Geri Dön

Erken evre diyabetik nefropatisi olan hastalarda mikroalbuminüri ve epikardial yağ dokusu arasındaki ilişki

Relationship between microalbuminuria and epicardial adipose tissue in early stage diabetic nephropathy

  1. Tez No: 471374
  2. Yazar: ÜMRAN ÇAĞLAR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. FARUK HİLMİ TURGUT
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Diyabet, mikroalbuminüri, makroalbuminüri, nefropati, epikardial yağ dokusu, HbA1c, Diabetes, microalbuminuria, macroalbuminuria, nephropathy, epicardial fat tissue, HbA1c
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Mustafa Kemal Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

Amaç: Diyabetes mellitus tanılı hastalarda morbidite ve mortalitenin en önemli nedeni kardiyovasküler hastalıklardır (KVH). Son yıllarda epikardial yağ dokusu (EYD) kalınlığı KVH için bir risk faktörü olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı erken evre diyabetik nefropatisi olan hastalarda mikroalbuminüri ve EYD kalınlığı arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Mustafa Kemal Üniversitesi Dahiliye Kliniklerine başvuran 97 Tip 2 DM hastası alınmıştır. Bunların 32' si normoalbuminüri (proteinüri300 mg/gün) grubunu oluşturmaktadır. Hastaların EYD kalınlığı transtorasik ekokardiyogarfi ile ölçülmüştü. Bulgular: Araştırmaya alınan olguların %38 'i kadın %62' si erkekti. Olguların yaş ortalaması 55 idi. Hastaların ortalama EYD kalınlığı 0,7 mm ve ortalama proteinüri değeri 628 mg/gün idi. Normoalbuminüri grubunda ortalama proteinüri 11 mg/gün ortalama EYD kalınığı 0,8 mm, mikroalbuminüri grubunda ortalama proteinüri 99 mg/gün ortalama EYD kalınlığı 0,68 mm, makroalbuminüri grubunda ise ortalama proteinüri 1118 mg/gün ortalama EYD kalınlığı 0,7 mm olarak hesaplandı. Hastaların laboratuar değerlerinden kan şekeri (ortalama 184 mg/dl), HbA1c değeri (ortalama 10,2) LDL kolesterol, HDL kolesterol, total kolesterol ve trigliserit değerleri normalden yüksek iken BUN, kreatin, sodyum, potasyum, kalsiyum, fosfor ve albumin değerleri normal aralıklardaydı. Sonuç: Diyabetik nefropati DM' nin major komplikasyonudur ve mikroalbuminüri tip 2 DM' de nefropatinin en iyi göstergesidir. Proteinüriye yol açan patofizyolojik mekanizmaların aynı zamanda koroner hastalıklara da neden olduğu düşünülmektedir. Endotel disfonksiyonu hem nefropatinin hem de kardiyovasküler komplikasyonların oluşmasında ana rol oynamaktadır. Literatürde yapılan birçok çalışmada tip 2 DM hastalarında EYD kalınlığında artış saptanmıştır. Ayrıca diyabetik nefropatisi olan hastalarda EYD kalınlığında ve kardiyovasküler hastalıklarda artış görülmüştür. Ancak çalışmamızda diyabetik nefropatisi olan hastalarda albuminüri ile EYD kalınlığı arasında bir ilişki saptanmamıştır.

Özet (Çeviri)

Objective: In patients with diabetes mellitus, the most common cause of morbidity and mortality is cardiovascular diseases (CVD). In recent years, epicardial adipose tissue (EAT) thickness is defined as a risk factor for CVD. The aim of this study is to investigate the relationship between microalbuminuria and EAT thickness in patients with early stage diabetic nephropathy. Materials and Methods: Our study consisted of 98 type 2 diabetes mellitus patients who applied to Mustafa Kemal University Internal Medicine Outpatients Clinics. 32 of them had normoalbuminuria (proteinuria 300 mg / day). The EAT thickness of the patients was measured by transthoracic echocardiography. Results: %38 of patients were women and % 62 were men in this study. The average age of the patients was 55. The mean EAT thickness of the patients was 0,7 mm and the mean proteinuria was 628 mg / day. We found that the mean proteinuria was 11 mg/dl and the mean EAT thickness was 0,8 mm in the normoalbuminuria group, the main proteinuria was 99 mg/day and the mean EAT thickness 0,68 mm in the microalbuminuria group, the main proteinuria was 1118 mg/day and the mean EAT thickness 0,7 mm in the macroalbuminuria group. Blood sugar (mean 184 mg / dl), HbA1c value (mean 10,2), LDL cholesterol, HDL cholesterol, total cholesterol and triglyceride were higer than normal range of values. Creatinine, sodium, potassium, calcium, phosphorus and albumin were found to be in the normal range of values. Conclusion: Diabetic nephropathy is the major complication of DM and microalbuminuria is the best indicator of nephropathy in type 2 DM. Pathophysiological mechanisms leading to proteinuria are also thought to cause coronary diseases. Endothelial dysfunction plays a major role in both nephropathy and cardiovascular complications. Many studies in the literature have found an increase in the EAT thickness in type 2 DM patients. In addition, patients with diabetic nephropathy have an increase in EAT thickness and cardiovascular disease. However, in our study, there was no relationship between albuminuria and EAT thickness in patients with diabetic nephropathy.

Benzer Tezler

  1. Tip 1 diyabeti olup nefropatisi olan ve olmayan hastalarda iskemi modifiye albumin ve arteriyel sertliğin değerlendirilmesi

    Evaluation of ischemia modified albumin and arterial stiffness in patients with type 1 diabetes and with and without nephropathy

    SEVDA KOÇAK UÇKUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SİBEL ERSAN

    PROF. DR. HARUN AKAR

  2. Ada prediyabet risk anketinin Türk prediyabet hastalarında nefropatinin ve diyabetin öngörülmesi konusundaki etkinliği

    The efficacy of the ada prediabetes risk questionnaire on the prediction of nephropathy and diabetes in Turkish prediabetes patients

    İDRİS BAYDAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DOĞAN NASIR BİNİCİ

  3. Nefropatısı olan dıyabetık hastalarda oksidatif stres parametrelerinin incelenmesi

    Investigation of oxidative stress parameters in patients with diabetic nepropathy

    GHADAH SAFAA SAUD SAUD

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSelçuk Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEDAT ABUŞOĞLU

  4. Diyabetik nefropati ve D vitamini arasındaki ilişki

    The association of vitamin D with diabetic nephropahty

    FERİDE PINAR ALTAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVİM GÜLLÜ

  5. Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında, hipoglisemi gelişiminde proteinürinin prediktif değeri

    Predictive value of proteinuria in the development of hypoglycemia in patients with type 2 diabetes mellitus

    AHMET ZİYA BAYHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıÇukurova Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. MEHTAP EVRAN