İlköğretimde velilerle işbirliği kurmada öğretmenlerin kendi yeterlilikleriyle ilgili görüşleri
Teachers views on satting up cooperation with parents related to their own proficiency primary education
- Tez No: 51667
- Danışmanlar: Y.DOÇ.DR. SUAT PEKTAŞ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1996
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 166
Özet
IV. SONUÇLAR VE ÖNERİLER 1. ÖZET Bu araştırma, ilköğretim kademesinde görev alan sınıf öğretmenlerinin veliler ile işbirliği yapma ve iletişim kurmada sahip oldukları yeterlilikleriyle ilgili görüşlerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmayı temel lendirmek amacıyla, yurt içinde ve yurt dışında yayımlanmış olan, öğretmen davranışlarını konu alan kaynaklar ve araştırmalar taranmıştır. İncelenen kaynaklardan, öğretmen veli işbirliğinin gerekliliği ve araştırmada kullanılan anket formunun geliştirilmesi yönünde yararlanılmıştır. Araştırma evrenini Ankara ilinin“Altındağ”ilçesindeki ilkokul ve ilköğretim okullarında görevli tüm sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Örneklem tespitinde random yöntemi uygulanmıştır. Ankara'nın Altındağ İlçesi'ne bağlı 5 ilkokul ile 5 ilköğretim okulu örnekleme alınmıştır. İlkokul ile ilköğretim okullarının sayısı eşit tutularak (5'er tane) her okuldan 10 öğretmen olmak üzere toplam 100 öğretmen örnekleme dahil edilmiştir. İlköğretim kademesinde görev alan sınıf öğretmenlerinin velilerle işbirliği kurmada sahip oldukları yeterliliklere ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amacıyla hazırlanan anket formu, I. bölümde 7, II. bölümde 75 soru olmak üzere toplam 82 sorudan oluşmuştur. İlkokul ve ilköğretim okullarındaki öğretmenlere uygulanan anket formunun II. bölümündeki sorular“Çok Yeterliyim”,“Yeterliyim”,“Kararsızım”, 138139“Yetersizim”ve“Çok Yetersizim”şeklinde beşli derecelendirme ölçeği kullanılarak hazırlanmıştır. Anket formu aracılığı ile toplanan kişisel bilgilere ait veriler gruplandırılarak tablolanmıştır. Öğrencinin derslerdeki başarısını arttırmaya dönük olarak, öğretmenlerin veliler ile işbirliği yapma ve iletişim kurmada sahip oldukları yeterlilikleri belirlemek amacıyla toplanan veriler ise, tek tek tablolanarak ayrıca grafikle de gösterilmiştir. Yukarıdaki sözü edilen tablolar, öğretmenlerin; (i) Veliler ile işbirliği kurmadaki yeterliliklerine ilişkin görüşleri cinsiyete, (ii) Veliler ile işbirliği kurmadaki yeterliliklerine ilişkin görüşleri öğrenim durumlarına, (iii) Veliler ile işbirliği kurmadaki yeterliliklerine ilişkin görüşleri kıdemlerine, (iv) Okul aile işbirliği konusunda hizmet-içi eğitim etkinliklerine katılıp-katılmama durumlarına, (v) Görüşme öncesinde plânlama yaparken, bu plânlama süreci için ön hazırlık yapmadaki yeterliliklerine ilişkin görüşlerine, (vi) Velilerle işbirliği yapma ve iletişim kurmadaki yeterliliklerine ilişkin görüşlerine, göre düzenlenerek yorumları yapılmıştır. Elde edilen veriler analiz edildiğinde, velilerle işbirliği kurmada, kadın öğretmenler (%66) ve erkek öğretmenler (%69) kendilerini“yeterli”görmüşlerdir.140 öğrenim durumuna göre, öğrenim süresi iki yıl olan yüksekokul mezunu öğretmenler (%67) ve öğrenim süresi dört yıl olan öğretim kurumlarından mezun öğretmenler (%68) velilerle işbirliği kurmada kendilerini“yeterli”görmüşlerdir. Öğretmenlerin kıdemi arttıkça bilgi ve deneyimleri artacağı için, velilerle işbirliği kurmada sahip oldukları yeterlilik düzeyinin 20 yıl ve üzeri kıdemde en yüksek düzeye çıktığı görülmüştür. Okul aile işbirliği konusunda hizmet-içi eğitim etkinliklerine katılan öğretmenlerin, katılmayan öğretmenlere oranla velilerle işbirliği kurmada kendilerini daha yeterli buldukları görülmüştür. Veli ile görüşme öncesinde plânlama yaparken, bu plânlama süreci için ön hazırlık yapmada öğretmenlerin %64'ü kendilerini“yeterli”görmüşlerdir. Velilerle işbirliği yapma ve iletişim kurmada öğretmenlerin %70'i kendilerini“yeterli”görmüşlerdir. Velilerle işbirliği kurmaya ilişkin olarak belirlenen bütün maddelerde öğretmenlerin %67'si kendilerini“yeterli”görmüşlerdir. 2. SONUÇLAR Eğitim, bireylerin sadece bilgi kazanması ve bunları davranış haline dönüştürülebilmesi değildir. Modem anlamda eğitim, bireyin zihinsel, bedensel, duygusal ve sosyal yeteneklerinin, hem kendisi hem de buna bağlı olarak toplum için en uygun bir şekilde gelişmesi oluşumudur. Her öğrencinin kendine
Özet (Çeviri)
ABSTRACT This study has been carried out with the intention of finding out the ideas of class teachers at primary education institutions on their own proficiency in coo-operating and communicating with student parents. In order to establish a basis for the study, sources and studies in Turkey and abroad on teacher behaviour have been comb analyzed. Sources studied have been used to develop ideas on the necessity of teacher-parent coordination and to form the questionnaire format used in the present study. The study enviroment includes all class teachers of primary school and primary education schools in Ankara. In determining the sampling, the random method has been used. % primary scholls and 5 primary education schools of Altındağ, Ankara, have been included in the sampling. The number primary scholls and primary education schools has been held equal (5 of each) and, with 10 teachers from each school, a participation of a total of 100 teachers has been attained. The questionnaire designed with the purpose of finding out municating with student parents consists of 82 items, 7 being on Part 1, and 72 on Part 2. The items on the second part of the questionnaire have been graded on a five-level scale, each being titled“I am highly proficient”, I am proficient“, ”I am not sure“, ”I am not proficienct“, and ”I am poorly proficient“. The data obtained on municating with student parents has been classified in tables as weel as in graphics. 165166 An analysis of the data obtained shows that while 66% of the female teachers find themselves as ”proficient“ in establishing co-ordination with parents, this number in male teachers rises to 69%. As regards to the level education, 67% of those from 2-year faculties and 68% of those from 4-year faculties have found themselves as ”proficient“ enough to co-operate with parents. Although we might expect that as the years of experience rises, so should the profiency level of dealing with the parents of students, we have found out that this level has been ”proficient“ only. As regards with school-family co-ordination, the data shows that teachers who have attended in-service activities are more ”proficient“ than those who have not. In setting up preparations for prior to talks with parents, 64% of the teachers see themselves as ”proficient“ in designing preparatory steps. In setting up co-ordination with parents in order to fulfil the tasks of the school-family unity, 70% of the teachers see themselves as ”proficient“. Teachers see themselves as ”proficient" in setting up co-ordination with parents in the planning phase, pre-talk phase and post-talk phase.
Benzer Tezler
- İlkokul öğretmenlerinin liderlik davranışları (Diyarbakır İli örneği)
Leadership behaviours of primary school teachers (example of province Diyarbakir)
ORHAN EŞER
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Eğitim ve ÖğretimZirve ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ABİDİN DAĞLI
- Sınıf öğretmenliğine atanan branş öğretmenlerinin mesleki yeterlilikleri
Başlık çevirisi yok
YUSUF DÜNDAR
- İlköğretimde okul-aile iletişim etkinlikleri: Öğretmen ve veli görüşleri
School-family communication activities in elemantary education: Teacher and family's opinions
GAMZE BİNİCİOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
Eğitim ve ÖğretimAnadolu Üniversitesiİlköğretim Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. EMİNE AYSIN KÜÇÜKYILMAZ
- Kronik hastalığı olan ilköğretim öğrencilerinin aile okul ilişkisi
Family school relationship of primary school students with chronic disease
GAMZE YILMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2008
HemşirelikAtatürk ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SEVİNÇ POLAT
- Düşünen sınıf materyalleri ile desteklenmiş cebir öğretiminin ortaokul öğrencilerinin problem kurma performanslarına ve tutumlarına etkisi
The effect of algebra teaching supported by thinking class materials on problem posing performance and attitudes of secondary school students
ELİF KARA
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Eğitim ve Öğretimİstanbul Medeniyet ÜniversitesiMatematik ve Fen Bilimleri Eğitimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÇİĞDEM KILIÇ