Geri Dön

Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerde bağlanma stilleri, kimlik karmaşası ve benlik saygısının incelenmesi

İnvestigation of attachment styles, identity confusion and self-esteem in adolescents with self-injurious behavior

  1. Tez No: 579616
  2. Yazar: NECMETTİN DEMİR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ŞAHİKA GÜLEN ŞİŞMANLAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Psikiyatri, Psychiatry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Kocaeli Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 105

Özet

Çalışmamızda, kendine zarar verme davranışı olan ergenlerin bağlanma stilleri, ebeveynlerinin bağlanma stilleri, ergendeki kimlik karmaşası ve benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Ergenlere psikiyatrik belirtileri, bağlanma stillerini, kimlik gelişimini, benlik saygısını ve kendine zarar verme davranışını değerlendirmek için Kısa Semptom Envanteri, Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri, Kimlik Durumu Değerlendirme Aracı, Coopersmith Benlik Saygısı Ölçeği, Ebeveyn ve Arkadaşlara Bağlanma Envanteri verilmiştir. Anne babanın kendi bağlanma stillerini değerlendirmek için İlişki Ölçekleri Anketi verilmiştir. Çalışmamızda, olgu grubundaki ergenlerin kontrol grubundakilere göre bağlanma stillerinin güvensiz bağlanma biçimi olduğu saptanmıştır. Olgu grubundaki ergenlerin anne ve babalarının bağlanma biçimlerinin güvensiz bağlanma paterni olduğu bulunmuştur. Olgu grubundaki ergenlerin kontrol grubundakilere göre benlik saygılarının daha düşük olduğu ve eşlik eden psikiyatrik tanıların etkisi kontrol edildiğinde dahi, olgu grubundaki ergenlerde kimlik karmaşasının daha yüksek olduğu bulunmuştur. Çalışmamızda literatür bilgisi ile uyumlu olarak, olgu grubundaki ergenlerin bağlanma biçimlerinin ve ebeveynlerinin bağlanma biçimlerinin güvensiz bağlanma şeklinde olduğu saptanmıştır ve kontrol grubundaki ergenlere göre daha fazla kimlik karmaşası yaşadıkları ve benlik saygılarının düşük olduğu bulunmuştur. Çalışmamız kesitsel bir çalışma olduğu için katılımcıların sadece araştırma yapıldığı dönemdeki özellikleri incelenmiştir, neden sonuç ilişkilerinin kurulabileceği toplum tabanlı geniş örneklemli izlem çalışmalarına ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

The aim of this study was to investigate the relationship between attachment styles of adolescents with self-harm behavior, attachment styles of their parents, identity confusion in adolescents and self-esteem. Adolescents were given Brief Symptom Inventory, Self-Harm Behavior Assessment Inventory, Identity Status Assessment Tool, Coopersmith Self-Esteem Inventory, Parent and Friends Attachment Inventory to assess psychiatric symptoms, attachment styles, identity development, self-esteem and self-harm behavior. The Relationship Scales Questionnaire was given to evaluate the parents' attachment styles. In our study, it was found that the attachment styles of the adolescents in the case group were insecure attachment styles compared to the control group. The attachment style of the parents of the adolescents in the case group was found to be insecure attachment pattern. It was found that adolescents in the case group had lower self-esteem than the control group and identity confusion was higher in the adolescents in the case group even when the effect of comorbid psychiatric diagnoses was controlled. In our study, it was found that the attachment styles of the adolescents in the case group and the attachment styles of their parents were in the form of insecure attachment and found that they had more identity confusion and low self-esteem than the adolescents in the control group. Since our study was a cross-sectional study, the characteristics of the participants were examined only in the period in which the research was conducted. There is a need for large-scale community-based follow-up studies in which cause-effect relationships can be established.

Benzer Tezler

  1. Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerde bağlanma stilleri

    Attachment styles of the adolescents with self mutilation

    ORÇUN AYKOL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    PsikiyatriAnkara Üniversitesi

    Disiplinlerarası Sosyal Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BEDRİYE ÖNCÜ

  2. Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerde ve annelerinde bağlanma ve oksitosin, vazopressin düzeyleri

    Attachment and oxytocin, vasopressin levels of adolescents with non-suicidal self injury and their mothers

    FATMA BELGER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    PsikiyatriPamukkale Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BURCU ÇAKALOZ

  3. Kendine zarar verme davranışı ve/veya intihar girişimi olan ergenlerde çocukluk çağı travmaları ve bağlanma stillerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of childhood trauma and attechment styles in adolescent who have self harm behaviour and/or suicide attempts

    GİZEM MÜJDECİOĞLU DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    PsikiyatriAkdeniz Üniversitesi

    Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ESİN ÖZATALAY

  4. Kendine zarar verici davranışı olan ergenlerde ebeveyn duygusal erişilebilirliğinin intihar olasılığı ile ilişkisi

    The relationship between parental emotional availability and suicide risk in adolescents with nonsuicidal self-injury

    YAĞMUR ÖZGÜR KARABIYIKOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikiyatriAnkara Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİDEM BEHİCE ÖZTOP

  5. İntihar girişimi olan ve olmayan kendine zarar verme davranışı gösteren ergenlerde ve annelerinde psikiyatrik özellikler ve bağlanma biçimleri

    Psychiatric features and attachment styles in mothers and adolescents having self injurious behaviors with or without suicide attempt

    ESRA EREN ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    PsikiyatriAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEVCAN KARAKOÇ DEMİRKAYA