Geri Dön

Türkiye'de ordunun demokratik modernleşmesi

Democratic modernization of the armed forces in Turkey

  1. Tez No: 460780
  2. Yazar: İBRAHİM İNAL
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. OYA DAĞLAR MACAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Kamu Yönetimi, Siyasal Bilimler, Public Administration, Political Science
  6. Anahtar Kelimeler: Türkiye'de ordu ve demokrasi, demokratik liberal model, Türkiye'de darbeler, Army And Democracy In Turkey, Democratic Liberal Model, Conflict İn Turkey
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Ticaret Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 144

Özet

Antik Yunan'dan itibaren çatısı altında yaşadığı yurttaşlarının can ve mal güvenliğini korumak amacıyla ortaya çıkan devlet, bu temel fonksiyonunu ve kendi varlığını sürdürmek için birtakım kolluk kuvvetlerine gereksinim duymaktadır. Devletin sahip olduğu kolluk kuvvetlerinin başında silahlı kuvvetler gelmektedir. Silahlı kuvvetler ya da ordu, bir kural olarak toplum ve devlete yönelik iç ve dış tehditler karşısında iç ve dış güvenliğin sağlanmasında bir numaralı unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Tarihi süreç içinde silahlı kuvvetler, görevi olan iç ve dış güvenliği sağlarken, kimi zaman geleneksel olarak, kimi zaman da kendisine göre bir zaruri durum karşısında sivil otoritenin denetimi altındaki siyasete de müdahale etme gereği duymuş ve gerektiğinde sivil otoriteyi devre dışı bırakarak siyasette baş aktör olmuştur. Bu kapsamda ele alındığında, Türk siyasi hayatında da ordunun siyasete müdahalesi Osmanlı Devleti zamanından yakın tarihimize kadar devam eden bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Gerek Osmanlı devletinde, gerek Türkiye Cumhuriyeti'nde ordu, kendisine verilen“devleti ve milleti koruma”görevini sürdürmek ve ''kendi kendini kontrol edemeyen demokrasiyi“ sağlam temeller üzerine oturtmak için siyasete müdahale etme hakkını kendisinde bulmuştur. Türkiye'de ordu gelenekten aldığı, toplumun gözünde olan ”kutsallıktan" aldığı, devletin ve milletin bekasını, Cumhuriyetin ulus devlet ve laik yapısını koruma fonksiyonunun kendisine ait olduğu düşüncesi ile siyasete birçok defa müdahalede bulunmuştur. Bu düşünce ile ordu, 1960 ve 1980 askeri darbeleriyle doğrudan, 1971, 1997 ve 2007 muhtıra ve müdahaleleriyle dolaylı olarak siyasete yön vermiş, bekçilik fonksiyonunun üstlenildiği muhafız rejimler ve vesayet rejimleri ile benzerlikler göstermiştir. Ancak demokratik ve AB'ye adaylık süreci devam eden bir ülke olarak Türkiye'de ordunun depolitize olması, profesyonelleşmesi ve sivil otoritenin denetimine bağlı olması, bir diğer ifadeyle ordunun liberal demokrasiye konsolidasyonu gerekmektedir. Bu amaçla Türkiye'de birçok liberal demokratik uygulamalar yapılmış ve son dönemde bu bakımdan yeni bir anayasa yapılması gündeme gelmiştir. Bu bakımdan bu çalışma, Türk sivil hayatına olan müdahalelerinin neden - sonuç ilişkisi içinde incelenmesi, AB'ye aday bir ülke olarak yapılan demokratikleşme çabalarının analiz edilmesi ve önümüzdeki dönem içinde ordunun liberal demokrasiye entegrasyonu ve yeni bir anayasa çalışmalarının incelenmesi bakımından önem taşımaktadır.

Özet (Çeviri)

The state, which has emerged since ancient Greece to protect the life and property of its citizens who live under the roof, needs this basic function and some law enforcement agencies to maintain its own existence. Armed forces are at the forefront of the state-owned law enforcement agencies. As a rule, the armed forces or the army emerges as the number one element in providing internal and external security against internal and external threats towards society and the state. Historically, while armed forces have provided internal and external security, they have sometimes been required to intervene politically under the control of the civilian authority against an essential situation, sometimes traditionally, and, when necessary, disengaged the civil authority and become the main actor in politics. When considered in this context, the intervention of the politicians of the army in the Turkish political life emerges as an element which continues from the time of the Ottoman State until our recent history. Both in the Ottoman state and in the Republic of Turkey, the army had the right to intervene in politics to maintain the 'state and national protection' given to it and to place '' a self-controllable democracy on solid foundations '' and became the main actor in politics. Politics has been interfered many times with the thought that the army in Turkey receives from the tradition, the“holiness”in the eyes of the society, the state and the nation's bachelors, the function of the national state and the secular structure of the Republic itself. With this in mind, the army showed similarities with the guerrilla regimes and tutelage regimes, which indirectly directed politics with the memorials and interventions of 1971, 1997 and 2007, and assumed the guardian function, directly with the military coup of 1960 and 1980. However, as a country that is democratic and a candidate country for the EU, the liberal democracy consolidation of the army is necessary, in other words, in order to be depoliticized, professionalized and controlled by the civilian authority in Turkey. For this purpose, many liberal democratic applications have been made in Turkey and a new constitution has been made in the last period. In this respect, this study is important in terms of examining the interventions of Turkish civilian life in cause - effect relation, analyzing democratization and consolidation studies as a candidate country to the EU and examining the liberal democracy integration of the army and the work of a new constitution in the coming period.

Benzer Tezler

  1. Demokrat Parti Döneminde ordu-iktidar ilişkileri

    Military government relations during Democrat Party Period

    TAMER NALBANT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Siyasal BilimlerAnkara Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BİGE SÜKAN

  2. Askeri üst komuta kademesinin siyaset üzerindeki etkisi: Kazım Karabekir ve Fevzi Çakmak örneği

    The influence of the upper military command echelon on politics: The sample of Kazım Karabekir and Fevzi Çakmak

    RAMAZAN LEVENT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Kamu Yönetimiİnönü Üniversitesi

    Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. GÖKHAN TUNCEL

  3. Türkiye'nin demokratikleşme sürecinde çıkış güvencelerinin rolü ve etkisi

    The role and impact of exit guaranties of Turkey's democratization process

    MUTLU YILDIRIM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Siyasal BilimlerPamukkale Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN ALİYAR DEMİRCİ

  4. İdeolojik ve sosyoekonomik bir analiz çerçevesinde 9 Mart 1971 askeri darbe girişimi

    March 9, 1971 military coup attempt in the framework of an ideological and socioeconomic analysis

    İBRAHİM ERSAN BENGİSU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Siyasal Bilimlerİstanbul Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜVEN GÜRKAN ÖZTAN

  5. Türk basınında 12 Mart olayı

    Turkish press for more than 12 March events

    BESRA ŞAHİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    GazetecilikDokuz Eylül Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    ÖĞR. GÖR. MEHMET EMİN ELMACI