Geri Dön

Diabetik makular ödemi ve kataraktı olan hastalarda, fakoemülsifikasyon cerrahisiyle aynı ya da ayrı seanslarda yapılan intravitreal triamsinolon asetonid uygulamasının, grid lazer seçeneği ile birlikte etkilerinin karşılaştırılması

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 480097
  2. Yazar: EMİNE ALYAMAÇ SUKGEN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. TOMRİS ŞENGÖR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: İstanbul Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 90

Özet

Giriş: Katarkt cerrahisi öncesinde var olan retinopati ve makulopatinin ciddiyeti; ameliyat sonrası görme keskinliğini belirleyen en önemli faktörlerden birisidir.(24) Katarakt cerrahisi sonrası görme azlığının en sık sebebi ise, makula ödemidir.(11) Bu çalışmada bizim amacımız ; DMÖ ve kataraktı olan hastalarda FAKO cerrahisiyle aynı ve ayrı seanslarda yapılacak olan İVTA ve sonrasında grid laser fk uygulamasının etkinliğinin , güvenilirliğinin, komplikasyon profilinin ve tedavi algoritmasındaki yerinin belirlenmesidir. Materyal-Metod: Difffüz diabetik makuler ödemi ve belirgin kataraktı olan 32 hastanın 40 gözü çalışmaya dahil edildi.Yaş, cinsiyet, diabet süresi ve tedavisi , sistemik hipertansiyon varlığı sorgulandı.HbA1c , açlık kan şekeri (AKŞ) , LDL ve trigliserid düzeyleri ölçüldü. Bütün hastaların ameliyat öncesi görme keskinliği(GK), göz içi basıncı(GİB) ölçüldü, biomikroskobik muayeneleri yapıldı. OKT ve FFA'ları çekildi. Hastalar üç gruba ayrıldı;Grup 1 :Aynı seansta FAKO ve İVTA (4 mg/0.1 ml) yapıldı. 4 hafta sonrasında grid laser yapıldı.(n=15 göz) Grup 2: Aynı seansta FAKO ve İVTA (4 mg/0.1 ml )yapıldı, grid laser yapılmadı.(n=10 göz) Grup 3:Önce İVTA(4 mg/0.1 ml ) yapıldı, 4 hafta sonra grid laser yapıldı, 2-4 hafta sonrasında FAKO yapıldı.(n=15 göz) Her 3 gruptaki hastaların FAKO cerrahisi sonrası postoperatif dönemde , birinci gün ve birinci haftada GK ve GİB'i ölçüldü. Birinci ay,üçüncü ay ve altıncı ay kontrollerinde ek olarak FFA ve OCT'leri çekildi. Bulgular: LogMAR'a göre görme keskinliği ; preop ve postop 1.ay, 3.ay ve 6.ayda sırasıyla; grup 1 'de; 0,86±0,26 ;0,31±0,34 ;0,37±0,41 ; 0,48±0,46 grup 2'de; 0,71±0,18 ;0,24±0,18 ;0,26±0,18; 0,35±0,13 grup 3'de; 0,95±0,29;0,32±0,25 , 0,33±0,23 ;0,44±0,28 saptandı. SMK ortalaması ;preop, postop 1.ay, 3.ay ve 6.ayda sırasıyla;grup 1 'de; 442,53±79,67; 281,27±92,57 ; 302,93±104,45 ;420,13±170,51 grup 2 'de ; 441±56,23 ; 275,2±65,55 ; 289±74,44; 469,5±70,45 grup 3 'de; 513,33±145,71; 256,87±77,36 ; 279,4±109,38; 389,67±207,52 saptandı.GİB'ı preop, postop 1.ay, 3.ay ve 6.ayda sırasıyla ;grup 1'de;14,6±1,72 ; 70 14,8±2,73; 13,2±2,54; 13,87±1,81 grup 2' de; 16,2±2,53; 14,3±2,5 ; 16,3±3,02 ; 16,7±3,56 grup 3' de; 14,73±2,6 ; 13,93±2,12 ; 13,53±2,13 ; 13,97±1,45 saptandı. Gruplar arası SMK düzelme miktarı grup 3' te postop birinci ve altıncı ayda ,diğer gruplardan istatiksel olarak anlamlı derecede daha fazla bulunmuştur.Grup 2 'nin postop 3. ay GİB ortalamaları Grup 1 ve 3 den istatiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur(p=0,031) fakat GİB ortalaması yine de 20 mmHg'nın altındadır.Grup 1 de iki hastada,grup 2 de bir hastada ,grup 3 de bir hastada retinopatinin anjiografik olarak preproliferatif retinopatiden proliferatif retinopatiye doğru progresyon gösterdiğini saptadık.Sadece 3 hastada minimal arka kapsülde kesafet saptandı. Tartışma: Çalışmamız ,katarakt cerrahisinden önce makuler ödemi tedavi etmenin ,santral makuler kalınlığı istatiksel olarak olarak anlamlı derecede daha fazla düzelttiğini göstermiştir,ancak buna rağmen altı aylık süreçte görsel prognoz açısından gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır. İVTA yapılıp sonrasında grid lazer yapılan grupla, (grup 1) yapılmayan grup(grup 2) arasında, görme keskinliği ve SMK değişimi açısından istatiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. İVTA'ya bağlı olarak en sık ortaya çıkan komplikasyon GİB artışıdır. Çalışmamızda, katarakt cerrahisiyle kombine olarak yapılan İVTA uygulamasının , tek başına İVTA uygulamasından literatürlere göre çok daha düşük oranda GİB artışı olduğunu saptadık ve bu durum literatürlerdeki benzer çalışmalarla da uyumludur. Katarakt cerrahisi sonrasında azalan GİB'in, beraberinde yapılan İVTA 'ya bağlı olarak artan göz içi basıncını dengelediğini düşünüyoruz. DMÖ ve kataraktı olan hastalarda, kombine tedavi güvenilir ve ümit verici sonuçlar sağlayabilir.Kombine prosedürler 2 ayrı intraoküler epizoddan daha düşük komplikasyon profiline sahiptir, hasta uyumu ve konforu açısından daha avantajlıdır.

Özet (Çeviri)

Introduction : Presence of retinopathy and severity of maculopathy, prior to cataract surgery, are major factors which determine postoperative visual acuity (24). After cataract surgery, macular edema is most common reason for the decreased vision (11). The aim of this study, was to determine the safety and complication of combined FAKO and IVTA procedure and grid photocoagulation after these and its role in treatment algorithm of patients with DME and cataract. Materials and Methods : Forty eyes of 32 patients included into this study. Patients were followed up in a prospective fashion. Patients age, sex, duration of DM and treatment given for DM, presence of HT, serum HbA1c, LDL, TG and fasting blood glucose levels were recorded for all patients. Best-corrected visual acuities(BCVA) were measured and datas were converted to LogMAR for statistical evaluation for each patient. Intraocular pressure was measured. Ophthalmologic examination was performed for all patients. Central macular thickness was measured by optical coherence computerized tomography(OCT). Fundus fluorescein angiography were also obtained . Patients were allocated into three groups :Group 1: FAKO and IVTA (4 mg/0.1 ml) were performed in the same session. Grid fk was performed 4 weeks later (n = 15 eyes).Group 2 : FAKO and IVTA (4 mg/0.1 ml ) were performed in the same session but grid fk was not performed (n = 10 eyes).Group 3 : First IVTA (4 mg/0.1 ml ) and 4 weeks later the grid fk was performed. FAKO was performed after 2-4 weeks following grid fk (n = 15 eyes). On postoperative 1st day and 1st week BCVA and IOP were measured and detailed ophthalmologic examination was performed for all patients in all groups. Additionally FFA and OCT were obtained on 1st, 3rd and 6th months. Results : BCVA ; on preoperative and postoperative 1st, 3rd and 6th months were ; Group 1; 0,86±0,26 ; 0,31±0,34 ; 0,37±0,41 ; 0,48±0,46 Group 2; 0,71±0,18 ; 0,24±0,18 ; 0,26±0,18 ; 0,35±0,13 ; Group 3 ; 0,95±0,29 ; 0,32±0,25 ; 0,33±0,23 ; 0,44±0,28 respectively. Mean CMT values on preoperative and postoperative 1st, 3rd and 6th months were measured as ; Group 1 ; 442,53±79,67 ; 281,27±92,57; 72 302,93±104,45 ; 420,13±170,51 ; Group 2 ; 441±56,23 ; 275,2±65,55 ; 289±74,44 469,5±70,45 ; Group 3; 513,33±145,71 ; 256,87±77,36 ; 279,4±109,38 ; 389,67±207,52 . IOP on preoperative and postoperative 1st, 3rd and 6th months were ; Group 1 ; 14,6±1,72 ; 14,8±2,73 ; 13,2±2,54 ; 13,87±1,81 ; Group 2 16,2±2,53 ; 14,3±2,5 ; 16,3±3,02 ; 16,7±3,56 ; Group 3 14,73±2,6 ; 13,93±2,12 ; 13,53±2,13 ; 13,97±1,45 respectively. Statistically, improvement in CMT were significantly higher in group 3 on postoperative 1st and 6th months. Mean IOP value of group 2 ,on postoperative 3 month was statistically significantly higher than group 1 and 3 (p=0,031) however mean IOP values on group2 were stil < 20 mmHg. There was no statistically significant differences between other groups (p>0,05). Progression from preproliferative retinopathy to proliferative retinopathy was determined angiographically in two patients in group 1, one patient in group 2 and one patient in group 3. Opacities on posterior capsule was determined in only 3 patients in our study. Opacities were not too dense to perform Nd –YAG laser. Discussion : In this study we have demonstrated that ; although treatment of macular edema prior to cataract surgery has statistically significant impact on correction of CMT, there was no statistically significant difference between groups in terms of visual prognosis in 6 months period.There was no statistically significant difference between groups 1&2 from the point of visual acuity and changes in CMT. Increases in IOP is the most common complication of IVTA. In this study we have shown that combined cataract surgery and IVTA procedure has increased IOP lesser than IVTA when performed alone in accordance with the results in literature. We think that decreased IOP after cataract surgery has balanced the increased IOP due to IVTA procedure which performed in the same session. Combined theraphy in patients who have both DME and cataract, may have promising results. Combined procedures have lesser comlication profile and are superior to 2 session intraocular procedures in terms of patient compliance and comfort.

Benzer Tezler

  1. Fakoemülsifikasyona bağlı lens dislokasyonunda pars plana vitrektomi sonuçlarımız

    Pars plana vitrectomy for removal of retainedlens materials after phacoemulsification

    FARUK KAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Göz HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZİYA KAPRAN

  2. Farklı retina hastalıklarında intravitreal triamsinolon asetonid uygulaması sonuçlarımız

    Intravitreal triamcinolone acetonid application results in a variety of retinal diseases

    SÜREYYA AKÖZ ARUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Göz HastalıklarıGaziantep Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NECDET A. BEKİR

  3. Diabetik retinopatili gözlerde katarakt ameliyatı sonunda ön kamaraya deksametazon verilmesinin makula ödemi üzerine etkisi

    Effect of intracameral dexamethasone on diabetic macular edema injected at the end of cataract surgery in eyes with diabetic retinopathy

    TEVFİK OĞUREL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Göz HastalıklarıKırıkkale Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KEMAL ÖRNEK

  4. Diyabetik retinopatili hastalarda intravitreal enjeksiyonun etkisinin ön segment optik koherens tomografi ile değerlendirilmesi

    Evaluation of the effect of intravitreal injection in patients with diabetic retinopathy by anterior segment optical coherence tomography

    ABDULKADİR CAN ÇINAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Göz HastalıklarıTrakya Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HANDE GÜÇLÜ