Diabetik hastalarda makrovasküler ve mikrovasküler komplikasyonlar ile açlık tokluk trigliserit düzeyi arasındaki ilişki
The relationship between macrovascular and microvascular complications with fasting and postprandial triglyceride levels in diabetic patients
- Tez No: 408469
- Danışmanlar: PROF. DR. BEKİR TAMER TETİKER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
- Anahtar Kelimeler: Diyabetes mellitus, mikrovasküler komplikasyonlar, makrovasküler komplikasyonlar, tokluk trigliserid
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Çukurova Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 77
Özet
Giriş: Diyabetik hastalarda trigliserid yüksekliği ön planda olan dislipidemiye sıkça rastlanmaktadır. Yetişkin bir insan her 4-6 saatte bir beslenmektedir ve günün 16-18 saatinde kan lipidleri kanda tokluk düzeyinde seyretmektedir. Açlık trigliserid düzeylerinin vasküler etkileri bilinmekle birlikte son dönemde yapılan çalışmalarda tokluk trigliserid düzeylerinin açlık değerlerine göre daha önemli olabileceği üzerinde durulmaktadır. Bu çalışmada diyabetik hastalarda makrovasküler ve mikrovasküler komplikasyonlar ile açlık tokluk trigliserid düzeyleri arasındaki ilişki araştırıldı. Gereç yöntem: Bu Çalışmaya Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Endokrin ve Metabolizma polikliniğine başvuran ve servisinde yatan diyabet tanısı ile izlenen 61 (31 erkek 30 kadın) hasta alındı. Hastalara 12 saatlik açlık sonrası sabah kahvaltısında verilmek üzere standart 825 kkal % 60 yağ içeren bir diyet hazırlandı. Hastalardan açlık glukoz, HbA1C düzeyi, AST, ALT, NA, K, BUN, creatinin, total kolesterol, LDL kolesterol, HDL kolesterol, trigliserid için kan alındı. Kahvaltı sonrasında 2. ve 4. saatte total kolesterol, LDL kolesterol, HDL kolesterol, trigliserid için kan alındı. Hastaların fizik muayeneleri yapıldı, anemnezleri alındı, boy ve kilosu ölçüldü ve kaydedildi. Hastaların mevcut mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonları kaydedildi. Bulgular: 61 hastanın 30'unda (% 49,6) hipertansiyon, 13'ünde (% 21,3) koroner arter hastalığı, 57'sinde (% 93,49) diyabetik nöropati, 49'unda (% 80,3) diyabetik nefropati, 51'inde (% 83,6) diyabetik retinopati, 12'sinde % 19,7) diyabetik ayak öyküsü, 2'sinde (% 3,3) periferik arter hastalığı tespit edildi. Diyabetin mikrovasküler komplikasyonu olan hastalarda açlık tokluk trigliserid değeri ile karşılaştırıldığında 4. saat tokluk trigliserid değerlerindeki artış istatistiksel açıdan anlamlı kabul edildi (p < 0,05). Diyabetin makrovasküler komplikasyonu olan hastalarda da artış tespit edildi ancak istatistiksel açıdan anlamlı kabul edilmedi (p > 0,05). Hem kadın hem de erkeklerde açlık ve tokluk trigliserid değerlerinin karşılaştırmasında 4. Saat tokluk trigliserid değerlerindeki artış istatistiksel açıdan anlamlı kabul edildi (p < 0,05). Cinsiyetler arasında anlamlı fark bulunmadı. Sigara kullananlarda hem açlık hemde tokluk trigliserid değerleri kullanmayanlara göre daha yüksek seyretti. HbA1C düzeyi arttıkça hem açlık ve hem de tokluk trigliserid değerlerinde artış olduğu görüldü ve açlık tokluk trigliserid değerleri karşılaştırıldığında 4. Saat tokluk değerlerindeki artış istatistiksel açıdan anlamlı kabul edildi. Sonuç: Diyabetik mikrovasküler komplikasyonu olan hastalarda tokluk trigliserid değerlerinin istatistiksel olarak artmış olması trigliserid değeri normal olduğu için tedavi verilmeyen hastalarda tokluk trigliserid değerlerinin bilinmediği için tokluk değerlerinin maskelenmesine neden olabilir. Bu nedenle diyabetik hastalarda özellikle açlık trigliserid düzeyi normal olan hastalara standart, uygulanması kolay bir trigliserid testinin belirlenmesi, 4. saatte trigliserid değerlerine bakılması ve bu değerleri değerlendirmek için yeni referans aralıklarının belirlenmesi öneririz. Aynı zamanda bizim çalışmamızda diyabetik makrovasküler komplikasyonu olan hastaların sayısının az olması nedeniyle bu düşüncenin daha geniş hasta gruplarında değerlendirilmesi daha uygun görülmektedir.
Özet (Çeviri)
Aim: Dyslipidemia with hypertriglyceridemia is frequently seen in diabetic patients. Adults are fed every 4-6 hours and blood lipid levels are observed as postprandial for 16-18 hours of a day. The vascular effects of fasting triglyceride levels are well known moreover recent studies emphasize postprandial triglyceride levels may be more important than fasting levels. In this study, the relationship between macrovascular and microvascular complications in diabetic patients with fasting and postprandial triglyceride levels were investigated. Material and Methods: Sixty-one patients who were followed up or admitted to Cukurova University Faculty Of Medicine Endocrinology Department (31 men, 30 women) diagnosed with Diabetes Mellitus, were included in this study. A diet containing 60% fat and 825 kcal was prepared to the patients after 12 hours fasting. Blood samples were taken for fasting glucose, HbA1c levels, AST, ALT, Na, K, BUN, creatine, total cholesterol, LDL cholesterol, HDL cholesterol and triglycerides levels. After breakfast 2nd and 4th hour blood samples were taken in order to evaluate postprandial total cholesterol, LDL cholesterol, HDL cholesterol, triglycerides levels. Height, weight, physical examination and anamnesis information's were recorded. Micro and macrovascular complications are also recorded. Findings: Sixty-one patients were included to this study. The comorbidities were respectively; 30 (49.6%) has hypertension, 13 (21.3%) coronary arterial disease, 57 (93.49%) diabetic neuropathy, 49 (80.3%) diabetic nephropathy, 51 (83.6%) diabetic retinopathy, 12 (19.7%) history of diabetic foot and 2 of the patients (3.3%) were diagnosed with peripheral arterial disease. Increase of 4th hour postprandial triglycerides levels were considered statistically significant (p0.05). Increase of 4th hour postprandial triglycerides levels were considered statistically significant in both women and men (p
Benzer Tezler
- Serum IL-18, TNF-alfa ve IL-6 düzeylerinin tip 1 diabetes mellitus ve mikrovasküler komplikasyonlar ile ilişkisi
The relation of serum IL-18, TNF-alpha and IL-6 levels to type 1 diabetes mellitus and microvascular complications
ALEV EROĞLU ALTINOVA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGazi ÜniversitesiEndokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLHAN YETKİN
- Tip 2 diyabetes mellitus tanılı hastalarda diyabetik retinopati ve/veya diyabetik nefropati varlığının sarkopeni üzerine etkileri
The effects of diabetic retinopathy and/or diabetic nephropaty on sarcopenia in patients with TYPE 2 diabetes mellitus
EKİN KONCA KARABUĞA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ SELMA KARAAHMETOĞLU ÖZKAN
- Birinci basamak sağlık kuruluşlarında takip edilen tip 2 diabetes mellitus tanılı hastaların metabolik kontrol ve tedavi parametrelerinin değerlendirilmesi
Birinci basamak sağlik kuruluşlarinda takip edilen tip 2 diabetes mellitus tanili hastalarin metabolik kontrol ve tedavi parametrelerinin değerlendirilmesi
NESLİHAN BAHRİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGaziantep Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA ARAZ
- Yeni tanı tip 2 diabetes mellituslu hastalarda mikrovasküler komplikasyonların görülme sıklığı
The ıncidence of microvascular complications ın newly diagnosed type 2 diabetes mellitus patients.
MURAT ATMACA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıYüzüncü Yıl Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İMDAT DİLEK
- Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında vitamin d düzeyleri, vitamin d seviyesi ile kan glukozu kontrolündeki etkinliğin karşılaştırılması
The levels of vitamin d in type 2 diabetes mellitus patients, comparing the levels of vitamin d and its efficiency on blood glucose control
HÜLYA COŞKUN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDüzce Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YUSUF AYDIN