Geri Dön

Diyabetik ayak tedavisinde hiperbarik oksijen tedavisinin etkinliği

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 59069
  2. Yazar: DOĞU ÇANKAYA
  3. Danışmanlar: Belirtilmemiş.
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Deniz ve Sualtı Hekimliği, Marine and Underwater Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1997
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Deniz ve Sualtı Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 120

Özet

8- ÖZET Hiperbarik Oksijen Tedavisinin diyabetik ayak tedavisindeki etkinliğini araştırmayı amaçlayan bu çalışma ülkemizde 1989 yılında kurulan ve klinik çalışmalarına 1990 yılında aktif olarak başlayan İstanbul Tıp Fakültesi, Deniz ve Sualtı Hekimliği Anabilim Dalında yapılmıştır. Çalışmaya 1991-1996 tarihleri arasında kliniğimizde HBO tedavisi gören 100 diyabetik ayak olgusu ve 1991-1995 tarihleri arasında DETAE'de izlenen 55 diyabetik ayak olgusu retrospektif olarak taranarak dahil edilmiştir. Bu değerlendirme yapılırken patolojiyi oluşturan ana etkenlerle birlikte hastalığın gelişimini kolaylaştıran risk faktörleri de ele alınmıştır. Diyabetik ayak gelişiminde rolü olan risk faktörleri; yaş, diyabet süresi, hipertansiyon, obesite, lipid-lipoprotein metabolizması bozukluğu olarak bilinmektedir. Bu çalışmadaki tüm hastalarda bu faktörler araştırılmıştır. Kontrol grubunda ortalama yaş 63.8 yıl, ortalama diyabet süresi 16 yıl bulunmuş ve 39 hastada hipertansiyon, 35 hastada obesite, 38 hastada ise lipid- lipoprotein yüksekliği saptanmıştır. HbAlc ortalaması 8.04 mg/dl olarak bulunmuştur. HBO grubunda ise ortalama yaş 59.4 yıl, ortalama diyabet süresi 17.4 yıl bulunmuş, 52 hastada hipertansiyon, 63 hastada obesite, 41 hastada lipid- lipoprotein yüksekliği saptanmıştır. HbAlc ortalaması 8.73 mg/dl olarak bulunmuştur Her iki grup arasında bu faktörler açısından yapılan karşılaştırmada, yaş hariç diğerlerinin uyumlu olduğu görülmüştür. ( p < 0,05 ) Bu faktörlerin, her iki grupta da tedavi sonuçlarını etkilemediği saptanmıştır, (p > 0,05) Diyabetin diğer kronik komplikasyonlan olan nöropati, retinopati ve nefropati her iki gruptaki hastalarda araştırılmıştır. Kontrol grubunda 48 hastada nöropati, 34 hastada retinopati, 18 hastada ise nefropati saptanmıştır. HBO grubunda, 88 hastada nöropati, 34 hastada retinopati, 33 hastada nefropati saptanmıştır. Her iki grup arasında bu komplikasyonlann görülme oranlarının birbirleri ile uyumlu olduğu görülmüştür, (p > 0,05 ) Bu komplikasyonlann tedavi sonuçlarına etkileri incelendiğinde, kontrol grubunda saptanan ve saptanmayan hastalar arsında iyileşme açısından anlamlı bir farka rastlanmamıştır. ( p > 0,05 ) HBO grubunda ise retinopati ve nefropati saptanmayan hastalarda iyileşme oram anlamlı olarak daha yüksektir. ( p < 0,05 ) Mikroanjiopatinin ana sebeb olduğu bu iki komplikasyonun bulunmadığı hastalarda gelişen diyabetik ayağın HBO ile tedavisinin daha 81başarılı olduğu görülmektedir. Mikroanjiopatinin lokal doku perfüzyonu üzerindeki rolünün bu sonuçta belirleyici olduğu söylenebilir. HBO grubunda tedaviye alınma kriteri, yara iyileşmesini izleme kriteri ve iskemiyi değerlendirme kriteri olarak parsiyel transkütan oksijen ölçümü metodu kullanılmıştır. Tedavi öncesi yapılan ölçümler, haftalık periyodlarla yinelenmişlerdir. Tedavi sürecindeki değişimler seanslara göre değerlendirilerek grafik olarak gösterilmiştir. (Grafik 5, 6, 7,8,9 ) HBO grubundaki hastaların giriş-çıkış ölçüm değerleri seanslara göre, diyabetik yara gradelerine göre, tedavi sonuçlarına göre karşılaştınlmıştır. Seanslara göre yapılan değerlendirmede 30-45 seans arasında tedavi görmüş hasta grubu hariç diğer dört gruptaki yükselme anlamlı bulunmuştur ( p < 0,05 J. II, III, ve IV grade seviyelerindeki giriş-çıkış ölçümlerindeki yükselme anlamlı bulunmuştur ( p < 0,05). Tedavi sonuçlarına göre yapılan değerlendirmede değişiklik olmayan grup dışında, iyileşme ve minör ampütasyon olan hastalardaki giriş- çıkış ölçüm değerlerindeki yükselme anlamlı bulunmuştur, (p < 0,05) Bu bulgular parsiyel transkütan doku oksijen ölçümünün; tedavi seçiminde, ampütasyon seviyesini belirlemede, yara iyileşmesinin izleminde klinik bulgularla birlikte değerlendirmek şartıyla diyabetik ayak tedavisinde anlamlı sonuçlar verdiğini göstermektedir. Diyabetik ayak tedavisinde yara grade'i tedavi yöntemleri ve sonuçları açısından belirleyici bir rol oynamaktadır. Yara'mn klasifıkasyonunda genişliği, derinliği ve infeksiyon varlığının yanında var olan iskeminin seviyesi de önemlidir. Her iki grupta da bu amaçla modifiye edilmiş Wagner sınıflaması kullanılmıştır. Grupların yara grade' leri açısından uyumlu oldukları tedavi öncesinde belirlenmiştir. ( p > 0,05 ) Kontrol grubunda grade II yaralarda iyileşme % 70,3 ( 19 / 27 ), grade III yaralarda iyileşme % 0 ( 0 / 19 ), grade IV yaralarda iyileşme % 0 ( 0 / 9 ) olarak saptanmıştır. HBO grubunda ise grade II yaralarda iyileşme % 92,1 ( 35 / 38 ), grade III yaralarda iyileşme % 52,9 ( 27 / 51 ), grade IV yaralarda iyileşme % 36,3 (4/11) olarak saptanmıştır. Her iki grup arasında grade'lere göre yapılan karşılaştırılmada HBO grubunda iyileşmenin anlamlı olarak yüksek olduğu görülmüştür. ( p < 0,05 ) Her iki grup arasında genel olarak tedavi sonuçları açısından yapılan karşılaştırmada HBO lehine anlamlı bir fark saptanmıştır. ( p < 0,05 ) HBO hem kısa vadede yara iyileşmesini sağlayarak, hem de ana patolojiler üzerindeki olumlu etkileri nedeniyle uzun vadede koruyucu etki göstermektedir. Bu sebeblerle klasik diyabetik ayak tedavi yöntemlerine HBO'nun eklenmesinin yaran açıktır. 82

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Diyabetik ayak yaralarında wagner yara sınıflamasına göre hiperbarik oksijen tedavisinin etkinliği

    Hyperbaric oxygen therapy efficacy in the diabetic foot wounds according to the wagner classification

    AHMET ERDOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Genel CerrahiSağlık Bakanlığı

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ARİFE POLAT DÜZGÜN

  2. Metisiline dirençli staphylococcus aureus için vankomisin'in mik değerleri üzerinde farklı basınç ve sürelerde uygulanan hiperbarik oksijenin etkisi

    The effects of hyperbaric oxygen administered at different pressures and durations on minumum inhibitöry consentration (mic) values of vancomycin for mrsa

    HİLAL AK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Deniz ve Sualtı Hekimliğiİstanbul Üniversitesi

    Sualtı Hekimliği ve Hiperbarik Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AKIN SAVAŞ TOKLU

  3. Hiperbarik oksijen tedavisinin diyabetik ayak yaralarında etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the effectiveness of hyperbaric oxygen therapy in diabetic wounds

    ELİF EBRU ÖZER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Deniz ve Sualtı HekimliğiGATA

    Sualtı Hekimliği ve Hiperbarik Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜNALP UZUN

  4. İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Sualtı Hekimliği ve Hiperbarik Tıp Anabilim Dalına başvuran diyabetik ayak ülserli hastaların klinik sonuçları

    Clinical results of patients with diabetic foot ulcer admitted to İstanbul University İstanbul Faculty of Medicine Department of Underwater Medicine and Hyperbaric Medicine

    HANDE ÇETİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Deniz ve Sualtı Hekimliğiİstanbul Üniversitesi

    Sualtı Hekimliği ve Hiperbarik Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SALİH AYDIN

  5. Otolog trombin ve kalsiyum glukonat ile aktive edilen plateletten zengin plazmanın çoklu ilaç direncine (ÇİD) sahip acinetobacter baumannii mikroorganizmasına karşı antibakteriyel etkinliğinin in vitro araştırılması

    In vitro antibacterial activity of platelet rich plasma (PRP) activated by autologous thrombin and calcium gluconate on multi-drug resistant (MDR) acinetobacter baumannii

    RIZA AYTAÇ ÇETİNKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kan Bankacılığı ve Transfüzyon Tıbbı

    PROF. DR. İSMAİL YAŞAR AVCI