Geri Dön

Köpeklerde distemper hastalığının D-dimer düzeyleri ve koagulasyon profilleri üzerine etkileri

The effects on D-dimer level and coagulation profile in dogs with distemper

  1. Tez No: 503205
  2. Yazar: AHMET ALİ YAĞCI
  3. Danışmanlar: PROF. DR. VEHBİ GÜNEŞ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: D-dimer, Distemper virus, Köpek, D-dimer, Distemper virus, Dog
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Erciyes Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 98

Özet

Bu çalışmanın amacı, Canine Distemper Virus (CDV) enfeksiyonlu ve sağlıklı köpeklerde D-dimer düzeylerinin duyarlılık, özgüllük ve eşik değerlerini belirlemekti. Çalışmaya 20 klinik olgu ve 11 sağlıklı köpek dahil edildi. D-dimer ölçümleri, immünokromatografik analiz sistemi kullanılarak gerçekleştirildi. Ayrıca fibrinojen, PT ve aPTT ölçümleri aynı plazma örneklerinden gerçekleştirildi. Klinik vakalar, hızlı CDV kitleri, klinik bulgular, hematolojik ve biyokimyasal sonuçlara göre kategorize edildi. Klinik olgular, tedavi esnasında CDV nedeniyle ölen köpekler (n = 11) ve tedaviden sonra hayatta kalan köpekler (n = 9) olmak üzere iki alt gruba ayrıldı. D-dimer değerleri, kontrol grubu [0.1 ila 0.2 mg/l (Medyan değer 0.1 mg/l)] ile karşılaştırıldığında enfekte grupta [0.1 ila 7.9 mg/l (Medyan değer 1.6 mg/l)] istatistiksel açıdan anlamlı oranda yüksek olduğu görüldü (p < 0.05). Bununla birlikte ölen ve hayatta kalan köpekler arasında D-dimer düzeylerinde istatistiksel açıdan önemli bir fark bulunamadı. Hasta grubunda; ortalama fibrinojen düzeyi ve aPTT değeri, sağlıklı köpeklerden daha yüksek olarak bulundu. D-dimer aralıklarının CDV nedeniyle ölen köpeklerde [0.7 ila 7.9 mg/l (Medyan 2.1 mg/l)] ve hayatta kalan köpeklerde [0.1 ila 2.3 mg/l (Medyan 1.3 mg/l)] olduğu görüldü. D-dimer duyarlılığı ve özgüllüğü de 0.4 mg/l limit konsantrasyon düzeyinde belirlendi. D-dimer değerlerinin duyarlılığı ve özgüllüğü sırasıyla % 95 ve % 100 olarak hesaplandı. Bu değerler Fibrinojen düzeylerinden elde edilen değerlerden (Duyarlılık: % 70 ve Özgüllük: % 90) sırasıyla daha yüksekti. Sonuç olarak, D-dimer'in CDV olgularında tanının değerlendirilmesinde duyarlı ve spesifik bir destekleyici biyogösterge olduğu düşünüldü. Distemper'li köpeklerde, kontrollü vaka incelemelerinde tedavi öncesinde ve sonrasında D-dimer analizleri gelecekteki araştırmalarda konunun daha iyi aydınlatılması için önerildi.

Özet (Çeviri)

The aim of this study was to determine sensitivity, specifity and cutoff value of D-dimer levels in both healthy dogs and dogs with Canine Distemper Virus (CDV). Twenty clinical cases and eleven healthy dogs were included in this study. D-dimer was measured using an immunochromatographic analyse system. And also the measurement of fibrinogen, PT and aPTT were carried out in same plasma samples. Clinical conditions were categorised based on result of rapid CDV kits, clinical findings, hematologic and biochemical results. Clinical cases were divided to two subgroups as dogs died due to CDV (n = 11) and dogs survived (n = 9) after than treatment. D-dimer values increased significantly (p < 0.05) in infected group [0.1 to 7.9 mg/l (median 1.6 mg/l)] compared to control group [0.1 to 0.2 mg/l (median 0.1 mg/l)]. But a statistically difference was not determined in between dogs died and survived. Mean fibrinogen level and aPTT level in CDV group were higher than those of healthy dogs. The D-dimer ranges in dogs died due to CDV and dogs survived [0.7 to 7.9 mg/l (median 2.1 mg/l)] and [0.1 to 2.3 mg/l (median 1.3 mg/l)]. D-dimer sensitivity and specificity were also determined at 0.4 mg/L cut-off concentrations. Sensitivity and specificity of D-dimer values were determined to be 95% and 100%, respectively. These values were higher than those of Fibrinogen (Sensitivity: 70% and Specivitiy: 90%). respectively. In conclusion, D-dimer is thought to be sensitive and specific supporting indicator in the evaluation of diagnosis in CDV cases. In dogs with CDV, analysis of D-dimer values before and after treatment in controlled case studies were suggested in future studies to enlighten the issue.

Benzer Tezler

  1. Erzurum ili hayvan barınağında yaşayan köpeklerde Canine distemper Virüs enfeksiyonunun prevalansı ve risk faktörleri

    Prevalence and risk factors of Canine distemper Virus infection in dogs living in the animal shelter of Erzurum province

    KÜBRA ZENGİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Veteriner HekimliğiAtatürk Üniversitesi

    İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ NERGİS ULAŞ

  2. Köpek gençlik hastalığının teşhisinde klinik ve laboratuvar bulguların diagnostik önemi

    The Clinical and laboratory finding and their diagnostic importance in the diagnosis of canine distaemper virus infection

    İSMAİL ŞEN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Veteriner HekimliğiSelçuk Üniversitesi

    İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KÜRŞAT TURGUT

  3. Köpeklerde distemper hastalığında TLR1-9 genleri ve miR-155 ekspresyonunun araştırılması

    Investigation of the expression levels of TLR1-9 genes and miR-155 on distemper disease in dogs

    FADİME DALDABAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Veteriner HekimliğiErciyes Üniversitesi

    Zootekni (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KORHAN ARSLAN

  4. Köpeklerin sindirim sistemi lezyonları üzerine patolojik ve mikrobiyolojik incelemeler

    The pathological and microbiological investigations on alimentary system lesions of dogs

    ÖZGÜR KANAT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Veteriner HekimliğiSelçuk Üniversitesi

    Patoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA ORTATATLI

  5. Köpeklerde gastroenteritise neden olan bazı enfeksiyöz ve non-enfeksiyöz hastalıklarda serum ve fekal zonulin seviyelerinin tespiti

    Determination of serum and fecal zonulin levels in gastroenteritis of dogs caused by some infectious and NON-infectious diseases

    DENİZ ŞARDAĞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    GastroenterolojiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KEREM URAL