Tip 2 diabetk hastalarda pioglitazon tedavisinin kemik yıkım - yapım markerları üzerne etkilerinin irdelenmesi
The effect of piglitasone treatment on bone turn over markers in di̇abetic patients
- Tez No: 419737
- Danışmanlar: DOÇ. DR. YÜKSEL ALTUNTAŞ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2008
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: İstanbul Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 96
Özet
Bu çalışmada Tip 2 Diabetes Mellituslu hastalarda pioglitazon tedavinsin kemik yıkım markerları ve metabolik parametreler üzerine etkisinin belirlemeyi amaçladık.Çalışmaya Tip 2 Diabetes Mellituslu 50 hasta (erkek/kadın :25/25) dahil edildi..Hastaların hiçbiri kemik yıkım yapım markerlarını etkileyen ilaç kullanmıyordu.Kemik mineral dansitesinde değişikliğe yol açacak endokrin ve metabolik hastalıklar (azotemi ,hiperparatroidi,hipertroidi VS.) tesbit edilen hastalar çalışmaya alınmadı.Pioglitazon tedavisini alması sakıncalı olan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Çalışmaya alınan tüm kişilerin diyabet süreleri ve diyabet dışı hastalıklarının olmadığı sorgulandı. Boy (cm), kilo (kg), Body mass index ölçüldü. Çalışmaya alınan tüm kişilerin en az 12 saatlik açlık periyodundan sonra biyokimyasal parametrelerinden plazma glukoz, HbA1C, C peptid, kalsiyum, fosfor, magnezyum, ALP (Alkalen fosfataz), Ca,fosfor,betacroslapss,idrar dihidroksiridinolidin,osteokalsin,kalsitonin, TSH (tiroid stimülan hormon) düzeyleri ölçüldü. Kemik mineral dansiteleri DEXA (dual enerji X-ray absorbsiyometri) yöntemi ile belirlendi. Tüm vücut dansitometrileri incelenen hastalarda T ve Z skorları, lomber ve femoral bölge KMD değerleri (gr/cm)ölçüldü. Çalışmada elde edilen bulgular değerlendirilirken, istatistiksel analizler için SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 15.0 programı kullanıldı. Çalışma verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metodların (Ortalama, Standart sapma, frkeans, oran) yanısıra niceliksel verilerin karşılaştırılmasında normal dağılım gösteren parametrelerin başlangıca göre 3.ay ölçümlerinin karşılaştırmalarında Paired Samples t test; normal dağılım göstermeyen parametrelerin karşılaştırmalarında Wilcoxon işaret testi kullanıldı. . Sonuçlar % 95şlik güven aralığında, anlamlılıkk p
Özet (Çeviri)
In this study, our main objective is to assess the effects of pioglitazone treatment in Type 2 Diabetes Mellitus patients on bone resorption markers and metabolic parameters. 50 Type 2 Diabetes Mellitus patients were included in the study with a male-female ratio of 1:1. None of the patients were using drugs which might affect bone resorption markers. Patients with endocrine or metabolic disorders which might change bone mineral density, such as azotemia, hyperparathyroidism, hyperthyroidism, were excluded from the study. In addition, patients who are not suitable for pioglitazone treatment were also excluded. All patients included in the study were investigated for their diabetes period and presence of additional non-diabetic comorbidities. Patients' height (cm), weight (kg) and body mass index (BMI) values were recorded. Biochemical parameters of plasma glucose levels, HbA1c, C-peptide, calcium, phosphorus, magnesium, ALP (Alkaline Phosphatase), beta-CrossLaps (Beta-CTx), urine dihydroxyprydinolidine (DPD), osteocalcin, calcitonin, TSH (Thyroid-stimulating hormone) levels were measured in all patients included in the study following a 12-hour fasting period. Bone mineral density was measured using DEXA (Dual-energy X-ray absorptiometry). Whole body densitometry, T and Z scores in addition to lomber and femoral region BMD values (gr/cm) were calculated. SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 15.0 software was used for statistical analysis of the data obtained in the study. In addition to descriptive statistical methods (mean, standard deviation, frequency, ratio), paired samples t test was used in qualitative values in parameters with normal distribution to compare the initial values with the results obtained in 3rd month of treatment and Wilcoxon sign test was used to compare the parameters without normal distributions. The results were reviewed on 95% confidence interval with a significance level of p
Benzer Tezler
- Tip 2 diabette glitazonların asimetrik dimetilarjinin seviyelerine etkileri
The effect of glitazones on levels of asymmetric dimethylarginin in type 2 diabetes
SERPİL ÖZCAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
BiyokimyaYüzüncü Yıl ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
PROF. M.RAMAZAN ŞEKEROĞLU
- Tip 2 diabetik hastalarda, eritrosit membran lipid peroksidasyonu ve antioksidan sistem üzerine diyet tedavisinin etkilerinin araştırılması
Investigation of effects of dietary treatment on erytrocyte membrane lipid peroxidation and antioxidant in patients with type II diabetes
HAVVA ŞAHİN
Yüksek Lisans
Türkçe
1999
BiyokimyaYüzüncü Yıl ÜniversitesiBiyokimya (Tıp) Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. M. RAMAZAN ŞEKEROĞLU
- Tip 2 diabetik hastalarda n-asetil-beta-d-glukozaminidaz, beta-2 mikroglobulin ve retinol bağlayıcı globulinin idrar atılımı
Başlık çevirisi yok
TEVFİK NOYAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
BiyokimyaYüzüncü Yıl ÜniversitesiBiyokimya ve Klinik Biyokimya Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. M. RAMAZAN ŞEKEROĞLU
- Tip 2 diabetik hastalarda serum lipoprotein (a) düzeylerinin diabetin kronik komplikasyonları ile ilişkisi
The Interrelation between serum lipoprotein (a) levels and chronic complications of diabetes mellitus in patients with NIDDM
SAİT ÖNAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1996
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSelçuk Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET KAYA
- Tip 2 diabetik hastalarda serum prostat spesifik antijen düzeylerinin değerlendirilmesi
The assesment of the serum prostate spesific antigen in ti 2 diabetics patients
GÖKHAN DİNDAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDüzce Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. HAKAN CİNEMRE