Geri Dön

Diyabetik hastalarda santral ve periferik koku yollarının manyetik rezonans görüntüleme ile değerlendirilmesi

Evaluation central and peripheral pathways of smell in diabetic patients with magnetic resonance imaging

  1. Tez No: 635073
  2. Yazar: SELMİN PERİHAN KÖMÜRCÜ ERKMEN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MİKAİL İNAL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Kırıkkale Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Radyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 101

Özet

Diyabetes Mellitus (DM) dünya çapında milyonlarca insanı etkileyen küresel bir halk sağlığı sorunudur. Diyabetes mellitusun makrovasküler ve mikrovasküler komplikasyonlarının yanında koku alma disfonksiyonuna yol açtığı bilinmektedir. Çalışmamızın amacı Tip 2 DM tanılı hastaların santral ve periferik koku yollarında sağlıklı bireylere kıyasla beyin manyetik rezonans görüntülemesinde (MRG) meydana gelen değişiklikleri araştırmaktır. Bu çalışmada, geçmişe dönük olarak tarananlar bireyler arasından, beyin MRG'si olan DM tanılı 123 hasta ile DM tanısı olmayan 123 kontrol olmak üzere toplam 246 birey çalışmaya dahil edildi. Olfaktor sulkus derinliği, olfaktor bulbus volümü, insular girus alanı, korpus amigdala alanı ölçümleri yapıldı. Elde edilen ölçümler istatistiksel olarak analiz edildi. Araştırmaya dahil edilen tüm bireylerin yaş ortalaması 48.9±6.9 (min:20-maks:65) yıl olup DM tanılı hastaların yaş ortalaması 48.9±7.0 (min:20-maks:65) yıl ve sağlıklı kontrollerin yaş ortalaması 48.8±6.9 (min:20-maks:64) yıl idi. Çalışma grupları arasında yaş açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0.05). İncelenen tüm bireylerin %52.8'i kadın iken %47.2'si erkekti. Aynı şekilde hem DM tanılı hastaların hem de sağlıklı kontrollerin %52.8'i kadın ve %47.2'si erkekti. Çalışma grupları cinsiyet açısından benzerdi (p>0.05). Hastalar ortalama 9.2±5.1 (min:2-maks:30) yıldır DM tanısına sahip iken HbA1c ortalaması yüzde 8.1±1.0 (min:6.5-maks:10.0) idi. Hastaların %52.8'i insülin, %77.2'si ise oral antidiyabetik (OAD) ilaç kullanırken %30.1'i hem insülin hem de OAD ilaç kullanıyordu. Araştırmaya dahil edilen bireylerde periferik koku merkezine ait yapılar olan olfaktor bulbusun volümü ve olfaktor sulkusun derinliği, santral koku merkezine ait yapılar olan insular girusun alanı ve korpus amigdalanın alanı değerlendirildi. Sağ olfaktor sulkus derinliği DM tanılı hastalarda 6.6±0.7 ve kontrol grubunda 7.4±0.7'ydi (p

Özet (Çeviri)

Diabetes Mellitus (DM) is a global public health problem affecting millions of people worldwide. In addition to macrovascular and microvascular complications of diabetes mellitus, diabetes mellitus is known to cause olfactory dysfunction. The aim of our study is to investigate changes in the central and peripheral regions of smell in adults with Type 2 DM compared to healthy adults by cranial magnetic resonance imaging (MRI). In our study, changes Type 2 diabetes mellitus (DM) compared to healthy individuals were examined. In this study, 246 adults, including 123 patients with DM with cranial MRI and 123 patients without DM, were included in the study. Olfactory sulcus depth, olfactory bulbus volume, insular gyrus area, corpus amygdala area measurements were made. The measurements obtained were statistically analyzed. The average age of all individuals included in the study is 48.9 ± 6.9 (min: 20-max: 65) years and the average age of patients with DM was 48.9 ± 7.0 (min: 20-max: 65) years and the mean age of healthy controls was 48.8 ± 6.9 (min: 20-max: 64) years. There was not statistically significant difference between the study groups in terms of age (p>0.05). 52.8% of all individuals examined were female, 47.2% were male. Similarly, 52.8% of patients with DM and healthy controls were female and 47.2% were male. The study groups were similar in gender (p>0.05). Patients with DM for an average of 9.2 ± 5.1 (min: 2-max: 30) years and the mean of HbA1c was 8.1 ± 1.0 percent (min: 6.5-max: 10.0). 58% of the patients were using insulin and 77.2% of the patients were using oral antidiabetic (OAD) medication. 30.1% were patients using both insulin and OAD medication. In individuals included in the research, the volume of the olfactory bulbus and the depth of the olfactory sulcus, which are the structures of the peripheral regions of smell, the area of the insular gyrus and the corpus amygdala, the structures of the central regions of smell were evaluated. The right olfactory sulcus depth was 6.6 ± 0.7 in patients with DM and 7.4 ± 0.7 in the control group (p

Benzer Tezler

  1. Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında koku bozukluğunun prevalansı ve ilişkili faktörlerin belirlenmesi

    Prevalence of odor disorder in patients with type 2 diabetes mellitus and determination of related factors

    SITKI BERAT TANFER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HÜSEYİN ÇETİN

  2. Periferik nöropatisi olmayan diyabetik hastalarda uyandırılmış potansiyellerle santral nöropati varlığının araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    KORAY ORUÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    NörolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. HANDE YİĞİTDİNÇ TÜRKER

  3. Diyabetik nöropatili hastalarda vestibüler sistemin değerlendirilmesi

    Vestibular system evaluation in patients with diabetic neuropathy

    MERVE KANDAZOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Kulak Burun ve BoğazOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FİGEN BAŞAR

  4. Kronik hemodiyaliz tedavisi gören hastaların yaşam süreleri ve buna etki eden faktörler

    Survival of patientsunder chronic hemodialysis treatment and factors affecting this survival

    DÜRİYE DEREN OYGAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Nefrolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. KAMİL SERDENGEÇTİ