal Psikiyatri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 130

Özet

Araştırmanın temel amacı ergenlerde kendine zarar verme davranışı ile anne babaya bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. 55 ergenden oluşan örneklem (29 kız, 26 erkek) farklı iki şehirde bulunan iki özel psikiyatri kliniğine başvuran 14-18 yaşları arasındaki ergenlerden seçilmiştir (İstanbul ve Ankara). Kendine zarar verme davranışı (KZVD) olan grup okuma yazma bilen, en az bir kez kendine zarar verme davranışı olan ergenlerden oluşturulmuştur (n: 35). Yazılı bilgilendirilmiş onam formu 18 yaşında ise ergenlerin kendisine 18 yaşından küçük ise ailesine imzalatılmıştır. Zeka geriliği, psikotik bozukluk, şizofren tanısı alan ergenler çalışma grubuna dahil edilmemiştir. Kontrol grubu ise okuma yazma bilen, kendine zarar verme davranışı olmayan, psikoz ve mental retardasyon tanısı almayan ergenlerden (n= 20) oluşturulmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmanın amacına göre hazırlanmış Sosyodemografik Veri Formu, Kendini Yaralama Davranışı Bilgi Alma Formu, Kendine Fiziksel Zarar Verme Davranışı Ayrıntılı İnceleme Formu, Anne Babaya Bağlanma Ölçeği (ABBÖ), Beck Depresyon Envanteri (BDE) kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre kendine zarar verme davranışı olan ve olmayan ergenlerin anne babaya bağlanma stilleri arasında fark yoktur. Ancak kendine zarar verme davranışı olan ergenlerin kontrol grubuna göre aileleri tarafından anlaşılmayı daha çok istedikleri bulunmuştur. Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerin depresyon puanlarının kendine zarar vermeyen ergenlerden daha yüksek olduğu görülmüştür. Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerin kontrol grubuna göre okul başarıları daha düşüktür, okulda aldıkları ceza ve okula devamsızlık oranları daha fazladır. Yardım isteme davranışı bakımından her iki grup benzerdir. Örneklemin iki büyük şehir ve özel psikiyatri kliniğinden oluşması ve boyutu çalışmanın en büyük kısıtlılığıdır. Çalışmada anne babaya bağlanma ile kendine zarar verme davranışı arasında ilişki bulunmamasına rağmen bazı önemli sonuçlar bulunmuştur. Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerin depresyon puanları yüksek, akademik başarıları düşüktür. Buna karşın yardım arayışları sınırlıdır. Kendine zarar verme davranışı olan tüm ergenler depresyon açısından riskli grup olarak değerlendirilmeli ve öncü rolündeki erişkinler (öğretmenler, rehber öğretmenler vb.) buna dikkat etmeli, kendine zarar verme davranışı olan ergenleri profesyonel yardıma yönlendirmelidir.

Özet (Çeviri)

In this study our main aim was to explore the relation between self mutilative behavior and attachment styles of adolescents. The sample consisted of 55 adoolescents (29 female, 26 male) selected from two private psychiatry outpatient clinics from 2 different cities (Ankara and Istanbul). Literate adolescents who had self mutilative behavior at least once were included in the self mutilation group (n: 35). Written informed consent was signed either by adolescents or the families (for adolescents younger than 18). Adolescents with mental retardation, schizophrenia were excluded from the study. Sociodemographic charactersistics were obtained by the modified Sociodemographic Data Form. Other instruments were characteristics of self mutilative behavior explored by Detailed Survey of Self Mutilative Behaviour, Parental Bonding Instrument (PBI), Beck Depression Inventory (BDI). Attachment styles of adolescents with self mutilative behaviour was similar to adolescents without self mutilative behaviour. However adolescents in small group reported that they would like to be understood by their parents more than the adolescents in the control group. Although for depression was an exclusion criteria both self mutilation behaviour and control groups. Mean BDI scores of self mutilative behaviour group was significantly higher compared to controls. Academic performance of the adolescents in self mutilative behaviour group significantly was lower than the control group, as well as that absence from school was higher in self mutilative behaviour group. History of help seeking behaviour (psychiactric/psychological) was similar in both groups. Sample size and composition (two large cities and private psychiatry center) are the limitations of this study. Althogh contrary to our hypothesis we found no parental bonding and self mutilative behavior, there are some important findings of this study. Adolescents with self mutilative behaviour have higher depression scores, lower academic success. İn spite of that they have limited help seeking. All adolescents with self mutlation needs to be considered a risky group for depressive sympthoms and adults (teachers, etc) with gate keeper roles should be aware of this and guide adolescents with self mutilative behaviour to get professional help.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    579616

    Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerde bağlanma stilleri, kimlik karmaşası ve benlik saygısının incelenmesi

    İnvestigation of attachment styles, identity confusion and self-esteem in adolescents with self-injurious behavior

    NECMETTİN DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    PsikiyatriKocaeli Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞAHİKA GÜLEN ŞİŞMANLAR

  2. Tez No

    497580

    Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerde ve annelerinde bağlanma ve oksitosin, vazopressin düzeyleri

    Attachment and oxytocin, vasopressin levels of adolescents with non-suicidal self injury and their mothers

    FATMA BELGER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    PsikiyatriPamukkale Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BURCU ÇAKALOZ

  3. Tez No

    484697

    Kendine zarar verme davranışı ve/veya intihar girişimi olan ergenlerde çocukluk çağı travmaları ve bağlanma stillerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of childhood trauma and attechment styles in adolescent who have self harm behaviour and/or suicide attempts

    GİZEM MÜJDECİOĞLU DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    PsikiyatriAkdeniz Üniversitesi

    Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ESİN ÖZATALAY

  4. Tez No

    914115

    Kendine zarar verici davranışı olan ergenlerde ebeveyn duygusal erişilebilirliğinin intihar olasılığı ile ilişkisi

    The relationship between parental emotional availability and suicide risk in adolescents with nonsuicidal self-injury

    YAĞMUR ÖZGÜR KARABIYIKOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikiyatriAnkara Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİDEM BEHİCE ÖZTOP

  5. Tez No

    523495

    İntihar girişimi olan ve olmayan kendine zarar verme davranışı gösteren ergenlerde ve annelerinde psikiyatrik özellikler ve bağlanma biçimleri

    Psychiatric features and attachment styles in mothers and adolescents having self injurious behaviors with or without suicide attempt

    ESRA EREN ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    PsikiyatriAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEVCAN KARAKOÇ DEMİRKAYA

Geri Dön