Geri Dön

Arka çapraz bağ koruyan total diz protezlerinde tibial slopun sagittal plan dengesine olan etkisi

The effect of tibial slope on sagittal balance in cruciate retaining total KNEE artroplasty

  1. Tez No: 481004
  2. Yazar: MEHMET ERSİN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. CENGİZ ŞEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 83

Özet

Osteoartrit (OA), eklem kıkırdağı ve subkondral kemikte yıkım ve tamir olayları arasındaki normal dengenin bozulması sonucu gelişen dinamik bir hastalık sürecidir. Diz osteorartriti, beklenen yaşam sürelerinin uzaması ve hastaların fonksiyonel beklentilerinin artması ile günlük ortopedi pratiğinde önemli yer tutmaktadır. Bu hastalığın tedavisinde konservatif tedavilerin başarısız kaldığı durumlarda en sık uygulanan tedavi total diz protezidir. Ülkemizde ve dünyada her yıl uygulanan total diz protezi sayısı hızlı bir şekilde artmaktadır. Sadece ülkemizde ulusal kayıt sistemine göre 2014 yılında 70.991 total diz protezi yapıldığı bildirilmiştir. Bu kadar sık ve yaygın yapılan bir cerrahi işlemin klinik sonuçları etkileyen parametreler üzerinde çalışmalar devam etmektedir. Çalışmamıza 2013 ve 2015 yılları arasında kliniğimizde arka çapraz bağ koruyan total diz protezi yapılmış 124 hastanın 154 dizi dahil edildi. Klinik takipleri 18 ay ile 64 ay arası değişen hastalara 20 derece diz fleksiyonda pasif ön çekmece testi(PAD) ve 70 derece diz fleksiyonda aktif arka çekmece testi(APD) yapılarak bu esnada çekilen grafiler ile sagittal plandaki translayonları ölçüldü. Aynı zamanda her hastaya KT1000 arthrometer yardımıyla 20 derece diz fleksiyondayken anterior ve posterior translasyonlarına bakıldı. Her hastaya standart grafiler ve ortoröntgenografi çekilerek protez komponentlerinin yerleşimine koronal ve sagittal planda bakıldı. Bütün parametrelerin incelenmesi sonucunda dizin 70 derece fleksiyondayken posterior tibial slopun artan değerlerinde daha stabil olduğu görüldü. Arka çapraz bağın en gevşek olduğu 70 derecede dizin stabilitesinin posterior tibial slopun 5 dereceden fazla olmasının olmayanlara göre anlamlı şekilde fazla olduğu görülmüştür(p:0.008). Stabilite artışının WOMAC, KSS ve VAS skorlarıyla bağımlı olmadığı görülmüştür. Aynı zamanda tibial komponentin 3 derece valgus dizilimi ile 6 derece varus dizilimi arasında olmasının klinik sonuçları olumsuz etkilemediği görülmüştür. Distal femoral açı ve posterior tibial slope ile diz fleksiyonu arasındaki ilişki gösterilememiştir. Başarılı total diz protezlerinde yukarıda bahsedilen etmenlerin yanında yumuşak doku dengesinin sağlanmasının da önemli olduğu bilinmektedir. Başarılı sonuçların arttırılması için doğru hasta seçimi ile birlikte normale yakın dizilim, yumuşak doku dengesi, doğru malzeme seçimide önemlidir.

Özet (Çeviri)

Osteoarthritis (OA) is dynamic disease resulting from the loss of balance between the destruction and the repair processes of joint cartilage and subchondral bone. Knee osteoarthritis comprises an ever more important part in the daily orthopaedic practice with increasing life spans and functional expectations of the patients. When conservative treatment fails, knee OA is most commonly treated with TKA. The number of TKAs performed each year is increasing rapidly both in our country and the world. According to the national registry, 70.991 TKAs were performed in Turkey in 2014. Studies on the parameters affecting the results of this procedure, which is very frequently performed, are still continuing. Our study included 154 cruciate retaining (CR) TKAs on 124 patients performed in our clinic between 2013 and 2015. The duration of clinical follow-up was betwen 18 and 64 months. Patients were examined with Passive Anterior Drawer Test (PAD) in 20 degrees of flexion and Active Posterior Drawer Test (APD) in 70 degrees of flexion and sagittal translations were measured with X-rays taken during these maneuvers. Anterior and posterior translations in 20 degrees of flexion were also measured in all patients with KT1000 arthrometer. All patients were evaluated with Standard x-rays and orthoroentgens to determine the placement of the implants in coronal and sagittal planes. When all parameters were compared, it was found that with the knee in 70 degrees of flexion stability increased with increasing tibial slope. In 70 degrees when posterior cruciate ligament is loosest, knee stability is statistically more (p:0.008) in patients with more than 5 degrees of tibial slope compared to the rest of the patients. This increase in stability is not correlated with WOMAC, KSS and VAS scores. Further, it was found that tibial component placement between 3 degrees valgus and 6 degrees varus did not affect the clinical results negatively. The relationship between distal femoral angle, posterior tibial slope and knee flexion could not be demonstrated. It is established that successful TKA requires well-balanced soft tissues in addition to the above factors. In order to increase successful results, choosing the right patient, near normal alignment, soft tissue balance and correct implant choice are important.

Benzer Tezler

  1. En az beş yıllık takibi olan diz protezlerinin instabilite açısından değerlendirilmesi, orta ve uzun dönem sonuçlarımız

    Başlık çevirisi yok

    CANER ÖĞÜK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURAT ALTAY

  2. Arka çapraz bağın korunarak uygulandığı ve kesilerek uygulandığı diz protezlerinde klinik ve radyolojik sonuçların karşılaştırmalı değerlendirilmesi

    Longterm functi̇onal and radiological results in posterior cruciate ligament retaining and posterior cruciate li̇gament substi̇tuti̇ng total knee arthroplasty

    SEZGİN BAHADIR TEKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Ortopedi ve TravmatolojiGaziantep Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET ÖMER ARPACIOĞLU

  3. Obez hastalarda arka çapraz bağ kesen ve koruyan diz protezlerinin fonksiyonel sonuçlarının karşılaştırılması

    Comparison of the functional results of posterior stabilized and cruciate retaining total knee prosthesis in obese patients

    SONER KOÇAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖKHAN KAYNAK

  4. Varus gonartrozlu ileri yaş hastalarda arka çapraz bağ koruyan total diz artroplastisinin erken dönem klinik, radyolojik ve fonksiyonel sonuçları

    Short-term clinical, radiological and functional results of posterior cruciate retaining total knee arthroplasty in advanced age patients with varus gonarthrosis

    MEHMET DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Ortopedi ve TravmatolojiHarran Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET AKİF ALTAY

  5. Total diz artroplastisi cerrahisi sonrası patellar klunk sendromu insidansı

    Patellar clunk syndrome incidence after total knee arthroplasty

    YUNUS EMRE BULUM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ortopedi ve TravmatolojiDüzce Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERDEM DEĞİRMENCİ