İskemik perfüzyon defektlerinde iki farklı bt perfüzyon işleme metodunun karşılaştırılması
Comparision of two different computed tomography post-processing methods in ischemic perfusion defects
- Tez No: 435557
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. HÜSEYİN TOPRAK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2016
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Bezm-i Alem Vakıf Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Radyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 70
Özet
Amaç İnme tanısı ile gelen olgu grubunda iki farklı BT perfüzyon işleme metodunun görsel ve ölçümsel farklılıkları ve kritik darlık lokalizasyonlarına göre değişkenlikleri araştırılmıştır. Gereç ve yöntem Kırk yedi inme olgusının 45'i çalışmaya dahil edildi. Olguların perfüzyon ham veriler gecikmeye duyarlı (delay sensitive) (SVD) ve gecikmeye duyarsız (delay insensitive) (SVD+) iki farklı yöntemle işlendi. Olguların CBV, CBF, MTT haritaları değerlendirildi. Parametrelerin karşı normal hemisfer ile oranı ve farklılıkları hesaplandı (rCBV, rCBF, rMTT ve dMTT). Olgular her iki metodun penumbra değerlendirmedeki görsel üstünlüklerine göre 5 gruba kategorize edildi. Her bir grubun kritik darlık lokalizasyonları ve oranları saptandı ve gruplar arası karşılaştırıldı. Her iki metod ile penumbra alanlarından ölçülen perfüzyon değerleri arasında farklılık Wilcoxon Signed Ranks Test ile değerlendirildi. Ayrıca her iki metodla elde edilen ölçümsel parametrelerin gruplararası ve grup içi değişkenlikleri One Way ANOVA ve Post Hoc TUKEY testleri ile analiz edildi. Tüm testlerde istatistiksel anlamlılık değeri p ≤ 0,005 olarak alındı. Bulgular Penumbra threshold değerlerinde MTT'de karşı hemisfere göre > %145 uzama izlendi ve CBV değeri > 1,9 ml/ 100 gr olarak bulundu. rCBF değerinde SVD'de SVD+'a göre 1,5 kat azalma izlenirken, SVD'de MTT uzaması SVD+'a göre 1,3 kat daha belirgin izlendi. İki yöntem arasındaki farklılığın en belirgin ortaya konduğu parametre dMTT idi, SVD'de ölçülen MTT farklılığının, SVD+'a göre 3 kat daha belirgin olduğu izlendi. Birinci grup (N:3) SVD'de penumbra izlenirken SVD+ yalancı hiperperfüzyonun izlendiği, 2. grup (N:22) penumbranın SVD'de SVD+'a göre daha iyi, 3. grup (N:9) penumbranın SVD'de SVD+'a göre kısmen iyi izlendiği, 4. (N:9) grup penumbranın her iki metodda benzer izlendiği ve 5. Grup (N:2) penumbranın SVD+'da daha iyi izlendiği gruptu. Grup 1 ve grup 5 kritik distal darlık oranlarının %100 olduğu gruplardı. Grup 2, grup 3 ve grup 4 ise sırasıyla giderek azalan oranda kritik proksimal darlık oranlarının yüksek izlendiği gruplardı (%90, %87, %77). 2 Parametrelerden rCBV ölçümlerinde her iki yöntem arasında grup içi ve gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Gruplar arası değerlendirmede her iki metodda rCBF, rMTT ve dMTT değerleri arasında istatistiksel anlamlı farklılık izlendi. Grup içi analizde ise ise tüm gruplarda rMTT ve ek olarak grup 5 hariç diğer gruplarda dMTT değerleri istatistiksel olarak anlamlı farklılıkta idi (p ≤ 0,005). Sonuç İki perfüzyon işleme metodu arasında perfüzyon parametreleri arasında ölçümsel farklılık en çok dMTT değerinde saptanmıstır. Proksimal darlıklarda SVD'de, distal darlıklarda da SVD+'da penumbra görsel daha kolay ayırt edilebilmektedir. İpsilateral proksimal ve distal kritik darlığın izlendiği olgularda SVD'de penumbra izlenirken SVD+ yönteminde yalancı hiperperfüzyon izlendi. Literatürde BTP post-processing metodlarının penumbra değerlendirilmesinde darlık lokalizasyonlarına göre değişkenlikleri araştırılmamıştır. Bu bulgu özellikle proksimal darlıkların eşlik ettiği distal darlıklarda SVD+ methodunda kontrast gecikmesinin çıkarılması hatalı sonuçlara neden olduğunu düşündürmektedir.
Özet (Çeviri)
Purpose We aim to search for visual and quantitative differences of two different CT perfusion (CTP) post processing metods and their variability according to critical stenosis in acute stroke patients. Material Method Fourty five of 47 patients with acute ischemic stroke were enrolled. Their CTP raw data were retrospectively processed with delay sensitive (SVD) and delay insensitive metod (SVD+). CBV, CBF and MTT maps were evaluated. Comparing with the contralateral normal hemisphere, relative and difference of metrics were calculated (rCBV, rCBF, rMTT and dMTT). Patients were categorized into 5 groups according to superiority in visual assessment of penumbra in post-processing metods. Locations of critical stenosis and their percentages in each group were identified and compared. Differences in perfusion values of penumbra obtained in both metods were analyzed with Wilcoxon Signed Ranks test. Inter-group and intragroup differences of measurements in both post-processing methods were analyzed with One Way ANOVA ve Post Hoc TUKEY tests. The statistical significance value was set at p ≤ 0,005. Results Penumbra threshold values were found as MTT > 145% and CBV > 1, 9 ml/ 100 gr. Compared to SVD+, 1.5 fold decrease in rCBF value and 1.3 fold increase in rMTT value was established in SVD metod. The most marked differences between two metods was noted in dMTT values. Values of dMTTs in SVD were 3 fold of those measured in SVD+. In group 1 (N:3), penumbra seen in SVD was noted as pseudohyperperfusion in SVD+. In group 2 (N:22) and 3 (N:9), penumbra was better distinguished in SVD than in SVD+ in decreasing easiness, respectively. In group 4 (N:9), penumbra assessment was similar in both methods. In group 5, penumbra was the better distinguished in SVD+ than in SVD. Group 1 and 5 were the groups in which the frequency of critical distal stenosis was % 100. Group 2, 3 and 4 were the groups having high rates of critical proximal stenosis in decreasing proportions, respectively (90%, 87%, 77%). There is no difference in rCBV values among metods. In inter-group assessment, both post-processing metods showed statistically significant rCBF, rMTT and dMTT differences. In 4 intra-group analysis, all groups had rMTT difference and all groups except group 5 had dMTT differences (p ≤0.005). Conclusion In both CTP post-processing methods, the most prominent difference was found in dMTT. Visually, penumbra is better distinguished in SVD in proximal critical stenosis whereas in SVD+ distal critical stenosis. In cases having both ipsilateral critical proximal and distal stenosis, penumbra in SVD was noted whereas pseudohyperperfusion in SVD+. Variability of CTP post-processing metods in penumbra evaluation according to locations of critical vessel stenosis were not investigated so far. This finding suggest that contrast delay substraction in SVD+ method may cause false results in cases of ipsilateral critical proximal and distal stenosis.
Benzer Tezler
- Ratlarda abdominal deri ada flebi modelinde corm-3'ün flep yaşayabilirliği üzerine etkisi
The effect of corm- 3 molecule on the flap survival using rat abdominal skin island model
OĞUZ BOYRAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiMersin ÜniversitesiPlastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YAVUZ DEMİR
- Koroner arter darlıklarının Dual Enerjili Bilgisayarlı Tomografi'de perfüzyon görüntülemeye etkisinin değerlendirilmesi
Evaluation of the effect of coronary artery stenoses on perfusion imaging in Dual Energy Computed Tomography
SEYDİ HAMİT KORKMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Radyoloji ve Nükleer TıpManisa Celal Bayar ÜniversitesiRadyoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ FATMA CAN
- Egzersizle indüklenen miyokardiyal iskemiyi saptamada P-dalga süresi ve kalp hızı toparlanmasının kullanımı
Usefulness of P-wave duration and heart rate recovery to identify exercise of indicated myocardial ischemia
İLHAN KOYUNCU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
KardiyolojiDokuz Eylül ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖMER KOZAN
- Miyokard perfüzyon spect çalışmasında inferior duvar atenuasyonunun değerlendirilmesine prone pozisyonun katkısı
Contribution of prone position to the evaluation of inferior wall attenuation in myocardial perfusion spect study
ENGİN UZAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Radyoloji ve Nükleer TıpFırat ÜniversitesiNükleer Tıp Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. TANSEL ANSAL BALCI