Köpeklerde distemper hastalığının D-dimer düzeyleri ve koagulasyon profilleri üzerine etkileri
The effects on D-dimer level and coagulation profile in dogs with distemper
- Tez No: 503205
- Danışmanlar: PROF. DR. VEHBİ GÜNEŞ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
- Anahtar Kelimeler: D-dimer, Distemper virus, Köpek, D-dimer, Distemper virus, Dog
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Erciyes Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 98
Özet
Bu çalışmanın amacı, Canine Distemper Virus (CDV) enfeksiyonlu ve sağlıklı köpeklerde D-dimer düzeylerinin duyarlılık, özgüllük ve eşik değerlerini belirlemekti. Çalışmaya 20 klinik olgu ve 11 sağlıklı köpek dahil edildi. D-dimer ölçümleri, immünokromatografik analiz sistemi kullanılarak gerçekleştirildi. Ayrıca fibrinojen, PT ve aPTT ölçümleri aynı plazma örneklerinden gerçekleştirildi. Klinik vakalar, hızlı CDV kitleri, klinik bulgular, hematolojik ve biyokimyasal sonuçlara göre kategorize edildi. Klinik olgular, tedavi esnasında CDV nedeniyle ölen köpekler (n = 11) ve tedaviden sonra hayatta kalan köpekler (n = 9) olmak üzere iki alt gruba ayrıldı. D-dimer değerleri, kontrol grubu [0.1 ila 0.2 mg/l (Medyan değer 0.1 mg/l)] ile karşılaştırıldığında enfekte grupta [0.1 ila 7.9 mg/l (Medyan değer 1.6 mg/l)] istatistiksel açıdan anlamlı oranda yüksek olduğu görüldü (p < 0.05). Bununla birlikte ölen ve hayatta kalan köpekler arasında D-dimer düzeylerinde istatistiksel açıdan önemli bir fark bulunamadı. Hasta grubunda; ortalama fibrinojen düzeyi ve aPTT değeri, sağlıklı köpeklerden daha yüksek olarak bulundu. D-dimer aralıklarının CDV nedeniyle ölen köpeklerde [0.7 ila 7.9 mg/l (Medyan 2.1 mg/l)] ve hayatta kalan köpeklerde [0.1 ila 2.3 mg/l (Medyan 1.3 mg/l)] olduğu görüldü. D-dimer duyarlılığı ve özgüllüğü de 0.4 mg/l limit konsantrasyon düzeyinde belirlendi. D-dimer değerlerinin duyarlılığı ve özgüllüğü sırasıyla % 95 ve % 100 olarak hesaplandı. Bu değerler Fibrinojen düzeylerinden elde edilen değerlerden (Duyarlılık: % 70 ve Özgüllük: % 90) sırasıyla daha yüksekti. Sonuç olarak, D-dimer'in CDV olgularında tanının değerlendirilmesinde duyarlı ve spesifik bir destekleyici biyogösterge olduğu düşünüldü. Distemper'li köpeklerde, kontrollü vaka incelemelerinde tedavi öncesinde ve sonrasında D-dimer analizleri gelecekteki araştırmalarda konunun daha iyi aydınlatılması için önerildi.
Özet (Çeviri)
The aim of this study was to determine sensitivity, specifity and cutoff value of D-dimer levels in both healthy dogs and dogs with Canine Distemper Virus (CDV). Twenty clinical cases and eleven healthy dogs were included in this study. D-dimer was measured using an immunochromatographic analyse system. And also the measurement of fibrinogen, PT and aPTT were carried out in same plasma samples. Clinical conditions were categorised based on result of rapid CDV kits, clinical findings, hematologic and biochemical results. Clinical cases were divided to two subgroups as dogs died due to CDV (n = 11) and dogs survived (n = 9) after than treatment. D-dimer values increased significantly (p < 0.05) in infected group [0.1 to 7.9 mg/l (median 1.6 mg/l)] compared to control group [0.1 to 0.2 mg/l (median 0.1 mg/l)]. But a statistically difference was not determined in between dogs died and survived. Mean fibrinogen level and aPTT level in CDV group were higher than those of healthy dogs. The D-dimer ranges in dogs died due to CDV and dogs survived [0.7 to 7.9 mg/l (median 2.1 mg/l)] and [0.1 to 2.3 mg/l (median 1.3 mg/l)]. D-dimer sensitivity and specificity were also determined at 0.4 mg/L cut-off concentrations. Sensitivity and specificity of D-dimer values were determined to be 95% and 100%, respectively. These values were higher than those of Fibrinogen (Sensitivity: 70% and Specivitiy: 90%). respectively. In conclusion, D-dimer is thought to be sensitive and specific supporting indicator in the evaluation of diagnosis in CDV cases. In dogs with CDV, analysis of D-dimer values before and after treatment in controlled case studies were suggested in future studies to enlighten the issue.
Benzer Tezler
- Erzurum ili hayvan barınağında yaşayan köpeklerde Canine distemper Virüs enfeksiyonunun prevalansı ve risk faktörleri
Prevalence and risk factors of Canine distemper Virus infection in dogs living in the animal shelter of Erzurum province
KÜBRA ZENGİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Veteriner HekimliğiAtatürk Üniversitesiİç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ NERGİS ULAŞ
- Köpek gençlik hastalığının teşhisinde klinik ve laboratuvar bulguların diagnostik önemi
The Clinical and laboratory finding and their diagnostic importance in the diagnosis of canine distaemper virus infection
İSMAİL ŞEN
Doktora
Türkçe
1998
Veteriner HekimliğiSelçuk Üniversitesiİç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KÜRŞAT TURGUT
- Köpeklerde distemper hastalığında TLR1-9 genleri ve miR-155 ekspresyonunun araştırılması
Investigation of the expression levels of TLR1-9 genes and miR-155 on distemper disease in dogs
FADİME DALDABAN
Doktora
Türkçe
2020
Veteriner HekimliğiErciyes ÜniversitesiZootekni (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KORHAN ARSLAN
- Köpeklerin sindirim sistemi lezyonları üzerine patolojik ve mikrobiyolojik incelemeler
The pathological and microbiological investigations on alimentary system lesions of dogs
ÖZGÜR KANAT
Doktora
Türkçe
2010
Veteriner HekimliğiSelçuk ÜniversitesiPatoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA ORTATATLI
- Köpeklerde gastroenteritise neden olan bazı enfeksiyöz ve non-enfeksiyöz hastalıklarda serum ve fekal zonulin seviyelerinin tespiti
Determination of serum and fecal zonulin levels in gastroenteritis of dogs caused by some infectious and NON-infectious diseases
DENİZ ŞARDAĞ
Doktora
Türkçe
2022
GastroenterolojiAydın Adnan Menderes Üniversitesiİç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KEREM URAL