Pegile interferon tedavisi alan kronik hepatit B infeksiyonlu olgularda 6. ay ve tedavi sonu virolojik yanıtı belirleyen bağımsız değişkenler
İndependent variables that determine virologic response at the end of Pegylated Interferon treatment in patients with chronic hepatitis B virus
- Tez No: 491657
- Danışmanlar: UZMAN MUZAFFER FİNCANCI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
- Anahtar Kelimeler: HBeAg pozitif kronik hepatit B, HBeAg negatif kronik hepatit B, pegile interferon tedavisi, cevap belirleyicileri, HBeAg serokonversiyonu, HBeAg positive chronic hepatitis B, HBeAg negative chronic hepatitis B, peginterferon therapy, predictor of virologic response, HBeAg serocenversion
- Yıl: 2009
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 58
Özet
Bu retrospektif çalışmada Ocak 2001-Kasım 2007 tarihleri arasında SB İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kronik Hepatit Polikliniği'nde takip edilen pegile interferon tedavisi alan kronik hepatit B enfeksiyonlu olgularda tedavi sonu virolojik yanıt başarısı ve bu başarıyı etkileyen faktörler araştırıldı. Çalışmaya pegile interferon monoterapisi alan, koinfeksiyon ve yandaş hastalığı olmayan tüm hastalar dahil edildi. Tedavi sonu virolojik yanıt gelişmesini etkileyebileceği düşünülen; olguların tedavi öncesi HBV DNA ve ALT düzeyi, HBeAg durumu, yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi, alkol kullanımı, karaciğerin histolojik bulguları, daha önceden standart interferon tedavisi alıp almadığı ve almış olduğu peginterferon türü ile ilgili bilgiler dosya bilgilerinden incelendi. Tedavi başarısını değerlendirmek için de HBeAg pozitifler için 6. aydaki HBV DNA düzeyi ve HBeAg serokonversiyonu oranı, HBeAg negatifler için 12.aydaki HBV DNA düzeyi ile iligili bilgileri dosya bilgilerinden kaydedildi. Tedavi sonu virolojik yanıt; PZR yöntemiyle HBV DNA'nın negatifleşmesi olarak kabul edildi. Çalışmamızda HBeAg pozitif olguların %4'ünde, HBeAg negatiflerin %70,4'ünde tedavi sonunda virolojik yanıt gelişmişti. HBeAg negatif tedavi sonu virolojik yanıtlı olguların %76,3'ünde 3. ayda erken virolojik yanıt gelişmişti. HBeAg pozitif olguların tedavi öncesi serum HBV DNA düzeyleri HBeAg negatif olgularınkinden yüksekti. Tedavi öncesi ALT yüksekliği HBeAg pozitif olguların %36'sında, HBeAg negatif olguların da %48,1'inde vardı. ALT yüksekliği tek başına tedavi sonu virolojik yanıt başarısını etkileyen bir değişken değildi. Bu çalışmanın sonucunda pegile interferon monoterapisi alan kronik hepatit B enfeksiyonlu olgularda tedavi öncesi serum HBV DNA düzeyinin tedavi sonu virolojik yanıt gelişmesini etkileyen en önemli bağımsız değişken olduğunu tespit ettik. Tedavi öncesi ALT düzeyi, yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi, alkol kullanımı, önceden standart interferon tedavisi almış olma, karaciğerin histolojik bulguları ve kullanılan pegile interferon türü ile tedavi sonu virolojik yanıt gelişmesi arasında istatistiksel olarak bir ilişki olmadığını gördük. HBeAg pozitif olgularda tedavi başarı oranının düşük olmasının nedeni olarak olguların tedavi öncesi HBV DNA düzeylerinin yüksek olması gösterilebilir. Üçüncü ayda erken virolojik yanıt gelişmesi kronik hepatit B enfeksiyonlu olgularda tedavi başarısını tahmin etmede bir ön belirleyici olabileceği düşüncesine vardık.
Özet (Çeviri)
In this retrospective study, we aimed to determine the level of end of treatment virological response and the parameters which contribute to this in patients with chronic hepatitis B receiving peginterferon monotherapy. The cases were selected among the patients seeking medical care in our chronic viral hepatitis clinic between January 2001 and November 2007. All patients given peginterferon and did not have any underlying disease were included. Baseline serum HBV DNA and alanin aminotranspherase levels, HBeAg status, patient age, gender, body mass index, alcohol consumption, liver biopsy scores, previous conventional interferon usage and the type of peginterferon used were recorded. To evaluate the end of treatment results, such criteria as serum HBV DNA levels and HBeAg seroconversion for HBeAg positive patients after the 24 weeks treatment period; and serum HBV DNA levels for HBeAg negative patients after 48 weeks treatment period were used. End of treatment virological response were accepted a negative serum HBV DNA. The percentage of end of treatment virological response was 4 % in HBeAg positive patients, and was 70,4 % in HBeAg negtaive patients. Of the HBeAg negative patients who had end of treatment virological response 76,3 % had at the same time a virological responsse at 12 weeks treatment period. Overall the baseline serum HBV DNA levels were higher inHBeAg positive patients than those of HBeAg negative. Of HBeAg positive patients, 36 % had high levels of baseline alanin aminotranspherase. This proportion was 48,1 % in HBeAg negative patients. Baseline alanin aminotranspherase levels were not the predictor of end of treatment virological response. In this study we determined that in patients with chronic hepatitis B treated with peginterferon, baseline serum HBV DNA levels were the most important predictor for the end of treatment virological response. Baseline alanin aminotranspherase level, patient age, gender, body mass index, alcohol consumption, liver biopsy scores, previous conventional interferon usage and the type of peginterferon used were not statistitically significant parameters. We considered that the high level of treatment failures among HBeAg positive patients may be due to the baseline excessive serum HBV DNA levels in these patients. We concluded that early virological response (at 12 weeks of treatment) may be a predictor of end of treatment virological response.
Benzer Tezler
- 'Kronik Hepatit B ve Kronik Hepatit C'de pegile-interferon alfa tedavisi alan hastalarda yaşam kalitesinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
HANDAN ALAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıAtatürk ÜniversitesiKlinik Mikrobiyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. KEMALETTİN ÖZDEN
- Kronik hepatit B hastalarında Lamivudin ile Pegile İnterferon Alfa 2 tedavilerinin karşılaştırılması
The comparison of the treatment of Lamivudin and Pegile İnterferon Alfa 2 with chronic hepatitis B.
RAFET METE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
GastroenterolojiYüzüncü Yıl ÜniversitesiGastroenteroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. M. KÜRŞAD TÜRKDOĞAN
- Kronik hepatit b ve c enfeksıyonu olan hastalarımızın tedavi sonuçlarının retrospektif olarak degerlendirilmesi
Retrospective evaluation of the treatment results of patients with chronic hepatitis b and c infections
SERVET ÖZTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık BakanlığıEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
UZMAN NESRİN TÜRKER
- Kronik hepatit b tedavisinde kullanılan pegile interferon alfa ve oral antivirallerin hbsag geni ve polimeraz geni üzerinde yaptığı mutasyonların araştırılması
The examination of mutations created by pegylated interferon alpha and oral antivirals used in the treatment of chronic hepatitis b on hbsag gene and polymerase gene
ELİF SARGIN ALTUNOK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıKocaeli ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SILA AKHAN
- İnterferon alfa tedavisinin kronik delta hepatitin doğal seyri üzerine etkisinin araştırılması
Başlık çevirisi yok
ÖZGEN AHMET YILDIRIM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Gastroenterolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÇETİN KARACA