Minimalist müzikte tekrar ve değişim düşüncesi bağlamında müzikte zaman organizasyonu
Temporal organisation with the context of repetition and change in minimalist music
- Tez No: 577370
- Danışmanlar: DOÇ. DR. İLKE BORAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Müzik, Music
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Müzikoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Genel Müzikoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 96
Özet
Müziğin, gerçek zamanın dışında öznel bir zamana sahip olduğu ya da onu sergilediği düşüncesi, ontoloji, fenomenoloji, mantık ve müzikoloji sahalarında kendine yer bulmuştur. Müzikolojik sahadaki çalışmalar özellikle müzik yapıtlarının, hangi öznel zaman tasarımlarını, ne şekilde gerçekleştirdiğiyle ilgilenmiştir. Erken dönem Amerikan minimalist müzik yapıtlarının tekrarlı ve durağan yapılarından dolayı dikey bir zamana sahip olduğu ve“sonsuz şimdi”yi sergilediğine dair hakim bir görüş vardır. Ancak bu hakim görüş, minimalist müziğin en büyük karakteristiklerinden olan 'tekrar'ın zamansal kategorizasyondaki etkisinin ne olduğu konusunda kapsamlı ve doyurucu bir yanıt vermemektedir. Bu görüş minimalist eserleri bütünsel bir yaklaşımla ele almış ve Avrupa geleneksel çok sesli müziğinde olduğu gibi bu eserlerin soldan sağa (geleceğe) bir doğru çizmediğini, yeni bir şey vadetmediğini, gelişim göstermediğini ve yukarı doğru uzayan bir doğru oluşturararak dikey zamanı meydana getirdiğini söylemiştir. Ancak bu ifade çoğunlukla kavramsal kalmakta ve biraz da algısal bir edinimin sonucu olarak görünmektedir. Minimalist bir eserin önerdiği zamansallığı gösterebilmek için zaman gibi soyut bir kavramı onun doğrudan ilgili olduğu“daha somut”referans noktaları olan tekrar ve değişim olguları üzerinden takip etmeye çalıştık. Felsefi tanımlamaları ve yorumları kullandığımız araştırmada aldığımız sonuçlarla müzik yapıtı içerisinde belli analojiler kurma yoluna gittik. Minimalizmin kullandığı tekrar olgusunun, Avrupa geleneksel çok sesli müziğinden alışık olduğumuz, formun bir aracı olarak görülen tekrar değil, bağlamı farklı yeni bir tekrar anlayışı olduğu düşüncesinden hareket ettik. Tekrar, hareket, zaman, değişim gibi kavramların klasik ve modern felsefede karşılıklarını bulmanın yanı sıra, Uzak Doğu ve Hint toplumlarından ödünç alınan bu egzotik kaynaklı, uzak doğunun kültürel zaman algısının getirisi olan tekrar anlayışı, kendisini ancak bu bilginin kavranışıyla açığa çıkarmakta olduğundan mitik ya da toplumsal zaman algısı da çalışmanın odaklarından biri olarak görüldü. Tüm bu veriler ile minimalist müzik yapıtlarındaki tekrar eden ve değişim gösteren yapıların ilişkileri kuruldu. Sonuçta minimalist eserlerde tekrar ve değişim olgusunun eserin zamansal organizasyonuna olan etkileri tespit edildi ve buradan da eserin sergilediği zamansallığın analojik bir gösterimi için doğru, daire ve spiral gibi şekiller tercih edildi. Görüldü ki tekrar, sadece durağanlığın ve değişimi durdurmanın bir aracı değildir. Tekrar, çalıştırılma metoduna bağlı olarak çeşitli öznel zamanların simülasyonlarını oluşturabilmektedir.
Özet (Çeviri)
The idea of music having a subjective time scale of its own as opposed to conventional time scale has always been emphasized/highlighted in ontology, phenomenology, logic and musicology. Musicologists have been particularly focused on the methods with which the musical works creates its own subjective time scale. There is a consensus that early American minimalist work's stasis and repetition styles has a vertical time and represents the“infinite now”. The effect of this specific repetition style on the minimalist temporal categorization has not yet found a satisfactory response. This school of thought has a holistic view on minimalist music and contrary to the traditional polyphonic European music, believes the early American minimalist music has no evolution, no left to right development and only creates a vertical temporality by creating an upward moving line. Nevertheless, this point of view is thought to conceptual and mainly remains hypothetical. To visualize the hypothetical temporal component, we have analyzed the stasis and repetition elements suggested by minimalist works. Philosophical narratives enabled us to draw analogies on the inner segments of musical works. We have taken the assumption that repetition in minimalist works is an unorthodox and new repetition approach unlike in the traditional polyphonic European music where repetition is part of the form of works. Additionally, we have put focus on the mystical and popular temporal understandings as concepts such as repetition, time and difference, while having parallels in the classical as well as modern schools of thought, can only truly be grasped and revealed by understanding the exotic temporal concept of the far east and sub-indian continent from which it was created. With all these data, the relation of repeating and transforming structures in minimalist music were established. In conclusion, the effects of 'repetition and difference' in the minimalist work on temporal organization were established. In order to visualize the temporal analogy of the work, we have chosen linear, spiral and circular shapes. It has been seen that 'repetition' is not only a means of stopping stasis and transformation. 'Repeat' may create simulations of various subjective times depending on the method of operation.
Benzer Tezler
- Philip Glass'ın minimalizmi ve metamorfozları
Philip Glass's minimalism and metamorphosis
DUYGU DENİZ DEMİREL
Sanatta Yeterlik
Türkçe
2021
Müzikİstanbul ÜniversitesiMüzik Ana Sanat Dalı
ÖĞR. GÖR. KEMAL METE SAKPINAR
- Film müziklerinde postminimalist müzik akımının etkileri
The effects of postminimalist musical movement in film music
GÜNCEL GÜRSEL ARTIKTAY
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Müzikİstanbul Teknik ÜniversitesiMüzikoloji ve Müzik Teorisi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ERAY ALTINBÜKEN
- 1960'larda ve 1970'lerde müzikte minimalist estetik ve Steve Reich'ın 'Music for 18 Musicians' adlı yapıtının incelenmesi - Minimalist yaklaşımla bir eser bestelenmesi
The minimalist aesthetic in music during the 1960's and the 1970's and the analysis of Steve Reich's 'Music for 18 Musicians'- Composing a minimalist piece
DEVRİM DEMİR YEŞİLPINAR
- Konutlarda minimalist yaklaşım; Konya örneği
Minimalist approach to housings; Konya case
EMİNE CİVELEK