Lizbon Antlaşması'nın Avrupa Birliği dış ticaret politikası'na etkileri
The effects of the Lisbon treaty on the external trade policy of the European Union
- Tez No: 458715
- Danışmanlar: PROF. DR. MUSTAFA TANYERİ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ekonomi, Uluslararası İlişkiler, Economics, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Ortak Ticaret Politikası, Lizbon Antlaşması, Hükümetlerarasıcılık, TTIP, Doğrudan Yabancı Yatırım, European Union, Common Commercial Policy, Lisbon Treaty, Intergovernmentalism, TTIP, Foreign Direct Investment
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Avrupa Birliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Avrupa Çalışmaları Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 264
Özet
Avrupa Birliği (AB), bünyesinde bulundurduğu 28 üye ülkesi ve 500 milyonu aşkın nüfusu ile günümüzde dünyanın en önemli iktisadi ve siyasal topluluklarından birini oluşturmaktadır. Ortak Ticaret Politikası (OTP), AB'nin geliştirdiği başlıca ortak politikalardan bir tanesidir. Bu politika, AB'ye üye ülkelerin hem kendi aralarında hem de üçüncü ülkelere yönelik nasıl bir dış ticaret politikası uygulayacaklarını belirler ve izleyecekleri stratejinin temelini oluşturur. Üye ülkeler, OTP'ye uyum sağlamak için ulusal mevzuatlarını Birlik inisiyatifine bırakmışlar ve Birliğin OTP uyumuna yönelik geliştirmiş olduğu araçları benimseyerek bir uyumlaşma ve bütünleşme süreci içerisine girmişlerdir. Bu süreç, uzun ve zor çalışmaların ardından 1 Aralık 2009 tarihinde yürürlüğe giren“Lizbon Antlaşması”ile birlikte daha da derinleşmiştir. Nitekim Lizbon Antlaşması'nın 3. maddesi OTP'yi Birliğin münhasır yetki alanına dâhil etmiş ve OTP'nin çerçevesini dış ticaretin tüm ilgili hususlarına genişletmiştir. AB'nin İşleyişine Dair Antlaşma (TFEU)'nun 207. maddesi, hizmetler alanındaki AB yetkisine de açıklık getirmekte ve bu yetkiyi Doğrudan Yabancı Yatırım (DYY) alanına genişletmektedir. DYY alanında da artık üye devletler kendi başlarına ikili yatırım anlaşması yapamayacaklardır. DYY'nin OTP'ye dâhil edilmesi ile artık ticaret ile yatırımın birbirinden ayrılamayacağı gerçeği yansıtılmış olup, DYY'nin AB düzeyine taşınarak ortak karar konusu olması ile AB'nin gücünün arttırılması hedeflenmiştir. OTP alanının netleştirilmesi ve OTP ile ilgili tüm unsurların artık AB'nin münhasır yetki alanına girmesi ile AB ticaret politikasının AB açısından daha verimli ve daha tutarlı olması planlanmıştır. Bu çerçevede, artık“karma anlaşma”olarak adlandırılan; üye devletlerin tek tek onaylarının alındığı anlaşmalar yerine, Komisyon'un üye devletler adına müzakere ettiği ve AB adına onay sürecine taşıdığı“Birlik Anlaşmaları”hedeflenmiştir. Burada ilerleyen süreci daha iyi anlayabilmek için bu değişiklik talebinin üye devletlerden mi geldiği yoksa Komisyon'un yönlendirmesi ile mi olduğu önem arz etmektedir. Lizbon Antlaşması ortak ticaret politikasını işleyişte ulusüstü bir yapıya taşımayı öngörmüştür; ancak süreç gerçekte nasıl işlemiştir? Ticaret alanında 2009'dan sonra sürdürülen ticaret anlaşmaları görüşmelerindeki süreç içinde üye devletlerin duruş ve görüşleri nasıl olmuştur? AB'nin 2008 sonrasında küresel ekonomik kriz sonrasında Birliği güçlendirmek adına geliştirmiş olduğu Lizbon Antlaşması ile AB küresel çapta daha güçlü bir konuma gelebildi mi? Yoksa Lizbon Anlaşması ortak ticaret politikasını işleyişte ulusüstü bir yapıya taşımayı öngördüyse de, teknik olarak yine hükümetlerarası görüş ve onay süreçlerinin hâkim olduğu“hükümetlerarasıcılığın”arttığı bir süreç mi oldu? AB ile Kanada arasında müzakere edilmekte olan Kapsamlı Ekonomik ve Ticaret Anlaşması (CETA) ve özellikle ABD ile AB arasında müzakere edilmekte olan Transatlantik Ticaret ve Ortaklık Anlaşması (TTIP) görüşmelerinde süreç ilk olarak Lizbon Antlaşması'nda tasarlandığı şekilde“ulusüstü”olarak ilerlememekte, süreç hükümetler arası görüş ve engellere takılmaktadır. Nitekim sadece hükümetlerden gelen engellemeler değil, birçok sivil toplum kuruluşu (STK) da şeffaflık konusundaki eksiklikler ve Avrupa standartlarının düşürüleceği konusunda TTIP karşıtı eylem ve protestolarını arttırarak süreci uzatmakta ve hatta zaman zaman süreci tıkamaktadır. Bu çalışmadaki hipotezimiz, TTIP konusunda gerek hükümetlerden, STK ve halktan yöneltilen eleştiriler ve gerek AB karar mekanizması içinde yaşanan tıkanıklıklar çerçevesinde, Lizbon Antlaşması'nın OTP alanında tasarlamış olduğu ulusüstü sürecin işlemeyeceği, bunun yerine hükümetler arası sürecin daha da artacağı ve TTIP Anlaşması'nda, uzun tartışma ve uzlaşma yollarının ardından Avrupa Parlamentosu ve Avrupa Bakanlar Konseyi'nin onayları alınsa dahi, yine üye devletlerin onaylarının da alınması gerekeceği ve bu onay sürecinin beklenenden daha uzun süreceğidir. Bu hipotez Lizbon Antlaşması sonrası yayınlanan akademik güncel literatür, TTIP konusunda AB'de yaşanan gelişmeler ve TTIP konusunda nihai karar verecek olan Avrupa Parlamentosu üyelerine yönelik gerçekleştirilen anket çalışmamız ile somut bir şekilde desteklenmektedir.
Özet (Çeviri)
The European Union (EU) forms today one of the most important economic and political community of the world with its 28 member countries and a population over 500 million. The Common Commercial Policy (CCP) is among the principal common policies established by the EU. This policy determines the external trade policy that EU member states apply between themselves and to third countries and forms the basis of the strategies that they would follow. Member countries accommodated their national legislation to the Union initiative in order to comply with the CCP and have entered into a harmonization and integration process by adopting the instruments developed by the EU for the CCP compliance. This process got deeper following the“Lisbon Treaty”that came into force on December 1st 2009 after long and complicated works. Indeed the third article of the Lisbon Treaty brought CCP to the exclusive competence of the Union and expanded its context to all related aspects of external trade. The article 207 of the Treaty on the Functioning of the European Union (TFEU) also clarifies the EU competence in the field of services and expand this competence into Foreign Direct Investment (FDI). Member states can no longer conclude bilateral investment agreements on their own concerning FDI. By the inclusion of FDI in the CCP the reality that trade and investment can no longer be separated has been reflected and an increase of European power is targeted by placing FDI to the EU level and making it subject to common policy. It is aimed to make the EU trade policy more efficient and more coherent with the clarification of CCP and the inclusion of all trade related aspects into the exclusive competence. Within this context,“Union agreements”are aimed where the Commission negotiates on behalf of all member states and pursue the approval stage on behalf of the EU instead of“mixed agreements”where each member states' approval is needed to conclude agreements. To better understand the following process, it is important here to know if this modification request came from member states or if it happened with the direction of the Commission. The Lisbon Treaty foresaw to carry CCP to a supranational structure in practice, however how does this process work in reality? What are member states' positions and opinions in the process of trade agreements that are being negotiated after 2009? Did the EU become more powerful at global level after the Lisbon Treaty that was developed to strengthen the EU following the 2008 global economic crisis? Or did this process go technically more“intergovernmental”where intergovernmental remarks and approval stages dominate; even though the Lisbon Treaty foresaw to carry CCP at supranational level. The process that was initially designed as“supranational”at Lisbon Treaty currently does not progress at supranational level with the Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA) that is being negotiated between the EU and Canada and especially the Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) that is being negotiated between the USA and the EU, the process hits intergovernmental remarks and obstacles. Not only intergovernmental obstacles, but also many Non-Governmental Organizations (NGOs) increased their opposition and protestations against TTIP for the lack of transparency and the possible lowering of European standards, and thus they extend the process and sometime even block the process. Our hypothesis in this study is that the supranational process of CCP established by the Lisbon Treaty would not function due to critics coming from governments, NGOs and from the public opinion and due to the obstructions arising from the EU decision making mechanism. Instead of this foreseen supranational process, intergovernmental process would increase even more and even though the Council of the European Union (comprising 28 national ministers) and the European Parliament approval of the TTIP after long ways of discussions and compromises, the national approval of member states would still be needed and this consent process would last longer than expected. This hypothesis is concretely supported by the current academic literature published after the Lisbon Treaty, the recent developments happening in the EU and the survey study that is conducted with the European Union members who would be delivering the final approval concerning TTIP.
Benzer Tezler
- The impact of lisbon treaty on the European Union foreign policy actorness: The case study of Arab-Israeli conflict
Lizbon Antlaşması'nın Avrupa Birliği dış politika aktörlüğü üzerindeki etkisi: Arap-İsrail çatışması örneği
ESMA YAĞMUR SÖNMEZ
Yüksek Lisans
İngilizce
2018
Uluslararası İlişkilerOrta Doğu Teknik ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖZLEM TÜR KÜÇÜKKAYA
- Avrupa Birliği Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası
European Union Common Security and Defense Policy
DİLARA ERDEM
- Lack of concerted action in the European Union's foreign policy: A comparative analysis of the European Union's presence in the Libyan and Syrian crises
Avrupa Birliği dış politikasında uyumlu eylem eksikliği: Avrupa Birliği'nin Libya ve Suriye çatışmalarındaki varlığının karşılaştırmalı analizi
NAZLI ECE ASLAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2020
Uluslararası İlişkilerSabancı ÜniversitesiAvrupa Çalışmaları Bilim Dalı
PROF. DR. MELTEM MÜFTÜLER BAÇ
- Soğuk savaş sonrası Avrupa'nın değişen güvenlik algısı ve Avrupa güvenlik ve savunma politikası
After the cold war Europe's changing perception of security and European security defense policy
EBRU GÖKER
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Uluslararası İlişkilerErciyes ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖMER KURTBAĞ
- Explaining change in EU development policy towards Sub-Saharan Africa in the 2000s: The perspectives of system, process and power
2000'li yıllarda AB'nin Sahraaltı Afrika'ya yönelik kalkınma politikasını açıklamak: Sistem, süreç ve güç perspektifleri
ASLIGÜL SARIKAMIŞ KAYA
Doktora
İngilizce
2014
Uluslararası İlişkilerOrta Doğu Teknik ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEVİLAY KAHRAMAN