Geri Dön

Türkiye'deki sivil toplum kuruluşlarının örgün din eğitimine yaklaşımları

How do non-governmental organisations approach to formal religious education in Turkey?

  1. Tez No: 602927
  2. Yazar: SÜMEYRA ARICAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. RECAİ DOĞAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Din, Eğitim ve Öğretim, Religion, Education and Training
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Din Eğitimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 300

Özet

Sivil Toplum Kuruluşları tüm dünya ülkeleri yanı sıra Türkiye'de de sosyal, kültürel ve siyasal işlevlerini aktif olarak sürdürmektedirler. 2000'li yıllardan itibaren daha kurumsal bir yapılanmayla faaliyetlerini çeşitlendiren bu kuruluşlar yayınladıkları raporlar ve organizasyonlarını gerçekleştirdikleri bilimsel faaliyetlerle eğitim ve din eğitimi politikaları üzerindeki etkilerini gittikçe arttırmaktadırlar. Türkiye'deki Sivil Toplum Kuruluşlarının örgün din eğitimine yaklaşımlarının irdelendiği bu çalışma bir çoklu durum deseni olarak tasarlanmış olup, STK'ların yaklaşımlarındaki benzerlik ve farklılıkları yanı sıra sundukları çözüm önerilerini betimleyici bir yaklaşımla ele almaktadır. Örneklem seçiminde maksimum çeşitlilik örneklemi tercih edilerek, farklı misyonları benimseyen kuruluşları içeren bir çeşitlilik sağlanmıştır. Araştırmada 28 Sivil Toplum Kuruluşu'nun yayınladıkları araştırma raporları, bilgi notları ve diğer faaliyetleri incelenerek bu kuruluşların yaklaşımları ortaya koyulmuştur. Çalışmanın ana temaları aynı zamanda örgün din eğitimi alanının konu alanlarından olan DKAB dersleri ve seçmeli din dersleri olarak belirlenmiş ve bu temalar kendi özgün tartışma konuları bağlamında yapılandırılmıştır. Çalışma verilerinin toplanması doküman analizi yöntemiyle, verilerin analizi ise çapraz durum analizi yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonucunda Sivil Toplum Kuruluşlarının örgün din eğitimi alanının temel meselelerine dair değerlendirmeler ve katkılar sundukları görülmüştür. Bu tespit ve önerilerin uygulayıcılar tarafından dikkate alınması ve adeta kördüğüm haline gelmiş tartışma maddelerinin ve sorunların aşılmasında toplumsal uzlaşının oluşması büyük önem taşımaktadır. Bununla birlikte incelenen çalışmaların henüz mevcut uygulamaların ötesine gidemediği, sivil kuruluşların birbirleriyle ortak çalışmalar yürütmedikleri, din eğitimi alanının toplumsal birlikteliğe ve sivil toplum kültürünün gelişimine sağlayacağı güçlü katkıdan yeterince faydalanılamadığı tespit edilmiştir.

Özet (Çeviri)

Civil society organisations actively carry on their social, cultural and political functions in Turkey, like all other countries around the world. Diversifying their activities since the 2000s with more institutional structures, these organisations continuously increase their effects on educational and religious education policies with their reports and scientific events they organise. This study, in which the approaches of civil society organisations in Turkey towards formal religious education is investigated, is a multiple-case design study and a descriptive study on the similarities and differences of civil society organisations in their approaches as well as their solution proposals. By choosing a maximum variety sample technique, it is a varied study including various institutions with quite diverse missions. The study investigates 28 civil society organisations' research reports, fact sheets and other activities to illustrate their approaches. Main themes are Religious culture and moral education subject and optional religious subjects, which are also subject foci of formal religious education. Data is collected via the document analysis method and analysed via cross-case analysis. Accordingly, civil society organisations are found to make evaluations and contributions to the formal religious education field. It is quite essential for executives to consider these findings and suggestions and reach a societal consensus in overcoming points of discussions, which are almost tangled. Moreover, it is determined that the studies investigated could not reach beyond current practices, civil societies are not able to conduct joint works and the religious education as a field is far from making a strong contribution to social cohesion and further strengthening of civil society culture in the country.

Benzer Tezler

  1. Urban transformation as political and ideological intervention in space: A case study in Diyarbakır

    Mekana politik ve ideolojik bir müdahale olarak kentsel dönüşüm: Diyarbakır örneği

    DİREN TAŞ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    SosyolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. BARIŞ MÜCEN

  2. Potentialities for and limits to inclusion by education: The case of Syrian children's education in Turkey and child labour

    Eğitim tarafından içermede potansiyeller ve limitler: Türkiye'deki Suriyeli çocukların eğitimi ve çocuk işçiliği

    YASEMİN KIZILOĞLU

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    Sosyal HizmetOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Sosyal Politika Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET OKYAYUZ

  3. Gender, deskilling, and forced migration: A study of the experiences of refugee women in Turkey

    Toplumsal cinsiyet, vasıfsızlaştırma ve zorunlu göç: Türkiye'deki mülteci kadınların deneyimlerine ilişkin bir çalışma

    AYSİMA ÇALIŞAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    SosyolojiAnkara Sosyal Bilimler Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞEBNEM AKÇAPAR

  4. Türkiye'deki sivil toplum kuruluşlarının çevre ve ormancılık politikalarındaki yeri

    The role of the enviromental and forestry policies of non govermental organisations in turkey

    AHMET KISA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Kamu YönetimiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MEHMET AKTEL