Geri Dön

Anti̇-tnf tedavi̇leri̇n teti̇kledi̇ği̇ otoi̇mmüni̇te geli̇şi̇mi̇

Anti-tnf induced autoimmunity

  1. Tez No: 476307
  2. Yazar: SONGÜL ÇİLDAĞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. TAŞKIN ŞENTÜRK
  4. Tez Türü: Tıpta Yan Dal Uzmanlık
  5. Konular: Romatoloji, Rheumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2012
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Adnan Menderes Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İmmünoloji ve Allerji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 41

Özet

Amaç ve Hipotez: Günümüzde birçok romatizmal hastalık tedavisinde anti-TNF tedaviler etkin bir şekilde kullanılmaktadır. Bu tedavinin uzun süreli ve artan kullanımıyla birlikte çeşitli yan etkiler gelişmektedir. Bu yan etkiler içerisinde otoimmün değişiklikler de yer almaktadır. Bu çalışmanın amacı romatizmal hastalık nedeniyle anti-TNF tedavi alan hastalarda otoimmünite gelişimini incelemektir. Yöntem: Çalışmamıza romatoid artrit ve ankilozan spondilit tanısı nedeni ile anti-TNF tedavi kullanmakta olan toplam 67 hasta dahil edildi. Hastaların 32' si romatoid artrit, 35' i ankilozan spondilit idi. Otuzbeş hasta infliximab, onaltı hasta adalimumab, onaltı hasta etanercept almakta idi. Hastalar, hastalık tiplerine ve kullanmakta oldukları anti-TNF ilaç tiplerine göre gruplara ayrıldı. ANA, anti-dsDNA immunfloresan yöntemle, ACA ise ELISA yöntemiyle çalışıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 67 hastada ANA pozitifliğinin %10,4 ten %40,3' e yükseldiğini tespit ettik. Anti-dsDNA ise yalnızca bir hastada pozitif saptanırken hastaların hiçbirinde ACA pozitifliği saptamadık. ANA pozitifliğini diğer iki anti-TNF ilaca kıyasla infliximab kullanımında belirgin olarak artmış bulduk. Otoantikor pozitifliği olan hiçbir hastada lupusla ilişkili klinik belirti saptamadık. Altta yatan hastalık tipinin ve birlikte kullanılan metotrexate ve kortikosteroid tedavilerinin ANA pozitifliğini etkilemediğini gözlemledik. Sonuç: Anti-TNF kullanımına bağlı otoantikor oluşumu oldukça sık gözlenir. Buna rağmen anti-TNF tedavi ilişkili lupus gelişimi oldukça nadir gözlenir.

Özet (Çeviri)

Aim and Hypothesis: Anti-TNF therapy has recently emerged as an effective therapy for treating rheumatic diseases. With this increasing use and longer follow-up periods of treatment, various adverse effects are emerging. These adverse effects also include autoimmune processes. The aim of this study was to determine the autoimmune processes after anti-TNF therapy for rheumatic diseases. Methods: This study included 67 patients who were treated with anti-TNF drugs for rheumatoid arthritis and ankylosing spondylitis. Thirty-two patients with rheumatoid arthritis and thirty-five patients with ankylosing spondylitis were monitered. Thirty-five patients receiving infliximab, sixteen patients receiving adalimumab, sixteen patients receiving etanercept. According to the rheumatic diseases groups and anti-TNF therapies groups, the patients were divided into subgroups. The ANA and anti-dsDNA antibody levels were identified by the immunefluorescence method and ACA antibody levels were identified by the ELISA methods. Results: In this study, the percentages of ANA positivity in sixty-seven patients range from %10,4 to % 40,3. Whereas only one patient had serum level of anti-dsDNA, no patient had serum level of ACA. ANA induction was more important under infliximab than with the two other anti-TNF blockers. No patiens developed clinical symptoms of lupus who had been seroconversion of antibody. ANA was not influenced by the underlying rheumatism or anti-TNF combined therapies with methotrexate and corticosteroids. Conclusion: Anti-TNF induced autoantibodies are common following therapy with all of the currently available anti-TNF therapies. However the incidence of anti-TNF inducel lupus is rare.

Benzer Tezler

  1. Doksorubisin uygulanan sıçanlarda glukoz ve lipid metabolizmasına L-teaninin etkisinin araştırılması

    Investigation of the effect of L-theanine on glucose and lipid metabolism in rats treated with Doxorubicin

    ENTESAR ALI AHMED AMER

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2025

    BiyokimyaKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Temel Tıp Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BİRGÜL KURAL

  2. Mukopolisakkaridoz Tip 4 hastalarında enflamatuvar belirteçlerin değerlendirilmesi

    Evaluation of inflammatory markers in patients with Mucopolysaccharidosis Type 4

    KARDELEN BERAL ÜREDİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERTUĞRUL KIYKIM

  3. The role of oxidative stress factors in the pathophysiology of Ocular Rosacea, analysis of tears and other materials

    Oküler Rosacea patofizyolojisinde oksidatif stres faktörlerinin rolü, gözyaşı ve diğer materyallerin analizi

    NİLÜFER YEŞİLIRMAK

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    BiyokimyaGazi Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NESLİHAN BUKAN

    PROF. DR. JEAN-LOUIS BOURGES

  4. Psoriazis tanılı hastalarda serum progranulin seviyelerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of serum progranulin levels in patients wi̇th psoriasis

    RIDVAN GÜNEŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    DermatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Dermatoloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN PINAR İNCEL UYSAL

  5. Anti-TNF tedavisi alan olgularda uygulama öncesi ve sonrasında serum inflamasyon belirteçlerinin seyrinin değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    ALİ ÖZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıNecmettin Erbakan Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUHARREM KESKİN