Nandrolonun genotoksisitesinin tek hücre jel elektroforez tekniği ile in vitro incelenmesi
In vitro investigation of nandrolone deconoate genotoxicity using alkaline comet assay
- Tez No: 603668
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SEVTAP AYDIN DİLSİZ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Eczacılık ve Farmakoloji, Pharmacy and Pharmacology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Farmasötik Toksikoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 86
Özet
Nandrolon, kas gücünü ve performansını arttırmak üzere genellikle gençler ve sporcular tarafından sıklıkla süistimal edilen anabolik androjenik steroidler arasında yer alır. Birçok ülkede kontrole tabidir ve bu nedenle tıbbi olmayan kullanımı genellikle yasa dışıdır. Sağlığı olumsuz yönde etkilediği bilinmektedir. Önemli yan etki risklerine rağmen, yaygın olarak kötüye kullanılmaktadır. Yüksek doz ve uzun süreli kullanımı söz konusudur. Literatür taramasının sonucu olarak, nandrolon dekanoatın genotoksisitesi konusunda birkaç çalışmanın yapıldığı ve bu çalışmaların da yetersiz olduğu görülmektedir. Bu çalışmanın amacı, nandrolon dekanoatın geniş aralıktaki dozlarda V79 Çin hamster fibroblast hücrelerinde hücre canlılığı ve sitotoksik olmayan dozlarda insan lenfositlerinde DNA hasarı üzerine etkilerini değerlendirmektir. Sitotoksisite, MTT yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Nandrolon dekanoatın insan lenfositlerinde genotoksisitesi ve ayrıca H2O2 ile oluşturulan oksidatif DNA hasarına karşı etkisi alkali tek hücre jel elektroforez yöntemi (Comet yöntemi) ile belirlenmiştir. V79 hücrelerinde 250 µM üzeri konsantrasyonlarda nandrolon dekanoatın hücre canlılığını doz-bağımlı bir şekilde anlamlı olarak azaltmıştır. IC50 dozu 739 μM olarak belirlenmiştir. Nandrolon dekanoat, tek başına çalışılan tüm konsantrasyonlarında (0,5-100 μM) lenfositlerde DNA hasarına yol açmamıştır. 10-100 μM arasındaki konsantrasyonlarda doz-bağımlı olarak oksidatif DNA hasarını önemli ölçüde azalttığı; ancak düşük konsantrasyonlarında (0,5 ve 1 μM) değiştirmediği görülmüştür. Çalışmanın sonuçları, nandrolon dekanoatın, genotoksik olmayan dozlarda oksidatif stres ile indüklenen DNA hasarını azaltabileceğini göstermektedir. Sonuç olarak, nandrolonun çalışmamızda gözlenen oksidatif strese karşı olası antigenotoksisitesi toksisite mekanizmasının ortaya çıkarılmasında mevcut bilimsel çalışmalara katkıda bulunabilir, bununla birlikte daha ileri araştırmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Nandrolone decanoate is among the most widely used anabolic androgenic steroids (AAS) that are often abused by young people and athletes to improve muscle strength and performance. It is a subjected to control in many countries and so non-medical use is generally illicit. It is known to adversely affect health. Despite the risks of significant side effects, it is commonly abused. It has high dose and long term intake. As a results of literature review, it seems that a few studies have been conducted on the genotoxicity of nandrolone decanoate, which are insufficient. The aim of this study was to evaluate the effects of nandrolone decanoate on cell viability in V79 Chinese hamster fibroblast cells in a wide range of doses and DNA damage in human lymphocytes at non-cytotoxic doses. The cytotoxicity was determined using MTT assay. Genotoxicity of nandrolone decanoate in human lymphocytes as well as the effect of H2O2-induced oxidative DNA damage was determined by alkaline single cell gel electrophoresis method (Comet assay). Nandrolone decanoate significantly decreased the cell viability in a dose dependent manner at the concentrations higher than 250 μM in V79 cells. IC50 dose was found to be 739 μM. Nandrolone decanoate alone did not lead to DNA damage in the lymphocytes at all studied concentrations (0.5-100 μM). It seemed to significantly reduce oxidative DNA damage at the concentrations between 10-100 μM in a dose-dependent manner, but not to change at the lower concentrations (0.5 and 1 μM). The results of study show that nandrolone decanoate may decrease oxidative stress-induced DNA damage at non-genotoxic doses. In conclusion, the possible antigenotoxicity of nandrolone against the oxidative stress observed in our study may contribute to the current scientific studies in revealing the mechanism of toxicity; however, further research is needed.
Benzer Tezler
- Nandrolonun gaz kromatografisi/kütle spektrometresi ile idrardan analizi
Başlık çevirisi yok
DURİŞEHVAR ÖZER
- Nandrolonun puberta dönemindeki erkek ve dişi ratların tibial büyüme plakaları üzerindeki etkileri
Effects of nandrolone on tibial growth plate in male and female rats during puberty
MUSTAFA ÜNAL BOYRAZ
Doktora
Türkçe
2015
Histoloji ve EmbriyolojiSelçuk ÜniversitesiHistoloji ve Embriyoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HASAN HÜSEYİN DÖNMEZ
- Sporda doping amaçlı kullanılan nandrolonun puberta dönemindeki ratların Femur ve Humerus'u üzerine morfometrik etkisi
Morphometric effect of nandrolone used as doping in sports on femur and humerus of rats in the pubertal term
SEFA LÖK
Doktora
Türkçe
2009
AnatomiSelçuk ÜniversitesiAnatomi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HAKAN YALÇIN
- Zeranol ve Nandrolon'un (19-nortestosteron hekzafenil-propiyonat) Akkaraman ırkı erkek kuzularda, canlı ağırlık artışı, FSH, LH, total testosteron ve bazı biyokimyasal parametreler üzerine etkileri
The Effcets of zeranol and nandrolone (19-nortestosteron hekzaphen ilpropionate), on the weight gain, total testosterone, FSH, LH, and some biochemical parameters in Akkaraman male lambs
ABDURRAHMAN AKSOY
Doktora
Türkçe
1996
Veteriner HekimliğiYüzüncü Yıl ÜniversitesiFarmakoloji ve Toksikoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. GÜRDAL DAĞOĞLU
- Anabolik androjenik steroid ile oluşan testis hasarında karnozin ve vitamin e'nin koruyucu etkileri
Protective effects of carnosine and vitamin e on testicular damage caused by anabolic androgenic steroid
FULDEN BAYSAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Histoloji ve EmbriyolojiEskişehir Osmangazi ÜniversitesiHistoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CENGİZ BAYÇU