Geri Dön

Kliniğimizde ocak 2014-ocak 2019 tarihleri arasındaki dekolman vakalarının demografik özelliklerinin, maternal ve perinatal sonuçlarının ve komplikasyonlarının retrospektif değerlendirilmesi

Retrospective evaluation of demographic characteristics, maternal and perinatal results and complications of placental abrupti̇on cases between january 2014-january 2019 in ueah

PDF İndir

  1. Tez No: 613552
  2. Yazar: GİZEM BERFİN ULUUTKU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. RAHİME NİDA BAYIK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kadın Hastalıkları ve Doğum, Obstetrics and Gynecology
  6. Anahtar Kelimeler: Placental abruption, risk factors, maternal results, perinatal results
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 68

Özet

Amaç: Çalışmamızda plasenta dekolmanı tanısı alan vakalardaki risk faktörlerini, maternal ve perinatal sonuçlarını değerlendirerek, plasenta dekolmanı olgularında sık görülen risk faktörlerini belirlemek, yüksek riskli hastaların acil başvurularında ve travay takibinde daha detaylı değerlendirmeler ile dekolmanı daha erken tespit etmeyi hedefledik. Plasenta dekolmanı için yönetim protokolü geliştirerek kliğimizdeki maternal ve perinatal morbidite ve mortaliteyi azaltmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi arşiv kayıtlarından Ocak 2014- Ocak 2019 tarihleri arasında 20. gebelik haftasından sonra sezaryene alınan ve klinik olarak plasenta dekolmanı tanısı alan 145 hasta retrospektif olarak taranmıştır. Dekolman plasenta tanısı operasyon esnasında retroplasental hematomun izlenmesiyle konulmuştur. 7 hasta çeşitli nedenlerle dışlanmış, toplam 137 hasta ile çalışmamız gerçekleşmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan olguların %49,6'sının (n=68) hastaneye başvuru sebebi kanama, %28,5'inin (n=39) sancı, %10,9'unun (n=15) su gelişi, %0,7'sinin (n=1) düşme, %1,5'inin (n=2) miad aşımı, %3,6'sının (n=5) mide bulantısı, baş ağrısı olduğu gözlenirken %5,1'inin (n=7) sadece kontrol amaçlı başvurduğu gözlenmiştir. Olguların %65,2'sinin (n=90) dekolman şüphesi ile interne olduğu, %34,8'inde (n=48) ise takipte dekolman geliştiği gözlenmiştir. Dekolman şüphesi ile interne olan olguların operasyondaki dekolman yüzdesi ve ın utero ex fetüs (IUEF) görülme oranı takipte dekolman gelişen olgulara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek iken prepartum ve postpartum hemoglobin değeri anlamlı düzeyde düşük saptanmıştır. Olguların %31,4'ünde (n=43) kan ve kan ürünleri replasmanı ihtiyacı olduğu gözlenmiştir. Bebeklerin %32,8'inde (n=45) YDYBÜ yatışı gerekmezken, %42,3'ünün (n=58) YDYBÜ yatışı sonrasında taburcu olduğu, %9,5'inin (n=13) YDYBÜ yatışı esnasında ex olduğu izlenmiştir. %15,3'ünün (n=21) ise IUEF olduğu gözlenmiştir. Sonuç: Plasenta dekolmanı maternal ve perinatal morbidite ve mortaliteyi aşikâr biçimde artırmaktadır. Plasenta dekolmanı olgularının risk faktörlerinin, perinatal ve maternal sonuçlarının araştırılması ve bu faktörlerin bilinmesi, bu gebelikleri yönetmek ve komplikasyonları en aza indirmek açısından yarar sağlayacaktır. Plasenta dekolmanı için risk faktörü bulunduran gebeler için yönetim protokolleri geliştirilerek maternal ve perinatal morbidite ve mortalite en aza indirilmesi hedeflenmelidir. Plasenta dekolmanı, risk faktörleri, maternal sonuçlar, perinatal sonuçlar

Özet (Çeviri)

Objective: The aim of this study was to evaluate the risk factors, maternal and perinatal outcome in cases with placental abruption and to determine frequent risk factors in placental abruption cases and decrease the risk of placental abruption with more detailed evaluations in emergency admissions and labor follow-up in high risk patients. We intended to reduce maternal and perinatal morbidity and mortality in our clinic by developing a management protocol for placental abruption. Material and Methods: 145 patients who were admitted to cesarean section after the 20th gestational week and clinically diagnosed with placental abruption between January 2014 and January 2019 from the archives of Umraniye Training and Research Hospital were screened retrospectively. Make a diagnosis of placental abruption was made by considering the retroplacental hematoma of the operation. 7 patients were excluded for various reasons, and 137 patients were included in study. Results: The cause of admission to the hospital was %49.6 (n=68) bleeding, %28.5 (n=39) pain, %10.9 (n=15) water breaks, %0.7 (n=1) fall, %1.5 (n=2) overdue, %3.6 (n=5) nausea, headache was observed while %5.1 (n=7) for control puspose only. It was observed that %65.2 (n=90) of the cases were interned with suspicion of detachment and %34.8 (n=48) developed detachment during follow-up. While the rate of in utero ex fetus and percent of placental detachment were significantly higher in the cases with suspected placental abruption than in the cases placental abruption during follow-up and prepartum and postpartum hemoglobin levels were significantly lower. In %31.4 (n=43) of the cases, blood and blood products replacement was needed. While %32.8 (n=45) of the babies didn't require neonatal intensive care unit (NICU), %42.3 (n=58) were discharged after NICU hospitalization and %9.5 (n=13) were ex during NICU hospitalization. %15.3 (n=21) were observed as IUEF during the admission. Conclusions: Placental abruption clearly increases maternal and perinatal morbidity and mortality. Determining the risk factors, perinatal and maternal outcomes of placental detachment cases will help to manage these pregnancies and minimize complications. Management protocols should be developed for pregnant women with risk factors for placental detachment in order to minimize maternal and perinatal morbidity and mortality.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    623262

    Başarılı retina dekolmanı cerrahisinde görsel prognoz ve prognozu etkileyen faktörler

    Visual prognosis and factors affecting in successful retinal detachment surgery

    MEHMET EREN GÜNER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Göz Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NUR KIR

  2. Tez No

    610264

    Genç kadınlarda (<40 y) meme kanserinin karakteristik görüntüleme bulgularının moleküler subtipleri ile ilişkisi

    Relationship between molecular subtypes and characteristic imaging findings of breast cancer in young women (<40 y)

    EMİRHAN TEMEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Radyoloji ve Nükleer TıpSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EDA ELVERİCİ

  3. Tez No

    642748

    Multipl myelom tanılı hastalarda yapılan otolog kök hücre nakli sonrası c-reaktif protein ve engrafman ilişkisi

    The relationship between c-reactive protein and engrafment after autologous hematopoietic stem cell transplantation in patients with multiple myeloma

    GÜLCAN KÖKCÜ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    HematolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜNER HAYRİ ÖZSAN

  4. Tez No

    643852

    Femur cisim kırıklarında kilitli intramedüller çivileme sonrası rotasyonel sorunlar ve klinik yansımaları

    Rotational problems and clinical reflections after locked intramedullary nailing in femoral shaft fractures

    ONUR SÜER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ortopedi ve TravmatolojiEge Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SALİH KEMAL AKTUĞLU

  5. Tez No

    610289

    Persistan sol superior vena kava sendromunun gebelik ve genetik sonuçları

    Pregnancy and genetic outcomes of persistent left vena cava superior

    DİDEM ESİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET AYTAÇ YÜKSEL

Geri Dön