Geri Dön

Nadir iskelet displazilerinde yeni genlerin tanımlanması ve ilişkili proteinlerin fonksiyonlarının araştırılması

Identification of new genes and investigation of related proteins in rare skeletal dysplasias

  1. Tez No: 628292
  2. Yazar: DİLEK ULUDAĞ ALKAYA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. BEYHAN TÜYSÜZ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Genetik, Genetics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Genetik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 188

Özet

GİRİŞ: İskelet displazileri kemik ve/veya kıkırdak dokunun etkilendiği çoğunlukla orantısız boy kısalığı ile karşımıza gelen geniş bir hastalık grubudur. Bugüne kadar 450'den fazla iskelet displazisi sendromu tanımlanmış ve ilişkili 437 farklı gen bildirilmiştir. Halen bir kısım iskelet displazisinin ise genetik nedeni aydınlatılamamıştır. İskelet displazileri, klinik ve genetik olarak çok heterojen bir hastalık grubudur. Farklı genlerdeki mutasyonlar benzer fenotiplere neden olabildiği gibi, aynı gendeki mutasyonlar birbirinden çok farklı fenotiplere neden olabilmektedir. Klinik olarak tanı koyması bu nedenle zordur ve tecrübe gerektirir. Yeni nesil dizileme yöntemleri ile genomunun tamamının veya belirli bir bölümünün eşzamanlı dizilemesi mümkün hale gelmiştir. İskelet displazileri gibi örtüşen bulguların olduğu durumlarda, bu yöntem ile pek çok hastalığın moleküler temellerinin aydınlatılması mümkün olmuştur. AMAÇ: Çalışmamızda klinik ve/veya moleküler olarak kesin tanı konulamayan iskelet displazisi olgularında tüm ekzom dizileme ile ilişkili genlerin araştırılması, iskelet displazine neden olabilecek yeni aday genlerin belirlenmesi ve bilinen sendromlarla ilişkili genlerde mutasyon saptanan hastalarda yeni bulguların tanımlanarak fenotipik genişlemeye katkı sağlanması amaçlanmıştır. YÖNTEM ve BULGULAR: Çalışmamıza 68 aileden 87 olgu dahil edildi. Osteogenezis imperfekta ve azalmış kemik mineralizasyonu ile seyreden sendromlar, primordial cücelik ve slender kemik displazi grubu hastalıklar, kraniosinositoz, ektrodaktili sendromları ve fankoni anemisi tanılı hastalar çalışma grubuna dahil edilmedi. Tüm ekzom dizileme yöntemi ile 46 ailede (%67) klinik tanı kesinleştirildi, 7 (%10) ailede hastalığa yol açabileceği düşünülen yeni aday gen belirlendi. 15 ailede ise hastalığın moleküler nedenini açıklayacak bir sebep saptanamadı. TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmada tüm ekzom dizilemenin nadir iskelet displazisi sendromlarında tanı koyma başarısı %67 olarak saptanmıştır. Çalışmamızda tanı koyma başarısı literatürde bildirilenden daha yüksek saptanmıştır. Bunun nedeni; kliniğimizin iskelet displazileri için referans merkezi olması, çalışmaya alınan hastaların büyük titizlik ile seçilmesi, hastalarda klinik ve radyolojik bulguların çok detaylı tanımlanması ve verilerin bu doğrultuda incelenmesidir.

Özet (Çeviri)

INTRODUCTION: Skeletal dysplasias are a large group of disorders that mostly manifest with disproportionate short stature, in which bone and/or cartilage tissue is affected. To date, more than 450 skeletal dysplasia syndromes have been identified and 437 different genes related to these syndromes have been reported. The genetic cause of some skeletal dysplasia is still unclear. Skeletal dysplasias are a group of clinically and genetically heterogeneous disorders. While mutations in different genes can lead to similar phenotypes, mutations in the same gene can cause different phenotypes. Clinical diagnosis is therefore difficult and requires experience. Sequencing of the whole genome or a part of it has become possible with recently available sequencing technologies. In cases where there are overlapping findings, such as with skeletal dysplasias, this method is able to identify the molecular basis of these diseases. AIM: In our study, we aimed to investigate genes related to skeletal dysplasia syndromes using whole exome sequencing. We focused on patients with skeletal dysplasia that could not be diagnosed clinically or molecularly to identify new candidate genes and to contribute to phenotypic expansion, by identifying new findings in patients with mutations associated with known syndromes. METHOD AND RESULTS: 87 patients from 68 families were included in our study. Our study group did not include patients diagnosed with osteogenesis imperfecta and decreased bone mineralization, primordial dwarfism and slender bone dysplasia group, craniosynostosis syndromes, ectrodactylic syndromes, and fanconia anemia. Clinical diagnosis was confirmed in 46 families (67%) with the whole exome sequencing method. The new candidate gene was found in 7 families (10%). In 15 families we could not explain the molecular cause of the disease. DISCUSSION AND CONCLUSION: In this study, the success of diagnosing whole exome sequencing in rare skeletal dysplasia syndromes was found to be 67%, which is higher than reported in the literature. The advanced diagnostic success rates in our clinic, which is a reference center for skeletal dysplasia in Turkey, is a result of having access to a large patient cohort, selecting relevant patients carefully for this specific study based on abundant clinical and radiological data and implementing appropriate correlation studies between the clinical data sets and patients' genetic information.

Benzer Tezler

  1. Fetal iskelet displazilerinin klinik, radyolojik bulgular ve moleküler etyopatogeneze göre sınıflandırılması

    Fetal i̇skelet displazilerinin klinik, radyolojik bulgular ve moleküler etyopatogeneze göre siniflandirilmasi

    TUĞBA KALAYCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Genetikİstanbul Üniversitesi

    Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEHER BAŞARAN

  2. İskelet displazileri nadir subtiplerinde primer fibroblast kültüründe microrna profili

    Microrna profile in primary fibroblast culture in rare subtypes of skeletal dysplasias

    HAMİDE BETÜL GERİK ÇELEBİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Histoloji ve EmbriyolojiManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAFİZE SEDA VATANSEVER

  3. Osteoporoz tanılı çocuk hastalarda pamidronat tedavisinin etkinliği ve güvenilirliği

    Effectiveness and safety of pamidronate treatment in pediatric patients with osteoporosis

    TUĞBA KENDİRLİ AVCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİnönü Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. EMİNE ÇAMTOSUN

  4. Ölüm zamanı tahmininde iskelet kasında mRNA analizi

    MRNA analysis in skeletal muscle for postmortem interval estimation

    ZARİF ASUCAN ŞENBAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Adli Tıpİstanbul Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NADİR ARICAN

  5. Spondiloepi (meta) fizyel displazi ön tanılı hastalardaki genetik değişimin araştırılması

    Investigation of genetic mutation in patients with pre-diagnosed spondyloepi(meta)physeal dysplasia

    HAMİDE BETÜL GERİK ÇELEBİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    GenetikCelal Bayar Üniversitesi

    Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FETHİ SIRRI ÇAM