Scene-setting and referent introduction in Turkish and Turkish sign language (Türk işaret dili, TİD): What does modality tell us?
Türkçe ve Türk işaret dili (TİD)'nde hikaye başlangıçları ve karakter tanıtımları: Dil kanalının farklı olması bize neyi gösterir?
- Tez No: 451413
- Danışmanlar: PROF. DR. BELMA HAZNEDAR KESKİN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Dilbilim, Eğitim ve Öğretim, Linguistics, Education and Training
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2015
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İngilizce Öğretmenliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 89
Özet
Bu çalışmada Türkçe'yi anadili olarak öğrenen işiten çocuklar ile Türk İşaret Dili'ni (TİD) anadili olarak edinen işitme engelli çocukların hikaye anlatmaya nasıl başladıkları ve hikayede geçen karakterleri nasıl tanıttıkları incelenmiştir. Berman ve Slobin (1994)'in de belirttiği gibi konuşma dili edinen çocuklar resimli hikaye anlatırken kendilerine görsel olarak sunulan olayları sözel olarak ve edindikleri dilin dilbilgisi kurallarına uygun bir şekilde anlatmayı öğrenmektedirler. İşaret dili edinen çocuklarda ise böyle bir durum söz konusu değildir çünkü işaret dillerindeki yapılar görsel olup genellikle anlatılan olaya benzerlik taşımaktadır. Bu çalışmada her iki dilden ve üç farklı yaş grubundan katılımcılar yer almıştır (küçük yaş çocuklar 3;5-6;8 yaş arası, büyük yaş çocuklar 7;2-9;11 arası, yetişkinler). Her yaş grubunda 10 kişi, toplamda 60 kişiden veri toplanmıştır. Katılımcılara Balon Hikayesi (Karmiloff-Smit, 1981) adında bir resimli hikaye gösterilmiş ve bunu duyan veya işitme engelli birisine anlatmaları istenmiştir. Bütün veriler işitme engelli ve duyan araştırmacılar tarafından kodlanmıştır. Bu kodlamada katılımcıların hikayeye başlarken hangi bilgileri anlattıkları (kim, nerede, ne) ve hikayedeki üç farklı karakteri (çocuk, baloncu, balon) açık bir şekilde tanıtıp tanıtmadıklarına bakılmıştır. Analiz sonuçları göstermiştir ki hem işiten hem de işitme engelli çocuklar 7;2-9;11 yaşları arasında hikaye başlangıçlarındaki farklı bilgileri yetişkinler kadar sıklıkla ifade etmişlerdir. Daha küçük yaş grubunda ise böyle bir benzerlik bulunmamıştır. Karakterlerin tanıtılması konusunda ise her iki dilde de küçük yaş grubundaki çocuklar bile yetişkinler kadar sık bir şekilde karakterleri açık olarak tanıtmışlardır. İki dil arasında saptanan en önemli fark, Türkçe konuşanların hikayedeki farklı karakterleri tanıtırken, TİD kullanıcılarına göre, daha fazla açık dil yapıları kullanmış olmalarıdır. Bu durum her iki dil arasındaki kanal farklılığından olabileceği gibi bu iki dil arasındaki yapısal farklılıktan da kaynaklanmış olabilir.
Özet (Çeviri)
The aim of the current thesis is to track the developmental patterns in learning to set the scene and introduce referents in narrations produced by hearing children acquiring Turkish and deaf children acquiring Turkish Sign Language (Türk İşaret Dili - TİD). While narrating events presented in visual modality as in picture stories, spoken language acquiring children need to translate them into sequential segments of verbal output following the linguistic structures of their language (Berman and Slobin, 1994). This is not the case for deaf children who acquire a sign language where space is used to describe events and linguistic structures bear visual resemblance to the real events. The data were collected from three age groups in TİD and Turkish: Younger children between 3;5-6;8 years, older children between 7;2-9;11, and adults. There were 10 participants in each age group in each language, thus a total of 60 people took part in the current study. The participants were asked to narrate a picture story (Balloon Story, Karmiloff-Smith, 1981) to a deaf or a hearing person depending on the language condition. All the data were annotated and coded by deaf and hearing research assistants for the linguistic elements used to set the scene at the beginning of the narration (i.e., who, where, what information for the first picture) and the use of explicit linguistic forms to introduce the referents (i.e., the boy, the balloon man, the balloon). The results of the analyses showed that TİD-signing and Turkish-speaking children reached the adult patterns in learning to use scene setting elements at similar ages: In both languages, older age children, but not younger age children, were similar to adults in how frequently they used different types of scene setting elements. As to referent introduction, even younger children in both languages were adult-like in making explicit referrals to different referents of Balloon Story. Turkish speakers, in general, used explicit referrals to the main and secondary animate and inanimate characters of the story more frequently than TİD signers, which could be an effect of modality or typological difference between two languages.
Benzer Tezler
- The effects of late language acquisition on the development of narrative skills: Insights from Turkish sign language (Türk işaret dili - TİD)
Geç dil ediniminin anlatı becerilerinin gelişimi üzerine etkileri: Türk işaret dili (TİD)'nden örnekler
CANSU GÜR
Doktora
İngilizce
2018
Türk Dili ve EdebiyatıAtatürk Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MUZAFFER BARIN
DR. BEYZA SÜMER
- Expression of arguments and age of acquisition effects in Turkish sign language
Türk işaret dilinde üyelerin ifade edilmesi ve dil edinim yaşının etkileri
SEMRA ÖZDEMİR
Yüksek Lisans
İngilizce
2021
DilbilimBoğaziçi ÜniversitesiDilbilim Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. KADİR GÖKGÖZ
- Söz eylem kuramı açısından Japoncada vedalaşma ifadeleri
Japanese farewell expressions from the viewpoint of speech act theory
BÜŞRA ATAKOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
DilbilimAnkara ÜniversitesiDoğu Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE NUR TEKMEN
- Sahneyi kurmak: Fragman
Setting up the scene: Fragment
HALİL EGE BALKIS
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Güzel SanatlarHacettepe ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ASLI IŞIKSAL MERCAN
- Televizyon yapımlarında dekor
Scene in television production
ÜNAL İÇÖZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
Radyo-TelevizyonGazi ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
PROF.DR. KEZBAN GÜLERYÜZ