Geri Dön

3-6 yaş çocuklarının gelişimsel değerlendirilmesi (İstanbul-Üsküdar İlçesi örneği)

Developmental evaluation of 3-6 years old children (Istanbul-Üsküdar District case)

  1. Tez No: 587238
  2. Yazar: AYŞİN ÖZKAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ARİFE KEBİRE NİLGÜN SARP
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Üsküdar Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Gelişimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Çocuk Gelişimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 123

Özet

Bu çalışmada, İstanbul Üsküdar ilçesinde yaşayan 3-6 yaş grubu çocukların gelişimlerinin Denver II Gelişimsel Tarama Testi (DGTT) aracılığı ile değerlendirilmesi ve çocukların gelişimlerinin ailenin sosyo-demografik özelliklerine göre değişip değişmediğinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırma tanımlayıcı ve kesitsel tiptedir. Araştırmanın örneklemini Üsküdar ilçesinde yaşayan 3-6 yaş grubunda olan toplam 60 çocuk ve ebeveynleri oluşturmuştur. Uygulamayı kabul eden ailelerin çocukları tesadüfi şekilde seçilerek çalışma yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan Sosyo-Demografik Bilgi Formu ve Denver II Gelişimsel Tarama Testi (DGTT) kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22.0 programı kullanılmıştır. Çalışmaya katılan 3-6 yaş grubu olan çocukların Denver II Gelişimsel Tarama Testi (DGTT) sonuçlarına göre, %43.3'ünün normal gelişim gösterdiği, %48.3'ünün şüpheli gelişim gösterdiği, %8.3'ünün ise anormal gelişim gösterdiği tespit edilmiştir. 36-48 ay grubunda bulunan çocukların en fazla ''dil'' alanında gelişimsel sorunların olduğu saptanmıştır. Çocukların, Denver II Gelişimsel Tarama Testi'nin genel sonucuna bakıldığında, kişisel, sosyal, dil, ince ve kaba motor gelişim alanlarında, cinsiyet, sosyo-ekonomik düzey, anne ve babanın eğitim düzeyi, ailede bulunan çocuk sayısı, annenin çalışma durumu, çocuğa kimin baktığı değişkenlerine göre anlamlı bir farklılaşma tespit edilmemiştir. Anaokuluna devam edip-etmeme durumunun dil gelişimi üzerinde etkili olduğu saptanırken, kişisel, sosyal, ince ve kaba motor gelişim alanları üzerinde etkili olmadığı bulunmuştur.

Özet (Çeviri)

In this study, it was aimed to evaluate the development of 3-6 years old children living in Üsküdar district of Istanbul by means of Denver II Developmental Screening Test and to determine whether the development of children changes according to the socio-demographic characteristics of the family. The research is descriptive and cross-sectional. The sample of the study consisted of 60 children in the 3-6 age group and their parents living in Üsküdar district. The study was conducted by randomly selecting the children of the families who accepted the application. Socio-Demographic Information Form prepared by the researcher and Denver II Developmental Screening Test were used as data collection tools. SPSS 22.0 program was used for data analysis. According to Denver II Developmental Screening Test results, 43.3% of children showed normal development, 48.3% showed suspicious development, and 8.3% showed abnormal development. It was found that the children in the 36-48-month group had developmental problems mostly in the field of 'language'. When the general outcome of the Denver II Developmental Screening Test was examined; no significant differentiation was found in personal, social, language, fine and gross motor development, according to the variables such as gender, socioeconomic level, educational level of the parents, number of children in the family, working status of the mother and who takes care of the child. While attending and not attending kindergarten were found to be effective on language development, it was found not to effect personal, social, fine and gross motor development.

Benzer Tezler

  1. Ailesiyle birlikte yaşayan 0 – 3 yaş çocuklarının gelişimsel değerlendirilmesi (İstanbul Anadolu Yakası örneği)

    Developmental evaluation of 0-3 years old children living with their families (İstanbul Anatolian Side case)

    ÇAĞLA MERMERCAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÜsküdar Üniversitesi

    Çocuk Gelişimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ARİFE KEBİRE NİLGÜN SARP

  2. Türkiye'de okul öncesi eğitim programlarının (1952-2024) afet dirençliliği bakımından incelenmesi, oyun tabanlı afet farkındalık etkinlikleri

    Analysis of preschool education programs in Türkiye (1952-2024) in terms of disaster resilience, play-based disaster awareness

    ESEN AYANOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Kamu Yönetimiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Afet ve Acil Durum Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NİLGÜN OKAY

  3. 3-6 yaş çocuklarının dijital platformlarda izledikleri çocuk programlarının bakım verenler tarafından değerlendirilmesi

    Parent's views on cartoons watched by 3-6 year old children on digital platforms

    GAMZE AKBULUT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Eğitim ve Öğretimİstanbul Okan Üniversitesi

    Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEYNEP ŞEBNEM KURT

  4. Developmental relations between Turkish preschool children's theory of mind skills and their ability to track character references in narrative discourse

    Okul öncesi dönemde çocukların anlatılarındaki kişi gönderimlerinin dinleyici açısından anlaşılabilirliği ile zihin kuramı yetenekleri arasındaki gelişimsel ilişki

    BURCU ÜNLÜTABAK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2012

    Eğitim ve ÖğretimBoğaziçi Üniversitesi

    Gelişim Psikolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İ. ERCAN ALP

  5. 1-3 yaş arası çocuğu olan annelerin tuvalet eğitimi konusundaki bilgi düzeyleri ve etkileyen faktörler

    The knowledge levels of the mothers that have child between 1 to 3 years old the associated factors

    ÇİĞDEM DENİZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Hemşirelikİstanbul Bilim Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLAY GÖRAK