Geri Dön

İskemik beyin sapı infarktı olgularında orofaringiyal disfajinin elektrofizyolojik olarak değerlendirilmesi

Electrophysiological Evaluation of Oropharyngeal Dysphagia in Brain Stem Stroke Patients

  1. Tez No: 406734
  2. Yazar: NAZLI GAMZE BÜLBÜL
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. YEŞİM BECKMANN, DR. ŞEHNAZ ARICI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroloji, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Ischemic stroke, oropharyngeal dysphagia
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi
  10. Enstitü: İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 121

Özet

Amaç: Disfaji, inme hastalarında en yaygın ve hayatı tehdit eden komplikasyonlardan biridir. Özellikle hastalığın ilk 3 ayında görülmekle birlikte, hafif yutma anormalliklerinin çoğu inme hastasında görülebileceği çeşitli çalışmalarda rapor edilmiştir. Orofaringiyal disfaji, hava yolu obstrüksiyonu, aspirasyon, pnömoni, dehidratasyon ve malnutrisyon ve ölüm gibi çok ciddi sorunlara yol açabilmektedir. İnme hastalarında disfajinin varlığı görüntüleme yöntemleri ile %37-45 oranında saptanırken, bu oran klinik testlerle %51-55'e yükselmekte ve enstrümental testlerle %64-78'e ulaşmaktadır. Bu nedenle bu çalışmada, videofloroskopi ve endoskopi gibi invaziv, pahalı ve riskli yöntemler yerine, önceki çalışmalardan farklı olarak kullandığımız elektrofizyolojik yöntemlerle subklinik disfajinin saptanması ve disfajiden kuşkulanılan inme hastalarında orofaringiyal disfajinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Bu çalışmaya, iskemik beyin sapı infarktı nedeniyle takip edilen 53 hasta ve benzer demografik özellikte 20 normal kontrol (NK) grubu olarak dahil edildi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri değerlendirildi. Elektrofizyolojik incelemede yutmanın değerlendirilmesi için disfaji limiti (DL) ve ardışık su içme (ASİ) testi kullanıldı. Kardiyak ritm, solunum ve sempatik deri yanıtı (SDY) yutma sırasında senkronize olarak kaydedildi. Sonuçlar: Çalışmamızdaki 53 iskemik inme olgusunun 34'ü (% 64.2) erkek, 19'u (% 35,8) kadındı. Yaşları 37 ile 84 arasında değişmekte idi (64,98 ± 10.3). Yaşları 56 ve 75 arasında değişen (63,95 ± 4,63) ve kognitif fonksiyonları normal olan, 2 erkek (%10) ve 18 kadın (%90) toplam 20 olgu kontrol grubu olarak alındı. MRG görüntüleme sonuçlarında 30 hastada (%56,6) pontin infarkt, 13 hastada (%24,5) meduller infarkt, 5 hastada (% 9,4) serebellar infarkt ve 5 hastada (%9,4) mezensefalik infarkt saptandı. Olgular disfaji derecelendirilmesi skalasına göre grade 1 veya 2 grubundaydı. Disfaji limiti (DL) 20 hastada (%37.7) patolojik bulundu. 50 ml ASİ testinde ön patlama bakımından, hasta grubu ile normal kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). İnfarkt lokalizasyonu açısından değerlendirildiğinde; medial meduller infarktlı olgularda, lateral meduller infarktlı olgulara göre istatistiksel olarak anlamlı artmış bulundu (p

Özet (Çeviri)

Objective: Dysphagia is known to be one of the most common and life-threatening complications in patients with stroke. Dysphagia is especially observed during the first 3 months after a stroke, however, minor swallowing abnormalities have been reported in almost all patients with stroke. Dysphagia may lead to airway obstruction, aspiration, pneumonia, dehydration, malnutrition, and death. The reported percentage for dysphagia in studies enrolling acute stroke patients, regardless of lesion location, was lowest with screening identification (%37-45), higher with clinical testing (%51-55), and highest with instrumental testing (%64-78). In this study, instead of invasiv and expensive precedures like videofloroscopy and endoscopy, we used electrophysiological methods to determine subacute dysphagia. Material and Methods: 53 patients who had been followed up in our clinic with a diagnosis of brain stem stroke (BSS) and 20 healthy control (HC) subjects with similar demographic features were included in this study. Electrophysiologically dysphagia limit (DL) and sequental water swallowing (SWS) tests were used for evaluation of deglutition. Cardiac rhythm, respiration and sympathetic skin responses (SSR) were synchronously recorded during swallowing. Results: In our study of 53 BSS patients, 34 (% 64.2) were male and 19 (% 35,8) were female. The age of patients were between 37 and 84 (63,95 ± 4,63). 18 female (%90) and 2 male (%10) patients, between 56 and 75 aged were included as HC subjects. MRI results showed pontin infarctus in 30 patients (%56,6), medullary infarctus in 13 patients (%24,5); cereballar infarctus in 5 patients (%9,4) and mesencephalic infarctus in 5 patients (%9,4). Patients were grade 1 or 2 according to dysphagia evalution scale. Dysphagia limit (DL) was found pathologic in 20 (%37.7) patients. There was no significant difference between BSS and HC group in foreburst in SWS test (p>0,05), however, in medial medullary group, foreburst was significantly increased compared with lateral medullary group (p 0,05). Conclusion: All ischemic stroke patients even without any complaint should be evaluated not only with basic physcal examination but also with the methods revealed oropharyngeal dysphagia. The tests were evaluated in the first week of the illness in our study, different form the present studies. Subclinic dysphagia can cause aspiration and aspiration pnomonia risk as a result of progressing dysphagia. In order to provide better treatment and prevention, determining subclinic dysphagia with these methods and determining oropharyngeal dysphagia in stroke patients is crucial.

Benzer Tezler

  1. Talamik inmeli hastalarda klinik ve elektrofizyolojik korelasyonunun kantitatif EEG ve MR traktografi ile değerlendirilmesi

    Clinical and electrophysiologic correlation of thalamic stroke patients with quantitative EEG and MR tractography

    SAMİ MEHMET YUMERHODZHA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Nörolojiİstanbul Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NERSES BEBEK

  2. İskemik beyin sapı infarkt lokalizasyonu ile etiyoloji arasındaki ilişki

    Association between etiology and lesion site in ischemic brainstem infarcts

    GÖZDE BARAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    NörolojiBezm-i Alem Vakıf Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TALİP ASİL

  3. Beyin sapı iskemik inmelerinde elektrofizyolojik çalışmaların prognozu belirlemedeki rolü

    The role of electrophysiological tests to determine prognosis in brainstem ischemic strokes

    CEREN ELÇİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    NörolojiTrakya Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. UFUK UTKU

  4. Deneysel subaraknoid kanama modelinde mildronat'ın tavşan baziler arter üzerine makroskobik ve ince yapı düzeyinde etkisinin incelenmesi

    Investigation of the effect of mildronate on rabbit base artery in experimental sah model at the level of macroscopic and fine structure

    MUHAMMED TAHA ESER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    NöroşirürjiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HÜSEYİN HAYRI KERTMEN

  5. Beyin cerrahi yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların takibinde glasgow koma skoru, four skoru ve fıve skorlarının birbiriyle ayrıca hastane ve yoğun bakımda kalış süresi, morbidite ve mortalite ile ilişkisinin karşılaştırılması

    Comparison of glasgow coma scale, four score, and five score in the monitoring of patients admitted to the neurosurgical intensive care unit with regards to hospital and intensive care stay, morbidity, and mortality

    MERVE TUĞBA ÖZFİDAN DÖNMEZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Anestezi ve Reanimasyonİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM KORKMAZ DİLMEN