Geri Dön

İzmir ili acil tıp asistan hekimlerinin tükenmişlik sendromu yönünden değerlendirilmesi

Assessment of emergency medicine residents in the province of izmir from the perspective of burnout syndrome

  1. Tez No: 568370
  2. Yazar: NECİP BUĞRA ALTINSOY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SEDAT YANTURALI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İlk ve Acil Yardım, Emergency and First Aid
  6. Anahtar Kelimeler: tükenmişlik sendromu, acil tıp, duygusal tükenme, duyarsızlaşma, kişisel başarı, burnout syndrome, emergency medicine, emotional exhaustion, depersonalization, personal accomplishment
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Acil Tıp Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 89

Özet

Giriş ve Amaç: Tükenmişlik; insanlarla yüz yüze çalışmak zorunda olan bireylerin, meslekleri nedeniyle duygusal ve fiziksel olarak tükenmiş hissetmeleri, yeterlilik ve kişisel başarı duygularında azalma, hizmet verdikleri kişilere karşı duyarsızlaşmaları olarak ortaya çıkan bir sendromdur. Literatürde sağlık çalışanlarında tükenmişlik düzeylerini inceleyen birçok çalışma mevcut olsa da özellikle ülkemizde acil tıp asistan hekimlerinde tükenmişlik sendromunun değerlendirilmesine yönelik az sayıda çalışma mevcuttur. Bizim bildiğimiz kadarı ile bu çalışmalar genellikle tek bir merkezdeki bireyler üzerinde yapılmış ve merkezleri karşılaştıran çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışma ile İzmir İli içerisinde farklı merkezlerde eğitim almakta olan acil tıp asistan hekimlerinin tükenmişlik düzeylerinin ve tükenmişlik düzeylerine etki eden faktörlerin saptanması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: İzmir İlinde acil tıpta uzmanlık eğitimi vermekte olan 5 merkezde (Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi) görev yapmakta olan acil tıp asistan hekimleri çalışmaya dahil edildi. Asistan hekimlerin isimlerine ilgili hastanelerin dekanlıklarından, başhekimliklerinden ve İzmir İl Sağlık Müdürlüğü'nden alınan izinler neticesinde ulaşıldı. Hekimlerle çalıştıkları hastanelerin eğitim günlerinde yüzyüze görüşüldü. Veri toplama formu 3 ana bölümden oluşmakta idi. Birinci bölümde katılımcıların sosyo-demografik, mesleki ve akademik özelliklerine yönelik 36 soruluk anket vardı. İkinici bölümder ise 9'u Duygusal Tükenmişlik (DT), 8'i Kişisel Başarı (KB) ve 5'i ise Duyarsızlaşmayı (DYS) ölçen 22 soruluk Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ) anketi bulunuyordu. Ayrıca üçüncü bölümde çalıştıkları acil servise ait ait hasta sayısı, çalışan sayısı ve benzeri sorular bulunan Kurumsal Veri Formu vardı. Veriler SPSS 22.0 programı ile analiz edildi. Bulgular: Çalışmaya 184 acil tıp asistan hekiminin 152'si (%83) katıldı. Çalışmaya katılan hekimlerin 53'ü (%34,9) kadın, 99'u (%65,1) erkekti. Yaşları 23 ila 46 arası değişmekte olup ortalaması 28.74 (±3,72) idi. 60 hekimin (%39,5) evli, 31'inin (%20,4) çocuk sahibi olduğu görüldü. 76 (%50) kişi sigara, 112 (%74) kişi alkol, 22 (%15) kişi keyif verici madde kullanıcısı idi. Hekimlerin MTÖ-DT puanı 23,17 (±6,68), MTÖ-DYS puanı 11,11 (±3,97), MTÖ-KB puanı 19 (±5,00) bulundu. Bu yüksek tükenmişlik düzeyleri ile en çok ilişkili olan sosyo-demografik ve mesleki faktörler sırasıyla; nöbetler nedeniyle gündelik yaşamda meydana gelen aksamalar, sözel veya fiziksel şiddet maruziyeti, kadın cinsiyet, mobbing maruziyeti, hastane işleyişi ile ilgili sorunlar, üstlerle olan sorunlar, tıbbi araştırma imkanlarının yetersizliği, nöbet sırasında mola ve beslenmeye vakit bulamamak, aşırı çalışma saatleri, bekar olmak, çocuk sahibi olmamak, 30 yaşın altında olmak ve acil tıp asistanlığının ilk yılında olmak olarak saptandı. İzmir ilinde acil tıpta uzmanlık eğitimi veren merkezlere ait veriler ile asistanların tükenmişlik düzeylerini karşılaştırdığımızda; akademik ünvanlı uzman sayısının daha fazla olduğu merkezlerde görev yapmakta olan asistan hekimlerin tükenmişlik düzeylerinin daha yüksek olduğunu saptadık. m2ye düşen asistan hekim, hemşire ve personel sayısının daha fazla olduğu merkezlerde ise asistan hekimlerin tükenmişlik düzeyleri daha düşük idi. Beklenilenin aksine hasta sayısı ve hasta sayısıyla ilişkili bazı faktörler (m2, sedye, asistan hekim ve personel başına düşen hasta sayısı) daha düşük tükenmişlik düzeyleri ile ilişkiliydi. Sonuç: Bu çalışmanın sonucunda İzmir ili acil tıp asistan hekimlerinin tükenmişlik düzeylerinin oldukça yüksek olduğu saptandı. Bu durumun ortaya çıkmasında sosyo-demografik ve mesleki faktörlerin yanı sıra acil servislere ait yerel faktörlerin de önemli ölçüde rol oynadığı tespit edildi. Yapılan tespitler doğrultusunda asistan hekimlerin çalışma şartlarının iyileştirilmesi, çalışma güvenliklerinin sağlanması, üstleriyle olan ilişkilerin düzeltilmesi ve acil servislerin eksiklerinin giderilmesi acil tıp asistan hekimlerinin tükenmişlik düzeylerinin azalmasında önemli ölçüde katkı sağlayacaktır.

Özet (Çeviri)

Introduction: Burnout is a syndrome that arises among individuals who have to labor face-to-face with people through being insensitive towards the people they serve due to their professions, feeling emotionally and physically exhausted and waning of their feelings of competency and personal accomplishment. Despite the presence of many studies investigating the burnout levels of healthcare workers in the literature, there are few studies regarding the evaluation of burnout syndrome among emergency medicine residents particularly in our country. These studies were generally conducted on individuals in a single center and there are no studies comparing the centers. In this study, it was aimed to determine the burnout levels of emergency medicine residents being trained in different centers in the province of Izmir and the factors affecting these burnout levels. Materials and Method: Emergency medicine residents working in Dokuz Eylul University Faculty of Medicine, Ege University Faculty of Medicine, Univercity of Health Sciences İzmir Bozyaka Training and Research Hospital, İzmir Katip Celebi University, Atatürk Education and Research Hospital and Univercity of Health Sciences İzmir Tepecik Training and Research Hospital in the province of Izmir which give specialty training of emergency medicine were included in the study. The names of the emergency medicine residents were obtained as a result of the permissions obtained from the deanships of the relevant hospitals, chief physicians and İzmir Provincial Health Directorate. Residents were interviewed face-to-face during the training days. The data collection form consisted of 3 main sections. In the first part, there was a 36-question questionnaire about the socio-demographic, occupational and academic characteristics of the participants. In the second part, there was a 22-item Maslach Burnout Inventory (MBI) questionnaire consisting of 9 Emotional Exhaustion (EE), 8 Personal Accomplishment (PA) and 5 Depersonalization (DP). In the third part, there was the data form which included the number of patients, the number of employees and similar questions belonging to the emergency department they worked. The data were analyzed via SPSS 22.0 program. Results: Out of 184 emergency medicine residents, 152 (83%) of them participated in the study. Of the residents who participated in the study, 53 (34,9%) were female. Their ages ranged between 26 and 42. 60 residents (39,5%) were married and 31 (20,4%) of the residents had kids. 76 (50%) were smokers, 112 (74%) were alcohol taker and 22 (25%) of them were users of pleasure-giving substances. The residents' score of MBI-EE was 23,17 (± 6,68), MBI-DP 11,11 (± 3,97), while MBI-PA was 19 (± 5,00). The factors most commonly associated with these high levels of burnout were orderly identified as disruptions in daily life due to call duties, exposure to verbal or physical violence, female gender, exposure to mobbing, problems regarding the functioning of hospital, troubles with superiors, insufficiency of medical research opportunities, not being able to find time for eating and resting during call duties, excessive working hours, being single, not having children, being under the age of 30 and being in the first year of Emergency Medicine Residency. By a comparison of the data of the centers providing training in emergency medicine in the province of Izmir and the burnout levels of the residents, we have identified that burnout levels of residents working in centers with higher number of specialists with academic titles were higher. In those centers where the number of emergency medicine residents, nurses and staff per m2 is higher, the burnout levels of emergency medicine residents were lower. Contrary to expectations, the number of patients and some related factors (m2, number of stretchers, emergency medicine residents and staff per patient) were associated with lower burnout levels Conclusion: As a result of this study, it was determined that burnout levels of emergency medicine residents in İzmir were quite high. In addition to socio-demographic and occupational factors, local factors of emergency departments also played an important role in the emergence of this condition. In line with these findings, in order to reduce burnout levels of emergency medicine residents, it is necessary to take measures to improve working conditions of residents, to ensure working safety, to improve relations with their superiors and to eliminate deficiencies in emergency services.

Benzer Tezler

  1. Acil tıp asistan hekimleri ve diğer dahili branş asistan hekimleri arasında depresyon ölçeğinin karşılaştırılması

    Comparasion of depression scale between emergency medicine asistant doctor and other internal branches asistant doctors

    GÜLŞAH ŞEHİTOĞLU ALPAĞUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    İlk ve Acil YardımSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İSMET PARLAK

  2. İzmir ili 112 acil sağlık hizmetlerinin bir yıllık analizi ve geospatial haritalandırılması

    One year analysis and geospatical mapping of 112 emergency health services in İzmir, Turkey

    ŞAHİN KAHRAMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    İlk ve Acil Yardımİzmir Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BAŞAK BAYRAM

  3. Hastane öncesi acil sağlık hizmetlerinde çalışan personele yönelik hasta ve çalışan güvenliğinin incelenmesi

    Investigation on the security of patients and workers intended to the staff working for pre-hospital emergency services

    GÜLNUR GÜL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Sağlık EğitimiDokuz Eylül Üniversitesi

    Sağlıkta Kalite Geliştirme ve Akreditasyon Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. BAHATTİN TAYLAN

  4. Hastane öncesi acil bakım eğitimi sürecinde mesleksel risk etmenleri ile ilgili bilgi düzeyinin değerlendirilmesi

    Knowledge of occupational risk factors at prehospital care edication

    SİNAN YENAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    İlk ve Acil YardımDokuz Eylül Üniversitesi

    Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALPARSLAN ERGÖR

  5. İzmir ili inme hastalığı algı bilgi ve farkındalık durumu değerlendirmesi: Bir anket çalışması

    Evaluation of perception knowledge and awareness of stroke in İzmir provience: A survey study

    UFUK TAŞCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    NörolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA SEVER