Çatışma ve kriz yönetiminde siyasal lider davranışı: A. Menderes örneği
Political leader treatment in conflict and crisis management: A. Menderes case
- Tez No: 534595
- Danışmanlar: DOÇ. DR. FUAT AKSU
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Siyasal Bilimler, Uluslararası İlişkiler, Political Science, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 224
Özet
Bu çalışmada, dış politika krizleri, krizlerin yönetilmesinde birincil rolde olan karar alıcı liderlerin kişilikleri ile birlikte rakibine ve siyasi ortamın doğasına yönelik yargılarından yola çıkılarak incelenmeye çalışılmıştır. İki ya da daha fazla ülke arasında olası bir gerginlik yaşanması durumunda, bir ülkenin başka bir ülkeye veya ülkelere savaş açması ya da tam tersi temkinli ve işbirlikçi metotlarla uzlaşmaya gitmesi kararını veren ya da bu konuda en azından en yetkili olan kişi liderdir. Liderin kararlarının altında yatan önemli değişkenlerin tespit edilebilmesi için metodolojik olarak Alexander George'un Operasyonel Kod Analizi yöntemi tercih edilmiştir. George'un sisteminde beşi felsefi, diğer beşi ise araçsal şeklinde adlandırılan toplam on soru bulunmakta ve bu sorular karar alıcı liderin, muhatap rakibe yönlendirdiği sözleriyle birlikte fiillerine bakılarak cevaplandırılmaktadır. Karar alıcı lider olarak Türkiye'de 1950-1960 yılları arasında 10 yıl boyunca Başbakan olan Adnan Menderes seçilmiş olup, örnek olay incelemesi olarak ise Menderes'in Başbakanlığı döneminde meydana gelmiş olan toplam altı kriz tercih edilmiştir. Bu krizler kronolojik sıraya göre, Kore Savaşı Krizi, 6-7 Eylül Olayları (1955), Süveyş Savaşı Krizi (1956), 1957 Suriye Krizi, 1958 Irak Krizi ve 1958 Lübnan Krizi'dir. Türkiye Cumhuriyeti'nde Adnan Menderes'e gelinceye kadar işleyen siyasal sistem ve karar alıcılarla ilgili genel tanımlamalar ve tespitler yapıldıktan sonra Menderes'in siyasi tarzı ortaya konmaya çalışılmıştır. Altı krizin sonucunda ulaşılan bulgu ise, detayları çalışmanın ilgili bölümünde sunulduğu gibi, Menderes öncülüğündeki Türkiye'nin daha çok çatışmacı bir tavır sergilediği yönündedir. Türkiye'deki ve dünya üzerindeki birçok kriz incelendikten sonra görülen odur ki, liderlerin çatışmacı davrandıkları krizler topyekûn savaşa sebebiyet verebilmektedir; ancak bu arzu edilen bir durum değildir. Menderes örneğinde, Suriye ve Irak krizlerinde bariz çatışmacı tavra rağmen kapsamlı bir savaşın çıkmamasının sebebi Amerika ve İngiltere'nin askeri müdahaleye karşı çıkmış olmalarıdır.
Özet (Çeviri)
In this study, foreign policy crises are examined by taking personality of a decision maker who is number one conductor of managing foreign policy crises and also his or her insights toward counterpart and the nature of political universe. When a crisis takes place between two states or more, the decision to go on war or to settle peacefully is made by the political leader or at least the leader is the most powerful actor to affect the decision. To determine visible and invisible reasons of the decisions made by political leader, Alexander George's belief system is chosen as a method. In George's system there have been five philosophical and five instrumental questions asked and those questions are answered by looking at leader's words and deeds against his/her counterpart(s). As decision maker, Adnan Menderes who stayed in the office of Prime Minister for 10 years between 1950-1960 in Turkey and as case study, six foreign policy crises took place in his tenure are picked. These crises are Korean War Crisis, September 6-7 Incidents Crisis (1955), Suez Canal Crisis (1956), 1957 Syrian Crisis, 1958 Iraqi Crisis and 1958 Lebanon Crisis in the chronological order. Menderes's political attitude is clarified after describing the situation in Turkey until him and his predecessor's way of managing crises. The outcome reached after examining six foreign policy crises is that Menderes' manner toward crisis is -as presented in the relevant section of the work mostly conflictual. It is highly accepted as a consensus that when a leader holds conflictual manner in a foreign policy crisis, it may cause full scale war and does most of the time but that is not the case desired. Although Menderes's conflictual outlook during the crises of Syria and Iraq, as United States and England has opposed the idea of military intervention to these countries, major conflict has not happened.
Benzer Tezler
- Türkiye'de dış politika krizlerinde karar alıcının operasyonel kodları: Süleyman Demirel örneği
Operational codes of decision maker in foreign policy crises in Turkey: Süleyman Demirel example
AYDIN ŞIHMANTEPE
Doktora
Türkçe
2016
Siyasal BilimlerYıldız Teknik ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FUAT AKSU
- Dış politika ve kriz yönetiminde istihbarat
Intelligence in foreign policy and crisis management
BAYALİ GEZER
Doktora
Türkçe
2023
Siyasal BilimlerYıldız Teknik ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FUAT AKSU
- Adalet ve Kalkınma Partisi'nin kapatılma davası süreci ve kriz iletişimi
Closing processs of Adalet ve Kalkınma Partisi (justice and development party) and crisis communication
MEHTAP BAYKAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
Halkla İlişkilerSelçuk ÜniversitesiHalkla İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BAŞAK SOLMAZ
- Türk kamu yönetiminde uluslararası göç yönetimi ve politikaları
International migration management and policies in Turkish public administration
SELMAN SALİM KESGİN
Doktora
Türkçe
2017
Kamu YönetimiGazi ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NAİL ÖZTAŞ