Mehterhane'nin kapatılmasından günümüze askeri musiki (1826'dan günümüze)
The military music from the closure of Mehterhane to the present day (from 1826 to present day)
- Tez No: 589225
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ CENK CELASİN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Müzik, Sanat Tarihi, Tarih, Music, Art History, History
- Anahtar Kelimeler: Askeri Musiki, Mehterhane, Muzika-i Hümayun, Askeri Bando, The Military Music, Mehterhane, Muzika-i Hümayun, Military Band
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Süleyman Demirel Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 93
Özet
Türk kültür hayatında önemli bir yere sahip olan askeri musiki, gerek İslamiyet'ten önce, gerekse sonraki dönemde ciddi değişimler göstermiştir. 17. ve 18. yüzyıllarda mehter müziği Avrupa'yı çok etkilemiş ve bazı ülkelerde benzer bandolar kurulmuştur. II. Mahmut döneminde devlet teşkilatında ve askeri alanda yapılan yenilikçilik hareketleri doğrultusunda Yeniçeri Ocağı kaldırılınca ona bağlı olan Mehterhane de kapatılmıştır (1826). Beş asır sonra mehter geleneği sona ermiştir. Bu anlamda, 1826 sonrası Türk Askeri Müziğindeki değişimler önemli bir araştırma konusu olarak karşımızda durmaktadır. 19. yüzyılda Osmanlı'da birçok alanda olduğu gibi askeri müzik de yön değiştirmiştir. Mehterhane yerine Avrupa müziğini model alan“Muzika-i Hümayun”adlı ilk Türk Askeri bando teşkilatı kurulmuştur (1831). Muzika-i Hümayun, İtalyan Giuseppe Donizetti'nin şefliği döneminde, bir yandan askeri musiki icra ederken, bir yandan da, müzisyen yetiştiren bir okul haline gelmiştir. Cumhuriyet'in ilanından sonra 1924 yılında Muzika-i Hümayun, Atatürk'ün emri ile Ankara'ya taşınmış ve adı Riyaset-i Cumhur Musiki Heyeti olarak değiştirilerek Milli Savunma Bakanlığı'na bağlanmıştır. 1930'dan itibaren Türkiye'de sistemli bir şekilde eğitim verilen bando okulları açılmaya başlanmıştır. Çalışma kapsamında; bando teşkilatı, bandonun gelişim süreci, gerekliliği, bando şefliği ve bando icracılığı tarihsel bir bakış açısıyla incelenmiş, bando komutanlıkları tek tek ele alınarak bandoculuk eğitiminde gelinen son nokta ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmada döküman incelemesi yöntemi kullanılmıştır.
Özet (Çeviri)
The military music which has an essential role in Turkish cultural life has been changed in a critical way both before and after Islam. The janissary music affected to the Europe between the 17th and 18th centuries and also similar military bands were constituted in different countries. When the innovative movements in the state organisation and military under Mahmut II caused to nullify an obligation of the guild of janissaries,“mehterhane”was closed correspondingly (1826). Thereby, the janissary tradition came to an end after five centuries. From this point, we face to the changes in the Turkish Military Music after 1826 as a substantial research topic. In the 19th century, the military music has been changed its direction like the other areas in Ottoman Empire. The first Western military marching band,“Muzika-i Hümayun”was established which had taken European music as a model (1831). Thereafter,“Muzika-i Hümayun”assumed as a school of performing military music and also raising musican under the chieftaincy of Italian Giuseppe Donizetti. After the proclamation of the republic,“Muzika-i Hümayun”moved to Ankara by the command of Atatürk in 1924, it was named as“Riyaset-i Cumhur Musiki Heyeti”and was committed to the Ministry of Defense. Afterwards, militarian marching band schools which had a systematic education since 1930, has been opened in Turkey. In this research, band organisation, evolution, development processes and the neccessities of the military bands, conducting of, and performing in, these bands were examined in the context of historical perspective and also, the band commands were individually approached one by one and the present situation of the military band education were tried to be emphasized . In this study, document reseach was used.
Benzer Tezler
- 21. yüzyıla kadar Cumhuriyet Dönemi Türk bestecilerin eserlerinde fagotun yerine genel bir bakış ve Ulvi Cemal Erkin'in Köçekçe orkestra süitinde fagotun kullanımı
A general overview on bassoon in the works of Turkish composers throughout the republic period until the twenty-first century and the use of bassoon in Ulvii Cemal Erkin's orchestral suite 'Köçekçe'
ALIM YANYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
MüzikYaşar ÜniversitesiSanat ve Tasarım Ana Sanat Dalı
DOÇ. DR. ASIM KÜRŞAD TERCİ
- Zillerin tarihsel gelişimi ile Türk ve batı müziği içindeki yeri
The Historical and structural development of cymbals with their role in Turkish and western music
TARKAN YEDİCAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
MüzikHacettepe ÜniversitesiÜfleme ve Vurma Çalgılar Ana Sanat Dalı
PROF. DR. SALİH AKKAŞ
DOÇ. HAŞİM YEDİCAN
- Türkiye'de milli marşın kabûlünde güfte ve beste tartışmaları
The discussions of lyrics and composition in approval of national anthem in Turkey
YAĞMUR YAŞAR
- 19. yüzyılda çok seslendirilmiş Türk müziği eserleri
19th century polyphonic turkish music works
MEHRU ENSARİ
- Klarinetin geçmişten günümüze Anadolu' da gelişimi ve icra edilişi
Advancement and performance of the clarinet in Anatolia from past to present
KEREM ÖZGÜR ERDEM