Geri Dön

KRT (kardiak resenkronizasyon terapisi) hastalarında farklı sol ventrikül pacing polaritelerinin ventriküler repolarizasyon paternleri üzerindeki etkisi ve klinik sonuçlarının karşılaştırılması

Effect of different left ventricular pacing polarity on ventricular repolarization patterns in CRT (cardic resenchronization therapy)patients and comparison of clinical results

PDF İndir

  1. Tez No: 482920
  2. Yazar: MOHAMMED F.M. ABUSHAREKH
  3. Danışmanlar: DOÇ. EMİN EVREN ÖZCAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 185

Özet

ÖZET Giriş ve Amaç: Kardiyak resenkronizasyon terapisi (KRT), hafif-şiddetli kalp yetmezliği (KY), azalmış sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) ve geniş QRS kompleksi olan hastalarda klinik semptomları iyileştirmek , egzersiz toleransını artırmak ve mortalite, morbidite ve KY nedeniyle hastane yatışlarını azaltmak için standart bir tedavi modalite haline gelmiştir 1-4,134. Konvansiyonel KRT'de olduğu gibi Sol ventriküler epikardiyal 'pacing', ventriküler repolarizasyonun transmural dispersiyonunu artırabilmektedir12,13. KRT sırasında, sol ventrikül (LV) 'pacing' polaritesine göre mekanik aktivasyon dizisinde önemli bir fark saptanmıştır, bu nedenle ventriküler repolarizasyon paternleri etkilenebilmektedir 29 . Bu repolarizasyon anormalliklerinin boyutu ve klinik önemi tam olarak aydınlatılamamıştır. Bu çalışmanın amacı, KRT'nin ventriküler repolarizasyon parametreleri üzerine etkisini değerlendirmek ve bu repolarizasyon anormalliklerinin LV 'pacing' konfigürasyonlarına bağlı olarak değişip değişmediğini araştırmaktır. Ek olarak, aritmik olaylar ile bu KRT ile indüklenen repolarizasyon değişiklikleri ve sol ventrikülün tersine yeniden şekillenmesi 'reverse remodelling' arasındaki ilişki de incelenmiştir. Metod: Ocak 2014 ve Eylül 2016 arasında , standart KRT endikasyonu olan 54 hasta (morfolojisinden bağımsız olarak QRS süresi >130ms , optimal medikal tedaviye rağmen NYHA fonksiyonel klası III-IV olupLV EF 'si ≤ % 35 veya NYHA sınıflaması dan bağımsız olarak LVEF"si ≤ % 35 olup ventriküler 'pacing' indikasyonu olan hastalar) çalışmaya dahil edilmiştir.Ortalama takip süresi 17.7 ay (çeyrek aralık: 12.6-31.2)'dır. Hiçbir hastada geçmişte ventriküler taşiaritmi öyküsü bulunmamaktaydı.On iki derivasyonlu elektrokardiyogram (EKG) başlangıçta, implantasyondan 48 saat sonra ve takibin sonunda dijital olarak kaydedilmiştir. QRS ve ventriküler repolarizasyon parametreleri kör bir hekim tarafından analize edilmiştir. Konkordan sol dal bloğu (cLBBB);DI,V5 veya V6 derivasyonların en az ikisinde QRS kompleksi ile uyumlu (konkordan) pozitif T dalgası olarak tanımlanmıştır. Ekokardiografik değerlendirme ; İşlem öncesinde ve takip süresinin sonunda yapılmıştır. Çalışma süresinin sonunda, aritmik olaylar (cihaz algılama kriterlerini karşılayan, sürekli'sustained've sürekli olmayan 'non-sustained'(NSVT) VT veya VF atağı olarak tanımlanan) ve uygulanan terapiler (Şoklar ve antitaşikardik pacing') cihaz kayıtları kullanılarak incelenmiştir. KRT'ye klinik yanıt, NHYA'nın fonksiyonel sınıfında ≥ 1 iyileşme olarak tanımlanmıştır. ≥ 2 iyileşme ise klinik süper yanıt olarak kabul edilmiştir. LVEF'de ≥ 5% mutlak artış ve/veya LVESV ≥%15 azalma olması ekokardiyografik yanıt olarak tanımlanmıştır . LVEF'da 2 kat veya daha fazla artış ve/veya final LVEF>%45 ve/veya LVESV'de ≥% 30 azalma ise ekokardiyografik süper yanıt olarak kabul edilmiştir. QRS süresindeki azalmanın ≥ 20 ms olması elektrokardiyografik yanıt olarak tanımlanmıştır. Bu yanıtlar hastaların özelliklerine göre değerlendirilmiştir. Ayrıca ventriküler taşiaritmilerin (VTA), bazal hasta özellikleri, KRT'ye elektrokardiyografik ve klinik yanıt , tersine yeniden şekillenme 'reverse remodelling' ve akut fazda EKG'deki repolarizasyon değişiklikleri ilişkisi de incelenmiştir. Çalışmamızın bir parçası olarak , hastaları LV pacing polaritesine göre retrospektif olarak analiz ettik . LV bipolar 'lead'i LV halka 'ring' ve LV uç 'tip' arasında 'pace' eden hastalar 'gerçek' bipolar (Grup 1:n=25), Buna karşın unipolar 'lead'li veya LV bipolar 'lead'i olup 'LV tip' veya 'LV ring' ile sağ ventrikül 'coil' arasında 'pace' eden hastalar 'uzatılmış' bipolar/Unipolar (Grup2:n=29) olarak belirlenmiştir. Bu iki grupta repolarizasyon parametreleri, klinik sonuçlar ve aritmik olaylar karşılaştırılmıştır. Bulgular: Hastalarımızn yaş ortalaması 65.2±11.6 , %72.2'si erkek, %55.6'si iskemik olmayan etiyolojiye sahip ve %88.9'ünün NYHA fonksiyonel klası ≥3 idi . KRT'ye Klinik , ekokardiyografik, akut ve uzun dönemde elektrokardiyografik yanıt oranlarımız sırasıyla %72.2, %63, %42.6 ve %46.3'tür. klinik ve ekokardiyografik süper yanıt oranları ise sırasıyla %9.3 ve %14.8'dir . İskemik olmayan etiyoloji daha yüksek klinik yanıt ve süper yanıt oranları ile ilişkili bulunmuştur (p değerleri sırasıyla 0.008 ve 0.045'tir) . c-LBBB'ye sahip hastalarda olmayana göre anlamlı daha yüksek klinik süper yanıt oranları tespit edilmiştir (sırasıyla %30 vs. %4.8 ; p=0.043) . Hem Klinik hemde ekokardiyografik yanıtı olanlarda yaş ortancası 64.50 olup yanıtı olmayanlara göre istatiksel olarak anlamlı daha düşüktür (klinik ve ekokardiyografik yanıtı olmayanlarda sırasıyla 74 ve 70.5; p=0.013 ve 0.042). Elektrokardiyografik yanıt veren hastaların bazal QRS süresinin ortancası ,QRS süresi artan ve 0.05). Sonuç Epikardiyal pacing, miyokardiyal repolarizasyon süresini uzatmakta ve repolarizasyonun transmural dispersiyonunu arttırmaktadır (TDR). Bununla birlikte, bu repolarizasyon anormallikleri geçiciydi ve ventriküler aritmiler ile önemli ölçüde ilişkili bulunmamıştır. KRT hastalarında pacing polaritesinin ventriküler repolarizasyon ve aritmik olaylar için anlamlı etkisi olan bir faktör gibi görünmemektedir. Özellikle KRT'ye ekokardiyografik süper yanıtı olanlarda ters yeniden şekillenme 'reverse remodelling' , ventriküler taşiaritmilerin (VTA) riskinde belirgin bir azalma ile ilişkili saptanmıştır. Çalışma grubumuzun küçüklüğü sınırlayıcı bir faktör olabilir ve sonuçları genellemek için daha fazla prospektif verilere ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler Kardiyak resenkronizasyon terapisi, Pacing polaritesi, Repolarizasyonun transmural dispersiyonu, Ters remodeling, Ventriküler taşiaritmi .

Özet (Çeviri)

SUMMARY Introduction and Objective: Cardiac resynchronization therapy (CRT) has become an established treatment modality to improve clinical symptoms, exercise tolerance and to reduce mortality, morbidity and heart failure (HF) hospitalizations in patients with mild to severe HF, reduced left ventricular ejection fraction (LVEF) and wide QRS complex 1-4,134. As in conventional CRT Left ventricular epicardial pacing may increase transmural dispersion of ventricular repolarization12,13. According to the left ventricle (LV) pacing polarity significant difference in mechanical activation sequence was determined during CRT , Accordingly, ventricular repolarization patterns may be affected 29. The extent and clinical significance of these repolarization abnormalities had not been fully elucidated. The aim of this study was to evaluate the effect of CRT on ventricular repolarization parameters and to find out whether these repolarization abnormalities are changed depending on LV pacing configurations .Furthermore, the relationship between arrhythmic events and these CRT-induced repolarization changes and LV reverse remodelling was also investigated. Methods: Between January 2014 and September 2016, 54 patients with a standard CRT indication (LVEF ≤ 35%, irrespective of morphology QRS duration of > 130ms, NYHA functional class III-IV despite optimal medical treatment, or patients with ventricular pacing indication and LVEF ≤ 35% regardless of NYHA classification) were included in the study. The mean follow-up was 17.7 months (interquartile range: 12.6-31.2) . None of the patients had a history of previous ventricular tachyarrhythmia. Twelve-lead electrocardiogram (ECG) was digitally recorded at baseline , 48 hours after implantaion and at the end of the follow-up. QRS and ventricular repolarization parameters were analyzed by a blind physician. Concordant left bundle branch block (cLBBB) , was defined a positive T wave that is concordant with the QRS complex in at least two of the DI, V5 or V6 leads. Echocardiographic evaluation was performed before the procedure and at the end of follow-up period. At the end of the study's period, arrhythmic events (defined as sustained and non-sustained (NSVT) VT or VF episode meeting device detection criteria) and therapies (Shocks and antitachycardic pacing) performed were also investigated using device recordings. Clinical response to CRT was defined as ≥ 1 improvement in the functional class of NHYA . On the other hand, ≥ 2 improvement was identified as clinical super response . Echocardiographic response was defined as ≥ 5% absolute increase in LVEF and / or ≥15% decrease in LVESV. However, A 2-fold or greater increase in LVEF and/or final LVEF of > 45% and/or a ≥ 30% reduction in LVESV was accepted as echocardiographic super response. electrocardiographic response was defined as a decrease in the QRS duration of ≥ 20 ms . These responses were evaluated according to the characteristics of patients. In addition, the relationship between ventricular tachyarrhythmias (VTAs), baseline patient characteristics, electrocardiographic and clinical response to CRT, reverse remodelling, and repolarization changes in acute phase were also investigated. As a part of our study we retrospectively analyzed patients based on LV pacing polarity. Patients with LV bipolar leads paced between LV ring and LV tip were identified as True Bipolar (Group 1:n=25), while those with LV bipolar leads paced between LV tip or LV ring and right ventricular coil or unipolar leads were identified as Unipolar/Extended Bipolar (Group 2: n=29) . The repolarization parameters , clinical outcomes and arrhythmic events were compared in these two groups. Results: The mean age of our patients was 65.2 ± 11.6, 72.2% were male, 55.6% had non-ischemic etiology and 88.9% had NYHA functional class ≥ 3. Clinical, echocardiographic, acute and long term electrocardiographic response rates of CRT were 72.2%, 63%, 42.6% and 46.3%, respectively .While clinical and echocardiographic super response rates were 9.3% and 14.8%, respectively . Nonischemic etiology was associated with higher clinical response and super response rates (p values of 0.008 and 0.045, respectively). Significantly higher clinical response rates were revealed in patients with c-LBBB than in those without (30% vs 4.8%, p = 0.043, respectively). In both clinical and echocardiographic responses, the median age was 64.50 and statistically significantly lower than nonresponders (In clinical and echocardiographic nonresponders 74 and 70.5; P = 0.013 and 0.042, respectively). The median baseline QRS duration of electrocardiographic responders was significantly longer than patients with QRS duration increased and decreased by 0.05). Conclusion: Epicardial pacing prolongs myocardial repolarization time and increases transmural dispersion of repolarization (TDR). However these repolarization abnormalities were transient and were not associated with ventricular arrhythmias significantly. It seems that pacing polarity did not emerge as a contributing factor for ventricular repolarization and arrhythmic events in patients with CRT. reverse remodelling especially in echocardiographic super responders to CRT was associated with a significant reduction in the risk of ventricular tachyarrhythmias (VTAs).The small size of our study group may be a limiting factor and larger prospective data are need to generalize the results. Key Words Cardiac resynchronization therapy, Pacing polarity, Reverse remodelling, Transmural dispersion of repolarization, Ventricular tachyarrhythmia.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    369890

    Kardiyak resenkronizasyon tedavisi uygulanan hastaların pil optimizasyonunda invazif yöntem ve ekokardiyografi yönteminin karşılaştırılması

    Compari̇son of doppler echocardiographic and invasive hemodynamic methods for opti̇mi̇zati̇on of patients receiving kardiak resynchronization therapy

    HAFİZE CORUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    KardiyolojiBaşkent Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    PROF. DR. LEYLA ELİF SADE AKDOĞAN

  2. Tez No

    282005

    Kardiyak resenkronizasyon tedavisinin defibrilasyon eşiğine olan etkisi

    The effect of the cardiac resynchronization therapy on defibrillation threshold

    YILDIRIM KARTAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    KardiyolojiEge Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OĞUZ YAVUZGİL

  3. Tez No

    417483

    Kardiyak resenkronizasyon tedavisine yanıtsız kalp yetersizliği hastalarına noninvaziv kardiyak debi cihazı ve ekokardiyografik yöntemle yapılan optimizasyonun klinik sonuçlarının karşılaştırılması

    Comparison of clinical outcomes after crt optimization by nicom and echocardiographic methods in nonresponder heart failure patients

    MUSTAFA YENERÇAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    KardiyolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERKAN YÜKSEL

  4. Tez No

    731254

    Non-iskemik dilate kardiyomyopati hastalarında (dkmp) fragmante qrs'in biventrikuler pacemaker (krt) tedavisine etkisinin değerlendirilmesi

    The evaluation of the response to cardiac resynchronization therapy inpatients with dilated cardiomyopathy by using fragmanted qrs

    AYHAN KÜP

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    KardiyolojiSağlık Bakanlığı

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RAMAZAN KARGIN

  5. Tez No

    704218

    Kardiyak resenkronizasyon tedavisi optimizasyonunda invaziv,elektrokardiyografik ve ekokardiyografik yöntemlerin karşılaştırılması ve akut dönemde hemodinamik verilere etkilerinin incelenmesi

    Optimization of cardiac resynchronization therapy in patients with heart failure secondary to ischemic or idiopathic dilated cardiomyopathy: Comparison of invasive, echocardiographic and electrocardiographic techniques

    BEGÜM YETİŞ SAYIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    KardiyolojiBaşkent Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET BÜLENT ÖZİN

Geri Dön