Geri Dön

Diabetes mellitus hastalarının sosyodemografik özellikleri, saldırganlık düzeyi ve ilaç uyumlarının incelenmesi

The sociodemographic characteristics of diabetes mellitus patients investigation of level of aggressiveness and drug compliance

  1. Tez No: 452271
  2. Yazar: GAZİ BİLMEZ
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. OKTAY SARI, DOÇ. DR. ÜMİT AYDOĞAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Family Medicine, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: saldırganlık, TMMÖ, aggressiveness, TMMS
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: GATA
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 82

Özet

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Diabetes Mellitus hastalarının sosyodemografik özelliklerini, saldırganlık düzeyini ve ilaç uyumlarını incelemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 265 diyabet hastası katıldı. Katılımcılara, Saldırganlık Ölçeği (SÖ), Türkçe Modifiye Morisky Ölçeği (TMMÖ) ile sosyodemografik özellikleri, tedavi ve diyete uyumlarını sorgulayan bir anket formu uygulandı. Bulgular: Hastaların %47,9'u (n=127) kadın olup, yaş ortalaması 55,3±14,4 yıl, ortalama VKİ değerleri 29,8 ± 5,5 kg/m2 ve ortalama hastalık süresi 11,4±8,4 yıldı. Hastalar, SÖ puanlarına göre %32,5'i (n=86) yüksek saldırganlık düzeyine, TMMÖ puanlarına göre %57,4'ü (n=152) yüksek motivasyon düzeyine ve %91,3'ü (n=242) yüksek bilgi düzeyine sahipti. Glisemik hedeflere göre oluşturulan açlık kan şekeri değerleri (p=0,085) ve HbA1c değerleri (p=0,789) arasında toplam saldırganlık puanları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi. Glisemik hedeflere göre oluşturulan açlık kan şekeri değerleri ile TMMÖ bilgi düzeyleri karşılaştırıldığında açlık kan şekeri değerleri regüle olmayan hastalarda bilgi düzeyi daha düşük saptandı (p=0,001). Glisemik hedeflere göre oluşturulan açlık kan şekeri değerleri (p=0,900) ve HbA1c değerleri (p=0,331) arasında motivasyon düzeyleri yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi. Sonuç: Her üç diyabet hastasının birinde saldırganlık düzeyi yüksek tespit edildi. Eğitim düzeyi düşük, önerilen tedaviye uymayan ve egzersiz yapmadığını ifade eden hastalarda saldırganlık düzeyi daha yüksek bulunmuştur. Birinci basamakta görev yapan sağlık personelinin eğitiminde diyabetin psikososyal yönü ve diyabet hastasının ruhsal durumu üzerinde durulması ve hasta eğitiminin ihtiyaca göre bireyselleştirilmesi önerilir.

Özet (Çeviri)

Aim: The objective of our study is to explore the sociodemographic characteristics, aggressiveness level and drug compliance of Diabetes Mellitus patients. Materials and Methods: 265 diabetes patients participated to our study. A quastionnaire asking about sociodemographic characteristics, compliance to treatment and diet and Aggressions Questionnaire (AQ), Turkish Modified Morisky Scale (TMMS) was administered to the participants. Results: The %47.9 of patients are woman, the mean age is 55.3±14.4 years, mean BMI is 29.8±5.5 kg/m2 and mean disease duration was 11.4±8.4 years. Patients, according to AQ %32.5 (n=86) had a high level of aggressiveness, according to TMMS points %57.4 (n=152) had a high motivation level and %91.3 (n=242) had a high knowledge level. When comparing the fasting blood glucose (p=0.085) and HbA1c (p=0.789) values formed to glisemic goals, a significant difference wasn't determined statistically of total aggressiveness points. When comparing the fasting blood glucose values formed according to glisemic goals and TMMS knowledge levels, the patients whose fasting blood glucose values that were not regulated the knowledge level was lower (p=0.001). Between the fasting blood glucose values formed (p=0,900) according to glisemic goals and the HbA1c values (p=0,331) a significant difference wasn't determined as motivation levels. Conclusion: The aggressiveness levels of every one of three diabetes patients was determined high. The aggressiveness levels was high in patients whose education levels were low, not compliant to the recommended treatment and expressing no exercise. It is recommended that patient education must be individualized according to needs and in the education of healthcare personnel working in primary care the psychological state of diabetes patient and psychosocial aspect of diabetes must be emphasized.

Benzer Tezler

  1. Edirne il merkezinde 46 yaş ve üzeri tip2 diyabetes mellitus hastalarının öz yönetim ve tedavi uyumunun değerlendirilmesi

    Evaluation of self-management and treatment compliance of type 2 diabetes mellitus patients aged 46 and over in the provincial center of Edirne

    SEMİH BİLİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Aile HekimliğiTrakya Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖNDER SEZER

  2. Tıp 2 diyabetes mellitus hastalarının diyabetik ayak hakkındaki bilgi ve öz etkililiklerinin değerlendirilmesi

    Diabetic of Type 2 diabetes mellitus patients knowledge about the foot and its effectiveness evaluation

    ZEYNEP NUR ÇEVİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMİN PALA

  3. Tip 2 diabetes mellitus hastalarının yaşam kalitesi düzeyi

    Quality of life of Type 2 diabetics

    TURGAY TOZLAMA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SADIK SAMİ HATİPOĞLU

  4. Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında diyabetik ayak bilgisinin ve özetkililiğinin araştırılması

    Research of diabetic foot knowledge and self-effi̇cacy of TYPE 2 diabetes mellitus patients

    ASLI KIR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERKAN ŞENGÜL

  5. Birinci basamakta BATHE terapötik görüşme tekniği kullanımının diyabet hastalarının güçlendirilmesi üzerine etkisi

    The effect of BATHE technique on empowerment of diabetes patients in primary care

    SELÇUK AKTURAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Aile HekimliğiMarmara Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    DOÇ. DR. ÇİĞDEM APAYDIN KAYA