Asistan hekimlerde stresle başa çıkma tarzları ve mesleki doyum düzeylerinin değerlendirilmesi
Assessment of coping styles with stress and professional satisfaction levels in residents
- Tez No: 496926
- Danışmanlar: DOÇ. DR. FATMA ÖZLEM ORHAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Asistan hekim, stresle başa çıkma, iş doyumu, kişilik, ruhsal belirti, Eysenck, SCL-90-R, Resident, coping with stress, professional satisfaction, personality, psychiatric symptom, Eysenck, SCL-90 R
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 83
Özet
Amaç: Hekimlik stres yoğunluğu yüksek olan meslek grupları arasındadır. Özellikle asistan hekimlik, hekimlerin meslek hayatları boyunca en çok strese maruz kaldıkları dönemdir. Süreç içerisindeki farklı stres kaynakları hekimlerin mesleki doyum düzeylerini etkilemektedir. Biz bu çalışmada asistan hekimlerin stresle başa çıkma tarzlarını ve mesleki doyum düzeylerini değerlendirmenin yanısıra, asistan hekimlerin kişilik ve ruhsal sağlık durumları gibi bireysel özelliklerinin, stresle başa çıkma tarzları ve mesleki doyum düzeyleri üzerindeki etkilerini belirlemeyi amaçladık. Yöntem: Bu çalışmaya 2017 yılında Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde çalışan 79'u kadın, 95'i erkek, 174 asistan hekim katıldı. Katılımcılara sosyodemografik veri formu, Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği, Mesleki Doyum Ölçeği, Eysenck Kişilik Anketi ve Belirti Tarama Ölçeği (SCL-90-R) uygulandı. Bulgular: Çalışmamızda elde edilen veriler uygun istatistiksel yöntemlerle analiz edildi. Çalışmamızda mesleki doyum düzeyi erkeklerde, 30 ve üzeri yaş grubunda, toplam asistanlık süresi 18 ay üzeri olan grupta anlamlı biçimde daha yüksek bulunmuştur. Bölümler arasında mesleki doyum düzeyi ve stresle başa çıkma tarzları açısından anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Stresle başa çıkma tarzları ile mesleki doyum düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Çalışmamızda asistan hekimler arasında stresle başa çıkma tarzları içinde en sık kullanılan yöntem olarak kendine güvenli yaklaşım bulunmuştur. İyimser yaklaşım puanı erkek hekimlerde ve toplam hekimlik süresi 48 ay üzeri olan grupta, çaresiz yaklaşım puanı toplam asistanlık süresi 18 ay ve altı olan grupta anlamlı biçimde daha yüksek bulunmuştur. Geçmişte iii psikiyatrik bozukluk öyküsü olanlarda, kendine güvenli yaklaşım ve iyimser yaklaşım anlamlı biçimde daha düşük, çaresiz yaklaşım anlamlı biçimde daha yüksek bulunmuştur. Kendine güvenli yaklaşım ve iyimser yaklaşım ile belirti tarama ölçeği tüm alt kategorileri arasında negatif anlamlı ilişki, çaresiz yaklaşım ile pozitif anlamlı ilişki bulunmuştur. Kişilik özellikleri ile stresle başa çıkma tarzları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Çalışmamızda nörotik kişilik özellikleri ile belirti tarama ölçeği tüm alt kategorileri arasında pozitif anlamlı ilişki bulunmuştur. Çalışmamızda dışadönüklük ile kişilerarası duyarlılık, depresyon ve fobik anksiyete arasında negatif anlamlı ilişki bulunmuştur. Belirti tarama ölçeği sonuçlarına bakıldığında en yüksek puanların sırasıyla obsesif kompulsif belirti, kişilerarası duyarlılık ve depresyon alt kategorilerine ait olduğu, kadın hekimlerde depresyonun, erkek hekimlerde kişilerarası duyarlılığın en sık görülen ruhsal belirti olduğu saptanmıştır. Ortalama uyku süresi 6 saat ve altı olan grupta somatizasyon puanı, 30 ve üzeri yaş grubunda depresyon, öfke düşmanlık, yemek uyku alışkanlığını gösteren ek maddeler ve genel belirti düzeyi puanları anlamlı biçimde daha yüksek bulunmuştur. Bölümler arasında ruhsal belirti dağılımı açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sonuç: Araştırmamızda erkek hekimlerin, 30 ve üzeri yaş grubunun, asistanlık süresi 18 ay üzeri olan grubun mesleki doyum düzeyinin anlamlı biçimde yüksek olduğu, erkek hekimlerin ve daha uzun süre görevde olan hekimlerin iyimser yaklaşım tarzını, asistanlık süresi 18 ay ve altı olan hekimlerin çaresiz yaklaşım tarzını daha çok kullanıldığı, nörotik kişilik özelliklerinin tüm ruhsal belirtilerle ilişkili olduğu, uyku süresi kısa olan hekimlerde daha fazla somatik yakınmaların olduğu, bölümler arasında stresle başa çıkma tarzları ve mesleki doyum düzeyleri açısından anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Sonuç olarak asistan hekimlerin daha iyi çalışma koşullarına sahip olması, yoğun iş yükünün azaltılarak bilgi ve tecrübelerini arttırmaya yönelik fırsatlar oluşturulması mesleki doyum düzeylerinin arttıracaktır. Hekimlerin mesleki doyum düzeyinin artması daha kaliteli ve kusursuz hizmet sunmaları açısından önemli olduğu gibi kendi ruhsal sağlıkları açısından da büyük öneme sahiptir.
Özet (Çeviri)
Objective: Medicine is among professions with high stress intensity. In particular, residency is the period in which clinicians are subjected to most stress across their professional career. During this process, different stressors affect on professional satisfaction level of clinicians. Here, we aimed to assess coping styles with stress and professional satisfaction level in residents and to identify individual characteristics such as personality and mental health on coping styles with stress and professional satisfaction level. Method: The study included 174 residents (79 female and 95 male) who were employed in Kahramanmaraş Sütçü Imam University, Faculty of Medicine in 2017. Sociodemographic datasheet, Coping Style Questionnaire, Professional Satisfaction Scale, Eysenck Personality Questionnaire and Symptom Checklist (SCL-90-R) were applied to all participants. Findings: In this study, data obtained were analyzed by using appropriate statistic methods. In our study, professional satisfaction level was significantly higher among male residents, those older than 30 years or more and those with total duration of residency ≥18 months. No significant difference was found in professional satisfaction level and coping styles between specialties. No significant correlation was found between coping styles with stress and professional satisfaction level. In our study, it was found that self-confident style most commonly used coping styles with stress among residents. Optimistic approach score was found to be significantly higher in male residents and those with total duration of medicine>48 months while helpless approach score in residents with total duration of residency≤18 months. Self-confident and optimistic approaches were significantly lower while helpless approach was v significantly higher in residents with previous history of psychiatric disorder. A negative correlation was found between self-confident and optimistic approaches and all categories of SCL-90-R while a positive correlation between helpless approach and SCL-90-R. No significant correlation was found between personality traits and coping styles. In our study, a significant positive correlation was found between neurotic personality trait and all subcategories of symptom checklist. In our study, a significant negative correlation was found between extraversion and interpersonal sensitivity, depression and phobic anxiety. When results of SCL-R-90 were considered, it was found that highest score was found in obsessive-compulsive symptom subcategory; followed by interpersonal sensitivity and depression subcategories and that depression was most common psychiatric symptom among female residents whereas interpersonal sensitivity among male residents. Somatization score was found to be significantly higher among residents with mean duration of sleep>6 hours while depression, anger, hostility, additional items for eating and sleeping habits and general symptom level scores were found to be markedly higher in residents older than 30 years or more. Conclusion: In our study, it was found that professional satisfaction level was significantly higher among male residents, those older than 30 years or more and those with total duration of residency ≥18 months; that male residents and those with longer duration of profession used optimistic approach while residents with total residency duration≤18 months used helpless approach more commonly; that neurotic personality characteristics were correlated with all psychiatric symptoms; that residents with shorter duration of sleep had more somatic complaints; and that there was no significant difference among specialties regarding coping styles with stress and professional satisfaction level. In conclusion, better working condition, reduction in workload and options to improve understanding and experience will increase professional satisfaction level. Increased professional satisfaction level in clinicians isn't only important for provision of high-quality and best care but also for their psychiatric wellbeing.
Benzer Tezler
- Hekimlerde bilinçli farkındalık ve stresle başa çıkma tarzları ilişkisi
The relationship between mindfulness and coping with stress in physicians
SÜMEYYE NUR YÖNTEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TİJEN ACAR
- COVID-19 ile ilişkili birimlerde çalışan asistan hekimlerin stresle başa çıkma tarzlarının ve tükenmişlik seviyelerinin belirlenmesi
Determination of stress managing methods and occupational burnout level of residents WHO works at COVID-19 related units
SEÇİL KURU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
UZMAN ZEYNEP AŞIK
- Acil tıp asistanlarında bilinçli farkındalık ile stresle başa çıkma tarzları ve depresyon arasındaki ilişki.
Understanding the potential relationships between mindfulness and theways of coping stress and degree of depression in emergency medicine residents
AHMET FARUK ORHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
İlk ve Acil YardımSağlık Bilimleri ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖZGÜR KARCIOĞLU
- Asistan hekimlerin aşırı iş yükünün tükenmişlik ve stresle başa çıkma üzerine etkisinin araştırılması
Investigation of the effect of excessive workload of assistant physicians on coping with burnout and stress
HÜSEYİN ALİ TUNÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUHTEŞEM EROL YAYLA
UZMAN ALİ İHSAN ÇABUK
- Dicle Üniversitesinde çalışan asistan hekimlerde tükenmişlik sendromu ve iş doyumu
Burnout syndrome and job satisfaction in assistant physicians working at Di̇cle University
MUSTAFA SAÇKIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile HekimliğiDicle ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TAHSİN ÇELEPKOLU