Geri Dön

Orofaringiyal yutmanın normal erişkin bireyler ve nöromüsküler hastalıklarda klinik elektrofizyolojik yöntemlerle incelenmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 59188
  2. Yazar: NUR YÜCEYAR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. CUMHUR ERTEKİN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroloji, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1996
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 148

Özet

140 2)Polimyozit ve Dermatomyozit'de elektrofizyolojik olarak larinksin yukarıda kalış süresi ve submental kas aktivitesinde uzama saptanmış, klinik değerlendirmede ise laringiyal ve velofaringiyal güçsüzlük ile ilişkili bulgular egemen oimuşdur. CP kası ise deneyim sınırlı olmasına rağmen incelenen örneklerde normal olarak değerlendirilmişdir. PM/DM'de disfajinin, submental ve laringiyal kaslardaki inflamatuar proçesin yarattığı paretik durum sonucu meydana geldiği düşünülmüşdür. PM/DM'de submental kas grubunda parezi olmasına karşın amplitüd normal elde edilmiştir. Supraspinal fasilitatör etkilerle ardışık eklenen motor impulslann Myastenia Gravis'deki gibi yorulma fenomeni göstermeyen bir kasda bu pareziyi kompanse edebildiği ileri sürülmüşdür. 3)Myotonik Musküler Distrofi'de disfajinin oluşmasında 2 patogenez rol oynamaktadır a)Distrofik proçes b)Myotonik fenomen. Larinksin yukarıda kalış süresi ve submental kas aktivitesindeki uzama ve yutma jitterinde belirgin artış, klinik değerlendirmede ise fasiyal, lingual, laringiyal ve velofaringiyal güçsüzlük ile ilgili bulgular bu kasların myopatik proçes ile tutulumunu göstermektedir. Submental aktivite amplitüdünün myopatik proçese rağmen normal değerler göstermesi, bu kasdaki myotonik patlamaların integre EMG amplitüdüne eklenmesi ile açıklanmışdır. CP kası ve submental kas aktivitesi sırasında saptanan myotonik deşarjların ve bu myotonik proçesin yutma ile ilgili kaslarda değişik zamanlarda meydana gelmesinin de disfaji oluşum mekanizmasına olası katkısı vardır. Bu çalışmada ortaya konan fizyolojik yutma parametrelerinin insanda yutmanın fizyolojisine ışık tutacağı ve sunulan yöntemin tek başına veya videofloroskopik ve manometrik çalışmalarla kombine olarak nörojenik disfajide, disfaji oluşum mekanizmalarını aydınlatabileceği düşünülmektedir.139 Normal kontrollerde bu fizyolojik parametrelerin incelenmesi ile ortaya konulan sonuçlar ise şöyle özetlenebilir. 1) SM-EMG, laringiyal sensor devinimi ve CP-EMG arasındaki zamansal ve sırasal ilişki temel olarak hiç değişmemektedir. Bir lokmanın yutulması ile önce SM-EMG aktive olur ve larinksin yukarı çekilmesi başlatılır. Larinks yukarıda ve kapalı iken CP kası lokmanın özofagusa geçişine izin verecek şekilde açıktır. Lokmanın hacmi, kıvamı ve yaşlanma gibi fizyolojik değişikliklerle bazı adaptasyon mekanizmaları geliştirilse de bu temporal ilişki temel olarak değişmemektedir. Bu gözlemler sensoriyal feed-back'lerin rol aldığı bulber yutma merkezinde önceden programlı otomatik kontrol kuramını desteklemişdir. 2)Elde edilen objektif bulgularla yutma sırasında SM-EMG aktivitesinin, literatürde öne sürüldüğü gibi, gevşeyen CP- sfinkterinin açılmasında kolaylaştırıcı etkileri olmadığı ortaya konulmuşdur. 3)SM-EMG aktivitesinin, elde edilen kalitatif özellikleri ile 2 tür motor kontrol altında olduğu düşünülmüşdür. Yutmanın tetiklenmesi öncesinde kortikal, ekstrapiramidal etkilerle supraspinal kontrol ve yutmanın tetiklenmesi ile refleks doğadaki yanıtı oluşturan bulber kontrol mekanizmaları öne sürülmüşdür. 4)Yutma jitteri bugüne dek tanımlanmamış bir parametredir.Periferik sensoriyal girdiler ve kortikal etkilerle değişebilen yutma olayına özgü intrensek bir özellik olarak sunulmuşdur. Nöromusküler hastalık grubunda nörojenik disfajinin klinik ve elektrofizyolojik incelenmesi sonunda disfaji mekanizmalarına ışık tutacak objektif bulgular saptanmışdır. 1)Myastenia Gravis'de larinksin yukanda kalış süresi, yutmayı başlatan öncü kas kompleksi olan kasların aktivite süresi uzamış, bu kasların amplitüdleri küçülmüş olarak bulunmuşdur. Klinik değerlendirmeleri sonunda da laringiyal, velofaringiyal ve lingual güçsüzlük ile uyumlu bulgular saptanmışdır. Sınırlı deneyim olmasına karşın CP kası normal olarak değertendirilmişdir. Özetle MG'de disfaji; larinksi yükselten submental kasların, bulber innervasyonlu özellikle velofaringiyal ve laringiyal intrensek çizgili kaslarının myastenik proçes ile etkilenmesi sonucu oluşmaktadır. Bu olgularda yutma jitteri de artmış bulunmuş ve fizyolojik yutma değişkenliğine eklenen myastenik paretik değişkenliğe bağlanmışdır..140 2)Polimyozit ve Dermatomyozit'de elektrofizyolojik olarak larinksin yukarıda kalış süresi ve submental kas aktivitesinde uzama saptanmış, klinik değerlendirmede ise laringiyal ve velofaringiyal güçsüzlük ile ilişkili bulgular egemen oimuşdur. CP kası ise deneyim sınırlı olmasına rağmen incelenen örneklerde normal olarak değerlendirilmişdir. PM/DM'de disfajinin, submental ve laringiyal kaslardaki inflamatuar proçesin yarattığı paretik durum sonucu meydana geldiği düşünülmüşdür. PM/DM'de submental kas grubunda parezi olmasına karşın amplitüd normal elde edilmiştir. Supraspinal fasilitatör etkilerle ardışık eklenen motor impulslann Myastenia Gravis'deki gibi yorulma fenomeni göstermeyen bir kasda bu pareziyi kompanse edebildiği ileri sürülmüşdür. 3)Myotonik Musküler Distrofi'de disfajinin oluşmasında 2 patogenez rol oynamaktadır a)Distrofik proçes b)Myotonik fenomen. Larinksin yukarıda kalış süresi ve submental kas aktivitesindeki uzama ve yutma jitterinde belirgin artış, klinik değerlendirmede ise fasiyal, lingual, laringiyal ve velofaringiyal güçsüzlük ile ilgili bulgular bu kasların myopatik proçes ile tutulumunu göstermektedir. Submental aktivite amplitüdünün myopatik proçese rağmen normal değerler göstermesi, bu kasdaki myotonik patlamaların integre EMG amplitüdüne eklenmesi ile açıklanmışdır. CP kası ve submental kas aktivitesi sırasında saptanan myotonik deşarjların ve bu myotonik proçesin yutma ile ilgili kaslarda değişik zamanlarda meydana gelmesinin de disfaji oluşum mekanizmasına olası katkısı vardır. Bu çalışmada ortaya konan fizyolojik yutma parametrelerinin insanda yutmanın fizyolojisine ışık tutacağı ve sunulan yöntemin tek başına veya videofloroskopik ve manometrik çalışmalarla kombine olarak nörojenik disfajide, disfaji oluşum mekanizmalarını aydınlatabileceği düşünülmektedir.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Normal erişkin bireyler ve santral sinir sistemi hastalıklarında orofaringiyal yutmanın elektrofizyolojik yöntemlerle incelenmesi

    Başlık çevirisi yok

    İBRAHİM AYDOĞDU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    NörolojiEge Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CUMHUR ERTEKİN

  2. Akut inflamatuvar nöropati hastalarında yutmanın değerlendirilmesi

    Evaluation of swallowing in patients with acute inflammatory neuropathy

    TUĞÇE MENGİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Nörolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YAPRAK SEÇİL

  3. İskemik beyin sapı infarktı olgularında orofaringiyal disfajinin elektrofizyolojik olarak değerlendirilmesi

    Electrophysiological Evaluation of Oropharyngeal Dysphagia in Brain Stem Stroke Patients

    NAZLI GAMZE BÜLBÜL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Nörolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YEŞİM BECKMANN

    DR. ŞEHNAZ ARICI

  4. Sjögren sendromlu olgularda yutma ve tat duyusunun elektrofizyolojik olarak değerlendirilmesi

    Electrophysiological evaluation of swallowing and taste in sjogren's syndrome pati̇ents

    NAZLI HASSAN ZADEH

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Nörolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN UZM. DR. BEHİYE ÖZER

    DOÇ. DR. DOÇ. DR. NEVİN GÜRGÖR KANAT

  5. Spinoserebellar ataksilerde yutma işlevinin elektrofizyolojik olarak değerlendirilmesi

    Electrophysiological evaluation of swallowing function in spinocerebellar ataxias

    İLAY HİLAL KILIÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    NörolojiEge Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İBRAHİM AYDOĞDU