Geri Dön

Hafif persistan astımlı çocuklarda lökotrien reseptör antagonisti ile inhale kortikosteroid etkinliğinin karşılaştırılması

Comparison of leukotriene receptor antagonist and inhaled corticosteroid activity in children with mild persistent asthma

  1. Tez No: 491660
  2. Yazar: ÖZLEM BOSTAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE GÜLNUR TOKUÇ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Allerji ve İmmünoloji, Allergy and Immunology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 51

Özet

ÖZET Hafif persistan astım tanısı almış çocuklarda lökotrien reseptör antagonisti ile inhale kortikosteroid tedavisinin etkinliğini karşılaştırmak için bu çalışma planladı. 14 Ocak 2004 ile 28 Aralık 2004 tarihleri arasında Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniği'ne başvuran 6-14 yaş arasındaki hastalardan yapılan muayene ve tetkikler sonucunda hafif persistan astım tanısı alan 62 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalarımızın 34'ü erkek, 28'i kız olup erkek/kız oranı 1,21/1 olarak bulundu. Bizim çalışmamızda astımın erkeklerde daha yüksek oranda olduğu görüldü. Ailede atopi öyküsü hastalarımızın % 82,3'ünde mevcuttu. Astım gelişimi açısından ailede atopi öyküsünün olmasının önemli bir risk faktörü olduğu görüldü. Hastalarımızın % 67,8'inde Dermatophagoides pterronyssinus'a karşı, % 61,3'ünde Dermatophagoides farinea'ya karşı allerji bulunarak ev tozu akarlarının astımlı hastalarda en önemli aeroallerjenler olduğu görüldü. Hastalarımızın boy persentilleri % 50'sinde 75 ve üstü, % 11,3'ünde 25 ve altında, kilo persentilleri % 33,8'nde 75 ve üstü, %24'ünde 25 ve altı idi. Okula giden hastalarımızda tedavi öncesi ortalama devamsızlık montelukast ile tedavi edilen grupta 4,77±6,23, inhale kortikosteroid ile tedavi edilen grupta 6,9±6,98 olarak bulundu. Tedavi öncesi ortalama acile başvuru montelukast ile tedavi edilen grupta 4,1±4,59, inhale kortikosteroid ile tedavi edilen grupta 4,19±4,27 olarak saptandı. Hem montelukast ile tedavi edilen grupta hem de inhale kortikosteroid ile tedavi edilen grupta tedavi sonrası total günlük ihtiyaç duyulan β2 agonist kullamında anlamlı azalma saptanırken her iki grup arasında tedavi sonrası β2 agonist kullanımı ortalamaları arasında istatistiksel farklılık gözlenmedi. Hastalarımızda montelukast tedavisi ile gece uyanmalarda ve astım atak sayısında anlamlı azalma olduğu bulundu ve benzer sonuçlar inhale kortikosteroid tedavisi ile de elde edildi. Hem montelukast ile tedavi edilen grupta hem de inhale kortikosteroid ile tedavi edilen grupta tedavi sonrası acile başvuru sıklığında anlamlı azalma saptanırken her iki grup arasında tedavi sonrası acile başvuru sıklığı arasında istatistiksel farklılık gözlenmedi. 44 Hafif persistan astımlı 6-14 yaş arası çocuklarda 5 mg montelukast tedavisi ile gündüz astım septomlarında, gece uyanmalarında, astım atağı nedeniyle acile başvurularında ve okula devamsızlık sayılarında anlamlı azalma olduğu ve bu sonuçların inhale kortikosteroidler ile elde edilen sonuçlara benzer olduğu bulundu. Hastaların hem montelukast hem de inhale kortikosteroid tedavisi sonrası FEV1 ve PEF değerlerinde anlamlı artış olduğu görüldü. İnhale kortikosteroid tedavisi ile FEV1/FVC değerinde anlamlı artış saptanırken, montelukast tedavisi ile FEV1/FVC değerinde anlamlı değişiklik saptanmadı. Her iki grupta tedavi sonrası FER değerinde istatistiksel farklılık gözlenmedi. Sonuç olarak; bu çalışmada hafif persistan astımlı çocuklarda tek başına monlelukast tedavisinin kolay uygulanabilir, güvenilir ve inhale kortikosteroidler kadar etkili bir seçenek olduğunu saptadık. Antilokötrien ilaçların astım tedavisindeki yerlerinin tam olarak belirlenmesi için daha fazla klinik deneyim elde edilmesi gerektiği kanısındayız.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT This study was planned to compare the leukotriene receptor antagonist and inhaled corticosteroid activity in children diagnosed with mild persistent asthma. Of the patients aged between 6 and 14 years who were admitted to Dr. Lütfi Kırdar Kartal Training and Research Hospital Pediatrics Policlinic between January 14, 2004 and December 28, 2004, 62 patients who were diagnosed with mild persistent asthma as a result of the examinations and tests performed were included in the study. 34 of our patients were male, and 28 of them were female, and the male/female ratio was found to be 1.21/1. In the present study, it was observed that asthma was higher in male patients. 82.3% of our patients had a family history of atopy. The presence of family history of atopy was observed to be an important risk factor for the development of asthma. It was found out that 67.8% of our patients had an allergy against Dermatophagoides Pteronyssinus and 61.3% of them had an allergy against Dermatophagoides farinae, and house dust mites were observed to be the most important aeroallergens in patients with asthma. The height percentiles of our patients were 75 and above in 50% of them and 25 and below in 11.3% of them, and the weight percentiles were 75 and above in 33.8% of them and 25 and below in 24% of them. In our patients who go to school, the mean absenteeism before treatment was found to be 4.77±6.23 in the montelukast-treated group and 6.9±6.98 in the inhaled corticosteroid-treated group. The mean admission to emergency service before treatment was determined to be 4.1±4.59 in the montelukast-treated group and 4.19±4.27 in the inhaled corticosteroid-treated group. While a significant decrease was determined in the use of the total daily requirement of β2 agonists after treatment both in the montelukast-treated group and in the inhaled corticosteroid-treated group, no statistical difference was observed between the averages of β2 agonist use after treatment between both groups. It was determined that there was a significant decrease in waking up in the night and in the number of asthma attacks with montelukast therapy in our patients, and similar results were also obtained with inhaled corticosteroid therapy. While a significant decrease was determined in the frequency of admission to emergency service after treatment both in the montelukast-treated group and in the inhaled corticosteroid-treated group, no statistical difference was observed between the frequencies of admission to emergency service after treatment between both groups. It was determined that there were significant decreases in daytime asthma symptoms, waking up in the night, admission to emergency service due to asthma, and in the number of absenteeism with 5 mg montelukast therapy in children aged between 6 and 14 years with mild persistent asthma, and that these results were similar to the results obtained with inhaled corticosteroids. A significant increase was observed in the FEV1 and PEF values of patients both after the montelukast therapy and inhaled corticosteroid therapy. While a significant increase was determined in the FEV1/FVC value with the inhaled corticosteroid therapy, no significant change was determined in the FEV1/FVC value with the montelukast therapy. No statistical difference was observed in the FER value after treatment in both groups. In conclusion, it was determined in this study that the montelukast therapy alone was an easily applicable and reliable option that is as effective as inhaled corticosteroids in children with mild persistent asthma. It is believed that more clinical experience should be gained to exactly determine the places of antileukotriene drugs in the treatment of asthma.

Benzer Tezler

  1. Hafif persistan astımlı çocukların (6-14 yaş) tedavisinde lökotrien reseptör antagonistlerinin etkinliği ve inhale steroidle karşılaştırılması

    Efficacy of leukotriene receptor antagonists in mild persistent asthma in children and comparation with low dose inhaled corticosteroid

    MEHTAP HALAZA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÇukurova Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. SEVAL GÜNEŞER KENDİRLİ

  2. Hafif persistan ve orta persistan astımlı çocuklarda montelukast ilezafirlukastın etkinliğinin karşılaştırılması

    Başlık çevirisi yok

    BURCU VOLKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. AYŞE GÜLNUR TOKUÇ

  3. Astım atakda idrarda lökotrienler yeni bir biyobelirteç mi

    Are urinary leukotrienes in asthma attack A biomarker?

    MELİHA KÜBRA KÜTÜKÇÜ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET YAŞAR ÖZKARS

  4. Kronik persistan astım tedavisinde lökotrienlerin rolü

    The Effect of leukotrienes in childhood asthma treatment

    NECLA AKÇAKAYA (BİNATLI)

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. NECLA AKÇAKAYA

  5. Hafif astımlı çocuklarda havayolu inflamasyonunun uyarılmış balgam yöntemiyle incelenmesi

    Assesment of airway inflammation of mild asthmatic children using sputum induction

    MÜGE TOYRAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Allerji ve İmmünolojiGazi Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İPEK TÜRKTAŞ