Geri Dön

Prediyabetli bireylerde diyet protein kalitesinin serum ghrelin, insülin ve glukoz düzeylerine etkisi

Effect of dietary protein quality on serum ghrelin, insulin and glucose levels in individuals with prediabetes

  1. Tez No: 635502
  2. Yazar: NURGÜL ARSLAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FUNDA PINAR ÇAKIROĞLU
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 170

Özet

Sağlıklı ve prediyabet tanısı almış yetişkin erkek bireylerde diyetin protein miktarı artırılmadan kalitesinin artırılmasının iştah durumu ve glisemi üzerine olumlu etkilerinin olduğu belirtilmektedir. Bu çalışmada farklı diyet protein kalitesine sahip olan kahvaltıların prediyabetli bireylerde, kısa ve uzun dönemde besin tüketimi ve kısa dönemde açlık-tokluk durumuna etkilerinin incelenmesi amaçlanmış, serum ghrelin, insülin ve glukoz düzeyleri üzerine etkisi değerlendirilmiştir. Bu çalışma 16 prediyabetli ve 16 sağlıklı olmak üzere 32 yetişkin erkek ile Dicle Üniversitesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Kliniğinde yürütülmüştür. Çalışma kapsamına alınan bireylere diyet protein kalitesi farklı iki farklı günde 2 farklı kahvaltı randomize çapraz geçişli olarak sunulmuştur. Prediyabetli ve sağlıklı bireylerin DPKY olan kahvaltı sonrası 180. dakikada serum ghrelin düzeyi kahvaltı öncesindeki değere göre daha düşük ölçülmüştür bu durum daha az açlık hissi oluşturacağını göstermektedir. DPKY olan kahvaltı sonrası prediyabetli ve sağlıklı bireylerin bireylerin serum insülin düzeyi yükseliş hızı DPKD olan kahvaltıya göre daha düşük olduğu görülmüş her iki kahvaltı sonrası bireylerin insülin seviyesi 180. dakikada daha düşük ölçülmüştür. Her iki grubun da DPKY kahvaltısı sonrası serum glukoz düzeyinin daha az yükseldiği görülmüştür. Her iki grubun serum trigliserit düzeyleri DPKY olan kahvaltı sonrası daha fazla yükselme göstermiş bu yükseklik istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Her iki grubun iki farklı kahvaltı sonrası iştah durumlarını gösteren VAS skalası ölçümlerinden olan açlık, besin tüketim isteği, yiyebileceği besin miktarı skorlarının DPKY olan kahvaltı sonrası daha düşük olduğu görülmüştür. Diğer taraftan DPKY olan kahvaltı sonrası bireylerin mide doluluk hissi, tokluk ve tatlı besin yeme isteği skorlarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Bireylerin her iki farklı kahvaltı sonrası 1 günlük besin tüketim kayıtları incelendiğinde DPKY olan kahvaltı sonrası daha az enerji ve besin öğesi alındığı saptanmıştır. Çalışma sonuçlarına göre DPKY olan kahvaltının bireylerde daha düşük seviyelerde ghrelin, insülin ve glukoz düzeyine neden olduğu ancak trigliserit seviyelerinde daha yüksek seviyelerde olmasına neden olduğu görülmüştür. Bireylerin iştah skorlarını gösteren açlık ve tokluk gibi durumları üzerinde pozitif yönlü bir etki gözlemlenmiştir. Bireylerin DPKY olan kahvaltı sonrası tüm gün daha az enerji aldığı görülen sonuçlar arasındadır. Diyet protein kalitesi artırılması ile daha uzun süre tokluk daha az enerji alımı sağlanabilir.

Özet (Çeviri)

It is stated that increasing the quality of the diet without increasing the amount of protein in healthy male patients diagnosed with prediabetes has positive effects on appetite and glycemia. In this study, it was aimed to evaluate the effects of meals with different protein quality in short and long term on food consumption, serum ghrelin, insulin and glucose levels. This study was carried out in Dicle University Endocrinology and Metabolic Diseases Clinic with 32 adult males, 16 prediabetic and 16 healthy. The individuals included in the study were presented with 2 different breakfasts randomly cross-over on two different days with different dietary protein quality. Serum ghrelin levels were measured lower than the pre-breakfast level at 180th minute after breakfast, which was HQPB, with prediabetic and healthy individuals, which shows that it will create a feeling of hunger. After the breakfast with HQPB, individuals with prediabetes and healthy individuals were found to have lower serum insulin levels than the breakfast with HQPB. Serum glucose level increased less after HQPB breakfast in both groups. Serum triglyceride levels of both groups increased more after breakfast with HQPB, and this height was found statistically significant. It was observed that the hunger, food consumption desire and the amount of food that can be eaten, which are the VAS scale measurements showing the appetite status of both groups after two different breakfasts, were lower after breakfast with HQPB. On the other hand, after the breakfast with HQPB, it was observed that the scores of stomach fullness, satiety and desire to eat sweet food were higher. When the 1-day food consumption records of individuals were examined after both different breakfasts, it was found that less energy and nutrients were taken after breakfast, which was HQPB. According to the results of the study, it was observed that breakfast with HQPB caused lower levels of ghrelin, insulin and glucose levels in individuals, but higher levels of triglycerides. A positive effect was observed on individuals' appetite scores, such as hunger and satiety. It is among the results that individuals get less energy all day after breakfast which is HQPB. By increasing dietary protein quality, longer toughness and less energy intake can be achieved.

Benzer Tezler

  1. Prediyabetik bireylerde roziglitazon kullanımının etkinliğinin değerlendirilmesi

    Assesment of using rosiglitazone in patients wityh pre-diabetes

    MİNE ÖZDUMAN CİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVİM GÜLLÜ

  2. Prediyabetik metabolik sendromlu erişkin hastalarda beslenme içeriğinin değişmesinin HDL kolesterol üzerine etkisi

    Adult patients with prediabetic metabolic syndrome nutrition content of the HDL cholesterol effect change

    PINAR HODA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Beslenme ve DiyetetikAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA KEMAL BALCI

  3. 30-45 yaş arasındaki prediyabetik bireylerin 10 yıl sonra diyabete geçiş oranı

    The progression rate of prediabetes to diabetes mellitus with in a 10 years period in patients with an age of 30-45 years old

    TUĞBA EFE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Aile HekimliğiCumhuriyet Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SANEM NEMMEZİ KARACA

  4. Tip 2 diabetes mellitus tanısı alan ve prediyabeti olan bireylerde diyetle alınan bisfenol a düzeylerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of dietary bisphenol a levels in individuals diagnosed with type 2 diabetes mellitus and prediabetes

    MEDİHA YALÇIN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Beslenme ve DiyetetikAnkara Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HÜLYA YARDIMCI

  5. Prediyabetik bireylerde pandemi öncesi ve sonrası hemoglobin a1c değişikliğinin incelenmesi

    Assessment of HbA1c changes in prediabetic individuals before and after the pandemic

    ÜMMÜGÜLSÜM ÖZBEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZUHAL AYDAN SAĞLAM

    DR. İSMAİL GÖKHAN KALAYCI