Geri Dön

Kronik spontan ürtikerli hastalarda fcer1a gen polimorfizminin prevalansı ve omalizumab tedavi yanıtlarına etkisi

The prevalance of fcer1a gene polymorphism in patients with chronic spontaneous urticaria and its effect on omalizumab treatment responses

  1. Tez No: 537561
  2. Yazar: ECE NUR DEĞİRMENTEPE
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ÖZGÜR EMEK KOCATÜRK GÖNCÜ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Dermatoloji, Dermatology
  6. Anahtar Kelimeler: FCER1A, genetik, kronik spontan ürtiker, omalizumab, polimorfizm, FCER1A, genetic, chronic spontaneous urticaria, omalizumab
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Okmeydanı Eğitim. ve Araştırma. Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 75

Özet

Amaç: Kronik spontan ürtiker (KSÜ), etyopatogenezinde hastaların yaklaşık yarısında mast hücre yüzeyindeki IgE reseptörüne (FcԑRI) karşı gelişen antikorların rol oynadığı düşünülen kronik otoimmun, inflamatuar bir dermatozdur. Tedavide, antihistaminik dirençli olgularda FcԑRI'e IgE'nin bağlanmasını engelleyen omalizumab kullanılmaktadır. Amacımız KSÜ'lü hastalarda FCER1A gen polimorfizminin etyopatogenezdeki rolünü ve omalizumab tedavisi yanıtında FCER1A gen polimorfizminin yanısıra diğer otoimmün ve inflamatuar belirteçlerin etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız prospektif olup, S.B.Ü. Okmeydanı S.U.A.M. Dermatoloji Ürtiker polikliniğinde 15 Ağustos 2017 – 1 Temmuz 2018 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya omalizumab tedavisi kullanmakta olan 93 'kronik spontan ürtiker' hastası ve herhangi bir otoimmün veya sistemik inflamatuar hastalığı bulunmayan, sağlıklı gönüllü 93 kontrol hastası dahil edilmiştir. Hasta ve kontrollerden alınan kanlarda FCER1A rs2298805 tek nükleotid polimorfizmi, polimeraz zincir reaksiyonu yöntemi ve direkt sekanslama ile çalışılarak değerlendirilmiştir. KSÜ grubu omalizumab tedavisi altında 6 ay boyunca takip edilmiştir. Her hastaya ürtiker kontrol testi uygulanarak omalizumab yanıtı değerlendirilmiştir. Her hastanın FCER1 gen polimorfizmine ek olarak klinik ve laboratuar bulguları kaydedilerek, omalizumab tedavi yanıtını etkileyen parametreler değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastaların tamamında (%100) ve kontrol grubunda (%100) FCER1A rs2298805 alleli GG genotipinde saptandı. Hasta ve kontrol grubu arasında FCER1A rs2298805 tek nükleotid polimorfizmi açısından farklılık bulunmadı. Hastaların %91,6'sı omalizumab tedavisi ile kontrol altında gözlendi (UCT>12). Omalizumab tedavisine yanıt veren grup ile vermeyen grup arasında FCER1A gen polimorfizmi, OST pozitifliği, anjioödem varlığı, total IgE yüksekliği, eşlik eden atopi, sedimentasyon ve CRP yüksekliği, H.pylori testi ve aile hikayesinde anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Sağlıklı toplumda FCER1A rs2298805 genotipi GG olarak gözlenmektedir. Çalışmamızda tüm hasta ve kontrol grubunda GG genotip bulunmuştur, yaptığımız araştırma bu SNP ile kronik spontan ürtiker arasında ilişki olduğu hipotezini desteklememektedir. Kronik ürtiker gibi hem çevresel hem de genetik nedenlere bağlı olarak ortaya çıkan multifaktöriyel hastalıklarda genom boyu ilişkilendirme çalışmaları yapılarak yeni aday genler ve bölgelerin tespiti gelecek çalışmaların konusu olabilir.

Özet (Çeviri)

Aim: Chronic spontaneous urticaria (CSU) is a chronic autoimmune, inflammatory dermatosis in which autoantibodies to the IgE receptor (FcԑRI) on the mast cell surface are tought to play a role in approximately half of the patients. Omalizumab is used in antihistamine resistant cases by preventing IgE from binding to FcԑRI. Our aim was to investigate the role of FCER1A gene polymorphism in the etiopathogenesis of patients with CSU and to investigate the effect of FCER1A gene polymorphism and other autoimmune and inflammatory markers in response to omalizumab therapy. Material and Methods: A prospective study was carried out in Okmeydani Training and Research Hospital Department of Dermatology Urticaria clinic between 15th of August 2017 and 1st of July 2018. The study included 93 CSU patients who were using omalizumab treatment and 93 healthy volunteers without any autoimmune or systemic inflammatory disease as control. Single nucleotide polymorphism (SNP) in the FCER1A rs2298805 gene was analyzed using polymerase chain reaction (PCR) and direct sequencing in the blood from patients and controls. CSU group was followed for 6 months under omalizumab treatment. The omalizumab response was evaluated by applying urticaria control test to each patient. In addition to FCER1A gene polymorphism, clinical and laboratory findings of each patient were recorded and the parameters affecting the omalizumab treatment response were evaluated. Results: FCER1A rs2298805 allele was detected in GG genotype in all patients (100%) and in control group (100%). The genotype distribution of the FCER1A rs2298805 SNP did not differ between patients and controls. Urticaria control was provided in 91.6% of the patients with omalizumab (UCT>12). There were no significant differences between omalizumab responders and non-responders with respect to FCER1 gene polymorphism, ASST positivity, angioedema, total IgE elevation, concomitant atopy, sedimentation and CRP elevation, H.pylori test and family history (p>0.05).

Benzer Tezler

  1. Kronik spontan ürtikerli hastalarda standart birinci basamak tedavi ile birlikte probiyotik kullanılmasının ürtiker aktivite skorları üzerine etkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the effect of probiotic use on urticaria activity scores with standard first-line treatment in chronic spontaneous urticaria patients

    UTKAN KIZILTAÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Allerji ve İmmünolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Dermatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMEK KOCATÜRK GÖNCÜ

  2. Kronik spontan ürtikerli hastalarda intestinal parazitlerin değerlendirilmesi

    Evaluation of intestinal parasites in patients with chronic spontaneous urticaria

    SEDAT VEZİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    MikrobiyolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ KUDRET ADİLOĞLU

    DR. FİLİZ KAYA

  3. Kronik spontan ürtikerli hastalarda ikinci kuşak antihistaminler ve omalizumab tedavisinin nötrofil/lenfosit oranı, trombosit/lenfosit oranı ve ortalama trombosit hacmi üzerine etkilerinin birbirleriyle ve kontrol grubu ile karşılaştırılması

    Comparison of the effects of second generation antihistamines and omalizumab treatment on neutrophil / lymphocyte ratio, platelet / lymphocyte ratio and mean platelet volume in patients with chronic spontaneous urticaria with each other and with the control group

    ZÜLKÜF ARSLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    DermatolojiManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CEMAL BİLAÇ

  4. Kronik spontan ürtikerli hastalarda osteopontin, IL-17, IL-31 seviyelerinin omalizumab tedavisi sonrasındaki değişiminin araştırılması

    Investigation of the change of osteopontin, IL-17, IL-31 levels after omalizumab treatment in patients with chronic spontaneous urticaria

    ALPER KARA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    DermatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İLTERİŞ OĞUZ TOPAL

  5. Kronik spontan ürtikerli hastalarda aleksitimi ve anksiyete duyarlılığının değerlendirilmesi

    Evaluation of Anxiety Sensitivity and Alexithymia in patients with Chronic Spontaneous Urticaria

    ALİ İĞREK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    DermatolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. ZEYNEP NURHAN SARAÇOĞLU