Farklı endodontik simanlar ile tamir edilen dış servikal kök rezorpsiyonlu dişlerin kök kırığı dirençlerinin ex vivo değerlendirilmesi
Ex vi̇vo evaluati̇on of root fracture resi̇stance of teeth wi̇th external cervi̇cal root resorpti̇on repai̇red wi̇th di̇fferent endodonti̇c cements
- Tez No: 629770
- Danışmanlar: DOÇ. MEHMET BURAK GÜNEŞER
- Tez Türü: Diş Hekimliği Uzmanlık
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Biodentine, Cam iyonomer siman, Dış servikal kök rezorpsiyonu, Kırılma direnci, NeoMTA, Biodentine, External cervical resorption, Fracture resistance, Glass ionomer cements, NeoMTA
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Bezm-i Alem Vakıf Üniversitesi
- Enstitü: Diş Hekimliği Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Endodonti Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 110
Özet
Bu tez çalışmasının amacı ex vivo koşullarda deneysel olarak dış servikal kök rezorpsiyonu oluşturulmuş ve ardından üç farklı endodontik rezorpsiyon tamir materyali ile restore edilmiş üst keser dişlerin kırılma direncini değerlendirmektir. Çalışmamızda 96 adet morfolojik ve yapısal açıdan benzer özelliklere sahip çekilmiş daimi üst keser insan dişi kullanılmıştır. Tüm dişlere standart kanal tedavisi uygulandıktan sonra dişler rastlantısal olarak her birinde 12 adet olmak üzere bir negatif kontrol, bir pozitif kontrol ve 6 deney grubu olmak üzere 8 gruba ayrılmıştır. Negatif kontrol grubundaki dişlerde rezorpsiyon kavitesi oluşturulmamış; pozitif kontrol grubundaki dişlerde ise rezorpsiyon kavitesi açılmış fakat kaviteler restore edilmemiştir. Kalan 72 diş ise kullanılan endodontik tamir materyalinin türüne göre rastgele her grupta 24 diş olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. Farklı inkübasyon sürelerine göre (24 saat ve 7 gün) her grup 2 alt gruba ayrılmıştır. Negatif kontrol grubu hariç diğer tüm dişlerde çapı 1,8 mm olan elmas rond frezler kullanılarak dişlerin mine-sement sınırının hemen altında bukkal kole bölgesinde çapı ve derinliği 1,8 mm olan dış rezorpsiyon kaviteleri oluşturulmuştur. Kaviteler Biodentine, NeoMTA ve Cam iyonomer siman olmak üzere 3 farklı endodontik tamir materyali kullanılarak restore edilmiştir. Etüv içerisinde 37°C'de koyun kanlı agarında örnekler iki farklı sürede inkübe edilmiştir. Ardından Instron test cihazı kullanılarak tüm örneklerin lingual yüzünün servikal bölgesine dişin uzun eksenine 135 derecelik açıyla kırık oluşana dek kuvvet uygulanmıştır. Dişlerin kırılmaya direnç gösterebildiği maksimum kuvvetler Newton cinsinden kaydedilmiştir. Verilerin istatistiksel analizinde tek yönlü varyans analizi, post hoc Tukey HSD ve Student's t-testleri kullanılmıştır (p=0,05). Elde edilen sonuçlara göre istatistiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte, servikal kök rezorpsiyonu defektine yerleştirilen cam iyonomer siman, hem 24 saat hem 7 gün deney gruplarında dişlerin kırılma direncini pozitif kontrol grubu ile karşılaştırıldığında hafif derecede arttırmıştır (p>0,05). 24 saat ve 7 gün süreyle kanlı ortamda inkübe edilen NeoMTA ve Biodentine deney gruplarının kırılma direnci ortalaması cam iyonomer simandan anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (p0,05). Kırılma direnci testi uygulanmasından sonra örnekler incelendiğinde kron-kök kırığı ve horizontal kök kırığı olmak üzere 2 kırık türü tespit edilmiştir. Örneklerde yüksek oranda kron-kök kırığı (%70,83) oluştuğu gözlemlenmiştir. Yapılan bu ex vivo çalışmanın tüm sınırlılıkları dahilinde, dış servikal kök rezorpsiyonunun dişlerin kırılma direncini önemli ölçüde azalttığı bulunmuştur. Rezorpsiyonun NeoMTA ve Biodentine kullanılarak restore edilmesi dişlerin kırılma direncini artırmaktadır. Öte yandan dış servikal kök rezorpsiyonu tamirinde kullanılan cam iyonomer siman, dişlerin kırılma direncinde anlamlı bir artış sağlayamamaktadır.
Özet (Çeviri)
This study was aimed to assess the fracture resistance of upper human incisor teeth which restored with three different endodontic repair materials after external cervical root resorption was created under ex vivo conditions. A total of 96 extracted permanent human upper incisor teeth which had same morphologically and structurally properties were used in this study. After performing the standardised root canal treatment procedures, all teeth were randomly divided into a negative control group, a positive control group and 8 experimental groups (n=12 per each group). The teeth without any resorption cavities were served as a negative control group. The teeth with the resorption cavities which were not restored were used as a positive control group. The remaining 72 teeth were randomly divided into three groups according to the endodontic materials applied for the resorption repair procedures. Each group were then divided into two subgroups according to incubation periods (24-h and 7-day) of the materials after repair procedures. Except the negative control group, the standardised resorption cavities with a diameter and a depth of 1.8 mm were performed on buccocervical regions of the roots by using a size 1.8 round bur. Cavities were then restored with Biodentine, NeoMTA or Glass ionomer cements. After resorption treatment procedures, the specimens were incubated in sheep blood agar medium at 37°C for two different time periods in an incubator. The force was applied to the lingual surface of the cingulum at an angle of 135° to the long axis of the roots until fracture occurred by an Instron universal testing device. The forces necessary to fracture for each specimen were recorded in Newtons and analysed statistically by using One-way ANOVA and post hoc Tukey HSD and Student's t-tests (p=0.05). According to the results, even though there are no statistically significant differences, both the 24-h and 7-day Glass ionomer cement groups slightly increased the fracture resistance of the teeth when compared to the positive control group (p>0.05). The mean fracture resistance of teeth restored with NeoMTA and Biodentine incubated for both 24-h and 7-day groups were significantly higher than the Glass ionomer cement groups (p0.05). After the application of the fracture resistance test, a crown-root fracture or a horizontal root fracture were detected when the specimens were observed for the fracture type. The crown-root fracture (%70.83) was more frequently one in all test groups. Within all limitations of this ex vivo study, it was found that the external cervical root resorption significantly decreased the fracture resistance of all teeth. Restoring the external cervical root resorption with glass ionomer cement did not increase the force required fracture of the roots compared the control groups while NeoMTA and Biodentine increased significantly.
Benzer Tezler
- 4-META/MMA-TBB bazlı rezin siman ve farklı fiber materyalleri kullanarak restore edilen vertikal kök kırıklı dişlerin basma dayanımlarının değerlendirilmesi
Evaluation of compressive strength of restored vertically root fractured teeth using 4-META/MMA-TBB resin based cement and different fiber materials
SAFA KURNAZ
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2015
Diş HekimliğiSüleyman Demirel ÜniversitesiEndodonti Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE DİLJİN KEÇECİ
- Kök kanal perforasyonu tamir materyallerinin fiber postlar ile rezin simanlar arasında oluşan bağlanma dayanımına etkileri
Effects of root canal perforation repair materials on bond strength between fiber posts and resin cements
OĞUZ TAVŞAN
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2019
Diş Hekimliğiİnönü ÜniversitesiEndodonti Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NESLİHAN ŞİMŞEK
- Er, Cr: YSGG lazerinin endodontik dezenfeksiyonda ve kök kanal duvarının hazırlanmasında etkinliğinin incelenmesi
An evaluation of Er, Cr:YSGG laser's effect in endodontic disinfection and root-canal wall preparation
AYÇE ÜNVERDİ ELDENİZ
- Soğuk atmosferik plazma ile yüzey uygulamasının fiber postların bağlanma dayanımı üzerine etkilerinin değerlendirilmesi
Assessment of surface treatment with atmospheric cold plasma on the bond strength of fiber post
ELİF ŞEYMA KABAN
- Endodontik post uygulamalarında bağlanma dayanıklılığının farklı yöntemlerle değerlendirilmesi
Evaluation of bonding strength with different methods in endodontic post applications
YELDA PALTUN