3-6 yaş çocuğu olan babaların ebeveynlik rolü algıları ile baba çocuk ilişkilerinin incelenmesi
Examination of the relationship between parenting role perception of fathers who have 3-6 years old children and father child relationships
- Tez No: 592156
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ AYSEL TÜFEKCİ AKCAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Psikoloji, Education and Training, Psychology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Temel Eğitim Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Okul Öncesi Eğitimi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 138
Özet
Araştırmanın amacı, okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocuğu olan babaların babalık rolü algısı ve baba çocuk ilişkisi arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde desenlenmiştir. Araştırmanın örneklemi 3-6 yaş grubunda çocuğu olan ve araştırmaya gönüllü olarak katılan 1015 babadan oluşmuştur. Araştırma verileri Eylül-Kasım 2018 tarihleri arasında,“Kişisel Bilgi Formu”,“Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği Baba Formu”ve“ Babalık Rolü Algı Ölçeği”kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistiklere ek olarak, Spearman Korelasyon Testi, Mann-Whitney U testi ve Kruskal-Wallis H testi kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre, çalışma grubundaki babaların“Babalık Rolü Algı Ölçeği”puanlarının ortalamanın üstünde bir yığılma gösterdiği saptanmıştır. Babaların“Babalık Rolü Algı Ölçeği”puanlarıyla anne baba öğrenim düzeyi, anne baba yaşı, anne baba mesleği, gelir, algılanan sosyoekonomik düzey, evlilik yılı, ilk baba olma yaşı, aile yapısı, çocuk sayısı, çocuk yaşı ve cinsiyeti değişkenleri arasında anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Çalışmaya katılan babaların“Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği”puanlarının ortalamanın altında bir yığılma gösterdiği saptanmıştır. Babaların“Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği”puanlarıyla anne baba öğrenim düzeyi, anne baba yaşı, anne baba mesleği, gelir, algılanan sosyoekonomik düzey, aile yapısı, çocuk sayısı değişkenleri arasında anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Çalışmaya katılan babaların“Babalık Rolü Algı Ölçeği”puanları ile“Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği”puanları arasında pozitif yönde, düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür.
Özet (Çeviri)
The aim of this research is to investigate the relationship between fatherhood role perception of fathers who have children attending to preschool education institutions and father-child relationships. The research is designed in relational scanning model. The sample is composed of 1015 fathers who have children in the 3-6 age group and volunteered to participate in the study. The data were collected uing“Personal Information Form”,“Child Parental Relationship Scale Father Form”and“Perception Scale of Fatherhood Role”in September-November 2018. Data were analized using Spearman Correlation Test, Mann-Whitney U test, Kruskal-Wallis H test in addition to descriptive statistics. According to the results, participating fathers' scores on the Perception Scale of Fatherhood Role were found to be higher than the average. Fathers' scores on the Perception Scale of Fatherhood Role varied by parental education level, parental age, parental profession, income, perceived socioeconomic level, marriage year, age of being father for the first time, family structure, number of children, and child age and gender. It was found that fathers' scores on the Child Parental Relationship Scale were found to be lower than the average. Fathers' scores on the Child Parental Relationship Scale varied by parental education level, parental age, parental profession, income, perceived socioeconomic level, family structure, number of children, while marital status, marriage year, age of being father for the first time, and age of child. A positive and low level significant relationship was found between fathers' scores on the Perception Scale of Fatherhood Role and their scores the Child Parental Relationship Scale.
Benzer Tezler
- Okul öncesi dönemde çocuğu olan ana babaların ebeveyn tükenmişliğinin öncülleri ebeveyn kimliği, temel psikolojik ihtiyaç tatmini, ekonomik endişe ve evlilik uyumu olabilir mi?
Can parental identity, basic psychological needs satisfaction, economic anxiety, and marital harmony be precursors to parental burnout in parents with preschool-aged children?
EMİNE UYSAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
PsikolojiOndokuz Mayıs ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YELİZ KINDAP TEPE
- 3-6 yaş grubu çocukların duygu düzenleme becerilerinin yordayıcısı olarak babaların babalık rolü algısı, ebeveynliğe yönelik tutumu ve baba katılımı
Fathers' perception of fatherhood role, attitudes toward parenting, and father's participation as the predictive of emotion regulation skills of children aged between 3-6 years
HURİ SENA AKSOY
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Eğitim ve ÖğretimÇukurova ÜniversitesiOkul Öncesi Eğitimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ RAZİYE GÜNAY BİLALOĞLU
- Turkish fathers' involvement in childrearing: Its predictors and impact on children's socio-emotional development
Türk babalarının çocuk yetiştirme sürecine katılımları: Belirleyicileri ve çocukların sosyo-duygusal gelişimine etkisi
ECE ERDOĞAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
PsikolojiBahçeşehir ÜniversitesiKlinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ BAŞAK İNCE ÇAĞLAR
- The relationship of children behavioral problems, parental burnout, emotion regulation strategies and mental health problems with each other
Çocuklarda davranış bozuklukları, ebeveyn tükenmişliği, ebeveynin duygu düzenleme stratejilerinin ve psikolojik rahatsızlıklarının birbirleri ile ilişkileri
KÜBRA KALKIŞIM
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
PsikolojiBahçeşehir ÜniversitesiKlinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYŞE MELTEM ÜSTÜNDAĞ BUDAK
- Okul öncesi ve ilkokul çocuklarının yetiştirilmesinde anababaların dijital teknolojilere ilişkin yaklaşımlarının incelenmesi
Investigation of parents' approaches for digital technologies in raising preschool and primary school children
SENA NUR ERHAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Eğitim ve ÖğretimBaşkent ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FİGEN ÇOK