Diz çevresi periprostetik kırıklar
Periprosthetic knee fractures
- Tez No: 496799
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET AŞIK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 169
Özet
Amaç: Diz çevresi periprostetik kırık tanılı hastaların tedavisinde farklı tedavi yöntemlerinin sonuçlarını değerlendirerek tedavi seçiminde öncelikleri belirlemek. Hastalar ve Yöntemler: Şubat 1992-Mayıs 2016 tarihleri arasında diz çevresi periprostetik kırık tanısı ile konservatif veya cerrahi olarak tedavi edilen 39 hastadaki 44 kırık için uygulanan tedavilerin sonuçları retrospektif olarak incelendi (femur: 28 hasta, 29 kırık; tibia: 10 hasta, 10 kırık; patella: 5 hasta, 5 kırık). Hastaların yaş ortalaması 69.71 (35-87) yıl, ortalama takip süresi 4.29 (0.01-21) yıl idi. Patella kırığı tanısı ile tedavi edilen hastalar kaynama, repozisyon kaybı, enfeksiyon gelişimi, KS Skoru, HSS Skoru, Oxford Diz Skoru ile değerlendirilirken; femur veya tibia kırığı olan hastalar bu parametrelere ek olarak femoral veya tibial komponentin tedavi sonrası erken ve geç dönemdeki dizilimi açısından da değerlendirildi. Kaplan-Meier sağ kalım çözümlemesi ile 6. ay, 1. yıl ve 5. yıldaki mortalite oranları belirlendi. Bulgular: Femur kırığı tanılı hastalarda; konservatif olarak tedavi edilen gruptaki hastaların tamamında kaynama gerçekleşirken, cerrahi olarak tedavi edilen hastaların 2'inde (%8.7) kaynamama tespit edildi.Cerrahi olarak tedavi edilen hastaların 1'inde (%4.3) enfeksiyon geliştiği saptandı. Cerrahi tedavi ideal dizilimin sağlanması ve elde edilen dizilimin korunması açısından konservatif tedaviye üstündü (p=0.041 ve p=0.047). Fonksiyonel değerlendirme açısından her iki grup arasındaki fark anlamlı değildi (p=0.676). Konservatif yöntemlerle tedavi edilen hasta grubunda 5 yıllık takipte exitus görülmez iken cerrahi yöntemlerle tedavi edilen grupta 6 aylık mortalite oranı %8.7, 1 yıllık mortalite oranı %21.74 ve 5 yıllık mortalite oranı %56.52 idi. Femur kırığı tanısıyla MİPO veya İMÇ ile tedavi edilen hastalarda; radyoloji, fonksiyonel sonuçlar ve mortalite oranları açısından anlamlı farklılık yoktu (p=0.542, p=0.982 ve p=0.498). Tibia kırığı tanısıyla konservatif veya cerrahi olarak tedavi edilen hastalarda; radyoloji, fonksiyonel sonuçlar ve mortalite oranları açısından anlamlı farklılık tespit edilemedi (p=0.474, p=0.915 ve p=0.131). Patella kırığı tanısıyla konservatif veya cerrahi olarak tedavi edilen hastalarda radyoloji ve mortalite oranları açısından anlamlı farklılık saptanmadı (p=0.495, p=0.053). Sonuçlar: Diz çevresi periprostetik kırıklarda tedavi seçimine karar vermek zordur. Farklı tedavi yöntemlerinin birbirlerine üstünlüklerinin olduğu alanlar kısıtlıdır. Yüksek mortalite riskleri göz önünde bulundurulduğunda, tedavi seçiminde öncelik sıralaması şu şekilde olmalıdır: Hastaya özgü değerlendirme yapmak, güvenilirliği ve geçerliliği kanıtlanmış sınıflandırma sistemlerinden yararlanmak, mortalite riskini daha fazla arttırmadan ağrısız stabil ve dizilimin ideale en yakın olduğu fonksiyonel bir diz ekleminin elde edilmesini amaçlamak.
Özet (Çeviri)
Objective: To set priorities in treatment selection by evaluating the outcomes of various treatment methods for the patients with periprosthetic knee fractures. Patients and Methods: The results of 44 knee joint treatments of 39 patients with a periprosthetic fracture of the knee, treated conservatively or surgically, between February 1992 and May 2016 were reviewed retrospectively (femur; 28 patients, 29 fractures, tibia; 10 patients, 10 fractures, patella;5 patients, 5 fractures). The mean age of the patients was 69.71 (35-87) years and the mean follow-up was 4.29 (0.01-21) years. While the patients treated for patella fracture were assessed according to union, loss of reposition, infection development, KS Score, HSS Score, Oxford Knee Score; patients with femur or tibia fracture were also evaluated for early and late post-treatment alignment of knee joint in addition to these parameters. Mortality rates of 6th month, 1st year and 5th year were determined with Kaplan-Meier survival analysis. Results: In patients with femur fracture; union occurred for all of the patients in the conservatively treated group, whereas union did not occur for 2 of the surgically treated patients (8.7%). Infection was observed for 1 of the surgically treated patients(4.3%). Surgical treatment was superior to conservative treatment for both obtaining early period alignment and preserving the alignment (respectively; p=0.041 and p=0.047). There was no difference between the two groups in terms of functional evaluation (p=0.676). Exitus was not observed for the conservatively treated patients in five years follow up whereas 6 months mortality was 8.7%, 1 year mortality was 21.74% and 5 years mortality was 56.52% in the surgically treated group. Patients treated for femur fractures using MIPO or IMN methods; no significant difference observed radiologically, functionally or regarding mortality rates (respectively; p=0.542, p=0.982 and p=0.498). For the patients treated for tibia fractures; no significant difference observed radiologically, functionally or regarding mortality rates (respectively; p=0.474, p=0.915 and p=0.131). For the patients treated for patella fractures shows no significant difference between conservative and surgical treatments regarding radiological evaluation and mortality rates (p=0.495, p=0.053). Conclusions: The choice of treatment in periprosthetic fractures of the knee is difficult. Various treatment methods have limited superior aspects between themselves. When high mortality risk is considered, choice of treatment should be prioritized according to following parameters; patient specific evaluations, using validated classification systems, to aim stable painless functional knee joint with optimum alignment without further increasing the risk of mortality.
Benzer Tezler
- Tek aşamalı revizyon diz protezi yapılan hastalarda orta dönem sonuçlarımız
Başlık çevirisi yok
ÖMER BOZDUMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Ortopedi ve TravmatolojiUfuk ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BURAK AKAN
- Total diz artroplastisi perioperatif 90 günlük dönemde oluşan protez çevresi kırıklar ve kırık oluşumuna etkili risk faktörlerinin değerlendirilmesi
Evaluation of perioperative periprosthetic fractures within 90 days after total knee arthroplasty and identification of contributing risk factors
MURAT BİRİNCİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul Medipol ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET AKİF ÇAÇAN
- Diz çevresi tümörlerde fonksiyonel ve onkolojik sonuçlarımız
Functional and oncological results of tumors located around knee
AHMET BORA YETER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
OnkolojiAkdeniz ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET TURAN AYDIN
- Enfekte total diz ve kalça protezlerinin iki aşamalı tedavisi
TWO stage treatment of infected total knee and hip prostheses
GÖKHAN BİLEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Ortopedi ve TravmatolojiDokuz Eylül ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. VASFİ AKINCI KARATOSUN
- Aseptik gevşeme oluşumunda farklı insert hammaddelerinin etkilerinin hayvan modellemesinde deneysel olarak karşılaştırılması
Comparing the effects of different insert raw materials on aseptic loosening formation in animal modelling
CELALEDDİN BİLDİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık BakanlığıOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BARANSEL SAYGI