Geri Dön

Çocukluk çağı malignitelerinde tanı gecikmesinin sıklığı ve nedenleri

Causes and frequency of diagnosis delay in childhood malignancies

  1. Tez No: 448766
  2. Yazar: BURÇİN DUR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. LEMAN GÜLSAN YAVUZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Onkoloji, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Oncology, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2016
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 77

Özet

Amaç: Çocukluk çağı kanserlerinde tanı süresi ve bunu etkileyen faktörler hakkında gelişmekte olan ülkelerde az sayıda çalışma vardır. Çalışmanın amacı ülkemizde çocukluk çağı kanserlerinde tanı süresini ve bunu etkileyen faktörleri belirlemektir. Yöntem: 0-18 yaş arasında akut lösemi, malign lenfoma ve değişik solid tümör tanısı almış 204 hasta çalışmaya dahil edildi.Çalışma süresince tanı alan hastalar ile yüz yüze görüşüldü. Daha eski hastaların dosyaları tarandı, yeterli bilgi edinilemeyen hastalara telefonla ulaşıldı. Hastaya ait gecikme ve doktora ait gecikmenin toplamından oluşan toplam tanı süresi, semptomların başlangıcından kesin tanı konuncaya kadar geçen zaman olarak tanımlandı. Bulgular: Tanı gecikmesinin uzun olduğu hastalık grupları arasında Hodgkin lenfoma, kemik tümörleri, yumuşak doku sarkomları yer alırken, kısa olduğu hastalık grupları arasında ise Wilm's tümörü, germ hücreli tümörler, akut lösemiler yer aldı. Çocuğun yaşı arttıkça tanı gecikme sürelerinin anlamlı olarak uzadığı görüldü. Hasta gecikmesinin en belirgin olarak arttığı yaş grubu 11-15 yaş olarak belirlendi. İlk başvurulan hekim pediatrist ise, tanı süresi kısa, aile hekimi/pratisyen hekim ise uzun bulundu. Tanı gecikmesinin kısa olduğu grupta erken evrede tanı alma oranları ve sağ kalım daha yüksek bulundu. Sonuçlarımız literatür ile uyumlu idi. Sonuç: Akut lösemi, malign lenfoma ve diğer solid tümörlerde tanı süresi hasta yaşı, tümör tipi, ilk başvurulan hekime bağlı olarak değişmektedir. Özellikle pediatrist tarafından muayene edilen hastaların daha hızlı tanı almaları nedeniyle, tıp eğitiminde çocukluk çağı kanserlerinin özellikleri ve tanı gecikmesine daha fazla önem verilmesinin olumlu olacağı düşünüldü.

Özet (Çeviri)

Purpose: There are few reports from developing countries on the factors that influence the time to diagnosis in childhood cancer. The purpose of this study was to investigate the determinants of the time to diagnosis in children with cancer in our country. Method: Analysis was performed on 204 children aged 0-18, diagnosed with acute leukemia, malignant lymphoma and solid tumors. We made an interview with the parents of the children who got cancer diagnose during the study. Older patients'files were analysed retrospectively and we made telephone interviews when the information is not enough. The time to diagnosis, including parent/patient time and physician time, was defined as the interval between the onset of symptoms and the final diagnosis. Results: The longest median time to diagnosis was recorded for children with Hodgkin's lymphoma, bone tumors and rhabdomyosarcomas, the shortest median time to diagnosis was recorded for whildren with Wilm's tumor, acute leukemias and germ cell tumors. The longest median times for patient delay was recorded in children who aged 11-15. When the first point of contact was a pediatrician, physician delay was the shortest, when the first point of contact was a general practitioner physician delay was the longest. Time to diagnosis was shorter in the patients who diagnosed in early stage and the survey was better in those children. Our results were similar to the literature. Conclusıon: The time to diagnosis for childhood acute leukemias, malignant lymphomas and solid tumors was related to patient age, tumor type and first health professional contacted. Especially because of the situation that the children who contacted a pediatrician first, diagnosis delay was shorter, features of childhood malignancies and diagnosis delay should be more important in medicine school.

Benzer Tezler

  1. Çocukluk çağı malignitelerinde kemoterapi tedavisinin hastaların kas kütlesine olan etkisi

    The effect of chemotherapy treatment on muscle mass in childhood malignancies

    İREM AYŞE ATASOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERMAN ATAŞ

  2. Çocukluk çağı malignitelerinde kemoterapi sonrası aşılama

    Başlık çevirisi yok

    OSMAN KULELİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Onkolojiİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GONCA KESKİNDEMİRCİ

  3. Çocukluk çağı malignitelerinde dermatolojik bulgular

    In childhood malignancy dermatological findings

    ARİF DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    DermatolojiGaziantep Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NECMETTİN KIRTAK

  4. Çocukluk çağı malignitelerinde etyolojik faktör olarak yardımcı fertilizasyon tekniklerinin araştırılması

    Investigation of assisted reproductive techniques as ethological factor in childhood cancers

    NESLİHAN ÖZHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DENİZ TUĞCU

  5. Çocuk onkoloji hastalarında tedavi sonrası immünizasyon durumunun değerlendirilmesi

    Evaluation of post treatment immunization status in pediatric oncology patients

    SEVİLAY TABUROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞULE YEŞİL