Geri Dön

Ulusal yayın yapan Türk televizyonlarında televanjelizm

Televangelism in Turkish mainstream TV channels

  1. Tez No: 576868
  2. Yazar: ALİ KIVRAK
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ YALÇIN LÜLECİ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Radyo-Televizyon, Sosyoloji, Radio and Television, Sociology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Radyo Televizyon Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 140

Özet

Din tarihsel süreç içinde toplumların kurucu unsurlarından biri olmuştur. Dinin diğer toplumsal kurumların işleyişini etkileme gücü olduğu bilinmektedir. Günümüzde de bu etki devam etmektedir. Medyatikleşme hem kitle iletişim araçlarının hem de yeni medya araçlarının oluşturduğu yapı olan medyanın diğer toplumsal kurumların içine sirayet eden etkisini açıklayan bir kavram olarak ortaya çıkmıştır. Bu durum medya ve din kurumları arasındaki ilişkide de kendisini göstermektedir. Televanjelizm, dinin medyatikleşmesi tartışmalarında din adamlarının medyada görünümleri ve medya kullanma pratiklerini açıklayan bir kavram olarak akademik literatürde uzun yıllardır tartışılan bir kavramdır. Bu çalışmada ulusal televizyon kanallarında dini içerikli programlar yapan ve medyayı dini yayma ve irşat pratikleri içinde merkezi bir konumda kullanan din adamları incelenmiştir. Çalışmada yöntem olarak betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Televanjelizmin ABD'deki tarihsel gelişimi örneklerle açıklanmış, Hindistan ve Mısır gibi ülkelerde faaliyet gösteren televanjelistlerin medya pratikleri televanjelizmin yerel örnekleri olarak irdelenmiştir. Türkiye'de devlet tekelinin ortadan kalkmasından sonra kurulan pek çok televizyon kanalıyla birlikte dini içerikler de televizyonda kendisine daha fazla yer bulmaya başlamıştır. Bu süreç Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren gelişen din ve medya ilişkisi açısından ele alınmıştır. Türkiye'de televizyon ve diğer medya araçlarını etkin bir şekilde kullanmalarıyla öne çıkan Nihat Hatipoğlu ve Adnan Oktar'ın televizyon pratikleri incelenmiştir. Sonuç olarak televanjelizm kavramı, medya araçlarını sıkça kullanan din adamlarının medya kullanım pratikleri açısından açıklayıcı bir kavram olarak önerilmiştir.

Özet (Çeviri)

Religion has been one of the founding elements of societies in the historical process. It is known that religion has the power to influence the functioning of other social institutions. Today, this effect continues. Mediaization has emerged as a concept that explains the effect of media, which is the structure of both mass media and new media, into other social institutions. This situation shows itself in the relationship between the media and religious institutions. Televangelism is a concept that has been discussed in the academic literature for many years as a concept explaining the views of the clergy in the media and the practices of using the media in the debates on the mediation of religion. In this study, the clergy who make religious programs on national television channels and use the media in a central position in the dissemination and guidance practices are examined. Descriptive analysis was used as a method in this study. The historical development of televangelism in the United States is illustrated with examples, and the media practices of televangelists operating in countries such as India and Egypt are examined as local examples of televangelism. Through foundation of many television channels after the disappearance of the state monopoly in Turkey, religious contents have started to find more place for itself on television. This process has been dealt with in terms of the relationship between religion and media which has developed since the first years of the Republic. Nihat Hatipoglu and Adnan Oktar's television practices, who are prominent for their effective using of televison and other medium in Turkey, were examined. As a result, the concept of televangelism has been proposed as an explanatory concept in terms of the media usage practices of clergy who frequently use media tools.

Benzer Tezler

  1. Türkiye' de ulusal yayın yapan televizyon kanalı yöneticilerinin yayın politikalarını oluşturmadaki rolleri

    In Turkey the roles of the national media managers in the broadcasting policies

    KADİR YILMAZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Radyo-TelevizyonHacettepe Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. AYLİN GÖRGÜN BARAN

  2. Örgütsel alanın dönüşümü ve örgüt yapılarına etkisi: Türkiye'de televizyon işletmeleri

    The transformation of organizational field and its effects on the organization structures: Television enterprises in Turkey

    SEVİM KOÇER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Radyo-TelevizyonKocaeli Üniversitesi

    İşletme Bölümü

    PROF. DR. NİHAT ERDOĞMUŞ

  3. Ötekileştirmenin inşası ve etkinliği bağlamında televizyon haberleri: Suriyeli sığınmacılar

    Television news in the context of the construction andactivity of alienation: The Syrian asylum seekers

    ALİ ÖZTÜRK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Radyo-Televizyonİstanbul Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEYHAN KANDEMİR

  4. Geleneksel radyo ve televizyon yayınları ile internet ortamından sunulan radyo ve televizyon yayınlarında denetim

    Auditting traditional radio and television broadcasts and radio and television broadcasts offered from the internet

    DÖNDÜ ÇINAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Radyo-TelevizyonAnkara Hacı Bayram Veli Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AYÇA BERNA GÖRMEZ

  5. Türk basınında köşe yazarı egemenliğinin ortaya çıkardığı yapısal ve etik sorunlar

    Structural and ethical problems arising out of the sovereignty of columnist in the Turkish press

    AHMET ZİYA SANDIKCIOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    GazetecilikMarmara Üniversitesi

    Gazetecilik Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. EBU BEKİR AYAN